alimentatie jong meerderjarige

[sietske1980]

[bona fides]

[tussenwalenschip]

Er staat ook dat het kind (18 jaar) ZELF het innitatief moet nemen, en komen,ouder en kind er samen niet uit,dan kan het kind het verzoek aan de rechter voorleggen,

Wil een kind GEEN contakt, met de ouder, (ook niet als de ouder het in brief of persoonlijk vraagt om de alimentatie voort te zetten, valt dit toch onder WANGEDRAG,

Zou boronaco,een aangetekend schrijven doen, voor de dochter haar 18 jaar, en hij krijgt totaal GEEN antwoord,i.v.m.banknmr enz. maar zij zou wel een rechter inschakelen, wat de nodige kosten met zich meebrengt voor de vader,(wat hij dus NIET meer kan betalen)
dat is wangedrag, je zou zulke zogenaamde volwassen,van 18 jaar toch met de matteklopper moeten geven, en dan zeg ik het nog netjes!
Dit komt zeer vaak voor door middel van echtscheidingen waarbij het kind is grootgebracht bij de moeder,(meestal moeder) waarbij volwassenen toch beter moeten weten,om het kind NIET de vijandigheid moet leren neer te zetten tegenover de vader,
zie verhaal van mijzelf, en van Boronaco.
Wat geeft het om een antwoord te geven in een briefwisseling? ook al wil je geen contakt, dat is meer dan voldoende, lijkt me.
Ga toch ook NIET bij de belasting op de koffie als ik een blauwe envelop krijg, maar betaal wel! En de belasting NIET bij ons!

Wat, als er zo als bij ons is voorgekomen, het meerderjarig kind WEL de vader weet te vinden in een brief (zonder afzender)na netjes te betalen iedere mnd,dat de alimentatie eens wat later kwam, met de nodige dreigementen van het LBIO inschakelen,(terwijl er hier ziekte was en wij wat later de accept konden overmaken!

Machtsvertoon, van deze J.M. tegenover de ouder, die hierin alles kunnen doen om de de ouder te mannipuleren!

Verandering van WETGEVING hierin is HOOGNODIG!

[bona fides]

[tussenwalenschip]

Dan is met de 18 jarige leeftijd toch een stap naar de betalende ouder toe, noodzakelijk,i.v.m. overschakelen van verzorgende ouder naar kind,
in het geven van banknmr. ook of het nog behoeftig is,i.v.m. schoolopleiding. of dat het volledig werkt.
Als zo,n kind geen animo geeft,en lekker dwars wil liggen,
Jij zegt dat dat de situatie niet is die we hier hebben, maar ik lees, (en tegenwoordig moet je je zeker goed voorbereiden op wat er komen kan met zo,n dwars kind)
van boronaco, dat dit degelijk staat beschreven.
Ik begrijp de wetten wel ondertussen ,maar de situaties blijven in vele gevallen zo, dat een betalende vader altijd de (l) pineut is door het wangedrag van 18-21 jarige.
En zulke kinderen vallen altijd, door deze wet buiten schot, en de betalende ouder valt tussen wal en schip!
En bona fides; ik hoop dat als je zelf kinderen hebt, je NOOIT voor dit dilimma komt te staan.
En zeg nooit, dat overkomt mij niet,
want je weet maar nooit!
Zeg nooit nooit!
Bona- fides. even goed bedankt voor deze discussie.
groet.

[bona fides]

Vader is de pineut als het kind in werkelijkheid geen behoefte meer heeft, maar weigert om vader daarover helderheid te verschaffen. Dan moet de vader een procedure beginnen.

Maar als de wet zo was dat de beslissing van de rechter slechts tot de meerderjarigheid zou gelden, dan zou het kind de pineut zijn als vader gewoon ophoudt te betalen. Dan moet het kind een procedure beginnen.

Het kind wordt in deze situatie door de wet beter beschermd dan de vader. Daar heb je gelijk in. Maar de wetgever moet nu eenmaal een keuze maken en ik vind het geen onredelijke keuze. Uiteindelijk valt het niet het kind te verwijten dat de ouders uit elkaar zijn.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet.

[tussenwalenschip]

Inderdaad dat klopt, het valt het kind NIET te verwijten als de ouders uit elkaar gaan.
Een paar trouwt ook niet om daarna HEERLIJK uit elkaar te gaan,
In feite ben je na een scheiding langer met elkaar verbonden dan met een huwelijk.
Maar het valt een kind wel te verwijten,als ze op deze manier te werk gaan,Dat moet volwassen heten voor de wet, en al zelf er een levensbeschouwing op na houden, als ze GOED opgevoed is door de verzorgende ouder, maar jammer genoeg word het tegendeel bewezen!
De tijden veranderen,ik was 14 jaar dat ik al werkte en draagde zorg voor mijn ouders,en of je ouders nu nog bij elkaar zijn, of uit elkaar, als er goed uitleg gegeven word met een opvoeding van de verzorgende ouder,????????
Geen bezoekregeling
het kind bij de vader weg houden
kleding aan geven waar je soep van kan koken.
alleen laten,
latrelaties de een na de ander.

Ja, wat kan je dan verwachten van zo,n kind,Is met haat tegen haar vader opgevoed.
Neemt het karakter over van de verzorgende ouder,
Dan komt de alimentatie nog eens om een hoekje kijken,Uitbuiten hoor die pappa! desnoods met rechtzaken, kost jou niks kind, betalen zal hij.
De moeder heeft een broer, op straat gegooid.zonder iets,werd zwerver.voor korte tijd.
De ander zit in een justuele inrichting, waarom???????
Het kind en de kinderen mochten NIET naar papa,terwijl ze van hun vader hielden.
Ach, kan wel uren door gaan,
En dan worden we hier uitgemaakt voor jankers,
Wie heeft er niet verdriet, als de exen zo tekeer gaan.

In ieder geval hebben wij de zoon onderdak,gegeven, met alles er op en aan,
De tweede komt via de justitie nu geregeld,
maar als hij bij moeder is, mag hij NIET komen,
Jaloezie, omdat wij hem die liefde wel kunnen geven?

Jammer van de dochter, het spiegelbeeld van moeder, maar de tijd zal het leren.

In de wet is geen liefde, en ook geen plaats daarvoor, maar zoals je zegt,
er zijn wetten waar we ons aan te houden hebben, en dat doen we ook.
Maar er zijn ook wetten, die onmenselijk zijn, en dan krijg je OORLOG!
druist tegen de menselijke principes in,kijk maar om je heen, sla de kranten maar open, het word van kwaad tot erger.
Jammer, maar het zei zo.

[sietske1980]

Andersom gebeurt ook. In mijn omgeving een praktijkvoorbeeld:
Vader wil na echtscheiding weinig meer met zijn kinderen (van 1 en 3) te maken hebben. De rechtbank 'dwingt' een omgang af van een weekenddag per maand (zonder overnachten, want dat vond hij te druk). Na een jaar of 10 houdt hij op met de omgangsregeling. Hij wil ze niet meer zien en houdt zijn hele familie bij hen weg. Kinderen snappen er geen hout van. Moeder heeft hier ook niks mee te maken, hij had er gewoon 'geen zin meer in'. Kinderen hebben het altijd gevoeld alsof hij zijn plicht deed. Er was geen echte band. Hij vroeg nergens naar, kwam nooit kijken bij sport etc.
Hij trouwt intussen een andere vrouw en krijgt 2 nieuwe kinderen.
Kun je dan verwachten dat die eerste kinderen tegen hun 18e op hun knietjes gaan bij pa? Om hem te vertellen dat ze willen studeren en nog altijd geld nodig hebben? Terwijl hij nooit interesse heeft getoond.. Kinderen vragen er niet om om geboren te worden.

Als je een aanvullende beurs aanvraagt, vraagt de IB-Groep naar het inkomen van je natuurlijke ouders. Je ouders moeten hiervoor het formulier opgave oudergegevens invullen en terugsturen.
Als je ouders niet mee willen werken, kun je een beroep doen op de regeling weigerachtige ouders. Dit houdt in dat de IB-Groep het inkomen van je ouders rechtstreeks op kan vragen bij de Belastingdienst. Onder strikte voorwaarden kan het inkomen zelfs helemaal buiten beschouwing worden gelaten bij het berekenen van de aanvullende beurs. Dat vind ik achterlijk. Je hebt kinderen maar jij hebt geen zin om ervoor te betalen en dan kan de belastingbetaler daarvoor opdraaien. (Al begrijp ik natuurlijk dat een kind anders in de shit komt).

Zo zie je maar, aan al die regels zitten 2 kanten. Ik vind het rechtvaardig dat het kind 'beschermd' wordt in deze. Het zal vaker voorkomen dat kind gaat studeren en nog behoefte heeft dan de omgekeerde situatie.

[bona fides]

Het zou niet werken als de wet alimentatieverplichtingen afhankelijk zou maken van het gedrag van de betrokkenen zonder daar de rechter over te laten oordelen. De kans dat partijen het met elkaar eens raken over de vraag wie zich misdraagt is natuurlijk nul.

De wetgever moet gewoon duidelijkheid scheppen over wie tot wat verplicht is, en die duidelijkheid is er op dit punt. Dat is niet onmenselijk.

Ook als je als vader verplicht bent om geld te betalen aan het kind dat je zelf op de wereld hebt gezet, maar dat geen contact meer met je wilt, vind ik dat niet onmenselijk. Misschien is het onmenselijk dat er geen contact meer is, maar daar kan noch de wetgever noch de rechter iets aan doen! (Voor jonge kinderen ligt dit anders, omgangsregelingen enzo, maar daar gaat het in deze draad niet over en laat ik daarom nu buiten beschouwing.) Dat de vader moet betalen is niet onmenselijk: het is maar geld! Geld valt in mijn ogen niet gelijk te stellen aan (on)menselijkheid.

Het zou mooi zijn als de wetgever bij wet kon bepalen dat mensen voortaan lief zijn voor elkaar, maar dat kan nu eenmaal niet. Mensen zijn mensen.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet.

[klokluider]

[klokluider]

[tussenwalenschip]

Dat was tevens mijn vraag,
Als je een aangetekende brief zend aan de dochter voor haar 18 jaar, en je krijgt geen antwoord,
maar schakeld wel het LBIO in. of stapt naar de rechter.


Wat het commentaar aangaat van bona fides en sietske,
Klinkt goed,moet ik zeggen zeer cinisch, toegepast.

Trouwens 3454 keer bekeken, blijkt de MENS goed aan te spreken!

[bona fides]

[bona fides]

[Chantalle]