Content Syndication
|
|
|
|
 |
Pagina 5 van 5 |
Ga naar pagina Vorige 1, 2, 3, 4, 5 |
|
Auteur |
Bericht |
bona fides
Geslacht: 
Studieomgeving (BA): UL Studieomgeving (MA): UL Berichten: 22911
|
Geplaatst: ma 29 jan 2007 15:55 Onderwerp: |
|
|
X-force schreef: | @bona fides:
Het is een maand geleden dat ik reageerde, dus het is al een tijdje geleden.
Het is jammer dat jij de conditio sine qua non vereiste zo makkelijk wegveegd. |
Ik weet niet of csqn hier de juiste term is, maar het is niet alsof ik hier zomaar iets uit mijn mouw schud. Ik probeer slechts de beginselen toe te passen die ik ken. En die beginselen wijzen uit dat jouw redenering (geen afdoende mandaat van de VN, dus Saddam had niet veroordeeld mogen worden) niet opgaat.
Je moet hier kijken naar het nationale recht van Irak. In heel veel landen is het absoluut toegestaan om onrechtmatig gearresteerde personen te berechten. Zo vreemd is dat ook helemaal niet, want als Saddam niet zou zijn gearresteerd, zou hij nog wel bij verstek kunnen zijn veroordeeld.
Die nationale praktijk van Irak is bovendien niet in strijd met het internationale recht. In het internationale recht kent men, zoals ik al meermaals heb opgemerkt, het beginsel male captus bene detentus. Wellicht niet totaal onomstreden, maar het geeft in ieder geval aan dat er geen regel is die berechting na een eventuele onrechtmatige arrestatie zou verbieden.
Je moet ook niet de onrechtmatigheid van een arrestatie verwarren met de onrechtmatigheid van bewijs. (Ook al mag onrechtmatig verkregen bewijs vaak nog wel gebruikt worden.) Bedenk opnieuw dat Saddam ook bij verstek ter dood veroordeeld had kunnen worden. De arrestatie en strafexecutie kan dan op een later moment altijd nog plaatsvinden.
Om gelijk te kunnen krijgen zul je moeten uitleggen wat er schort aan het bovenstaande.
Quote: | Door inbreuk te maken op de souvereiniteit van Irak heeft de USA een juridische norm overtreden. De Amerikanen mochten niet handhavend optreden en dus geen arrestatie verrichten. De arrestatie van de (onrechtmatige) inval is dus ook onrechtmatig. |
Ok, ik begrijp nu wat je bedoelt met csqn. Maar zoals ik al eerder heb opgemerkt: de inval heeft zo ongelooflijk veel rechtsgevolgen in Irak (en de hele wereld!), dat je die inderdaad niet allemaal onrechtmatig kunt verklaren. Zonder nadere argumenten om het juridische verband tussen de 2 gebeurtenissen toe te lichten, kan ik jouw argumentatie als ik Amerikaan was geweest gebruiken om bezwaar te maken tegen mijn belastingaanslag (die vermoedelijk zal zijn verhoogd door de onrechtmatige inval).
Quote: | Het gekke is, dat men juridische normen zoekt in een politieke oorlog. Er was ook geen juridische norm conform het VN-verdrag om een oorlog te beginnen. Wanneer het uitkomt zoekt met juridische normen en wanneer het niet uitkomt volstaat men met politieke normen. |
Als je beweert dat Saddam's veroordeling onrechtmatig was omdat de inval onrechtmatig was, zul je dat juridisch moeten onderbouwen. Conditio sine qua non is daarvoor niet voldoende.
Quote: | Bovendien was Saddam een krijgsgevange en mocht het niet uitgeleverd worden aan Irak. |
Dat is een ander argument, maar wel een interessant argument. Misschien hadden de VS Saddam inderdaad niet mogen uitleveren. Saddam heeft deze kaart ook gespeeld, maar de Amerikaanse rechter gaf hem geen gelijk. Het fijne weet ik hier niet van. _________________ Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
 |
Robert_G
Leeftijd: 38 Geslacht:  Sterrenbeeld:  Studieomgeving (BA): EUR Studieomgeving (MA): EUR Berichten: 47
|
Geplaatst: za 10 feb 2007 16:59 Onderwerp: |
|
|
bona fides schreef: | lexine schreef: | Juridisch gezien kan de dood als straf niet werken. Aangezien rehabilitatie een fundamenteel onderdeel is van enige straf, is de dood als straf zinloos. Een dode kan zich niet rehabiliteren. In deze is het wellicht lichtgevender om van wraakrecht in plaats van strafrecht te spreken. |
Merk op dat precies hetzelfde geldt voor levenslange gevangenisstraf.
Ik ben het met je eens dat rehabilitatie geen onderdeel is van de doodstraf (en ook niet van levenslang). Maar ik ben het niet met je eens dat rehabilitatie noodzakelijk een onderdeel is van iedere straf. De gebruikelijke doelen van straf zijn vergelding/wraak, speciale preventie en generale preventie. Zowel de doodstraf als levenslange gevangenisstraf kunnen alle 3 functies vervullen.
Rehabilitatie lijkt me niet zozeer een onderdeel van de strafoplegging, maar een aspect dat een rol speelt bij de tenuitvoerlegging van de straf. Een tijdelijk gestrafte moet worden voorbereid op terugkeer in de maatschappij, omdat hij weer terugkeert.
Quote: | De ethiek ligt echter moeilijker. Het is op ethische gronden wel degelijk mogelijk om tot een positieve beoordeling van de dood als straf te komen. Hierbij is vooral het economische argument, de doodstraf levert meer afschrikking op dan de afkeurenswaardigheid van de dood als straf in zichzelf kost, nogal in zwang, vooral in de VS. |
Generale preventie . Ik denk eigenlijk dat Amerikanen zeker zoveel belang hechten aan de speciale preventie. En, minder mooi, toch ook aan het wraakaspect.
Quote: | Er is echter een nog zwaarwegender opvatting in de mainstream ethica, welke ook de doodstraf als instrument raakt; de vooropstelling van respect voor het leven. In zichzelf is de doodstraf het ultieme disrespect voor het leven. |
Maar kijk dan ook eens naar de manier waarop in Nederland met het leven wordt omgegaan. De meerderheid lijkt bijvoorbeeld positief te staan tegenover actieve levensbeëindiging bij (zwaar)gehandicapte wilsonbekwame pasgeborenen. En de grens voor niet-medisch noodzakelijke abortus ligt voorbij de grens voor levensvatbaarheid.
Ik probeer hier slechts te constateren zonder een oordeel te vellen.
Zelf ben ik tegen de doodstraf. Maar als ik erover nadenk, dan toch vooral vanwege de onomkeerbaarheid. |
Ik ben het volledig eens met de argumentatie van Bona Fides, met als enig verschil dat ik zelf wel voor de doodstraf ben als vervanging voor de levenslange gevangenisstraf zoals die in Nederland wordt gegeven (dus ook echt levenslang). Denk aan Mohammed B. en de 30-40 anderen die tot deze zwaarste straf zijn veroordeeld. Men mag volgens mij zeker aannemen dat de onomkeerbaarheid van de straf hier geen belangrijke rol kan spelen. Zoals een strafrechtprofessor ooit tegen mijn klas zei: deze veroordeelden hebben echt wel wat op hun kerfstok. Hiertegenover staan wel de enorme door de maatschappij te dragen kosten van het in leven houden van een dergelijk persoon voor (vaak) vele tientallen jaren. Persoonlijk vind ik dat deze kosten zwaarder wegen, veel zwaarder zelfs, dan het recht op leven dat een dergelijke veroordeelde volgens sommigen nog zou hebben. Zoals Bona Fides al zei; de doodstraf dient net als andere straffen ter generale preventie, speciale preventie (valt moeilijk te betwisten ) en natuurlijk de vergelding. Daarbij wordt de financiele (en voor betrokkenen waarschijnlijk ook emotionele) last op de maatschappij effectief weggenomen. De manier van tenuitvoerleggen van de doodstraf acht ik afhankelijk van de cultuur van het betreffende land. |
|
|
|
 |
bona fides
Geslacht: 
Studieomgeving (BA): UL Studieomgeving (MA): UL Berichten: 22911
|
Geplaatst: za 10 feb 2007 17:26 Onderwerp: |
|
|
Robert_G schreef: | Men mag volgens mij zeker aannemen dat de onomkeerbaarheid van de straf hier geen belangrijke rol kan spelen. Zoals een strafrechtprofessor ooit tegen mijn klas zei: deze veroordeelden hebben echt wel wat op hun kerfstok. |
Maar dan verwacht je kennelijk dat de rechter een andere maatstaf aanlegt voor ter dood veroordeelden: of de verdachte het strafbare feit echt wel begaan heeft, ipv of de rechter het feit wettig en overtuigend bewezen acht.
Ons systeem staat m.i. in ieder geval niet toe dat de strafmaat afhankelijk wordt gemaakt van de "overtuigendheid" van het bewijs. Iemand heeft iets wel of niet gedaan. Als hij het wel heeft gedaan (en er geen strafuitsluitingsgrond is), krijgt hij een straf die rekening houdt met zijn persoon en de omstandigheden waaronder het feit is begaan. Dus wel de mate van schuld, maar niet de waarschijnlijkheid van schuld.
Honderd procent zekerheid is ook eigenlijk wel onmogelijk wanneer de rechter het feit niet met eigen ogen heeft zien gebeuren. In theorie kan zoveel gemanipuleerd worden. Soms komen zulke manipulaties pas jaren later naar buiten. Ook in Nederland gebeurt dit, denk aan Willem Oltmans.
Dus als je de doodstraf invoert, zal dit leiden tot executies van personen van wiens schuld de rechter 'voldoende' overtuigd is. De onomkeerbaarheid is gewoon een factor om rekening mee te houden. Zij hoeft niet de doorslag te geven (het valt te verdedigen dat het belang van de maatschappij dat van het individu overstijgt), maar doet dat voor mij wel.
Quote: | Hiertegenover staan wel de enorme door de maatschappij te dragen kosten van het in leven houden van een dergelijk persoon voor (vaak) vele tientallen jaren. Persoonlijk vind ik dat deze kosten zwaarder wegen, veel zwaarder zelfs, dan het recht op leven dat een dergelijke veroordeelde volgens sommigen nog zou hebben. |
De kosten van 40 mensen levenslang is maar een kleine fractie van de totale kosten van ons penitentiair systeem. Ik zou niet veel waarde willen hechten aan het kostenargument. Strikt genomen kun je het wel laten meewegen bij de vraag of wat betreft de doodstraf het belang van de maatschappij dat van het individu overstijgt. _________________ Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
 |
lexine
Berichten: 112
|
Geplaatst: za 10 feb 2007 18:41 Onderwerp: |
|
|
bona fides schreef: |
Ik ben het met je eens dat rehabilitatie geen onderdeel is van de doodstraf (en ook niet van levenslang). Maar ik ben het niet met je eens dat rehabilitatie noodzakelijk een onderdeel is van iedere straf. De gebruikelijke doelen van straf zijn vergelding/wraak, speciale preventie en generale preventie. Zowel de doodstraf als levenslange gevangenisstraf kunnen alle 3 functies vervullen.
Rehabilitatie lijkt me niet zozeer een onderdeel van de strafoplegging, maar een aspect dat een rol speelt bij de tenuitvoerlegging van de straf. Een tijdelijk gestrafte moet worden voorbereid op terugkeer in de maatschappij, omdat hij weer terugkeert. |
Neen, bij een levenslange gevangenisstraf kan men immer nog een rehabilitatie laten plaatsvinden, bijvoorbeeld via het instrument va amnestie. Bovendien is rehabilitatie zeker niet hetzelfde als resocialisatie.
bona fides schreef: | [quote="lexine]]Er is echter een nog zwaarwegender opvatting in de mainstream ethica, welke ook de doodstraf als instrument raakt; de vooropstelling van respect voor het leven. In zichzelf is de doodstraf het ultieme disrespect voor het leven. |
Maar kijk dan ook eens naar de manier waarop in Nederland met het leven wordt omgegaan. De meerderheid lijkt bijvoorbeeld positief te staan tegenover actieve levensbeëindiging bij (zwaar)gehandicapte wilsonbekwame pasgeborenen. En de grens voor niet-medisch noodzakelijke abortus ligt voorbij de grens voor levensvatbaarheid.[/quote]
Maar, de medische ethiek is niet eenvoudig transponeerbaar op de strafrechterlijke. Het wettelijke geknoei met het euthenasie vraagstuk, en nu wederom met actieve zwangerschapsonderbreking, leert dat. (Nee, ik vind de politieke opvatting van het opleggen van ethische en morele normen vanuit de overheid iets dat in Nederland zeker niet schoonheidsprijs vedient. Dat is echter een heel andere discussie).
In het geval van ernstig gehandicapte pasgeborenen worden uit medisch ethische overwegingen ook zaken als levensvatbaarheid -en misdadigers zijn zeker WEL levensvatbaar- en kwaliteit van het -toekomstig- leven, in overweging genomen. |
|
|
|
 |
bona fides
Geslacht: 
Studieomgeving (BA): UL Studieomgeving (MA): UL Berichten: 22911
|
Geplaatst: za 10 feb 2007 19:39 Onderwerp: |
|
|
Ik geef onmiddellijk toe dat het niet goed is om te proberen een analogie te trekken. Ik denk dat mijn punt vooral is dat dit soort ethische kwesties (wanneer mag iemand beschikken over het leven van een ander) binnen bepaalde grenzen vooral persoonlijke kwesties zijn. De vraag is dan waar die grenzen liggen.
Ik ben er niet van overtuigd dat het door de staat doden van een zware misdadiger, helemaal op zichzelf genomen, echt absoluut "slecht" is (dus afgezien van de mogelijkheid dat het een onschuldige betreft en dergelijke). Natuurlijk kan en mag een ieder het voor zich slecht vinden, maar het lijkt me geen universele waarde. Om die reden lijkt het me niet een argument waarmee je andersgezinden kunt overtuigen.
Als ik voor mezelf probeer te bepalen wat ik van de doodstraf vind, dan kom ik steeds uit op de onomkeerbaarheid zodat ik er niet verder over hoe na te denken . _________________ Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
 |
MiriamvL
Leeftijd: 42 Geslacht:  Sterrenbeeld:  Studieomgeving (BA): UL Studieomgeving (MA): UL Berichten: 2826
|
Geplaatst: za 10 feb 2007 19:43 Onderwerp: |
|
|
Ik vind niet dat je dit op een kosten-batenanalyse kan gooien, dan kan ik nog wel veel meer elementen om te elimineren bedenken Serieus: je komt dan wel echt een hele erge 'slippery slope'.. _________________ If you've done nothing wrong, you've got nothing to fear. If you've something to hide, you shouldn't even be here.
We're concerned you're a threat..
We're moving to a situation, where your lives exist as information.
Pet Shop Boys - Integral |
|
|
|
 |
Robert_G
Leeftijd: 38 Geslacht:  Sterrenbeeld:  Studieomgeving (BA): EUR Studieomgeving (MA): EUR Berichten: 47
|
Geplaatst: zo 11 feb 2007 3:46 Onderwerp: |
|
|
bona fides schreef: | Robert_G schreef: | Men mag volgens mij zeker aannemen dat de onomkeerbaarheid van de straf hier geen belangrijke rol kan spelen. Zoals een strafrechtprofessor ooit tegen mijn klas zei: deze veroordeelden hebben echt wel wat op hun kerfstok. |
Maar dan verwacht je kennelijk dat de rechter een andere maatstaf aanlegt voor ter dood veroordeelden: of de verdachte het strafbare feit echt wel begaan heeft, ipv of de rechter het feit wettig en overtuigend bewezen acht.
Ons systeem staat m.i. in ieder geval niet toe dat de strafmaat afhankelijk wordt gemaakt van de "overtuigendheid" van het bewijs. Iemand heeft iets wel of niet gedaan. Als hij het wel heeft gedaan (en er geen strafuitsluitingsgrond is), krijgt hij een straf die rekening houdt met zijn persoon en de omstandigheden waaronder het feit is begaan. Dus wel de mate van schuld, maar niet de waarschijnlijkheid van schuld.
Honderd procent zekerheid is ook eigenlijk wel onmogelijk wanneer de rechter het feit niet met eigen ogen heeft zien gebeuren. In theorie kan zoveel gemanipuleerd worden. Soms komen zulke manipulaties pas jaren later naar buiten. Ook in Nederland gebeurt dit, denk aan Willem Oltmans.
Dus als je de doodstraf invoert, zal dit leiden tot executies van personen van wiens schuld de rechter 'voldoende' overtuigd is. De onomkeerbaarheid is gewoon een factor om rekening mee te houden. Zij hoeft niet de doorslag te geven (het valt te verdedigen dat het belang van de maatschappij dat van het individu overstijgt), maar doet dat voor mij wel.
Quote: | Hiertegenover staan wel de enorme door de maatschappij te dragen kosten van het in leven houden van een dergelijk persoon voor (vaak) vele tientallen jaren. Persoonlijk vind ik dat deze kosten zwaarder wegen, veel zwaarder zelfs, dan het recht op leven dat een dergelijke veroordeelde volgens sommigen nog zou hebben. |
De kosten van 40 mensen levenslang is maar een kleine fractie van de totale kosten van ons penitentiair systeem. Ik zou niet veel waarde willen hechten aan het kostenargument. Strikt genomen kun je het wel laten meewegen bij de vraag of wat betreft de doodstraf het belang van de maatschappij dat van het individu overstijgt. |
Wat ik probeerde te zeggen was dat de mensen die nu levenslang 'zitten' vaak niet alleen zeer ernstige delicten hebben gepleegd, maar dit ook veelvuldig hebben gedaan of onder extreme omstandigheden. Blijkbaar vinden de rechters ook dat deze mensen in tegenstelling tot 'gewone' moordenaars (ik noem maar wat), het verdienen om levenslang vast te zitten zonder kans op vervroegde vrijlating. Ik kom verder dus ook niet aan die beoordeling. Het gaat inderdaad om de mate van schuld, zoals jij dat omschrijft. Waarom denk jij dat sommige moordenaars slechts 10 jaar krijgen en anderen (zoals Mohammed B.) levenslang? Er kan veel besloten liggen in de omstandigheden van het geval. Het is net zoiets als met Saddam. Ik hoor niemand over het probleem van de 'onomkeerbaarheid' in zijn geval.
Ik pleit alleen maar (als je het al zo sterk wilt uitdrukken want ik vind het ook best zonder doodstraf) voor een omzetting in deze selecte voorbeelden van extreem slechte mensen van een levenslange gevangenisstraf naar een veel efficientere en goedkopere doodstraf. Aan de beoordeling van het geval kom ik verder niet. Ik pleit er zeker niet voor om elke veroordeling voor moord automatisch te belonen met de doodstraf.
Ik hecht wel degelijk waarde aan het kostenargument, niet zozeer omdat ik het voel in mn portemonnee maar meer uit principiele overwegingen. Wat de verhouding is van het in leven houden van 40 personen ten opzichte van de totale kosten van het gehele penitentiair systeem vind ik niet echt relevant omdat we nu eenmaal niet zonder dat systeem kunnen. Waar we wel prima zonder kunnen, zijn die 40 verschrikkelijke mensen die nu op onze kosten in leven worden gehouden. |
|
|
|
 |
bona fides
Geslacht: 
Studieomgeving (BA): UL Studieomgeving (MA): UL Berichten: 22911
|
Geplaatst: zo 11 feb 2007 13:42 Onderwerp: |
|
|
Robert_G schreef: | Wat ik probeerde te zeggen was dat de mensen die nu levenslang 'zitten' vaak niet alleen zeer ernstige delicten hebben gepleegd, maar dit ook veelvuldig hebben gedaan of onder extreme omstandigheden. Blijkbaar vinden de rechters ook dat deze mensen in tegenstelling tot 'gewone' moordenaars (ik noem maar wat), het verdienen om levenslang vast te zitten zonder kans op vervroegde vrijlating. Ik kom verder dus ook niet aan die beoordeling. Het gaat inderdaad om de mate van schuld, zoals jij dat omschrijft. |
Maar de mate van schuld staat in principe los van de (on)zekerheid dat de verdachte schuldig is. Het probleem van de onomkeerbaarheid hangt samen met die onzekerheid.
Dus ook wanneer ik aanvaard dat bepaalde misdrijven zo ernstig zijn dat de dader de doodstraf 'verdiend' heeft, blijf ik een probleem met de doodstraf houden omdat het strafsysteem in het algemeen nooit de zekerheid kan geven dat de verdachte het ook echt gedaan heeft. Wel 'voldoende' zekerheid voor het opleggen van een straf, maar niet de 'absolute' zekerheid nodig voor het opleggen van een onomkeerbare straf.
Dat de huidige levenslang gestraften voor extreem ernstige misdaden zijn veroordeeld, raakt het probleem van de onomkeerbaarheid niet. Wat daar wél aan raakt is de observatie dat bij sommigen in vrij brede kring wordt getwijfeld aan hun schuld. Hoe je zelf ook denkt over de schuld van bijvoorbeeld Lucia de B., haar geval toont aan dat levenslang wordt opgelegd voor misdrijven die niemand heeft zien gebeuren, waarvan niet eens vaststaat dat ze gebeurd zijn, en waarvan de bewijsmiddelen slechts door deskundigen en statistici zijn aangeleverd. Maar de bewezenverklaarde feiten zijn wel extreem ernstig, dus de strafmaat is gewoon correct.
Quote: | Het is net zoiets als met Saddam. Ik hoor niemand over het probleem van de 'onomkeerbaarheid' in zijn geval. |
Dan heb je de draad niet helemaal gelezen, want voor het geval van Saddam heb ik juist opgemerkt dat het, hoe je het ook wendt of keert, wel vaststaat dat hij zich schuldig heeft gemaakt aan ernstige misdaden. Zijn geval is in mijn ogen onvergelijkbaar met levenslang gestraften zoals we die in Nederland hebben. Saddam heeft zich tientallen jaren lang kunnen uitleven, nog wel voor het oog van de wereld. Het staat vast dat er bloed aan zijn handen kleeft (geldt overigens wel voor meer leiders). Saddam kan worden veroordeeld enkel op grond van algemene ervaringsregels, bij 'normale' verdachten kan dat niet.
Dus wat het specifieke geval van de doodstraf van Saddam betreft, speelt voor mij het probleem van de onomkeerbaarheid voor één keer niet. _________________ Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
 |
MiriamvL
Leeftijd: 42 Geslacht:  Sterrenbeeld:  Studieomgeving (BA): UL Studieomgeving (MA): UL Berichten: 2826
|
Geplaatst: zo 11 feb 2007 14:34 Onderwerp: |
|
|
bona fides schreef: |
Dus wat het specifieke geval van de doodstraf van Saddam betreft, speelt voor mij het probleem van de onomkeerbaarheid voor één keer niet. |
En dus ben je principieel tegen de doodstraf, maar kan je het wel begrijpen?  _________________ If you've done nothing wrong, you've got nothing to fear. If you've something to hide, you shouldn't even be here.
We're concerned you're a threat..
We're moving to a situation, where your lives exist as information.
Pet Shop Boys - Integral |
|
|
|
 |
bona fides
Geslacht: 
Studieomgeving (BA): UL Studieomgeving (MA): UL Berichten: 22911
|
Geplaatst: zo 11 feb 2007 16:20 Onderwerp: |
|
|
MiriamvL schreef: | En dus ben je principieel tegen de doodstraf, maar kan je het wel begrijpen?  |
Ik ben vooral tegen de doodstraf vanwege de onomkeerbaarheid. De onomkeerbaarheid is problematisch omdat je er eigenlijk nooit absoluut zeker van bent dat de veroordeelde ook de dader is. Bij Saddam speelt dat wat minder. Misschien is hij niet de dader van het feit waarvoor hij is veroordeeld, maar een onschuldig lammetje is hij niet.
Maar ik laat me ook maar inspireren door Fokke & Sukke... _________________ Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
 |
MiriamvL
Leeftijd: 42 Geslacht:  Sterrenbeeld:  Studieomgeving (BA): UL Studieomgeving (MA): UL Berichten: 2826
|
Geplaatst: zo 11 feb 2007 16:58 Onderwerp: |
|
|
 _________________ If you've done nothing wrong, you've got nothing to fear. If you've something to hide, you shouldn't even be here.
We're concerned you're a threat..
We're moving to a situation, where your lives exist as information.
Pet Shop Boys - Integral |
|
|
|
 |
bona fides
Geslacht: 
Studieomgeving (BA): UL Studieomgeving (MA): UL Berichten: 22911
|
|
|
|
 |
|
 |
Pagina 5 van 5 |
Ga naar pagina Vorige 1, 2, 3, 4, 5 |
|
U mag geen nieuwe onderwerpen plaatsen U mag geen reacties plaatsen U mag uw berichten niet bewerken U mag uw berichten niet verwijderen U mag niet stemmen in polls
|
|
|
|