Poging doodslag door agenten Sunset Grooves?

[flow]

En nog een vraagje: hoe zit het eigenlijk met de verhouding tussen art. 8 lid 1 PolW, art. 7 lid 1 sub c Ambtsinstructie en de noodweer(exces) van art. 41 Sr? Als vuurwapengebruik onder de politiewet en/of de ambtsinstructie valt, is er dan reeds daarom al sprake van een strafuitsluitingsgrond die tot ontslag van rechtsvervolging leidt? Dan zou er i.c. niet meer moeten worden getoetst aan de eisen van noodweer? Zou er dan theoretisch ook kunnen worden gezegd dat het vuurwapengebruik op HvH onder bereik van de ambtsinstructie viel en reeds daarom rechtmatig was?
_________________
pro proferentem

[theod]

[flow]

De zaak liet me even niet los maar ik ben er uit. Hier mijn conclusies, natuurlijk onder voorbehoud van mijn interpretatie van de berichtgeving in de media en de officiële bronnen:

Omdat er op 22 augustus jl. door politieagenten op HvH schoten op mensen werden afgevuurd, daarbij een persoon om het leven kwam, enkelen gewond raakten en anderen gevaar liepen, zijn door politieagenten formeel verschillende delictsomschrijvingen vervuld. Daar is echter nog niet mee gezegd dat de betreffende agenten nu ook verdachten van een strafbaar feit zijn. Immers is het mogelijk dat de agenten zich bij hun vuurwapengebruik konden beroepen op een wettelijke grondslag. De primaire vraag is daarom, of er in casu een wettelijke grondslag bestond voor de toepassing van het bedoelde vuurwapengeweld.

De wettelijke grondslag voor de toepassing van vuurwapengeweld vormen in het algemeen art. 8 PolW 1993 en de Ambtsinstructie. Het beoogde doel van het gebruik van geweld door de politie staat in algemene termen omschreven in art. 2 PolW 1993: “te zorgen voor de daadwerkelijke handhaving van de rechtsorde en het verlenen van hulp aan hen die deze behoeven.” Met vuurwapens mag dit doel ex art. 8 lid 1 PolW 1993 worden verwezenlijkt als dit “mede gelet op de aan het gebruik van geweld verbonden gevaren” gerechtvaardigd is en “dat doel niet op een andere wijze kan worden bereikt.”. Met Naeyé kan worden gezegd, dat art. 8 PolW geen zelfstandige grondslag van de bevoegdheid tot toepassing van geweld vormt – door de politie toegepast geweld moet altijd proportioneel, subsidiair, redelijk en gematigd zijn.

De precieze omstandigheden waarin vuurwapengeweld door de politie mag worden toegepast, worden nader omschreven in art. 7 Ambtsinstructie. Voor zover hier van belang, wordt de bevoegdheid tot toepassing van vuurwapens verleend om, kort gezegd, enerzijds onmiddellijk vuurwapengevaarlijke of van bepaalde misdrijven verdachte personen aan te houden en anderzijds om oproerige bewegingen of ernstige wanordelijkheden te beteugelen – dit laatste echter slechts, indien daartoe een opdracht van het bevoegd gezag werd gegeven.

Opgrond van deze wettelijke normen denk ik, dat het vuurwapengebruik van de politieagenten niet kan worden gebaseerd op een wettelijke grondslag. Het doel van de daadwerkelijke handhaving van de openbare orde an sich, kan naar mijn idee het gericht schieten op mensen per se niet legitimeren – als het om de ordehandhaving gaat, is gericht op mensen schieten nooit subsidiair, proportioneel, redelik en gematigd. Anders gezegd: het rechtsgoed openbare orde is per se ondergeschikt aan het rechtsgoed menselijk leven. Verder kan m.i. ook in de ambtsinstructie geen grondslag voor het vuurwapengebruik worden gevonden. Met kijk op de berichtgeving ga ik er namelijk niet van uit dat het vuurwapengebruik het doel had iemand aan te houden en evenmin denk ik, dat de agenten een opdracht van de burgemeester opvolgden met de strekking om ter handhaving van de openbare orde gericht op de mensen te schieten.

Uit het ontbreken van een wettelijke grondslag volgt nu wel, dat de politieagenten verdachten zijn van strafbare feiten, te weten (poging tot) doodslag en zware mishandeling. Wel is goed mogelijk dat zich de agenten in het geval zij daarvoor worden vervolgd, kunnen beroepen op noodweer – al vermoed ik persoonlijk dat dit niet voor alle schoten opgaat. Betere kans van slagen heeft vast een beroep op noodweerexces.

Maar geheel afgezien daarvan is het sowieso maar de vraag of het OM strafvervolging opportuun acht – zelfs als noodweer(exces) gezien het onderzoek weinig kans maakt, is met ons opportuniteitsbeginsel immers uitgangspunt: “geen strafvervolging, tenzij”…
_________________
pro proferentem

[flow]

[flow]

Ondanks de wat twijfelachtige bron van de melding zij het toch gezegd: dat een kogel van het kaliber 9 mm na een waarschuwingsschot in de lucht bij een windsnelheid van rond 8 km/h na een kleine minuut uit een hoogte van zo’n 2000 m precies op iemand valt die met dit schot gewaarschuwd had moeten worden en diegene daardoor dan ook nog dodelijk hoofdletsel oploopt, lijkt in theorie niet geheel uit te sluiten - maar in de praktijk vast wel zo onwaarschijnlijk dat niet kan worden aangenomen dat de wil van de waarschuwende schutter op dat gevolg gericht was
_________________
pro proferentem

[lawyer]

Het enige "probleem" is, dat, om het verhaal op nu.nl aannemelijk te maken, de kogels recht omhoog gevuurd hadden moeten worden. Idee van een waarschuwingsschot is nu juist om dat boven de menigte te lossen (zodat de menigte weet, alhans zou moeten weten, dat de agent geen "grap" maakt), waardoor het dodelijke slachtoffer zich op geruime afstand (enkele honderden meters) van de schutter had moeten bevinden. Zoals ik begrijp uit de berichten was dat niet het geval, en bevond het slachtoffer zich (dicht) in de buurt van de schutter(s).

Zie overigens ook de Mythbusters-aflevering Bullets Fired Up.

[RonnyJ]

[lawyer]

Ik probeer dus juist te zeggen dat het zeeeeer onwaarschijnlijk is dat het dodelijke slachtoffer is getroffen door een kogel die naar beneden viel.

[theod]

[bona fides]

Als vallende kogels konden doden, dan zou dat in regio's waar bij feestjes voor de lol in de lucht wordt geschoten tot veel slachtoffers moeten leiden.

Dat is inderdaad het geval::

[flow]

[flow]

[Giesolf]

Is deze casus niet simpeler op te lossen door een beroep op ambtelijk bevel?

[flow]

Volgens mij was het bevoegd gezag in casu (handhaving van de openbare orde) de burgemeester ex art. 5 lid 1 juncto art. 7 lid 1 sub c Ambtsinstructie juncto art. 175 Gemeentewet. Gezien de berichten daarover dat Aboutaleb in het geheel niet op de hoogte was van de escalatie, lijkt me niet aannemelijk dat hij een bevel tot het gebruik van vuurwapengeweld heeft gegeven. Daarom acht ik een beroep op art. 43 Sv kansloos. Zie over het amtelijk bevel ook Timmer, Politiegeweld, 2005, p. 202-206.
_________________
pro proferentem

[Giesolf]

Ook niet als een hoofdagent een bevel gaf om het vuur te openen?
_________________
Je wint niet altijd als je gewonnen hebt.