Aansprakelijkheid hond

[pacta sunt servanda]

Weer terug naar artikel 6:179 BW.

Dat is ingesteld omdat dieren nu eenmaal onverwachte dingen doen, zoals op openbare wegen lopen waar dit niet mag. Er zit een een hypothese in het artikel zoals BF al aangeeft.

Als de eigenaar op het moment de macht over zijn hond had gehad en de gedraging niet had kunnen voorkomen is hij niet aansprakelijk. Maar, hij had op het moment de hond aangelijnd kunnen uitlaten of zijn hond naar het looppad kunnen terugfluiten o.i.d. (De Hondenfluisteraar weet nog wel meer trucjes) dus de eigenaar is hier aansprakelijk o.g.v. een risicoaansprakelijkheid.

Of de eigenaar van de hond het pension met succes kan aanspreken ligt aan de omstandigheden die ervoor gezordg hebben dat de hond is ontsnapt.
_________________
~Tempora mutantur, et nos mutamur in illis~

[DENNIS79]

Ik ben ook om door de uitspraak die BF aangehaald heeft. Kennelijk is het aan de eigenaar van de hond om eigen schuld van de bestuurder aan te tonen, en niet andersom, dat de bestuurder de gedraging van de hond moet aantonen.

Er is ook wel wat voor te zeggen dat je geen hond op de rijbaan hoeft te verwachten. In ieder geval niet op een snelweg, maar op een autoweg of een provinciale weg hoef je ook niet echt dat soort obstakels te verwachten.
_________________
"Nusquam est, qui ubique est"

[markmu92]

Ik denk dat het heel moeilijk is om aan de hand van de casusomschrijving te zeggen wie (van de drie) aansprakelijk is.

Een dwarsstraat is dat de autobestuurder o.g.v. art. 6:162 BW best aansprakelijk zou kunnen zijn voor de schade aan de hond. De bestuurder kan doordat hij dromerig was veel te laat hebben gereageerd met remmen, terwijl de hond nietsvermoedend op de op dat moment zo rustige provinciale weg in het bos bivakkeerde. Vervolgens bevroor de hond van de angst toen de auto aansnelde. Verder ervan uitgaande dat de causaliteit en de relativiteit aannemelijk te maken zijn en dat de bestuurder de hond op voldoende afstand had kunnen zien aankomen (het was overdag, het was een rechte weg, en het zonlicht werd niet zodanig belemmerd door de bomen, dat de bestuurder de hond niet had zien kunnen aankomen met ontstoken lichten op een afstand die ruim de remweg overschrijdt.)

Tussenweg. De schade is (deels) te wijten aan de bestuurder zelf, terwijl het voorgaande zich ook voordoet en de bestuurder meent de eigenaar aansprakelijk te kunnen stellen o.g.v. art. 6:179 BW.

Of de hond onverhoeds op de weg sprong, de bestuurder en de auto waren optima forma en in allerijl probeert de bestuurder de hond te ontwijken, maar tevergeefs. In dat geval: "De eigenaar lijkt mij als bezitter van de hond waarschijnlijk wel aansprakelijk op grond van art. 6:179 BW.

Het pensioen had de hond binnen moeten houden mede om dit soort schade aan de eigenaar te voorkomen, dus lijkt mij op basis van wanprestatie aansprakelijk jegens de eigenaar." - bona fides

Het pension komt er in alle scenario's slecht uit.

[pacta sunt servanda]

Waar woon jij markmu92, dat de zon 's nachts schijnt?
TS meldt dat de hond 's nachts wordt aangereden. Dat jij je fantasie daar eens flink overheen laat gaan is natuurlijk niet erg, al ben ik het niet helemaal eens met jouw redenaties, maar het verhaal van TS blijft de basis anders krijgen we de meest rare cowboy verhalen.
_________________
~Tempora mutantur, et nos mutamur in illis~