bona fides
Geslacht: 
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22912
|
 Geplaatst: do 30 aug 2007 11:36 Onderwerp: |
   |
|
| Hermanus schreef: | Maar denk je niet dat 'de vormfout', en volgens mij wil je het liever niet nog een keer horen, een overtreding is van de abbb, i.c. formeel zorgvuldigheidsbeginsel?
Dit is namelijk het enige punt om zonder fraaie omwegen en juridische constructies eventueel onder die boete uit te komen. |
Dus jouw redenering is dat er sprake is van onzorgvuldige bewijsgaring, dus schending van het zorgvuldigheidsbeginsel, en dat daarom de beschikking vernietigd zou moeten worden. Dat lijkt me in ieder geval een verbeterde uitvoering van mijn "verweer 1".
Toch betwijfel ik dat je wel echt kunt zeggen dat de bewijsgaring onzorgvuldig was. Er is geen reden om aan de betrouwbaarheid van de meting zelf te twijfelen. Niet iedere vorm- of procedurefout is een schending van het zorgvuldigheidsbeginsel mbt willekeurige besluiten. Er zal lijkt mij minimaal een soort causaal verband moeten zijn tussen de fout en het besluit, maar dat is nog niet voldoende. Als een weg in strijd met Europese regelgeving is aangelegd, is die fout een sine qua non voor snelheidsovertredingen begaan op die weg. Het is duidelijk dat die overtredingen toch gewoon beboet kunnen worden. Er moet dus meer dan causaliteit zijn. Dan kom je al snel op iets als de schutznorm, de geschonden norm moet ertoe strekken het belang te beschermen van de persoon die op die schending een beroep doet. In mijn ogen (zie voorgaande berichten) loopt het hierop spaak.
Wel kun je de verkeersveiligheid in het verhaal betrekken. Je zou kunnen aanvoeren dat, gezien de plaatsing van de flitspaal en de verdere toestand ter plaatse, het bestuursorgaan had moeten onderzoeken of het op het moment van de overtreding in het belang van de verkeersveiligheid wellicht noodzakelijk was om (te) hard te rijden. Dat heeft het bestuursorgaan niet gedaan. Dus schending van het zorgvuldigheidsbeginsel. Maar nu zit ik dicht bij mijn "verweer 2", alleen via zorgvuldigheid ipv beroep op noodtoestand. Deze "zorgvuldigheid"-variant is misschien wat sterker, omdat het de bewijslast van de verkeersveiligheid op het moment van flitsen wat meer naar het bestuursorgaan verschuift. Veel zal het denk ik niet uitmaken; bij een strafrechtelijk beroep op een strafuitsluitingsgrond is het ook voldoende om de grond aannemelijk te maken.
| Quote: | | Tinus heeft nog 3 weken, dus ik zal komende week even iemand van de sectie bestuursrecht benaderen en kijken of het echt kansloos is.. |
Ik ben benieuwd. In ieder geval kan Tinus zoveel beroepsgronden aanvoeren als hij kan bedenken, en beginnen met de meest principiêle.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
