Ontslag tijdens ziekte

Sandy38 · Leeftijd: 52 Geslacht: Sterrenbeeld: Berichten: 50

Ik werk sinds 4 jaar bij een gevangenis als secretaresse. Ik ben daar aangenomen als receptioniste maar na 4 maanden kon ik door intern te solliciteren doorstromen naar de functie van secretaresse. Ik al na een half jaar een contract voor onbepaalde tijd gekregen. Ik had geen ervaring als secretaresse en ook geen opleiding.

Nu is het zo dat ik mijn werkzaamheden doe voor een persoon die officieel niet mijn leidinggevende is. Ik wordt dus niet beoordeeld door diegene waar ik mijn werkzaamheden voor doe maar door een ander. Het eerste jaar ging mijn functioneren niet goed. Er was niemand die mij kon inwerken omdat het een geheel nieuwe functie was. Mijn relatie met diegene waar ik secretaresse voor was werd er daardoor niet beter op. Wat ik eigenlijk van haar kant uit best kon voorstellen.

Gelukkig ging zij weg. Ik heb toen nog een jaar mijn werk gedaan zonder dat er iemand voor haar in de plaats kwam. Die functie was erg moeilijk te vervullen. Uiteindelijk bleek dat ik toch echt een gerichte opleiding voor de functie moest hebben en die heb ik ook aangeboden gekregen. 1 september jl. is mijn opleiding begonnen en toen is er ook iemand begonnen in de andere functie. Ik was dus weer iemand zijn secretaresse.

Mijn opleiding gaat heel goed ik ben de beste van de klas. Ook kan ik mijn functie sinds ik die opleiding steeds beter vervullen. Het ging gewoon goed dacht ik. Ik had alleen veel te veel werk in te weinig tijd. Ik heb dat toen aangegeven en per 1 januari heeft mijn leidinggevende mondeling toegezegd dat ik per 1 januari 8 uur uitbreiding kreeg. Met mijn nieuwe "baas" ging en gaat het niet goed. Hij kan zijn werk niet aan. Hoe ik zijn agenda ook indeel wat ik ook doe hij maakt er een puinhoop van. Heel vervelend, maar meer dan hem zoveel mogelijk bijstaan kan ik verder niet. Hij heeft 1 van de hoogste functies binnen de gevangenis dus ik kan dit bij niemand aankaarten.

Afgelopen donderdag kwam ik na 3 dagen vrij geweest te zijn (waarvan 1 dag naar school) weer op mijn werk. Op dinsdag bleek er iets verschrikkelijk mis te zijn gegaan met bezoek. Er stond een heel vervelende mail in mijn mailbox van mijn officiele leidinggevende met zaken die allemaal mis waren gegaan en waar ik de schuld kreeg. Dit zijn zaken die zij niet kon weten dus dat heeft ze van mijn andere leidinggevende gehoord. De toon van de mail was zo onaangenaam dat ik in huilen ben uitgebarsten. Dit was de druppel die bij mij de emmer had doen overlopen.

Direct daarop moest ik bij mijn leidinggevenden komen. Terwijl ik nog niet bekomen was van de schrik zijn er beschuldingen naar mij geuit door diegene waar ik secretaresse voor ben, die absoluut niet waar waren. Bv dat ik altijd van alles vergat, dat ik meer dingen niet goed doe dan wel enz. enz. Mijn officiele leidinggevende heeft hem op zijn woord geloof en er werd een flink portie non-verbaal geweld op mij losgelaten. Ik heb geen enkele kans gekregen om mezelf te verdedigen. Het gesprek werd beeindigd met de woorden dat ik dit gesprek als een forse waarschuwing kon beschouwen.

Ik had geen schijn van kans.Mijn 2 leidinggevende zijn in overleg gegaan en ik heb me per mail ziek gemeld met als reden dat ik ontzettend last van mijn maag had. Ik had direct na het gesprek een verslag ervan gekregen. Ik heb zonder het te lezen direct per mail laten weten dat ik er niet mee akkoord ging omdat het een eenzijdig onverwachts functioneringsgesprek was geweest. Daarna ben ik helemaal overstuur naar huis gegaan. Ik heb, toen ik thuis was, direct alles op papier gezet met in mijn achterhoofd dat ik zeker van plan was een reactie op dit alles te mailen naar mijn leidinggevende. Dit heb ik nog niet gedaan omdat ik niet weet wat ik nu moet doen. Ik heb nog nooit een arbeidsconflict gehad. Kan/wil iemand mij een advies geven welke stappen ik moet ondernemen? Ik wil mijn baan niet kwijt want ik heb het erg naar mijn zin en ik doe mijn werk wel goed.
Inmiddels ben ik nog steeds niet aan het werk. Het gaat steeds slechter met me. Ik krijg steeds meer fysieke klachten en zit tegen het overspannen aan. Van mijn werk hoorde ik maar niets terwijl ik zelf iedere week per mail liet weten hoe het met me ging. 25 december ben ik gebeld door hoofd PZ.

Hij sommeerde mij om 27 december te komen voor een gesprek samen met de pz funtionaris die vorige keer een gesprek met me had. Dus weer 2 personen van het bedrijf tegen mij alleen net zoals vorige keer. Ik ben op dit moment zo onevenwichtig dat ik een dergelijk gesprek eigenlijk niet aandurfde.

In die week ben ik opnieuw naar de huisarts geweest omdat ik die dag daarvoor flauw was gevallen. De dokter constateerde dat ik zwaar overspannen ben en heeft mij kalmerende medicatie meegegeven en ik ben doorverwezen naar een psycholoog. 27 december zou ik dat gesprek hebben. De dokter achtte het gezien mijn lichamelijke en geestelijke gesteldheid niet raadzaam om te gaan. Ik wilde dus eigenlijk wel i.v.m. mijn re-integratie. Donderdagochtend heb ik diegene gebeld met wie ik dat gesprek zou hebben. Hij is ongelooflijk tekeer tegen me gegaan. Woorden als het interesseerd mij geen ruk wat een 1 of andere huisarts of bedrijfsarts ( ik had om 15.00 uur dat gesprek en ik moest 12.50 bij de bedrijfsarts zijn) zegt. Die adviezen leg naast me neer enz. enz. En als je de gore moed hebt om niet te komen heb jij morgen een aangetekende brief in huis dat ik je salaris opschort. Afschuwelijk.

Ik ben om 12.50 naar de bedrijfsarts geweest en die was al blijkbaar van het hele gebeuren op de hoogte. Zij heeft mijn klachten namelijk toegeschreven aan dat arbeidsgeschil terwijl ik ook aantoonbare lichamelijke klachten heb waardoor ik niet kan werken. Ze heeft geadviseerd dat van mijn verwacht kon worden dat ik aan het werk zou gaan zolang het arbeidsgeschil opgelost zou worden.

Vervolgens moest ik gelijk door naar dat gesprek. Het was echt te erg voor woorden. Ze hadden een heel dossier over me en ik werd echt minachtend en agressief te woord gestaan. Ik zou per 8 januari ontslagen worden wegens disfunctioneren. Het lag geheel aan mij wat de manier zou zijn. De harde weg was via de rechter die dan mijn hele dossier zou zien en ze hadden genoeg over mij zodat de rechter zonder mee zou instemmen met ontslag. De zachte weg was een soort afvloeiingsregeling met outplacement enz. enz. Maar dan moest ik wel een schriftelijke intentie verklaring afgeven dat ik mee zou worden. Verder zei hij dat er per 1 oktober een nieuwe wet in was gegaan dat medewerkers op een bepaalde manier ontslagen konden worden zonder dat bv mijn ww in geding kwam. Ik heb het aangehoord en verder niet. Ik heb geen brief overhandigt gekregen of iets dergelijks. Toen ik vroeg of er nog een schiftelijk verslag van dit gesprek zou komen (er werd niets genoteerd door diegene die erbij zat terwijl ze er wel bijzat als notuliste) waren ze daar niet happig op en dat heb ik inderdaad nog steeds niet gekregen. Sinds dat gesprek zijn mijn klachten vele malen erger geworden.

8 januari krijg ik opnieuw een oproep en dan moet ik laten weten wat ik heb besloten. Nu heb ik een aantal vragen. Ik ben het met het advies van de bedrijfsarts niet eens, het brengt mij alleen maar meer schade toe. Verder heb ik mijn ontslag mondeling aangezegd gekregen, niet schriftelijk. Ik wil ook niet meer dat die mensen mij bellen of mailen maar alles per post doen mag ik dat "eisen"? Hoe moet ik nu verder handelen?