HELP! Onterechte vordering deurwaarder?

[stylz]

Wegens een financieel geschil met een ex-werkgever heb ik onlangs een vordering van de gerechtsdeurwaarder ontvangen. Ik heb aangegeven dat ik volledig wil meewerken en heb de deurwaarder een afbetalingsvoorstel gedaan. 4 dagen later kreeg ik een getekende brief van de deurwaarder dat zij volledig akkoord gaan met mijn betalingsvoorstel. Hierbij heb ik direct geantwoord dat ik ook akkoord ga en dat ik direct zal beginnen met aflossen. Vandaag ontving ik een brief van die zelfde deurwaarder met het verhaal dat cliënte “toch niet”akkoord gaat met mijn voorstel. En of ik hun excuses wil aanvaarden. De vorige brief (het akkoord) dient als niet verzonden beschouwd te worden. Die cliënt eist nu een exorbitant hoog bedrag inclusief dubbele buitengerechtelijke incassokosten en vertragingsrente over de aflossingsperiode.
Zoals jullie misschien wil kunnen begrijpen zit ik met mijn handen in het haar! Mijn vraag is kan dit zomaar? Er bestaand toch zoiets als aanbod en aanvaarding?

[Mr.X]

De ex-werkgever is in casu de opdrachtgever van de Gerechtsdeurwaarder. Het kan zijn dat de opdrachtgever eerst zijn akkoord heeft gegeven voor de regeling, maar bij nader inzien het voorstel herziet. Voor zover ik weet, is dat het goed recht van de opdrachtgever. Dat neemt niet weg dat het een zeer vervelende situatie is. Normaliter wordt de betalingsregeling pas als vervallen gezien als hij niet nagekomen wordt.

[stylz]

Maar een akkoord is toch een akkoord. Zekers als het is ondertekend?
Het zou anders inhouden dat iedereen die aan overeenkomst heeft aanvaard deze tussentijds eenzijdig kan wijzigen??

[bona fides]

Precies, een akkoord is een akkoord. Als de schuldeiser met de betalingsregeling akkoord is gegaan, kan hij daar normaal gesproken niet meer op terugkomen. Waarom Mr.X van mening is dat het het goed recht is van een schuldeiser om zich niet gebonden te achten aan door hemzelf gesloten overeenkomsten, is mij niet duidelijk.

Heeft de schuldeiser zelf getekend, of heeft de deurwaarder namens de schuldeiser die terugbetalingsregeling getekend?
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet.

[stylz]

Ze hebben het uit handen geven aan de deurwaarder deze heeft ook getekend.

[stylz]

Het verhaal alsvolgt.

ik ben 2en een half jaar gelden uit dienst getreden bij het bedrijf. Daar had ik een terechte studieschuld van 7000 euro open staan. Toen ik daar uit eigen beweging weg ben gegaan hebben zij mondeling het bedrag kwijtgescholden. Het probleem is dat ze een maand eerder de helft van het bedrag hadden kwijtgescholden, dat staat wel op papier en heb ik voor getekend. Ik heb vervolgens 2,5 jaar niets meer van ze vernomen tot vorige maand. Tot kreeg ik een brief met de vraag of ik binnen 2 dagen 3000 euro wilde over maken. Ik heb daarop onmiddelijk gereageerd. En heb meteen aangegeven dat ik bereid ben het bedrag te betalen maar dan in termijnen van 75 euro per maand. (ben net voor mijzelf begonnen dus mijn inkomen is nog niet hoog) daar gingen gingen ze niet mee akkoord en dregen mij nog een keer met als ik niet binnen 2 dagen 3000 euro ook het kwijtgescholden bedrag terug gevorderd wordt en dat het uit handen wordt gegeven. Ik reageerde hier nogmaals op met het verhaal dat ik niet in staat ben het binnen 2 dagen te betalen en stelde nogmaals de betalingsregeling voor. Binnen 5 dagen lag er een brief van de deurwaarder op de mat met het verzoek 7000 euro (dus inclusief kwijtgescholden deel) binnen 2 dagen over te maken. Ik heb de deurwaarder meteen opgebeld en een betalingsvoorstel gedaan van 100 euro per maand uitgaande van die 3000 euro ipv 7000(modeling en per email) en aangegeven dat ze als ze dat zouden willen ook inzage mogen hebben in mijn loongevens en bankafschriften ter bewijs dat dit het maximale is dat ik maandelijks kan terug betalen. Een aantal dagen later ontving ik een getekende brief dat ze akkoord gaan met mijn voorstel. Waarop ik gisteren een brief kreeg waarin ze zeggen dat hun client toch niet akoord gaan. Ze willen die 7000 euro hebben.

[WimWest]

De deurwaarder is in feitelijk dus een incassobureau en zal als zodanig dan ook opereren. De betaling is, zoals ik het lees, niet door de rechter erkend en nu via de deurwaarder gevorderd.

U hoeft geen kosten te betalen, die men eerder heeft kwijtgescholden. Men kan ook niet twee jaar later ineens komen met het verhaal als je de andere helft niet betaald, zal je het kwijtgescholden deel ook moeten betalen, althans als dat niet schriftelijk is overeengekomen.

Als de werkgever de vordering opeist volgens haar wensen, zullen deze eerst via een rechter bevestigd dienen te worden als u het er niet mee eens bent en de vordering betwist.

[stylz]

Wat kan ik dan nu het beste doen? Een advocaat in de hand nemen kost waarschijnlijk ook veel geld. Met een beetje pech kost het meer dan dat het opleverd. Ik heb ook rechtsbijstand bij Arag maar die komen met het verhaal dat het niet onder de dekking valt:-(

[bona fides]

[WimWest]

De oorspronkelijke vordering wordt niet betwist,dat klopt, maar nu blijkt dat de vordering door het niet betalen van het onbetwiste deel plotseling het eerder kwijtgescholden gedeelte wel wordt gevorderd. Dan lijkt het me logisch dat dat deel dan weer wel betwist wordt. Althans zo lees ik dit in het verhaal van TS.

[cvb]

[bona fides]

[stylz]

Om mijn verhaal volledig te maken stuur ik hierbij de getypte versies welke ik van deze deurwaarder heb ontvangen..

Op 27 november ontving ik deze brief
“Schuldeiser(mijn ex werkgever) te ... heeft ons opgedragen van u in te vorderen een restantbedrag groot € 7000 door u aan cliënte verschuldigd volgens u bekende studieovereenkomst, inclusief krachtens van toepassing zijne voorwaarden cq geldende wettelijke bepalingen voor uw rekening komende rente en buitengerechtelijke invorderingskosten als gevolg van uw niet tijdige betaling.
Bij deze sommeren wij u dringend ervoor zorg te dragen, dat voormeld bedrag ad € 7000 thans binnen 4 dagen na heden onzen kantoren in contanten wordt voldaan. Bij gebreke waarvan terstond de nodige rechtsmaatregelen tegen u moeten volgens, .met alle daaraan voor u verbonden kosten en narigheden.
In uw eigen belang raden wij u dan ook dringend aan van het vorenstaande goede nota te nemen en binnen voormelde termijn aan ons kantoor af te doen.”

Ik ontving deze brief dus op 27 november waarop ik die volgende maandag (30 november) meteen de deurwaarder heb gebeld en vervolgens volgens de email een betalingsvoorstel heb gedaan.

Op 4 december ontving ik deze brief
“Inzake (schuldeiser) te…. Refereren wij aan het op 30 november jl. gevoerde telefoongesprek em uw email van gelijke datum. Met uw voorstel kan akkoord worden gegaan met dien verstande dat u €3000,- vermeerderd met de ontstane kosten ad € 450 euro dient te voldoen, oftewel in totaliteit
€ 3450,-. Wij verzoeken u dan ook voor 1 januari 2010 aan ons een eerste aflossing over te maken groot Є100,- en zo vervolgens stipt voor de 1ste van iedere maand, totdat het totaalverschuldigde ad € 3450,-, nog te vermeerderen met vertragingsrente over de aflossingsperiode, geheel is voldaan.. alvorens u de laatste termijn voldoet, dient u telefonisch contact met ons op te nemen voor het juiste restant.
Bij niet nakoming is de toegestane regeling vervallen, het(restant)bedrag inclusief rente en kosten wederom ineens opeisbaar en zullen alsnog verdere maatregelen moeten volgen.
Gaarne vertouwen wij erop dat zulks niet nodig zal zijn en dat conform het bovenstaande de zaak wordt afgedaan.”

Per email heb ik gereageerd dat ik akkoord ga met deze regeling. Tevens heb ik een ontvangst bevestiging van deze mail.
Op 11 december jl ontving ik dus deze brief.

“Inzake (schuldeiser) te… refereren wij ons aan ons schrijven van 4 december j.l.
Helaas moeten wij u berichten dat ontrecht akkoord is gegaan met uw voorstel, waarvoor u onze excuses wel wilt aanvaarden. Cliënte wenst namelijk niet akkoord te gaan met uw voorstel. Onze brief van 4 december 2009 dient als niet verzonden te worden beschouwd.

Cliënte eist algehele betaling van het verschuldigde bedrag, salderend op € 7000,- bestaande uit de verschuldigde hoofdsom ad € 6100,- vermeerderd met € 900,- buitengerechtelijke incassokosten.
Wij verzoeken u dan ook voor 1 januari 2010 aan ons een eerste aflossing over te maken groot Є100,- en zo vervolgens stipt voor de 1ste van iedere maand, totdat het totaalverschuldigde ad € 7000,- nog te vermeerderen met vertragingsrente over de aflossingsperiode, geheel is voldaan.. alvorens u de laatste termijn voldoet, dient u telefonisch contact met ons op te nemen voor het juiste restant.
Bij niet nakoming is de toegestane regeling vervallen, het(restant)bedrag inclusief rente en kosten wederom ineens opeisbaar en zullen alsnog verdere maatregelen moeten volgen.
Gaarne vertouwen wij erop dat zulks niet nodig zal zijn en dat conform het bovenstaande de zaak wordt afgedaan.”

[bona fides]

Uit deze briefwisseling leid ik af dat het voldoende duidelijk is dat de deurwaarder niet namens de schuldeiser heeft gehandeld. De schuldeiser wordt daarom niet zelf direct gebonden door de betalingsregeling.

[WimWest]

Het lijkt mij, als je nu akkoord gaat met de voorgestelde termijn voor 1 januari, dat je dan ook akkoord gaat met de vordering van € 7.000,-. !!!

In jouw geval zou ik het volgende doen:

Het totaal verschuldigde betwisten (mondelinge en schriftelijke kwijtschelding).

of:

1. sowieso het totale bedrag betwisten
2. de eiser moet bewijzen overleggen van de vordering
3. het eerste gevorderde bedrag betalen in termijnen van € 75,- en vervolgens overgaan tot het betalen van € 75,-. conform voorstel (of € 100,- als je dat safer vindt)
4. geen incassokosten betalen ( of je moet eerder zijn aangemaand)

Je kan ook overwegen om niets te betalen, uiteindelijk heb je een schriftelijke kwijtschelding van de eerste helft en het is ook vrij aannemelijk dat je de mondelinge toezegging ook dan geloofwaardig kan maken voor de rechter. Nu helemaal om dat er zo'n potje van gemaakt wordt met vreemde eisen en onjuiste toezeggingen.

Er zit volgens mij een groot overbluffingsgehalte in de hele affaire en de deurwaarder speelt daar een niet zo'n frisse rol in.

Niemand zal gelijk akkoord gaan met incassokosten als er niet eerst gemaand is tot betaling en zeker na 2,5 jaar komt dit wel heel vreemd over.

Uiteraard is de keuze aan de TS en gaat mijn manier gepaard met een beetje risico. Alhoewel de incassokosten niet hoger zullen zijn dan volgens de staffel die men nu hanteert bij de KR.