Strafzaak: schuldig pleiten terwijl grote kans op onschuld

[Noah]

Beste mensen,

Een tijd geleden had ik een aantal vragen gesteld m.b.t. een strafzaak.

Binnenkort moet ik waarschijnlijk voor de rechter komen. Mijn advocaat heeft het proces verbaal al. Ik heb het niet gelezen, en wil het ook niet.

Omdat de strafzaak die tegen mij loopt, ongelofelijk vals en vrijwel helemaal gelogen is (dit weet ik doordat er dingen zijn opgelezen door o.a. de forensisch psychiater en de reclassering), wil ik graag dat het gauw afgelopen is.

Helaas is de zaak ontzettend ingewikkeld en langdradig. Ik verwacht daarom dat het lang zal duren (dat denkt reclassering ook).

Daarom - en het kan best bizar klinken - wil ik graag zonder m'n advocaten komen en me schuldig pleiten. Ondanks dat ik waarschijnlijk een grote kans op vrijspraak heb.

De reden daarvoor is dat ik door dit incident geestelijk gesloopt ben en het eigenlijk niet aan kan om aan deze vreselijke herinneringen te worden herinnerd. Het "triggert" hele vervelende dingen bij mij los, voornamelijk onbeheersbare woede.

Mij is 2 dingen ten laste gelegd:
1. vernieling
2. inbreuk op levenssfeer

punt 1: ik was (volledig) ontoerekeningsvatbaar
punt 2: absoluut en volstrekt onzin aangezien mijn levenssfeer nu al inmiddels 1,5 jaar aan diggelen is gemaakt.

Maar wat zal de rechter daar van vinden? Als hij vraagt wat ik van deze tenlastelegging vind, en ik zeg "volstrekt belachelijk" terwijl ik me schuldig heb gepleit, is dat niet raar?

Kan hij ook bevelen om een advocaat te nemen? Ik heb wel advocaten, maar ik ga hun niet vragen om hun werk te doen terwijl ik dat niet wil.

Er zijn ook vele getuigen bij, die ik ook niet wil oproepen. Kan de rechter dat doen?

Ik krijg toch wel gewoon een strafblad mocht ik schuldig bevonden worden? En als ik schuldig pleit, heb ik dan 0% kans op vrijspraak?

Sorry, een hoop vragen, maar: waar het mij vooral om gaat is dat ik heel graag wil dat deze zaak wordt afgesloten zodat ik het kan verwerken en kan vergeten.

Bedankt!

Groet,
Noah

[tikSimone]

Beste Noah,

Het andere topic heb ik zo even niet in gedachten, maar in zijn algemeenheid dit:

Als jij schuldig verklaard wordt, dan lukt het niet de zaak z.s.m. achter je te laten, want dan krijg je nog een tijd te maken met de straf (die in het algemeen niet direct uitgevoerd wordt.) Bovendien krijg je inderdaad een strafblad.

Lees je dossier, zodat je weet wat er tegen je is en zodat je onderbouwd kunt weerleggen wat volgens jou niet klopt (bijvoorbeeld door op tegenstrijdigheden of onmogelijkheden in verklaringen te wijzen)

De rechter kan zelf bepalen of hij getuigen gehoord wil zien als hij dat nodig acht.

Bij mijn weten kun je niet verplicht worden een advocaat in de arm te nemen, maar de rechter zou wel kunnen besluiten de behandeling van jouw zaak aan te houden om jou tijd te geven dat besluit nog eens te overdenken als hij van mening is dat het toch echt beter zou zijn als je wel de hulp van een advocaat zou hebben. Dit juist omdat de rechter er mede voor moet waken dat het proces eerlijk verloopt.

Dat jij schuldig pleit hoeft helemaal niet tot gevolg te hebben dat jij schuldig verklaard wordt. Het gaat namelijk om wettig én overtuigend bewijs. Als de rechter niet overtuigd is van je schuld, dan zal hij je niet veroordelen.

Verder moet je een beetje uitkijken met dat ontoerekeningsvatbaar, want het kán zijn dat je daardoor een z.g. maatregel (bijvoorbeeld een gedwongen behandeling) aan je broek krijgt.

Vrijspraak is ook een vorm van de zaak snel achter je laten en een plezieriger vorm dan een veroordeling, zéker wanneer die onterecht zou zijn.

Overleg dus met je advocaat en stel je actief op in je eigen zaak.
_________________
Nait soez'n, moar doun!

[cvb]

[Noah]

Bedankt voor jullie reacties.

tikSimone:
dat ontoerekeningsvatbaarheid; daarvoor ben ik behandeld. Ik was door de woede zo van de rails geraakt dat ik destijds een ruit had vernield omdat ik net uit de intensive care kwam. Ik zag bijna letterlijk zwart van woede en ben vlak daarna bijna een maand opgenomen in de kliniek (eerst 5 dagen in de isoleercel om rustig te worden), waarvan de rechter toestemming had gegeven.

cvb:
Ik heb meerdere malen getracht met de wederpartij (de gene die aangifte heeft gedaan) te schikken. Ik had zelfs een mediationvoorstel gedaan die op mijn kosten zouden worden gedaan.

Ik had er zelfs € 10.000 voor over om het te beëindigen.

Er zijn niet op mijn voorstellen ingegaan. Later heeft de leidinggevende van die persoon haar proberen te overtuigen om een gesprek met mij aan te gaan (die nooit heeft plaatsgevonden).

Ik weet o.a. waarom de desbetreffende persoon geen gesprek wil, omdat zij daarmee haar baan kwijt kan raken omdat zij en ik als enige weten van wat er echt heeft afgespeeld tussen ons. Zij heeft een slag in de rondte gelogen om haar zelf te beschermen, en om anderen haar te laten beschermen.

-------------

tikSimone:
Ik vind het moeilijk om het dossier te lezen. Ik heb nog steeds veel geestelijk hulp, van huisartsen, spv-ers, psychiaters en andere artsen. In totaal hebben wel meer dan 20 artsen mij behandeld en gesproken.

Echter ben ik niet psychiatrisch of geestesziek, wel lijd ik aan een aanpassingsstoornis met verstoorde gevoelens en emoties. Mijn GAF-score was een tijd tussen de 10 en 40 (normaal persoon rond de 95-100).

Maar over de zaak: de zaak is dermate ingewikkeld dat ik betwijfel of één rechter een goed oordeel over kan geven. Het "verhaal" heeft namelijk meer dan een jaar afgespeeld, met veel gebeurtenissen.

Maar als het onmogelijk is om een snelle afwikkeling van de zaak te maken, dan zal ik mijn uiterste best doen om mijn verdediging te voeren met advocaten uit verschillende specialisaties (onderwijsrecht heeft een grote rol gespeeld).

Vandaag had ik het nog met mijn SPV-er gehad. Zij vond het wel opzienbarend dat ik me schuldig wil pleiten, maar begrijpt het zeer goed. Zij zei dat ik het flink voor m'n kiezen had gehad, maar dat ik toch moet blijven vechten voor m'n onschuld. Zij zal kijken of er nog meer intensievere begeleiding beschikbaar voor mij is.

Ik ben bang voor één ding, en dat is dat ik weer de controle over mezelf verlies met grote gevolgen. Daarom wil ik dat het gauw wordt afgelopen.

[tikSimone]

Noah, ik begrijp je situatie en die ligt moeilijk. Het is heel goed dat je destijds al geprobeerd hebt er via mediation uit te komen. Je advocaat kan dat ook melden; het toont m.i. goede wil van jouw kant.

Juist omdat je nog in een woelige situatie zit en het erg nuttig lijkt dat je een intensieve behandeling krijgt voor je aanpassingsstoornis (om te voorkomen dat je ooit weer de controle over jezelf verliest) is het misschien een idee om met je advocaat te overleggen of hij niet kan vragen of de behandeling van de zaak wordt aangehouden. Dat heeft jou de tijd de boel wat meer op de rit te krijgen en je verdediging naar behoren voor te bereiden (bijvoorbeeld door het lezen van die dossiers, wat je nu nog eigenlijk niet aan kunt) en je hebt er denk ik wel voordeel van als de strafzaak uiteindelijk inhoudelijk behandeld wordt. Overleg maar eens of hij daar wat in ziet en bespreek evt. voors en tegens met hem.

Daarmee is de zaak dan niet snel afgedaan, maar dat is hij in jouw geval of het nou een veroordeling of een vrijspraak zou worden denk ik toch al niet (het blijft toch in je hoofd zitten, begrijp je?)

Meerdere advocaten inzetten is echt niet handig en volgens mij ook niet mogelijk. Je strafrechtadvocaat moet je bijstaan en waar nodig kan hij zich heus via zelf of via andere advocaten op de hoogte stellen van regelingen, voor zover ze voor de strafzaak al van belang zijn. Want: het gaat nu echt alleen om de strafzaak, niet om eventuele andere geschilpunten die je gehad hebt en of je daar gelijk in had of niet.

Ik begrijp dat het voor jou een heel complex aan gebeurtenissen is, maar in zo'n strafzaak kijken ze uiteindelijk gewoon naar: wat is er nu toen en toen gebeurd? (oftewel: het strafbare feit waarvan jij verdacht wordt). Een eventuele aanleiding speelt natuurlijk wel een rol, evenals de persoon van de verdachte, maar de kern is de gerichtheid op dat strafbare feit en dan verder liever niet al te veel poespas er omheen.
_________________
Nait soez'n, moar doun!

[Alfatrion]

Ik kan me slecht in leven in je situatie, maar ik zou het niemand aanraden om zich schuldig pleiten als hij / zij eigen het tegenovergestelde vind. Het lijkt me dat dit later aan je gaat knagen.
_________________
Een appel per dag houdt de dokters weg, vooral als je goed mikt. - Winston Churchill

[bona fides]

Ik zou ook aanraden om je in die rechtszaak toch serieus te verdedigen. Probeer zoveel mogelijk aan je advocaat over te laten. Het is volgens mij meestal ook niet nodig om zelf op de zitting te verschijnen. Als je nu al accepteert dat je veroordeeld zult worden, kan het toch alleen maar meevallen als het toevallig toch goed afloopt?
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet.

[cvb]

[HenkR]

Je ziet het niet helder meer.
Een helder verhaal dat een rechter kan begrijpen, zit er daarom niet in denk ik.
De kans dat de rechter in het duister moet tasten is groot.
Dat kan voordeel opleveren maar ook nadeel. Het is Russische roulette.
En dat wil je niet.

Neem een advocaat kerel.
Die kan na gesprekken met jou proberen je boodschap over te brengen aan de rechter.

Er is dan in ieder geval wat kans op duidelijkheid en eerlijkheid.
Ook al valt het kwartje bij jou later pas.


@cvb: degene die aangifte doet is de gelaedeerde partij.
_________________
'Justice is supposed to be blind. But must it be stupid too?'

[JRH]

Schuldig pleiten zal nooit in je voordeel werken. Je hebt het recht te zwijgen, dat kun je beter doen. Het is de taak van het Openbaar Ministerie om jouw schuld aan te tonen, niet die van jou!

Het is verstandig om een advocaat goed gesprek met je advocaat aan te gaan; die zal jou dan ook kunnen vertellen hoe de zaak in elkaar steekt, wat belangrijk is en hoe je het snelst van deze vervelende procedure af komt!

Sterkte ermee.
_________________
"Het recht kost veel. Daarom is men er zo zuinig mee."

[Noah]

Hartelijk dank voor jullie reacties.

Ik heb nog steeds geen dagvaarding gekregen! Terwijl de aangifte al bijna (over 3 weken) een jaar is gedaan.

Is dat normaal? Ik wil het echt snel hebben.

Ik denk overigens wel dat ik me ga verdedigen. Dat zal ik nog met m'n advocaat bespreken.

Nogmaals, bedankt!

[sabri]

[HenkR]

[Noah]

Beste mensen,

Ik weet niet of ik hiervoor een nieuw topic moet maken, maar ik had toch wel wat vragen m.b.t. zitting.

Eergisteren kwam er een forensisch psycholoog en hij toonde bijzonder veel begrip voor me vond ik. Hij was ook wel geschrokken van hoe ik het voor mijn kiezen had gekregen. Hij vond het ook een bijzonder verhaal. Vandaag de forensisch psychiater op bezoek gehad. Hij zette me op het begin onder druk om te kijken hoe ik reageerde. Hij deed dat expres vertelde hij me later, om te kijken wat voor jongen ik was. Verder vond hij me gewoon een normale jongen.

Wat ik nou erg onduidelijk vind, is hoeveel zittingen er plaats vindt. De psychiater zei dat hij er niet zoveel van wist, maar dat hij dacht dat het gewoon 1 zitting wordt.

Ik heb sterk het idee dat hij wel vindt dat ik onschuldig ben, omdat hij me ook wel een beetje hielp het met volgende:
Hij zei dat als er maar 1 zitting plaats vindt, dat ik het erg moeilijk zal hebben. Want het verhaal is bijna onbegrijpbaar lang en het zijn 2 verschillende kanten.

Hij zei dat ik het beste zo kort mogelijk tegen de rechter kan zijn. Maar dat het erg moeilijk is omdat er zoveel gebeurd is, over en weer. En aangezien de persoon die aangifte tegen mij heeft gedaan, veel e-mails heeft bewaard, heeft de OvJ meer "bewijs" (weet niet of het bewijs is aangezien ik herhaaldelijk schreef dat ze nou echt moest stoppen). Terwijl wat zij heeft gedaan (en wat vele malen erger is), alleen maar mondeling en op maatregelen/acties is gebeurd (zoals bedreigen, intimideren).

Hij zei dat hij verder niet bepaalt wie er gelijk heeft, maar dat hij gewoon opdracht heeft gekregen om mij te onderzoeken.

Verder zei hij als laatst dat als ik het hele verhaal aan de rechter vertel, dat die ene rechter het waarschijnlijk ook niet meer ziet. Maar aan de andere kans heb ik ook de kans dat ik dan op elke beschuldiging goed mijn weerwoord kan doen door echt op de kern in te gaan, wat erg moeilijk zal zijn. Bovendien loop ik ook nog het risico om woedeaanvallen te krijgen wat in mijn nadeel zal werken.

Hier ligt dus het probleem. Het verhaal heeft zich inmiddels meer dan 1,5 jaar afgespeeld. Je kunt nooit 1,5 jaar in 3 zinnen samenvatten in 1 zitting.

Ik dacht namelijk altijd dat er meerdere zittingen zullen komen zodat ik meer tijd heb om op de beschuldigingen in te gaan.

Wat ik mij nou echt afvraag, hoe bepaalt de rechter of 1 zitting voldoende is? En is het echt per definitie 1 zitting, of zijn er ook uitzonderingen (volgens mij had Holleeder veel meer zittingen gehad?)? Biedt de meervoudige kamer meer kansen? Lijkt mij wel...

Wat ik wel weet is dat het voor de politierechter komt.

Kortom: een verhaal van 1,5 jaar lang met veel gebeurtenissen samenvatten in 3 of 4 zinnen, hoe moet je daaraan beginnen? En is er echt maar 1 zitting?

[tikSimone]

In principe is er inderdaad maar 1 zitting. Wel kan de rechter beslissen de behandeling van de zaak aan te houden. Ik schreef je daar al eerder over.

En de psychiater heeft gelijk: hou het gewoon zo kort mogelijk. Wat je zou kunnen doen is zeggen dat het een heel verhaal is waarin veel gebeurd is, dat je dat graag zou willen vertellen, maar dat je begrijpt dat de rechter niet veel tijd heeft en dat je dus heel kort de kern zult samenvatten. Bereid die samenvatting en wat jij wilt zeggen maar voor met je advocaat en lees het van een briefje. Dan is de kans het kleinst dat je je zelfbeheersing verliest en het grootst dat het soepel gaat lopen.

Ik heb het wel eens eerder geschreven op dit forum: wat voor jou heel ingrijpend en complex is (en wat het ook is!!!) is voor de rechter en officier gewoon werk. Zij willen wel graag tijd aan de zaken besteden, maar ze moeten ook produktie draaien, begrijp je? Als jij dus hele verhalen gaat houden, dan kan dat tot irritatie leiden (omdat alles gaat uitlopen) en dat werkt niet in je voordeel.

Je advocaat kan trouwens vragen hoe veel tijd voor de zitting is uitgetrokken. Dat geeft jou wel een indicatie. Wat uitlopen kán, maar het moet niet te veel zijn.

Overleg met je advocaat, bereid samen de verdediging voor, laat je advocaat zijn werk doen en hou wat je zegt (en vooral je laatste woord) beknopt (richtlijn: less is more) en verlies vooral je zelfbeheersing niet, dat is mijn advies aan jou.
_________________
Nait soez'n, moar doun!