|
|
| Auteur |
Bericht |
Tijmen
Leeftijd: 65
Sterrenbeeld: 
Studieomgeving (BA): EUR
Berichten: 38
|
 Geplaatst: vr 16 jan 2009 10:24 Onderwerp: |
   |
|
Ik meen dat het niet om een derde kans gaat. Wat er ook van zij, ik ben het volstrekt met je eens dat het op een gegeven moment afgelopen moet zijn. Al is het is louter om de stroom bezwaarschriften beheersbaar te houden. In deze casus verdient het optreden van bezwaarde ook geen schoonheidsprijs door stil te blijven te zitten, althans er een lange tijd voor uit te trekken om de toegezegde gegevens te verzamelen.
De facto heb ik willen benadrukken dat bestuursorganen vaak te lichtzinning tot een onmiddelllijke (kennelijke) niet-ontvankelijkverklaring overgaan. In dat kader heb ik willen benadrukken dat er ter zake geen termijnen van openbare orde gelden. |
|
|
|
|
 |
klokluider
Leeftijd: 57
Geslacht: 
Sterrenbeeld: 
Berichten: 406
|
| Geplaatst: vr 16 jan 2009 10:31 Onderwerp: |
|
|
er gelden inderdaad geen termijnen van openbare orde voor het inleveren van nadere gronden en er staat ook niet dat na het te laat inleveren van de gronden niet ontvankelijkheid moet volgen maar KAN volgen.
Het lijkt mij dat de jouw genoemde voorbeeld prima past binnen de kan mogelijkheid.
| Quote: | | Immers het verzoek hoeft bezwaarde niet bereikt te hebben |
De rechtspraak hanteert echter een andere lijn indien op de juiste wijze de mogelijkheid voor het herstellen van het verzuim is gegeven. Zie ABRS 16 maart 2005, AB 2005, 427 en voor het te laat indienen van nadere gronden en de gevolgen van het te laat indienen kun je vinden in het onderstaande arrest ABRS 27 november 2002, JB 2003/20
in jou lijn door redenerende zeg je eigenlijk dat indien een bestuursorgaan een bezwaarschrift ontvangt wat buiten de termijn is ingediend danwel nadere gronden te laat zijn ingediend dat zij voordat zij de beslissing nemen eerst moeten verifiëren waarom het geschrift te laat is ingediend, mocht dat niet zijn in het betreffende geschrift zijn genoemd. Ik deel die mening maar kan ook bevestigen dat dit ook als zodanig (te laat ingediend beroepschrift) wordt toegepast door bijv ABRS en bij gemeenten. |
|
|
|
|
|
arizona
Leeftijd: 49
Geslacht: 
Sterrenbeeld: 
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 721
|
| Geplaatst: vr 16 jan 2009 10:47 Onderwerp: |
|
|
| Tijmen schreef: | | De facto heb ik willen benadrukken dat bestuursorganen vaak te lichtzinning tot een onmiddelllijke (kennelijke) niet-ontvankelijkverklaring overgaan. In dat kader heb ik willen benadrukken dat er ter zake geen termijnen van openbare orde gelden. |
OK, eens. In de nuancering vinden we elkaar  |
|
|
|
|
|
Tijmen
Leeftijd: 65
Sterrenbeeld:
Studieomgeving (BA): EUR
Berichten: 38
|
| Geplaatst: vr 16 jan 2009 10:50 Onderwerp: |
|
|
Het is inderdaad een discretionaire bevoegdheid van het bestuursorgaan. Ik bestrijd ook niet dat het bestuursorgaan op een juiste wijze een mogelijkheid tot het herstel van het verzuim ten aanzien van het ontbreken van de gronden, althans het aanvullen er van, heeft gegeven. Vraag die op komt of het terecht die mogelijkheid louter één keer te scheppen voor bezwaarde of hem/haar een tweede termijn te moeten gunnen. In het verlengde daarvan rijst de vraag wat te doen met gronden die even na het verstrijken van de termijn zijn ingediend, nu vaststaat dat de gestelde indieningstermijn niet van openbare orde is. Voer voor een academische discussie?
Even voor de zuiverheid van de discussie. Je spreekt in de laatste alinea van het buiten de termijn indienen van een bezwaarschrift alsook van het buiten de termijn indienen van de gronden. Met betrekking tot het de eerste ‘overschrijding’; hier gelden dus wel termijnen van openbare orde, te weten zes weken na het bekend worden van het besluit. Het is evident dat die positie onderscheiden moet worden van die van de te late indiening of het ontbreken van gronden. |
|
|
|
|
|
klokluider
Leeftijd: 57
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Berichten: 406
|
| Geplaatst: vr 16 jan 2009 11:58 Onderwerp: |
|
|
| mee eens dat voor de eerste termijnen van openbare orde gelden echter ook hier geldt dat bij verschoonbare termijnoverschrijding niet ontvankelijkheid achterweg blijft |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22911
|
| Geplaatst: vr 16 jan 2009 12:09 Onderwerp: |
|
|
| Tijmen schreef: | | Even voor de zuiverheid van de discussie. Je spreekt in de laatste alinea van het buiten de termijn indienen van een bezwaarschrift alsook van het buiten de termijn indienen van de gronden. Met betrekking tot het de eerste ‘overschrijding’; hier gelden dus wel termijnen van openbare orde, te weten zes weken na het bekend worden van het besluit. Het is evident dat die positie onderscheiden moet worden van die van de te late indiening of het ontbreken van gronden. |
Dat laatste vind ik niet zo evident. Een pro forma-bezwaarschrift is eigenlijk nog geen bezwaarschrift. De wet verplicht het bestuursorgaan om de bezwaarmaker de kans te geven zo'n incompleet bezwaarschrift aan te vullen. Het lijkt mij zeer goed verdedigbaar dat wanneer de bezwaarmaker daarvan verwijtbaar niet gebruik maakt, het bestuursorgaan het bezwaar niet-ontvankelijk moet verklaren. Ik vermoed dat dit ook wel uit de jurisprudentie valt op te maken, maar ik heb daar (nog) geen poging toe ondernomen. Hoe dan ook, als het niet tijding aanvullen verwijtbaar is (zoals hier het geval), dan kan het bestuursorgaan m.i. zonder meer een eventuele aanvulling buiten beschouwing laten. Zie inderdaad JB 2003, 20.
Verder merk je een paar keer op dat het niet zeker is dat de bezwaarmaker het verzoek tot aanvulling heeft ontvangen. Dat is echter weer een heel ander punt dat je niet moet betrekken bij de vraag hoe het bestuursorgaan gebruik moet maken van de mogelijkheid om een bezwaar op grond van art. 6:5 en 6:6 Awb niet ontvankelijk te verklaren.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
Tijmen
Leeftijd: 65
Sterrenbeeld:
Studieomgeving (BA): EUR
Berichten: 38
|
| Geplaatst: vr 16 jan 2009 12:25 Onderwerp: |
|
|
Me dunkt dat het onderscheid tussen een te laat ingediend bezwaar en het ontbreken/te laat indienen van de gronden van dat bezwaar onmiskenbaar is waar het gaat het om de beoordeling van de omstandigheden die hebben geleid tot het verzuim. In ieder geval mbt het al dan niet te laat indienen van een bezwaar.
De facto zijn we beland in een discussie die valt buiten reikwijdte van de primair gestelde vraag in onderhavig topic, te weten het niet ontvankelijk verklaren in bezwaar vanwege het ontbreken van de gronden. In jouw perceptie speelt de verwijtbaarheid daarbij een rol. Die stelling lijkt me niet houdbaar en als dat zo al mocht zijn – quod non- dan dient die verwijtbaarheid in de beslissing gemotiveerd te worden. |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22911
|
| Geplaatst: vr 16 jan 2009 12:58 Onderwerp: |
|
|
Dat de verwijtbaarheid een rol speelt blijkt uit ABRvS 27 november 2002, JB 2003, 20, LJN AF1149:
| Afdeling schreef: | | 2.1. Burgemeester en wethouders betogen terecht dat de aanvulling van 30 januari 2002 op het hoger beroepschrift buiten beschouwing dient te blijven. Bij brief van 13 december 2001 is appellant tot 10 januari 2002 in de gelegenheid gesteld de gronden van het beroepschrift aan te vullen. Naar analogie van de sanctie die ingevolge artikel 6:6 Algemene wet bestuursrecht (hierna: Awb) kan worden gesteld op het niet (tijdig) herstellen van het verzuim om het beroepschrift te motiveren, kunnen naar het oordeel van de Afdeling te laat ingediende nadere gronden buiten beschouwing worden gelaten, tenzij appellant van het te laat indienen van gronden geen verwijt kan worden gemaakt. Dit laatste is gesteld noch gebleken. Daarom ziet de Afdeling aanleiding de brief van 30 januari 2002 buiten beschouwing te laten. |
(Volgens mij staat er "naar analogie" omdat het hier om een hoger beroep gaat waar art. 6:6 Awb strikt genomen vermoedelijk niet geldt. Dit heb ik niet helemaal gecontroleerd, maar zie eventueel de Wet op de Raad van State waarin het hoger beroep voor de Afdeling geregeld is.)
Het idee lijkt me: de bezwaarmaker moet gebruik maken van die mogelijkheid om zijn bezwaarschrift te completeren. De bezwaarmaker heeft dit in principe zelf in de hand, dus laat hij dit na dan is dat in principe verwijtbaar. De bezwaarmaker zal zelf moeten aanvoeren waarom hem geen verwijt zou kunnen worden gemaakt.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
Tijmen
Leeftijd: 65
Sterrenbeeld:
Studieomgeving (BA): EUR
Berichten: 38
|
| Geplaatst: vr 16 jan 2009 13:59 Onderwerp: |
|
|
Vooropgesteld dat bezwaarde niets MOET, is het wel zo verstandig om het bezwaar aan te vullen met de gronden. De vraag rijst in welk fase van de procesvoering die eventueel al dan niet gepretendeerde verwijtbaarheid gesteld moet/kan worden en in het verlengde daarvan de beoordeling.
Overigens, dat ter zijde, ontgaat mij de ‘naar analogie’ redenering van RvS in de zin waarom de AWB geen toepassing zou kunnen vinden. Interessant genoeg om mij daar eens in te verdiepen. |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22911
|
| Geplaatst: vr 16 jan 2009 15:06 Onderwerp: |
|
|
| Tijmen schreef: | | Vooropgesteld dat bezwaarde niets MOET, is het wel zo verstandig om het bezwaar aan te vullen met de gronden. |
Voor een soepele discussie zou het helpen als je "de bezwaarde moet" met enige welwillendheid zou willen lezen als "wil hij met zijn bezwaar ergens komen, dan moet de bezwaarde ...".
| Quote: | | De vraag rijst in welk fase van de procesvoering die eventueel al dan niet gepretendeerde verwijtbaarheid gesteld moet/kan worden en in het verlengde daarvan de beoordeling. |
Art. 6:5/6:6 Awb geeft de bevoegdheid om niet ontvankelijk te verklaren. Het is de bezwaarmaker die zal moeten aanvoeren dat het niet tijdig indienen van gronden hem niet valt te verwijten.
In hoeverre het bestuursorgaan de bezwaarmaker nog uitdrukkelijk moet uitnodigen om op dit punt stelling te nemen is op zich wel een interessante vraag. In zekere zin is de bezwaarmaker natuurlijk al gewaarschuwd dat zijn gronden nog niet binnen zijn en hij dus het risico loopt niet ontvankelijk te worden verklaard. Je kunt natuurlijk niet tot in de eeuwigheid de bezwaarmaker brieven blijven sturen om hem uit te nodigen te verklaren waarom hij op de vorige brief niet heeft gereageerd (want reageert hij opnieuw niet, dan is dat misschien niet verwijtbaar dus moet je hem opnieuw een brief sturen, etc. etc. etc.).
| Quote: | | Overigens, dat ter zijde, ontgaat mij de ‘naar analogie’ redenering van RvS in de zin waarom de AWB geen toepassing zou kunnen vinden. Interessant genoeg om mij daar eens in te verdiepen. |
Hoofdstuk 6 Awb is van toepassing op de bezwaarprocedure en de beroepsprocedure bij rechtbank (art. 6:1 Awb). Het hoger beroep bij de Afdeling is op het moment niet in de Awb geregeld, maar in de Wet op de Raad van State.
Art. 39a lid 1, laatste zin, Wet op de RvS verklaart onder meer art. 6:5 en 6:6 Awb van overeenkomstige toepassing, maar uit het volledige lid wordt mij niet goed duidelijk waarop die artikelen overeenkomstig van toepassing worden verklaard (op de intrekking van het hoger beroep?).
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
arizona
Leeftijd: 49
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 721
|
| Geplaatst: vr 16 jan 2009 17:16 Onderwerp: |
|
|
| Ik dacht dat we (Tijmen en ik) het eens waren maar volgens mij wordt het nu nodeloos ongewikkeld gemaakt. De termijn van 6 weken voor het indienen van het bezwaarschrift is van openbare orde en wordt (zeer!) strikt gehanteerd als het gaat om de toepassing van het leerstuk van de verschoonbare termijnoverschrijding. Hoewel de door het bestuursorgaan voor aanvulling van het bezwaarschrift gestelde termijn niet van openbare orde is, zou het natuurlijk bizar zijn als deze termijn volledig ongestraft door de burger mocht worden overschreden: daarmee wordt de termijn van 6 weken voor indienen van het bezwaarschrift immers voor een heel groot deel uitgehold. Doelstelling van die korte termijn is immers de rechtsonzekerheid over de rechtmatigheid van een besluit zo kort mogelijk te laten duren. Dus ja zeker, het bestuursorgaan moet een redelijke termijn stellen en ja het is wel zo netjes (hoewel m.i. niet verplicht) als het bestuursorgaan er nog even een telefoontje aan weidt wanneer de termijn wordt overschreden, voordat ze het bezwaar niet ontvankelijk verklaart, maar dat is toch wel echt een beetje volgens mij. |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22911
|
| Geplaatst: vr 16 jan 2009 18:26 Onderwerp: |
|
|
| arizona schreef: | | Dus ja zeker, het bestuursorgaan moet een redelijke termijn stellen en ja het is wel zo netjes (hoewel m.i. niet verplicht) als het bestuursorgaan er nog even een telefoontje aan weidt wanneer de termijn wordt overschreden, voordat ze het bezwaar niet ontvankelijk verklaart, maar dat is toch wel echt een beetje volgens mij. |
Eens. Het bestuursorgaan zal dus slechts bij uitzondering geen gebruik mogen maken van zijn bevoegdheid om niet-ontvankelijk te verklaring in het geval er na het stellen van een redelijke termijn nog steeds geen gronden binnen zijn.
CRvB 1 september 1998, AB 1998, 382 waar klokluider naar verwees is een situatie waarin de CRvB zo'n uitzondering aanwezig achtte: niet-ontvankelijkverklaring moet achterwege blijven omdat het besluit slechts summier was gemotiveerd en het voor een aanvulling van de bezwaargronden nodig was om over de onderliggende stukken te beschikken. Om die stukken was gevraagd, maar het bestuursorgaan had ze niet verzonden.
Volgens mij worden er tegenwoordig lichtere eisen gesteld aan de motivering van een bezwaarschrift dan in de uitspraak van het CRvB werd gedaan. Ik vermoed daarom dat het bezwaar in die zaak nu zonder meer ontvankelijk zou zijn geweest (want uit de uitspraak begrijp ik dat het bezwaarschrift wel summiere gronden bevatte).
(Wat ik me nu nog afvraag is in hoeverre art. 6:6 Awb van openbare orde is. Het is een bepaling die de ontvankelijkheid regelt, maar wel een kan-bepaling, dus een discretionaire bevoegdheid. Is de rechter verplicht de (niet-)toepassing van deze bevoegdheid ambtshalve te toetsen? Als ik mij niet vergis doet de Afdeling dit bij art. 4:6 Awb in ieder geval wel.)
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
Tijmen
Leeftijd: 65
Sterrenbeeld:
Studieomgeving (BA): EUR
Berichten: 38
|
| Geplaatst: ma 19 jan 2009 10:37 Onderwerp: |
|
|
| Arizona, wij hebben elkaar inderdaad in de nuancering gevonden en zijn het dus eens. Uiteraard is het onwenselijk om aanvullende termijnen voor het indienen van de gronden niet te ruim te stellen en niet onnodig op te rekken. Waar dit meedenken met bezwaarde door het bestuursorgaan toe kan leiden, ondervond ik deze week toen ik een dossier in handen kreeg van een vertrokken collega. Een in 2003 ingediend bezwaarschrift is (met toe- en instemming van het bestuursorgaan) eerst in 2008 aangevuld met gronden. Het hoe en waarom laat ik thans maar achterwege. Maar gelet op de ex nunc toetsing bij heroverweging in bezwaar van het bestreden besluit in samenhang met Kuhne en Heitz en verder toepasselijke jurisprudentie van het HvJ is het niet uitgesloten dat door het tijdverloop een andersluidende beslissing tot stand komt dan eertijds (in 2003) het geval zou zijn geweest. Het voorgaande overigens terzijde en los van de vraag welke sanctie staat op het niet (tijdig) aanvullen van bezwaar. |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22911
|
| Geplaatst: ma 19 jan 2009 11:58 Onderwerp: |
|
|
Er is natuurlijk ook een groot verschil tussen het (laat) aanvullen van de gronden van een al ontvankelijk bezwaarschrift en het (laat) aanvullen van de gronden van een "pro forma"-bezwaarschrift dat geen gronden bevat.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
Tijmen
Leeftijd: 65
Sterrenbeeld:
Studieomgeving (BA): EUR
Berichten: 38
|
| Geplaatst: di 20 jan 2009 8:42 Onderwerp: |
|
|
Deze discussie wordt nu wel heel erg diffuus. Je brengt nu zelfs een positie in waarin bezwaarde dus al wel een bezwaarschrift heeft ingediend met, wellicht hele summiere, gronden, weshalve op die gronden en ervan uitgaande dat aan de overige wettelijke en toepasselijke eisen is voldaan, sprake is van een ontvankelijk bezwaarschrift.
De casus in herinnering brengend, ging het in casu om een niet ontvankelijk bezwaarschrift vanwege het ontbreken van de gronden. |
|
|
|
|
|
|
|
