Ex vriendin wil me het huis uitzetten

[an0niem]

De relatie met mijn vriendin is sinds het eind van deze zomer over gegaan. Wellicht is het belangrijk om hierbij te vermelden dat dit vooral vanuit haar kwam. Zij wilde haar leven anders gaan inrichten, zonder mij.

Nu wonen wij sinds halverwege 2007 samen in een woning van de woningbouwvereniging. We hebben die woning gekregen op basis van haar wachttijd, maar we hebben samen het contract ondertekend. Ik heb de woningbouwvereniging hierover gebeld, en zij hebben aangegeven dat mij dat medehuurder maakt.

Je voelt hem waarschijnlijk al aankomen. Sinds het uit is tussen ons (al bijna een half jaar), vindt mijn ex dat zij recht heeft op de woning. Haar belangrijkste "argument" is, dat ik een fulltime baan heb en zij nog studeert. Hierdoor zou ik makkelijker een andere woning kunnen vinden. Ik vind dit niet echt ter zaken doen. Het was haar keuze om het uit te maken. Bovendien kan zij omdat ze studeert, zich ook inschrijven voor een studentenkamer e.d. Daarnaast is deze situatie ontstaan vanuit haar, niet vanuit mij.

Nu heeft ze een advocaat in de arm genomen die aangeeft dat ik voor 1 januari het huis uit moet zijn (nogal kort als je het mij vraagt), anders stapt ze naar de kantonrechter. In die brief die haar advocaat heeft geschreven komt alleen het "meer verdienen argument" voor. Blijkbaar heeft ze dus door dat ik evenveel recht heb op het huis als dat zij heeft.

Mijn vraag is nu wat de kantonrechter zou kunnen zeggen? Gaat hij de belangen tussen ons afwegen, en speelt het inkomen daar een rol bij? Of geeft hij aan dat het uitmaken van de relatie ook een rol speelt? Kan hij uberhaupt wel een uitspraak doen als twee mensen even veel recht hebben op een woning?

[Prætorianus]

Het lijkt mij dat je een sterke positie hebt. Je vriendin kan je volgens mij niet dwingen om het huis te verlaten als je huurcontract op beide namen staat. Hoe jullie aan die woning gekomen zijn of wat je de dagbesteding van je vriendin is lijkt me niet relevant. Het belangrijkste argument lijkt me dat het voor jou gemakkelijker zou zijn om een nieuw huis te vinden c.q. betalen, maar dat zet inderdaad geen zoden aan de kantondijk.

Als dit voor de rechter komt zal het vermoedelijk uitkomen op een belangenoverweging... de uitkomst daarvan lijkt me moeilijk te voorspellen.

[bona fides]

Een rechter gaat niet over hoe en met wie iemand zijn leven wil inrichten, dus dat zij heeft besloten het uit te maken speelt m.i. geen rol.

Je vriendin kan op grond van art. 7:267 lid 7 BW vorderen dat jij de woning verlaat:

[sangiovese]

Maar TS kan net zo goed op grond van lid 7 vorderen dat zij de woning verlaat toch?

Volgens mij is het uiteindelijk gewoon een belangenafweging. Dat zij op haar zelf wil wonen lijkt me een gekke reden om iemand er dan maar uit te zetten (en dus grof in te breken op de huurbescherming rechten van de medehuurder).

Dat zij daar wonen dankzij die wachttijd is leuk, maar bij het samengaan wonen een paar jaar geleden heb je daar samen, bewust, gebruik van gemaakt. Dat kan niet meer als argument opgevoerd worden. Dat hij meer verdient is leuk, maar als zij daar alleen wil gaan wonen zal ze dat toch ook minimaal moeten kunnen opbrengen?

[arizona]

Inderdaad kan er ook een tegenvordering worden ingediend en komt het neer op een belangenafweging (door de rechter); het lijkt uitgesloten dat hij oordeelt dat geen van beide de woning hoef te verlaten. En op basis van objectieve criteria (waaronder denk ik niet valt "zij heeft het uitgemaakt dus moet zij maar vertrekken" maar wel haar financiële situatie en haar ingebrachte wachttijd) maakt exvriendin meer kans denk ik (ook).

[bona fides]

Ja, hij kan ook zo'n vordering instellen. Volgens mij gaat het om de volgende twee vragen:
- wie heeft er naar billijkheid het meest "recht" op de woning; en
- is de situatie zodanig dat de rechter een einde moet maken aan het samenwonen?

Als de relatie net een weekje beëindigd is, lijkt het mij een beetje vroeg om al naar de rechter te stappen. Dan kun je eerst eens kijken of er samen valt uit te komen. Maar intussen zijn we maanden verder, en art. 7:267 lid 7 BW is er toch niet voor niets zou ik denken. Overigens vind ik hierover:

[arizona]

[sangiovese]

maar dat is dan toch een beetje gek. Hij woont eerste lekker samen, zij besluit om het uit te maken en uit de wens om zelfstandig te wonen, en dan zou hij ook nog uit huis worden gezet. Dat is een beetje dubbelgenaait.
Dat hij meer verdient is leuk, maar zij verdient ook genoeg om iets anders te zoeken. Dat blijkt uit het feit dat ze nu de wens heeft om er alleen te wonen. Dus volgens mij zijn ze wat dat betreft in de zeflde situatie. Daarnaast is zij, doordat ze student is, wel in een situatie waar veel meer huis/kamer aanbod is en dus relatief aanvoudig nieuwe woonruimte zou moeten kunnen vinden.

[Chantalle]

[bona fides]

Belang hechten aan het feit dat zij en niet hij het heeft uitgemaakt komt op mij eerlijk gezegd wat kolderiek over. Als je dat serieus zou moeten nemen, moet je in de hele geschiedenis van de relatie gaan spitten. Dat de ene helft het wil uitmaken kan natuurlijk te maken hebben met bepaald gedrag van de andere helft, en dus zou je ook moeten nagaan of dat gedrag wel door de beugel (welke beugel? wiens beugel?) kan. Dat wil je allemaal toch niet?

Heb je dankzij je inkomen toegang tot de particuliere woningmarkt, dan is het niet zo moeilijk om een onderkomen te vinden. Dat is anders als je bent aangewezen op een sociale huurwoning. Hoe de verhoudingen hier precies liggen weet ik natuurlijk ook niet.

Hoe dan ook, wij gaan er niet over. De rechter zal uitspraak doen.

Wat betreft de termijn, in Rb. Amsterdam 18 september 2008, LJN BF1825 lijkt de rechter in kort geding te hebben beslist dat de man met onmiddellijke ingang moet vertrekken. Interessant detail is dat de vrouw (nog) niet eens medehuurder was. Een verschil met de casus van deze draad is dat er een kind in het spel was.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet.

[tikSimone]

Kortom: partijen kunnen zich beter de proceskosten besparen en samen dat muntje opgooien, waarbij wel een redelijke termijn voor vertrek zal moeten worden overeengekomen.
_________________
Nait soez'n, moar doun!

[Chantalle]

[an0niem]

[tikSimone]

Ja dat klopt, maar de rechter moet immers beslissen over de vraag die hem voorgelegd wordt, dus tja...... dat is niet anders.

Er hoeft niemand dakloos te worden als jullie er gewoon in goed overleg uit gaan komen. Helaas willen jullie allebei hetzelfde ding, dus met de huidige benadering gaat dat gewoon niet werken. Je zit in een patstelling.

Het is rot dat dat waaraan je met veel vertrouwen en ongetwijfeld verliefdheid begon geëindigd is, maar probeer in elk geval om een vriendschap te laten resteren, zou ik zeggen. En dat gaat niet lukken wanneer je elkaar in een procedure tegenkomt.
_________________
Nait soez'n, moar doun!

[Chantalle]