aansprakelijkheid schade door loslopende hond en aangifte

[Alma Mater]

Op 1e Pinksterdag 11 mei j.l. word mijn aangelijnde hond die met mij terugkomt na een wandeling van een paar km aan de achterkant van mijn huis aangevallen en gebeten door een loslopende hond van een buurtbewoner, die zonder toezicht van een volwassene in het bijzijn van 2 kleine kinderen is. (het betreft een Akita Inu een hond die gefokt is als jachthond om op beren te jagen en als gevechtshond)

Ik heb mijn hond door een dierenarts moeten laten behandelen en ook is bij het bijtincident de rollijn waaraan zij was vastgemaakt doorgebeten.

Ik heb de eigenaar van de hond schriftelijk aansprakelijk gesteld voor de door haar hond veroorzaakte materiële schade van 73,02 euro voor de kosten van de behandeling door de dierenarts en de kosten van de rollijn waarvan ik het aankoopbewijs nog in mijn bezit had van 27,90 euro.
Het betreft dus een totaalbredrag van 100,82 euro.

Na het bezoek aan de dierenarts heb ik aangifte willen doen van het incident op het politiebureau van het district. Maar dat was niet mogelijk.
Bij thuiskomst heb ik telefonisch contact opgenomen met de politie en ik mocht referen naar de melding maar er kon geen aangifte gedaan worden. De wijkagent is van het voorval op de hoogte gebracht en ook van de reactie van de eigenaar van de hond omdat die aangaf weigerde te betalen.

Op 26 mei meld ik de wijkagent dat ik nog geen enkele schriftelijke reactie op mijn aansprakelijkheidsstelling heb ontvangen en vraag ik de wijkagent mij aan te geven op welke manier ik aangifte kan doen van het incident.

Ik krijg geen reactie ik maak op 26 mei een afspraak met een medewerker van het districtbureau om aangifte te doen. De afspraak wordt gemaakt voor 2 juni om 13.00 uur.

Na het maken van de afspraak voor de aangifte vind ik een ongefrankeerde brief in mjn brievenbus van een van de eigenaren van de loslopende hond waarin o.a. wordt aangegeven dat men geen enkele aansprakelijkheid op zich neemt maar wel bereid is om een deel van de dierenarts kosten 36,51 euro als teken van goede wil te willen vergoeden.

(Men was o.a. van mening dat ik voordat ik mij naar de dierenarts spoedde met mijn bloedende hond eerst de mening van de eigenaar van de loslopende had moeten vragen of het wel noodzakelik was om mijn hond onder behandeling van een dierenarts te stellen.)

Op 2 juni ben ik op de afgesproken tijd op het districtbureau van politie (met de auto op een uur afstand van mijn woonplaats) om de aangifte op te laten nemen. Aldaar weigert de politieambtenaar de aangifte op te nemen.
Ik beklaag mij over de gang van zaken maar tevergeefs. Na ontvangst van het klachtenformulier van een ambtenaar aan de informatiebalie, waarop ik mijn klacht over de polite moet melden ga ik naar huis.

Op 2 juni 2008 dien ik mijn klacht in over het weigeren van het opnemen van de aangifte op het ontvangen klachtenformulier gericht aan de korpsbeheerder t.a.v. de korpschef.

Op 3 juni 2008 doe ik schriftelijk aangifte van het incident bij de korpschef van de politie in mijn provincie.

Op 7 juni 2008 geef ik in een schriftelijke reactie op de brief van de eigenaar van de loslopende hond die mijn hond heeft aangevallen dat ik het voorstel om slechts een deel van de schade te vergoeden afwijs en ik geef de eigenaar van de hond een termijn van 14 dagen waarbinnen zij de schade aan mij moeten betalen. Ik geef aan dat ik anders juridische maatregelen zal moeten nemen om de geleden schade en de daarvoor nog te maken kosten op hen te verhalen.

Op 18 juni j.l. heb ik van de regionale klachtgencoördinator een brief ontvangen waarin hij aangeeft dat mijn klacht in eerste instantie gezonden is naar de districtchef. Die de klacht zal (laten) onderzoeken. Er zal contact met mij worden opgenomen om te bezien of mijn klacht door bemiddeling naar tevredenheid kan worden opgelost. Voor nadere informatie word ik naar bijgevoegde klachtenbrochure verwezen.

In die brochure wordt aangegeven hoe ik een klacht kan indienen. Ik ben onervaren in deze dingen maar ik had al eerder advies gekregen van een deskundige over hoe te handelen en heb gemeend dit zo als aan mij omschreven en naar behoren te doen. Toch krijg ik de indruk dat ik aan het lijntje gehouden wordt. En niet voor het eerst.

Tot op heden heb ik geen enkele reactie gekregen op mijn schriftelijke aangifte, geen bericht van ontvangst niets. Mijn vraag hierover is moet ik afwachten hoe een en ander zich ontwikkelt of is het verstandig om de schriftelijke aangifte alsnog door te zenden aan de officier van Justitie met het verzoek de zaak in behandeling te nemen. Dit was mij wel geadviseerd. ( ik ging ervan uit dat het niet zo'n vaart zou lopen)

Ook van de eigenaar van de loslopende hond heb ik niets vernomen nog het schadebedrag op mijn rekening gestort gekregen binnen de door mij gestelde termijn in mijn tweede brief als antwoord op hun reactie op mijn aansprakelijkheidstelling.

Beetje lang verhaal geworden maar mijn vragen zijn:

- Volg ik de juiste procedures?

- Laat ik niet iets na t.a.v. van de aangifte en de klacht over de politie.

- En voor wat betreft het verhalen van de schade moet ik mij nu in verbinding stellen met een advocaat die de zaak aan de rechter kan voorleggen of moet ik zelf de zaak aan de rechter voorleggen en/ of is dit verstandig?

Mag ik u al bij voorbaat danken voor de eventuele antwoorden.
_________________
CAVE CANEM

[bona fides]

Het is de vraag of de eigenaar van de bijtende hond een strafbaar feit heeft begaan. Het bijten van jouw hond is op zich wel strafbaar, maar opzet van de eigenaar van de bijtende hond ontbreekt vermoedelijk. Maar nu bedenk ik me dat het niet aanlijnen van de hond het strafbare feit zal zijn.

De eigenaar van de bijtende hond is aansprakelijk voor de schade. Het niet willen vergoeden van de schade is echter niet strafbaar.

De politie is echter wel verplicht om een aangifte op te nemen. (Er is geen plicht om met de aangifte iets te doen, bijv. als het niet opportuun wordt geacht om op te treden tegen hondenbezitters die hun hond niet aanlijnen.)

Het lijkt me vooral een zaak voor de verzekering van de eigenaar van de bijtende hond.

[cia76]

[bona fides]

Omdat ik het in het door jou geciteerde deel over strafrecht heb. In de daaropvolgende alinea bevestig ik dat de eigenaar inderdaad civielrechtelijk aansprakelijk is, maar dat was Alma Mater al duidelijk.

Aangifte doe je van een strafbaar feit, vandaar.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet.

[cia76]

Aha, helder.

[Ex aequo et bono]

[luckytjebbe]

Hoi, je kunt geen aangifte doen van dit feit omdat het geen strafrecht betreft, je buurtgenoot is aansprakelijk op civiel recht, dus burgers onderling.
Wel kon je een klacht in dienen bij de politie wat je ook hebt gedaan over de gang van zaken en dat ze je niet gelijk goed geholpen hebben met het feit dat ze je niet gelijk hebben verteld, maar lijtk mij verspilde moeite,
je kunt je energie beter in de buurtgenoot stoppen, das je uiteindelijke doel.
Je kunt nu het beste doen:
Ga naar een incassobureau of bel hen op en leg de zaak voor 9 van de 10 keer, willen ze je zaak opnemen en gaan ze de eigenaar verhalen met dekosten inc de incasso kosten!, zij kunnen je ook vertelen of een gang naar de rechter haalbaar is. Want die kosten zijn voor jou maar als je wint voor de eigenaar.
Maar 9/10 mensen kiezen eieren voor hun geld omdat de incasso dienst ook beslag kan laten leggen, dit is voordat ze in naAr de re hter gaan,
beslag op inboedel/loon/ enz ook voor kleine bedragen.
Wil je meer info? mailm me dan ik ben verhuurder van 4 woningen en heb veel met dit soort zaken te maken,
gr tjebbe

luc@hotmail.com

[Giesolf]

Voor het vergoed krijgen van de schade moet inderdaad gebruikt worden gemaakt van het civiele recht.

Mijn inziens is er wel een strafbaar feit begaan, namelijk het beschadigen van dieren (art. 350 lid 2 Sr). De hond heeft gebeten, maar het baasje kan wel strafrechtelijke worden aangepakt. Van Bemmelen en Van Veen onderschrijven dit in hun boek Het Materiele strafrecht. Het opzet kan mijns inziens wel met het voorwaardelijk opzet bewezen worden. De baasjes hebben immers bewust de aanmerkelijke kans op een foute afloop aanvaard, doordat zij kleine kinderen met een grote sterke hond lieten lopen. Deze kinderen kunnen nooit ingrijpen als de hond het op zijn of haar heupen krijgt. Verder hebben de kinderen geen verantwoordelijkheidsgevoel. Dit blijkt des te meer uit het los laten lopen van de hond.

[bona fides]

Is het niet veel eenvoudiger om het niet-aanlijnen van de hond als strafbaar feit te zien? Of het dan de kinderen zijn of de ouders die daarvoor strafrechtelijk aansprakelijk zijn mag justitie uitzoeken.

Er is een strafbaar feit gepleegd waar dus aangifte van kan worden gedaan. Sowieso is de politie verplicht om een aangifte op te nemen. Of er verder wat mee gebeurt is een ander verhaal.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet.

[Giesolf]

Ben ik met je eens. Hoewel, het natuurlijk niet uitmaakt of je aangifte doet tegen het onaangelijnd laten loslopen van een hond of van vernieling. Het blijft toch het zeggen van bijna hetzelfde verhaal.

Blijft alleen nog over of ze moet afwachten tot ze iets van de politie hoort of dat ze meteen een briefje naar de Officier moet schrijven. Ik denk (gevoel) dat het laatste het meest effectiefste werkt.

[Freak]

[bona fides]

[luckytjebbe]

[luckytjebbe]

[bona fides]