verschil van strafmaat.

[R.Visser]

eerst even 2 art.
Artikel 242
Hij die door geweld of een andere feitelijkheid of bedreiging met geweld of een andere feitelijkheid iemand dwingt tot het ondergaan van handelingen die bestaan uit of mede bestaan uit het seksueel binnendringen van het lichaam, wordt als schuldig aan verkrachting gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste twaalf jaren of geldboete van de vijfde categorie.


Artikel 243
Hij die met iemand van wie hij weet dat hij in staat van bewusteloosheid, verminderd bewustzijn of lichamelijke onmacht verkeert, dan wel aan een zodanige gebrekkige ontwikkeling of ziekelijke stoornis van zijn geestvermogens lijdt dat hij niet of onvolkomen in staat is zijn wil daaromtrent te bepalen of kenbaar te maken of daartegen weerstand te bieden, handelingen pleegt die bestaan uit of mede bestaan uit het seksueel binnendringen van het lichaam, wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste acht jaren of geldboete van de vijfde categorie.

Nu mijn vraag, hoe komt het nu dat je voor verkrachting van een "gewone gezonde vrouw" max.12 jaar kan krijgen en voor een "hulpeloze cq. lichaam. en/of geestelijke gehandicapte vrouw" max. 8 jaar.

Ik vindt dit maf, het tweede lijkt mij een ernstiger vergrijp, of zie ik dat verkeerd.
_________________
Groetjes R.Visser

[Suijkerbuijk]

Er lijkt mij wat voor te zeggen dat het eerste vergrijp zwaarder is dan het tweede. Het eerste moet immers gepaard gaan met geweld of bedreiging met geweld. In het tweede geval is geen sprake van geweld of bedreiging met geweld.

Indien er voor het misbruiken van een gehandicapte geweld nodig is, dan was die gehandicapte kennelijk prima in staat om aan te geven dat hij/zij dat niet wou. In dat geval kom je gewoon in artikel 242 terecht, met de ruimere strafmaat.

Voor de feitelijke bepaling van de straf kan de rechter rekening houden met het feit dat het om een gehandicapte ging. Iemand die expres (geestelijk) gehandicapten verkracht, met in het achterhoofd dat hij vrijuit zal gaan omdat die hem toch niets kunnen maken, mag geruime tijd de cel in.

[tikSimone]

Tja, verschil zal inderdaad wel zitten in het geweldsaspect.
Overigens is er jaren geleden eens een strafzaak geweest met een ander soort "onmachtige": een mevrouw die in haar slaap wordt beslopen door een meneer.

[Nemine contradicente]

Ter informatie;

Bij de artikelen 243 en 247 Sr. staat, voor zover in dezen van belang, het begrip "lichamelijke onmacht" centraal. Hieronder wordt volgens vaste rechtspraak verstaan een toestand van fysieke weerloosheid die zijn oorzaak vindt in een bij het slachtoffer zelf bestaand lichamelijk onvermogen tot handelen. Daaronder valt in ieder geval een toestand van vaste slaap.

Relevante jurisprudentie

1. Rechtbank Leeuwarden 10 december 1998, RN 1999, 1093, Ontucht tijdens slaap, taakstraf.
   
2. Hoge Raad 3 november 1998, RN 1999, 1092 Verkrachting tijdens de slaap.
   
3. Hoge Raad 24 maart 1998, 106832, NJ 1998, 534 Misleiding slaapdronken slachtoffer*

*( De pleger doet zich aan het slachtoffer voor als haar vriend. De vrouw is half slapend half wakker en in haar "slaapdronken" toestand staat zij toe dat de pleger gemeenschap met haar heeft. Misleiding in deze zin is geen dwingen in de betekenis van artikel 242 Wetboek van Strafrecht. Er volgt vrijspraak.)
_________________
Legere Iudicare Reparare

[Michael Dekkers]

Waar het hier ook mede om draait is om de elementen schuld en wederrechteijkheid.

Pas als alle bestanddelen zijn bewezen en de elementen schuld en wederrechtelijkheid aannemelijk zijn, is straf nodig volgens het strafrecht. Ik ben van mening dat het eerste door topicstarter omschreven vergrijp het element schuld meer schaadt dan bij het tweede. Bij de eerste zal men zich namelijk hevig verzetten en zal zoals gezegd wel geweld of iets anders gebruikt worden. Je bent dan meer schulbewust en meer wederrechtelijk bezig dan bij het tweede incident.

Ik kan me er dus wel in vinden. Bovendien is een van de doelen van strafmaat de wederkeer in de samenleving en op het moment dat iemand daar voo bekwaam is mag dat van mij. Mohammed B. mag van mij na 1 week vrijkomen; MITS duidelijk is komen vast te staan dat hij ervoor bekwaam is...

Overigens moet je bij strafrecht nooit op je gevoel afgaan maar in ABC-denken. Immers, is het logisch dat het beledigen van een abmtenaar in functie een misdrijf is en het rijden zonder rijbewijs een overtreding?

[Eva]

Michael Dekkers schreef:

[Michael Dekkers]

Ik kan niet voor of tegen een feit zijn, een feit is nu eenmaal een feit. Vergelding is een doel van straf, dat is de reden dat straffen nu hoog uitvallen.

Ik ben van mening dat die vergelding, dat punitieve karakter, minder belnagrijk zou moeten zijn dan de wederkeer in de maatschappij. Het scheelt geld en levert een beter beeld op. Iedereen straffen, maar iedereen tot ze terug in de maatschappij kunnen. Nu is het zo dat als iemand uit de cel komt, hij meestal weer een ruitje inklopt om aan zijn eerste geld te komen, omdat er simpelweg voor hem "niets" is geregeld.

Dat is fundamenteel fout in ons systeem. Enja, natuurlijk zullen er ook met mijn methode mensen levenslang vastzitten. Immers, er zijn nu eenmaal gedetineerden bij die nooit terug in de samenleving kunnen. Maar er zijn er ook die dat wel kunnen en die zetten we veel te lang achter slot en grendel.

[Eva]

Met feit bedoel ik ook meer de gang van zaken. Maar iniedergeval, het lijkt mij vrij menselijk dat er in het fenomeen straf een stuk vergelding zit. Misschien is het pedagogisch gezien beter om iemand direct vrij te laten wanneer hij daar 'klaar' voor is, maar zo zit de mensheid toch niet in elkaar. Dus ookal is een moordenaar na 1 week 'bekwaam' om vrij te komen zal hij naar mijn mening toch nog wat langer in z'n vierkante kamer moeten blijven, al is het alleen maar om 'de maatschappij' genoegdoening te geven.
Nu moet je niet denken dat ik voorstander ben van lange straffen , helemaal niet zelfs, maar zo simpel als jij het zegt zie ik het niet....

[Michael Dekkers]

Ik schets het inderdaad veel te simpel, dat ben ik uiteraard met je eens. Recht is zo ie zo iets wat niet van nature in de mens zit, immers alle oude volkeren sloegen elkaar de hersens in en kenden absoluut geen strafproces.

Het is daarom zeker onlogisch om te redeneren dat "de mens" en "de burger op straat" het ermee eens zullen zijn. Integendeel, ik denk dat menig straatburger vind dat we te lage straffen hebben. Ik dnek alleen als je het objectief en rationeel beredeneert, kortere straffen - en dus wederkeer als iemand daarvoor geschikt wordt geacht - beter zouden zijn.

[bona fides]

[bona fides]