Content Syndication
|
|
|
|
|
|
  |
Pagina 1 van 1 |
|
|
|
| Auteur |
Bericht |
rienk1
Leeftijd: 37
Geslacht: 
Sterrenbeeld: 
Studieomgeving (BA): NTI
Berichten: 1
|
 Geplaatst: ma 22 sep 2008 18:21 Onderwerp: staatsrecht |
   |
|
Een nicht van mij, die was verkracht door XXX, had in een civiele procedure van de rechter gevorderd, dat hij XXX zou veroordelen tot het ondergaan van een aids-test. Zij baseerde haar vordering daarbij op het feit dat XXX jegens haar een onrechtmatige daad had gepleegd.
Is het grondrecht van XXX, onaantastbaarheid van het menselijk lichaam (art. 11 GW) hier in het geding?
En zo ja, kan XXX daar een beroep op doen, gezien het feit dat er hier geen sprake is van een relatie tot de overheid?
Als een eventueel beroep op het grondrecht toegestaan wordt, moet de rechter de vordering van mijn nicht dan afwijzen of bestaat er nog een andere mogelijkheid? |
|
|
|
|
 |
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22893
|
| Geplaatst: ma 22 sep 2008 19:21 Onderwerp: |
|
|
Het is de overheid die uiteindelijk lijfsdwang zou toepassen om de aids-test af te dwingen, dus in zoverre is er wel sprake van een relatie tot de overheid. Art. 6:162 BW (onrechtmatige daad) kan echter dienen als een bij wet gestelde beperking van het in art. 11 Gw neergelegde recht op onaantastbaarheid van het lichaam, dus dat artikel hoeft aan toekenning van de vordering niet in de weg te staan.
Art. 11 Gw kan ook horizontaal werken tussen burgers, maar dan meer als inkleuring van open normen. De rechter zal al snel het belang van het slachtoffer (is het nodig om medicijnen te slikken?) zwaarder laten wegen dan het belang van de dader (lichamelijke integriteit).
Juridisch gezien lijkt het probleem mij eerder dat er geen duidelijke rechtsgrond is voor het toekennen van zo'n vordering. Natuurlijk heeft de dader onrechtmatig gehandeld, maar een onrechtmatige daad doet een verbintenis tot schadevergoeding ontstaan en dat lijkt me iets anders dan een verbintenis tot het ondergaan van een aids-test. Een mogelijke truc is dan om de weigering een aids-test te ondergaan aan te merken als onrechtmatige daad, en dan te vorderen dat de dader zich verder onthoudt van dat onrechtmatige weigeren. Mijns inziens een nogal onzuiver constructie.
Ik weet dat de Hoge Raad ooit heeft geoordeeld dat een tandarts die zijn vinger aan het gebit van een drugsverslaafde sneedt met succes een aids-test kon afdwingen (HR 12 december 2003, LJN AL8442). In die zaak was de vordering echter gebaseerd op de aanvullende werking van de redelijkheid en billijkheid tussen de partijen bij de behandelingsovereenkomst (art. 6:248 lid 1 BW). Mogelijk is zoiets ook denkbaar tussen dader en slachtoffer (schuldenaar en schuldeiser, art. 6:2 BW)...
Vz. rechter Maastricht 23 september 2005, LJN AU3197 kent de vordering toe. De rechter doet niet eens een poging om een rechtsgrond aan te wijzen, althans ik zie er geen.
Vz. rechter Leeuwarden 25 augustus 2005, LJN AU1493 kent de vordering ook toe. Ik mis opnieuw de rechtsgrond.
Vz. rechter Groningen 26 januari 2007, LJN AZ7313 kent de vordering ook toe. In deze uitspraak wordt de truc die ik hierboven noem gebruikt:
| Quote: | | Met het bovenstaande mag worden aangenomen dat gedaagde onrechtmatig jegens eisers heeft gehandeld door [surveillant] te verwonden. Het onrechtmatig handelen is tevens gelegen in het feit dat gedaagde heeft geweigerd zijn medewerking te verlenen aan een bloedonderzoek, waarmee hij [surveillant] in het ongewisse laat omtrent zijn lichamelijk welzijn. |
Het lijkt me een zeer wankelijke basis, duidelijk ingegeven door de maatschappelijke gewenstheid van het resultaat.
Er is op het moment een wetsvoorstel in behandeling om het vorderen van een bloedtest eenvoudiger te maken. Ik heb het voorstel nog niet bekeken, dus hoe het straks in zijn werk zal gaan weet ik niet.
Op de valreep vind ik in de conclusie van de A-G bij HR 12 december 2003 een verwijzing naar HR 18 juni 1993, NJ 1994, 347, m.nt. EEA en CJHB.
| HR schreef: | 3.2. (...) Eiseres is het slachtoffer geworden van het ernstige, opzettelijk gepleegde delict van verkrachting. Uit de krachtens art. 1401 BW (oud) toepasselijke regels betreffende onrechtmatige daad vloeit voort dat zij er recht op had dat de gevolgen daarvan door de dader zoveel mogelijk zouden worden beperkt dan wel door een passende vorm van schadevergoeding zoveel mogelijk zouden worden goedgemaakt. Tot deze gevolgen behoorde de onzekerheid omtrent besmetting met HIV-virus. Eiseres had een zwaarwegend belang bij zo snel mogelijke beëindiging van deze onzekerheid, waarvan de aard meebracht dat zij diep in haar persoonlijk leven ingreep. Door de weigering van X aan een onderzoek van zijn eigen bloed mee te werken kon eiseres de door haar verlangde zekerheid slechts verkrijgen door zelf een - nieuw - bloedonderzoek te ondergaan, waartegen zij echter voor de hand liggende, ernstige emotionele bezwaren had.
Een en ander brengt mee dat eiseres, zoals de president terecht heeft geoordeeld, recht had op medewerking van X in de vorm van een door deze te ondergaan bloedonderzoek. Te dier zake kon X zich ook niet met succes op zijn aan art. 11 Gr.w ontleende grondrecht op de onaantastbaarheid van zijn lichaam beroepen, nu dit recht zijn grenzen vindt in de bij of krachtens de wet te stellen beperkingen. In elk geval tussen burgers onderling kan een zodanige beperking in beginsel worden gegrond op art. 1401, zulks mede aan de hand van de in dat artikel besloten liggende normen die het in het maatschappelijk verkeer betaamt jegens elkaar in acht te nemen. In het licht van het hiervoor overwogene moet hier een dergelijke beperking worden aanvaard. Het belang van eiseres bij het door X te ondergaan bloedonderzoek weegt immers in verhouding tot het door X ingeroepen, door diens grondrecht beschermde belang voldoende zwaar om deze beperking te rechtvaardigen. Voorts is die beperking, die in het kader van de voormelde normen voor de hand ligt, met voldoende scherpte uit die normen af te leiden. |
Goed, als de HR het ook uit art. 6:162 BW (art. 1401 oud BW) vindt volgen, dan zal het wel zo zijn.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
Duch
Moderator
Leeftijd: 44
Geslacht:
Sterrenbeeld: 
Studieomgeving (BA): RUG
Studieomgeving (MA): RUG
Berichten: 4351
|
| Geplaatst: ma 22 sep 2008 19:26 Onderwerp: |
|
|
Weet de advocaat van je nicht dat niet? Je vraag klinkt alsof de rechtszaak al heeft plaatsgevonden. Kan je me vertellen wat de uitkomst daarvan was?
Heel toevallig is overigens het maatschappelijk zeer begrijpelijke, maar juridisch dubieuze arrest Verplichte Aidstest van toepassing op precies deze situatie (HR 18-06-1993, NJ 1994, 347).
_________________
This is a court of law young man, not a court of justice
- Oliver Wendell 'the great dissenter' Holmes - |
|
|
|
|
|
|
|
| |
Pagina 1 van 1 |
|
|
U mag geen nieuwe onderwerpen plaatsen
U mag geen reacties plaatsen
U mag uw berichten niet bewerken
U mag uw berichten niet verwijderen
U mag niet stemmen in polls
|
|
|
|
