|
|
| Auteur |
Bericht |
NoelleSanglier
Leeftijd: 38
Geslacht: 
Sterrenbeeld: 
Berichten: 14
|
 Geplaatst: di 18 okt 2011 11:37 Onderwerp: splitsbaarheid partijen in hoger beroep |
   |
|
Ik vraag mij af of het mogelijk is dat als er meerdere gedaagden zijn in eerste aanleg, deze gedaagden zich splitsen in hoger beroep.
Dat wil zeggen: Als er bijvoorbeeld 9 gedaagden zijn dat er dan 7 samen in hoger beroep gaan en los daarvan de andere 2 ook (met een andere advocaat). De rechtsgronden zullen gedeeltelijk hetzelfde zijn, maar de losse 2 hebben nog een aanvullende gronden.
Iemand enig idee? |
|
|
|
|
 |
Guthman
Leeftijd: 33
Geslacht: 
Sterrenbeeld: 
Studieomgeving (BA): HvA
Berichten: 436
|
| Geplaatst: di 18 okt 2011 14:08 Onderwerp: |
|
|
Interessante vraag...
Groene Serie Rv vermeldt (art. 343 Rv [Appeldagvaarding]):
| Quote: | | De dagvaarding dient wel te vermelden dat - kort gezegd - als er meer geïntimeerden zijn waarvan een deel verschijnt tussen alle partijen een arrest op tegenspraak wordt gewezen ( art. 111 lid 2 sub j Rv). |
Het lijkt me dat het in hoger beroep niet gaan om de partijen an sich, maar om het vonnis.
Eerste aanleg:
--------Rechter
Eiser->geschil<-gedaagde
Hoger beroep:
---------------Rechter
Eiser->vonnis in eerste aanleg<-gedaagde
Indien meerdere appellanten zich dus afzonderlijk richten op hetzelfde vonnis, kan dat dus alleen maar leiden tot één hogerberoepszaak.
Het lijkt me bovendien in strijd met de goede procesorde. Stel dat die negen gedaagden allemaal apart in hoger beroep zouden gaan, dan zou de geïntimeerde ook negen keer griffierecht verschuldigd zijn. Dat lijkt me onredelijk.
Het lijkt me dat de rechter ambtshalve de zaken samenvoegt.
Edit: volgens mij heb ik het (gedeeltelijk) mis (en mijn eerste quote gaat over de geïntimeerden):
Groene Serie Rv (art. 332 [Appèlgrens. Cumulatie. Reconventie.])
| Quote: | Het hoger beroep dient te worden ingesteld tegen de processuele wederpartij in de voorafgaande instantie.[9] Het kan daarom niet worden ingesteld tegen iemand die in de eerste instantie medegedaagde of mede-eiser van appellant was.[10] Verder kan een partij enkel hoger beroep instellen ten aanzien van de vordering die door of tegen haar is ingesteld.[11] Een eiser kan geen hoger beroep instellen ten aanzien van de vordering die een mede-eiser heeft ingesteld tegen gedaagde, en gedaagde kan geen hoger beroep instellen ten aanzien van de vordering die eiser heeft ingesteld tegen een medegedaagde.
Zelfs als de vorderingen van eisers in één dagvaarding zijn ingesteld en bij één vonnis worden beslist, blijft formeel gezien sprake van twee afzonderlijke procedures, waarin telkens maar één van de eisers partij is en dus alleen deze eiser en zijn wederpartij hoger beroep kunnen instellen. |
Elke partij moet dus afzonderlijk hoger beroep instellen. Net zoals in de eerste aanleg zullen de zaken wel "samengevoegd" worden. Echter zal het arrest (behoudens uitzonderingen) slechts gelden voor de in het hoger beroep betrokken procespartijen. |
|
|
|
|
|
NoelleSanglier
Leeftijd: 38
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Berichten: 14
|
| Geplaatst: di 18 okt 2011 16:28 Onderwerp: |
|
|
Ha Guthman,
Super bedankt voor je antwoord. Ik ben nog steeds erg in de war  .
Wat je zegt over de goede procesorde klinkt heel redelijk. Alle partijen (hoewel gesplitst in twee groepjes) hebben dezelfde rechtsgronden, hoewel een groep partijen nog een extra rechtsgrond heeft.
Het tweede wat je zegt brengt me wel in de war. Je citeert: 'Een eiser kan geen hoger beroep instellen ten aanzien van de vordering die een mede-eiser heeft ingesteld tegen gedaagde', waarop jij zegt dat elke partij afzonderlijke hoger beroep moet instellen.
Volgens mij is dit niet helemaal wat er staat; volgens mij betreft het hier een totaal andere vordering waar eiser dan niets mee te maken heeft. Dan is het logisch dat er geen hoger beroep mogelijk is.
Dank alvast voor het meedenken! |
|
|
|
|
|
Guthman
Leeftijd: 33
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Studieomgeving (BA): HvA
Berichten: 436
|
| Geplaatst: do 27 okt 2011 14:43 Onderwerp: |
|
|
Ja, ik zie wat je bedoelt, ik doelde echter niet op dat gedeelte van het citaat (zo zie ik nu).
Een andere zin in het citaat geeft natuurlijk ook een goede aanwijzing:
"gedaagde kan geen hoger beroep instellen ten aanzien van de vordering die eiser heeft ingesteld tegen een medegedaagde."
A&B (eisers) hebben vonnis tegen X&Y (gedaagden)
X kan geen hoger beroep instellen ten aanzien van de vordering van A of B jegens Y. Als alleen X hoger beroep instelt zal dat hogerberoepvonnis, pin me hier niet op vast, niet gelden ten aanzien van de vordering jegens Y.
Ik vraag me wel af wat er gebeurt in de situatie dat X in hoger beroep gaat en nadat die procedure is aangevangen Y ook in hoger beroep gaat. Zullen die zaken toch als aparte zaken behandeld worden? Y kan zich moeilijk voegen in een zaak die bijvoorbeeld al bijna is afgerond? |
|
|
|
|
|
|
|
