|
Auteur |
Bericht |
Eva
Leeftijd: 43 Geslacht:  Sterrenbeeld:  Studieomgeving (BA): UvA
Berichten: 1289
|
Geplaatst: zo 06 nov 2005 13:43 Onderwerp: |
|
|
@Hanifa: Kinderen onder de 12 jaar kunnen NOOIT vervolgd worden. Wat jij zegt klopt dus absoluut niet. De enige manier waarop kinderen onder de twaalf jaar 'in contact' kunnen komen met een kinderrechter is via de civielrechtelijke manier, dus bijv. voor een ondertoezichtstelling. Maar ik leg de nadruk erop dat het dan dus niet gaat om een strafrechtelijke vervolging. Absoluut niet.
Ik zou er als ik jou was heel erg blij mee zijn dat we in een land leven waar zulke jonge kinderen niet vervolgd kunnen worden.
Het is niet zonder reden dat kinderen van bijv. 8 niet vervolgd kunnen worden. Zij kunnen hun daden nog helemaal niet inzien. Dat die kindjes iemand misbruikt hebben is heel erg, laat daar geen misverstand over bestaan, maar dat gebeurt toch niet zomaar?? Wie zegt mij dat die kinderen zélf niet misbruikt worden bijvoorbeeld? Of verwaarloosd worden door hun ouders. Een kind begint niet zomaar met het misbruiken van een ander kind. Daar is áltijd een reden voor.
Ik weet dus niet of de politie in deze zaak heel slecht gehandeld heeft. Als jij dat zegt, maula, dan wil ik dat best geloven. Alleen vergeet nou dus niet dat de politie in wezen erg weinig kán doen. Alles gaat nu verder op vrijwillige basis. Alles hangt af van de ouders, of van bijv. jeugdzorg die moet kijken hoe de thuissituatie van de kinderen is. Dus ik vraag me gewoon af of jullie wel helemaal doorhebben dat die kinderen niet vervolgd kunnen worden en de politie daar verder helemaal niks aan kan doen. Dat je een ander huis wilt lijkt me eerder een zaak van de woningbouw en daar heeft de politie verder weinig bevoegheden in. |
|
|
|
 |
Hanifa
Leeftijd: 51 Geslacht:  Sterrenbeeld:  Studieomgeving (BA): OU
Berichten: 693
|
Geplaatst: ma 07 nov 2005 7:50 Onderwerp: |
|
|
@eva, dan heb ik er op die manier dus veel van gehoord/gezien. Ik dacht dat dat ook strafrechtelijk was maar ik had het fout.
Voor wat betreft de rest, die discussie ga ik liever niet aan. Ik vind dat nooit, maar dan ook nooit zoiets een excuus mag zijn voor misbruik of mishandeling of wat ook. Als dat zo was dan zou ik nu waarschijnlijk af en aan in het gevang zitten wegens mishandeling. Die keus maak je zelf. Waarmee ik overigens niet zeg dat ik vind dat we achtjarige direct kansloos moeten opsluiten. Maar er mag mijns inziens wel meer aan gedaan worden. Intensieve therapie, evt. onder toezichtstelling als blijkt dat de ouders hierin een aandeel hebben etc. etc.
Ik ben op zich blij met het stelsel zoals het er nu is, maar ik vind wel dat de hulp/therapie, vervolgtrajecten etc. regelmatig falen. Nogmaals, je hoeft geen kinderen kansloos op te sluiten maar wil je kinderen voor de toekomst op het rechte pad houden dan zul je in mijn ogen wel heel vroeg moeten beginnen met intensieve therapie. |
|
|
|
 |
abraxes
Leeftijd: 45 Geslacht:  Sterrenbeeld:  Studieomgeving (BA): OU
Berichten: 1624
|
Geplaatst: ma 07 nov 2005 10:35 Onderwerp: |
|
|
Eva schreef:
Code: | Een kind begint niet zomaar met het misbruiken van een ander kind. Daar is áltijd een reden voor. |
Waarom denk je dat?
Hanifa schreef:
Quote: | Ik ben op zich blij met het stelsel zoals het er nu is, maar ik vind wel dat de hulp/therapie, vervolgtrajecten etc. regelmatig falen. |
Daarmee sluit je aan op de actualiteiten. Maar wat bedoel je precies? Enerzijds ben je blij met het systeem maar anderzijds vind je wel dat er sprake is van regelmatig falen. Uitgaande van falen in de ruime zin vraag ik me af of ik voorgaande moet opvatten als: hoe professioneel en perfect de hulp ook zou geschieden; het biedt geen garantie, derhalve ligt het niet aan het systeem doch ook niet zonder meer aan de hulpverlening? |
|
|
|
 |
Hanifa
Leeftijd: 51 Geslacht:  Sterrenbeeld:  Studieomgeving (BA): OU
Berichten: 693
|
Geplaatst: ma 07 nov 2005 10:54 Onderwerp: |
|
|
abraxes schreef: |
Daarmee sluit je aan op de actualiteiten. Maar wat bedoel je precies? Enerzijds ben je blij met het systeem maar anderzijds vind je wel dat er sprake is van regelmatig falen. Uitgaande van falen in de ruime zin vraag ik me af of ik voorgaande moet opvatten als: hoe professioneel en perfect de hulp ook zou geschieden; het biedt geen garantie, derhalve ligt het niet aan het systeem doch ook niet zonder meer aan de hulpverlening? |
Ik zal proberen uit te leggen wat ik bedoel. Schrijven is altijd zoveel lastiger dan wanneer je met elkaar praat (intonatie, uitstraling enz.) .
Wat ik bedoel is dat ik het op zich niet verkeerd vind dat een kind van acht jaar NIET wordt opgesloten. Dus veroordeeld. Wat ik alleen wel heel jammer vind, en ik heb dat in mijn omgeving regelmatig gezien, is dat ik van mening ben dat als een kind van die leeftijd zoiets doet je daar direct bovenop moet gaan zitten om het weer het rechte pad op te krijgen.
Waarom ik op zich niet ontevreden ben met het huidige systeem (en daarmee bedoel ik puur dus het niet opsluiten van een kind) is omdat het in mijn ogen direct alle kansen van een kind vergooit. Een kind kan denk ik getraumatiseerd raken van een situatie waarin een rechter het veroordeelt tot opsluiting. Ofwel, het gewone gevang zeg maar.
Alleen vind ik niet dat je dan helemaal niets moet doen met die kinderen. Zo'n kind geeft een signaal af en dat moet je oppikken. Dus therapie (tenminste dat is mijn mening) om te voorkomen dat een kind nogmaals zoiets doet. Dat het ook leert dat het verkeerd is wat het heeft gedaan. Hier gebeurt dat zeer regelmatig niet. Het systeem van psychiaters/hulpverleners etc. faalt daar zeer regelmatig in. En dat is zeer kwalijk vind ik. Want wat is dan de toekomst van het kind? Het wordt niet gestraft, het wordt ook niet geholpen dus wat leert zo'n kind uberhaupt van wat hij of zij gedaan heeft?
Quote: | een kind begint niet zomaar met misbruiken, daar is ALTIJD een reden voor |
NIet mijn zin maar ik zou er toch wel iets op willen zeggen. Ik weet niet of er altijd een reden aan voorafgaat tot zulke daden. Of beter gezegd, ik weet wel zeker van niet. Ik ken namelijk situaties van kinderen in een fijne en stabiele omgeving, en toch gingen die de verkeerde kant op. Nu praat ik uiteraard over een enkeling maar ik wil er toch mee zeggen dat in mijn beleving er niet altijd een reden hoeft te zijn.
Als ik even naar mezelf kijk. Ik heb een geweldige moeder, een die voor ons geknokt heeft. Toch ontkwamen wij in het begin niet aan de agressie van mijn vader. Ik heb alles gezien. Van messentrekkerij tot het gooien van benzinebommen in onze flat. En toch koos ik (en ook mijn broer) ervoor dat wij dit niet wilden. Nu ben ik 31, maar die keuze heb ik al gemaakt toen ik een jaar of zeven was. Vroeg wijs? Misschien. Maar ik ben wel van mening dat je altijd een keuze hebt. Je kunt links gaan en je kunt rechts gaan.
Blijft natuurlijk moeilijk in hoeverre een kind uberhaupt zich bewust is van dingen op zo'n leeftijd. Maar ik zou niet stellig durven beweren dat er ALTIJD iets aan voorafgegaan is.
Ik hoop het zo een klein beetje duidelijker t ehebben neergezet. |
|
|
|
 |
abraxes
Leeftijd: 45 Geslacht:  Sterrenbeeld:  Studieomgeving (BA): OU
Berichten: 1624
|
Geplaatst: ma 07 nov 2005 12:19 Onderwerp: |
|
|
Quote: | Waarom ik op zich niet ontevreden ben met het huidige systeem (en daarmee bedoel ik puur dus het niet opsluiten van een kind) is omdat het in mijn ogen direct alle kansen van een kind vergooit. Een kind kan denk ik getraumatiseerd raken van een situatie waarin een rechter het veroordeelt tot opsluiting. Ofwel, het gewone gevang zeg maar. |
Je bent tevreden met de regel van het systeem welke impliceert dat kinderen tot een bepaalde leeftijd niet strafrechterlijk vervolgd kunnen worden. Hier kan ik me in vinden.
Quote: | Alleen vind ik niet dat je dan helemaal niets moet doen met die kinderen. |
Mee eens ons rechtssysteem biedt gelukkig mogelijkheden om wel wat te doen. Nu je hebt aangegeven dat de tevredenheid ten aanzien van het systeem enkel betrekking heeft op strafrechterlijke vervolging kan het zo zijn dat de mogelijkheden die ons rechtssysteem daarnaast biedt volgens jou onvoldoende garantie bieden.
Quote: | Zo'n kind geeft een signaal af en dat moet je oppikken. Dus therapie (tenminste dat is mijn mening) om te voorkomen dat een kind nogmaals zoiets doet. Dat het ook leert dat het verkeerd is wat het heeft gedaan. Hier gebeurt dat zeer regelmatig niet. Het systeem van psychiaters/hulpverleners etc. faalt daar zeer regelmatig in. |
Het moeilijke is dat er verschillende partijen invloed kunnen uitoefenen op dit proces. Het kan de rechter zijn die vaststelt dat de opvoeding van de ouders gebrekkig is waardoor ingrijpen makkelijker wordt. Is hier bijvoorbeeld geen sprake van dan is hulpverlening soms op vrijwillige basis. Hier ontstaat een belangrijk verschil aangaande de mogelijkheden die de hulpverlening heeft, namelijk het verschil tussen verplichting en vrijblijvendheid. Indien er sprake is van ‘vrijblijvendheid’, dan is de invloed van de hulpverlening minder groot waardoor als er uiteindelijke verkeerde stappen worden genomen dit mede gevolg kan zijn van een gebrek in handelen door overige partijen. Natuurlijk is het mede de hulpverlening die nauw contact heeft met overige partijen en zaken kan bewerkstelligen maar dat betekent nog niet dat als er problemen zijn de verantwoordelijkheid altijd wijst richting de hulpverlening. Op dit punt zou men ook kunnen kijken naar het rechtssysteem als zodanig: zijn er bijvoorbeeld voldoende mogelijkheden om in te grijpen indien er sprake is van gebrekkig ouderlijk gezag, of zijn er voldoende mogelijkheden om in te grijpen indien er sprake is van een ander oorzakelijk gegeven. Men zou verder ook kunnen kijken naar de taakvervulling van de ouders dan wel personen die wettelijk zorg dragen voor het kind, of men zou kunnen kijken naar het besluit van de rechter. Men denke verder aan het kind zelf. Minder direct zou men tevens rekenschap kunnen geven aan sociale controle.
Zou er daarentegen sprake zijn van een ‘verplichting’ dan heeft voorgaande nog steeds kracht doch kan de verantwoordelijkheid van de hulpverlening, indien er sprake is van een uitdrukkelijke taak, een zwaarder wegende factor zijn.
Wat ik tot uitdrukking probeer te brengen is de wisselwerking tussen verschillende partijen.
Je schreef over het falen van het systeem van psychiaters / hulpverleners. Mocht zulks aansluiting vinden bij voorgaande dan begrijpen we elkaar. De conclusie dat je dit een kwalijke zaak is zou ik willen nuanceren. Er is sprake van een kwalijke zaak indien er de mogelijkheid is om een situatie te verbeteren, maar niet de juiste handelingen zijn verricht door de partij waarvan men dit zou mogen verwachten. Naast hetgeen dat als zijnde kwalijk valt te kwalificeren bestaat er echter een zekere leemte. Hiermee poog ik tot uitdrukking te brengen dat hoe professioneel en perfect de hulp ook zou geschieden dit helaas geen garantie biedt aangaande de (wenselijke) opstelling van het kind in de toekomst.
Quote: | Het wordt ook niet geholpen dus wat leert zo'n kind überhaupt van wat hij of zij gedaan heeft? |
Er zijn mogelijkheden om een kind ‘te helpen’. Maar o.a. door de complexiteit die dit met zich meebrengt kan het zo zijn dat er inderdaad niets wordt ondernomen. De vraag is echter of hier een reële oplossing voor bestaat.
Quote: | Blijft natuurlijk moeilijk in hoeverre een kind überhaupt zich bewust is van dingen op zo'n leeftijd. Maar ik zou niet stellig durven beweren dat er ALTIJD iets aan voorafgegaan is.
Ik hoop het zo een klein beetje duidelijker te hebben neergezet. |
Dit is duidelijk, hier kan ik me in vinden. |
|
|
|
 |
Eva
Leeftijd: 43 Geslacht:  Sterrenbeeld:  Studieomgeving (BA): UvA
Berichten: 1289
|
Geplaatst: ma 07 nov 2005 20:37 Onderwerp: |
|
|
Hanifa schreef:
Quote: | Ik vind dat nooit, maar dan ook nooit zoiets een excuus mag zijn voor misbruik of mishandeling of wat ook. Als dat zo was dan zou ik nu waarschijnlijk af en aan in het gevang zitten wegens mishandeling. Die keus maak je zelf. |
Volwassen mensen maken die keus misschien zelf maar in hoeverre kan een kind van 6 of 8 zélf keuzes maken?? Ik kan me niet voorstellen dat als een kind op zn 6e misbruikt is en hij misbruikt later op zn 8e een ander kind dat dat voorkomt uit een keus die hij zelf gemaakt heeft!!! (fictief voorbeeld dit gaat niet over de casus).
En ik denk inderdaad dat er áltijd een reden is waarom een jong kind iemand gaat misbruiken of uberhaupt een delict begaat ( alhoewel ik dat laatste misschien iets minder stellig beweer). Het hoeft niet perse te gaan om de sociale situatie waarin hij is opgegroeid. Het kan ook gaan om aangeboren afwijkingen/psychische syndromen die iemand kan hebben zonder dat dat duidelijk is. En waardoor het kind/mens eerder in crimineel gedrag vervalt.
Maar dit is meer mijn visie erop vanuit forensiche psychiatrie en criminologie,
Laatst aangepast door Eva op ma 07 nov 2005 23:11, in totaal 1 keer bewerkt |
|
|
|
 |
abraxes
Leeftijd: 45 Geslacht:  Sterrenbeeld:  Studieomgeving (BA): OU
Berichten: 1624
|
Geplaatst: ma 07 nov 2005 22:11 Onderwerp: |
|
|
Eva schreef
Quote: | En ik denk inderdaad dat er áltijd een reden is waarom een jong kind iemand gaat misbruiken of uberhaupt een delict begaat ( alhoewel ik dat laatste misschien iets minder stellig beweer). Het hoeft niet perse te gaan om de sociale situatie waarin hij is opgegroeid. Het kan ook gaan om aangeboren afwijkingen/psychische syndromen die iemand kan hebben zonder dat dat duidelijk is. En waardoor het kind/mens eerder in crimineel gedrag vervalt.
Maar dit is meer mijn visie erop vanuit forensiche psychiatrie en criminologiue, |
Ik dacht dat je 'reden' meer beperkt bedoelde. Waarom beweer je 'dat laatste' iets minder stellig? Het lijkt me beter om eerst inzicht te hebben in criminologie, ik ben hier namelijk nog niet mee bezig geweest. Dan kan ik je misschien beter begrijpen. Ik heb wel zo me mening maar die is waarschijnlijk irrelevant nu je het vanuit die optiek bekijkt. Misschien wil je 'de theorie van de reden' (beknopt) verklaren. Dat zou ik op prijs stellen.
Om afdwaling bij zo'n serieus onderwerp te voorkomen is het misschien beter niet hier die discussie te laten plaatsvinden (mijn fout). |
|
|
|
 |
Eva
Leeftijd: 43 Geslacht:  Sterrenbeeld:  Studieomgeving (BA): UvA
Berichten: 1289
|
Geplaatst: ma 07 nov 2005 23:20 Onderwerp: |
|
|
abraxes schreef:
Quote: | Waarom beweer je 'dat laatste' iets minder stellig? |
Nou omdat ik me terwijl ik het schreef zat te bedenken dat een kind best bijvoorbeeld een pakje kauwgom kan stelen zonder dat er ook maar iets hem daartoe aanleiding heeft gegeven. En dat dit kind later gewoon opgroeit tot een 'model'burger die een normaal leven leidt.
Met seksuele delicten is het echter wel iets anders. Misschien weet je dat uit de aard van dat soort delicten vaak iets valt af te leiden van de persoon. Dat is toch een speciaal soort categorie delict in de criminolgie en dat blijkt bijvoorbeeld ook in de recidive. Iemand gaat niet zomaar dat soort delicten plegen en kinderen dus ook niet. Eigenlijk ontstaan deze delicten 9 van de 10 keer uit het feit dat iemand zelf misbruikt is of uit een psychiatrisch syndroom.
Ik ben zelf inderdaad wel erg geinteresseerd in criminologie en volg nu ook het vak forensische psychiatrie. Erg interessant moet ik zeggen. |
|
|
|
 |
tikSimone
Leeftijd: 59 Geslacht:  Sterrenbeeld:  Studieomgeving (BA): EUR Studieomgeving (MA): EUR Berichten: 12147
|
Geplaatst: di 08 nov 2005 0:17 Onderwerp: |
|
|
Quote: | Met seksuele delicten is het echter wel iets anders. Misschien weet je dat uit de aard van dat soort delicten vaak iets valt af te leiden van de persoon. Dat is toch een speciaal soort categorie delict in de criminolgie en dat blijkt bijvoorbeeld ook in de recidive. Iemand gaat niet zomaar dat soort delicten plegen en kinderen dus ook niet. Eigenlijk ontstaan deze delicten 9 van de 10 keer uit het feit dat iemand zelf misbruikt is of uit een psychiatrisch syndroom. |
Uhm, dat vind ik wel wat kort door de bocht, helemaal omdat het hier kinderen betreft en ons wat er precies is voorgevallen eigenlijk niet bekend is. Het kan ook tegen de zin van het meisje wat "voelen" zijn geweest en dat is natuurlijk van een geheel andere orde dan andere acties die je zo kunt bedenken op dat gebied.
Gegeven is nu eenmaal dat kinderen ook gewoon nieuwsgierig zijn en hun acties niet altijd tactisch aanpakken. Daar hoeft echt geen misbruik of psychiatrische achtergrond een rol bij te spelen.
Laat onverlet dat de jongemannetjes in kwestie wel duidelijk moet worden gemaakt dat een dame nee bedoelt als ze nee zegt en dat ze best mogen weten wat voor gevolgen hun gedrag heeft (en naast straf gestimuleerd moeten worden het zo veel mogelijk te herstellen). Heel jammer dat dit niet direct is opgepakt! _________________ Nait soez'n, moar doun! |
|
|
|
 |
abraxes
Leeftijd: 45 Geslacht:  Sterrenbeeld:  Studieomgeving (BA): OU
Berichten: 1624
|
Geplaatst: di 08 nov 2005 12:38 Onderwerp: |
|
|
Tiksimone, je gelijk dat niet alles onder 1 noemer kan worden geplaatst en dat er een scheiding moet worden gemaakt tussen datgene wat jij eerder aangaf en seksueel misbruik, het is inderdaad goed om dit te benadrukken. Wel denk ik dat het moeilijk is beide (in bepaalde gevallen) uit elkaar te houden. Belangrijk is dus de definitie van misbruik. Ook al geeft Eva dit niet nadrukkelijk aan ik ging er wel van uit dat dit onderscheid tevens moet worden betrokken bij de ‘theorie van de reden’. Zo gegeven kan het goed mogelijk zijn dat het overgaan tot seksueel misbruik door een kind berust op een reden of zo met wil dat het een gevolg is van iets wat het kind heeft meegemaakt. Dit laatste niet beperkt tot zelf misbruikt zijn of geestelijke tekortkomingen maar zou ook bijv een film kunnen betreffen.
Quote: | Ik ben zelf inderdaad wel erg geinteresseerd in criminologie en volg nu ook het vak forensische psychiatrie. Erg interessant moet ik zeggen |
Dat wil ik geloven en zag dat je misschien met je scriptie voor een onderwerp uit die richting kiest, ik ben benieuwd. |
|
|
|
 |
Hanifa
Leeftijd: 51 Geslacht:  Sterrenbeeld:  Studieomgeving (BA): OU
Berichten: 693
|
Geplaatst: di 08 nov 2005 12:39 Onderwerp: |
|
|
Eva schreef: | abraxes schreef:
Quote: | Waarom beweer je 'dat laatste' iets minder stellig? |
Nou omdat ik me terwijl ik het schreef zat te bedenken dat een kind best bijvoorbeeld een pakje kauwgom kan stelen zonder dat er ook maar iets hem daartoe aanleiding heeft gegeven. En dat dit kind later gewoon opgroeit tot een 'model'burger die een normaal leven leidt.
Met seksuele delicten is het echter wel iets anders. Misschien weet je dat uit de aard van dat soort delicten vaak iets valt af te leiden van de persoon. Dat is toch een speciaal soort categorie delict in de criminolgie en dat blijkt bijvoorbeeld ook in de recidive. Iemand gaat niet zomaar dat soort delicten plegen en kinderen dus ook niet. Eigenlijk ontstaan deze delicten 9 van de 10 keer uit het feit dat iemand zelf misbruikt is of uit een psychiatrisch syndroom.
Ik ben zelf inderdaad wel erg geinteresseerd in criminologie en volg nu ook het vak forensische psychiatrie. Erg interessant moet ik zeggen. |
Ik ben zelf ook erg geïnteresseerd in deze materie Eva. Forensische psychiatrie, is dat een vak dat je kunt volgen tijdens je rechtenstudie? Van criminologie weet ik het maar ik heb for. psychriatrie niet voorbij zien komen. Ben er echter wel heel erg in geïnteresseerd.
Ik zie ook wel wat in jouw uitleg overigens maar mis de kennis op het moment om daar diep op in te gaan  |
|
|
|
 |
Eva
Leeftijd: 43 Geslacht:  Sterrenbeeld:  Studieomgeving (BA): UvA
Berichten: 1289
|
Geplaatst: di 08 nov 2005 15:50 Onderwerp: |
|
|
TikSimone schreef:
Quote: | Uhm, dat vind ik wel wat kort door de bocht, helemaal omdat het hier kinderen betreft en ons wat er precies is voorgevallen eigenlijk niet bekend is. Het kan ook tegen de zin van het meisje wat "voelen" zijn geweest en dat is natuurlijk van een geheel andere orde dan andere acties die je zo kunt bedenken op dat gebied.
|
Ik had het ook alleen over ernstige gevallen van seksueel misbruik. Dus niet zoals jij het beschrijft. Kinderen die een keer 'doktertje'met elkaar spelen ofzo dat is heel wat anders dat komt vaak voort uit nieuwsgierigheid en dat is helemaal niet raar bij kinderen op een bepaalde leeftijd. Die gaan ook hun seksualiteit onderzoeken.
Ik ging ervanuit dat de casus echt ging om serieus misbruik en dus niet om wat jij beschrijft. Ik heb het over kinderen die dus later ook in een patroon van zedendelicten vervallen. Misschien had ik daar wat duidelijker in moeten zijn.
@Hanifa: Ja sinds dit jaar kun je op de UvA het vak forens. psychiatrie volgen. Misschien ook wel op andere universiteiten. |
|
|
|
 |
tikSimone
Leeftijd: 59 Geslacht:  Sterrenbeeld:  Studieomgeving (BA): EUR Studieomgeving (MA): EUR Berichten: 12147
|
Geplaatst: wo 09 nov 2005 19:04 Onderwerp: |
|
|
Even een stukje uit Corsten's Het Nederlandse Strafprocesrecht waar ik vandaag op stuitte:
"Kinderen onder de twaalf jaren mogen niet strafrechtelijk worden vervolgd (art 486 Sv). Die ondergrens is betrekkelijk arbitrair. Voor zover opvoeders niet hebben kunnen voorkomen dat een kind onder de twaalf jaren strafbare feiten begaat en optreden van overheidswege geindiceerd is, kan met civielrechtelijke jeugdmaatregelen (bijv. ondertoezichtstelling) worden gereageerd. Art 486 formuleert een vervolgingsimpediment. Het staat er dus niet aan in de weg dat bijv. een oudere ter zake van uitlokking van het jonge kind wordt vervolgd. Sommige dwangmiddelen mogen op het jonge kind overigens wel worden toegepast ze mogen onder meer worden aangehouden, voor verhoor opgehouden en aan lichaam en kleding worden onderzocht (art. 487 lid 1)" _________________ Nait soez'n, moar doun! |
|
|
|
 |
|