reanimatie in verpleegtehuis

[annoniekje21]

Beste recht studenten.

Momenteel ben ik bezig met een kwaliteitsonderzoek in een verpleegtehuis als laatse jaars leerling verpleegkunde.


Nu ben ik heel erg opzoek naar informatie over een aansprakelijkheidskwestie. Het onderwerp van mijn onderzoek gaat over het waarborgen van kwaliteit omtrent het reanimatie beleid.

Nu begint het al met het feit dat de instelling geen duidelijk beleid op papier wil vast leggen. Dit houdt namelijk volgens hen in dat ze aansprakelijkheid moeten tonen omdat er gegeven vast liggen waarna ze moeten handelen. Dus nu is er grote onduidelijkheid want niemand weet wat het beleid is, alleen wat er mondeling is afgesproken door het managementteam. Dit mondelingenbeleid is dus momenteel 112 bellen omdat het binnen de instelling hetzelfde gehandeld moet worden als op straat. Nu is dus mijn vraag of dit mag, kan een instelling wettelijk gezien ervoor kiezen, niets schriftelijk hier over vast leggen?


Mijn volgende vraag betreft een situatie:
Een bewoner op een afdeling heeft een positief reanimatiebeleid afgegeven (wel reanimeren). Nu verwacht familie en bewoner dat als zich de situatie voordoet dat hij/zij geranimeerd wordt binnen zeer korte tijd (onder de minuut kan levensreddend zijn). Het probleem zit er in dat een verzorgende of verpleegkunde die op dat moment bij heer/mevrouw, uitkomt niet bevoegd en bekwaam is om te reanimeren. Daarbij komt dat het beleid niet duidelijk is maar de verzorgende (of verpleegkundige) beldt 112 (volgens instelling momenteel de gebruikelijke weg). Vervolgens gaat er kostbare tijd verloren voor dat de reddingsdienst terplaatsen is.
Na de gegeven hulpverlening is de bewoner toch overleden.

Familie is hier erg over verontwaardigd en snapt niet dat er niet eerder gehandeld is binnen een instelling waar het vol zit met verpleegkundige en artsen. Familie wil hier verder stappen op ondernemen

de vraag is nu dus; Wie is hier aansprakelijk? De verzorgende of verpleegkundige die bij de bewoner uit komt en niet bevoegd en bekwaam is, of de instelling zelf of is er niemand aansprakelijk te houden?


graag jullie antwoorden en meningen hierover en als het kan de artikelen van de wet vermelden zodat ik deze in kan na zoeken en verwerken in mijn onderzoek

heel erg bedankt voor jullie hulp!

[Prætorianus]

Ik zal vast antwoorden met de opmerking dat ik (nog) geen wetteksten of jurispredentie hebt doorzocht.

Er kan geen verplichting zijn voor een natuurlijk persoon als een verzorger om te reanimeren. Ook kan er geen verplichting zijn van een persoon om bekwaam te zijn om te reanimeren als dat geen vereiste was voor indiensttreding bij een verzorgingstehuis.

Dus wat betreft de aansprakelijkheid is in dit geval het geschil met het verzorgingstehuis. Opvallend is dat er blijkbaar afspraken gemaakt (in hoeverre? staat er iets op papier?) en dat die blijkbaar niet zijn nagekomen -- een mogelijke reden is ontbreken van toezicht van het management. Als een verwachting van reanimatie eenmaal is geschept moet die in principe nagekomen worden. Dan rijst meteen de vraag of er op elk punt van de dag iemand aanwezig moet zijn om te kunnen reanimeren. Toch wordt er gemeld dat er in ieder geval medisch personeel in het gebouw aanwezig is. Dus het lijkt hier inderdaad een geval van ontbreken van goede procedures om bekwaam personeel te alarmeren in geval van nood.

Op basis van het voorgaande zou ik zeggen dat het verzorgingstehuis inderdaad aansprakelijk is, maar zoals gemeld moet de juridische onderbouwing nog komen.

[annoniekje21]

heey Prætorianus,

het is inderdaad zo dat er geen beleid op papier is gezet, het is ook niet zodanig erkent als "geen beleid" want dat houdt werderom in.. dat er iets vast ligt en dus als titel mag dragen dat er een beleid is. Uiteindelijk zijn er geen richtlijnen vastgelegd dus zou de reactie op een reanimatie automatisch moeten zijn dat er gereageerd wordt zoals een situatie bij iemand die je op straat zou vinden. Dat houdt in dat er 112 gelbelt zou moeten worden. Zoals bekend werk je met mensen en de kans dat iets zomaar uit een onbekende situatie "automatisch" plaats vind is klein en daarbij, je zit inderdaad in een instelling waar verpleegkundige en arsten aanwezig zijn of binnen zeer kort termijn oproepbaar zijn.

Als je mij nog verder kan helpen zou dit fijn zijn, ik zou echt graag willen weten waar het verpleegtehuis dan aansprakelijk op is en waar ik dit zou kunnen vinden. Mocht je misschien geen antwoorden meer hebben, weet je misschien waar ik dan met mijn vraag verder terecht kan?

dank u!

[tikSimone]

Ik meen toch dat je van een verzorgingshuis (zeker wanneer daar een risicogroep verblijft waarbij de kans groot is dat gereanimeerd moet worden) wel mag verwachten dat al het verzorgende personeel (in de zin van ziekenverzorgers, verpleegkundigen, maar ook verpleeghulpen) een basale scholing reanimatie heeft gehad en dat dit geregeld even getraind wordt. Een gebrek daaraan zou je wellicht als non-conformiteit kunnen bestempelen (de dienst heeft niet de eigenschappen die je daarvan mag verwachten)

Wat onverlet laat dat 112 gebeld moet worden bij een calamiteit, maar juist die eerste minuten (voor zover je een bewoner al tijdig ontdekt) zijn cruciaal.

Reanimatie valt bij mijn weten niet onder de voorbehouden handelingen en dat zou ook wonderlijk zijn, nu elke burger een EHBO/reanimatiecursus kan volgen en dat zelfs een tijdje flink gestimuleerd werd door de overheid.

Een snelle google-search leert dat het een hot topic is. Kijk maar
_________________
Nait soez'n, moar doun!

[annoniekje21]

hoi Simone,

het is inderdaad een hot topic binnen de verpleeg en verzorgingshuizen en vandaar ook dat ik er een kwaliteitsonderzoek naar aan het doen ben.

Wilde nog wel even vragen of je inderdaad aansprakelijk gehouden kan worden op verwachting?? ik kan bij de bakker verwachten dat ik voor 10 euro 10 taarten kan halen, dat deze verachting niet klopt oke... maar kan daar de bakker toch niet aansprakelijk voor houden?

groetjes Anniek

[Prætorianus]

Nee, maar als je een taart koopt bij de bakker kun je verwachten dat er geen stenen in zitten. Zijn die er wel, dan kun je de bakker aansprakelijk stellen voor de geleden schade.

[bona fides]

Het conformiteitsvereiste (art. 7:17 BW, de gekochte zaak moet de eigenschappen hebben die je ervan mag verwachten) speelt volgens mij geen directe rol bij diensten. Art. 7:17 BW ziet op koop van een zaak. Een geleverde dienst is ook geen vermogensrecht, dus ook art. 7:47 jo. 17 BW is niet van toepassing.

Het zal dus gaan om de vraag of er sprake is van een toerekenbare tekortkoming in de nakoming van de overeenkomst (wanprestatie). (Of misschien ook onrechtmatige daad, ik heb de draad niet in detail bestudeerd.)
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet.

[tikSimone]

Over dat punt heb ik gisteren zelf ook een tijdje zitten denken en vandaar ook de verwoording zoals ik die gebruikt heb.
Maar eerlijk gezegd denk ik dat je het artikel wel analooog zou mogen toepassen. Een dienst is geen zaak in de zin van het goederenrecht, maar toch zie je daar wel rafeltjes aan het zo duidelijk afgegrensde gebied.
Juist omdat toch ook vaak over "het produkt zorg" wordt gesproken neig ik toch wel naar non-conformiteit.

Kern hier is namelijk dat je de verbintenis nooit helemaal precies kunt omschrijven. Dit in tegenstelling tot bjvoorbeeld het maken van een badkamer. Wanprestatie hard maken wordt dus lastig.
Wat is goede zorg? Zorgen dat moeder tot in de puntjes gewassen en gestreken in de woonruimte zit of dat praatje houden waar moeder eigenlijk behoefte aan heeft? Dit zijn juist overeenkomsten die zo lastig ingevuld kunnen worden, zeker omdat je contractsvrijheid zo beperkt is.

Kern is: wat kun je en vooral: wat mag je verwachten in zo'n situatie? Nu de oriëntatie zo vaak nog een medisch/verpleegkundig accent heeft mag je wel verwachten dat indien nodig adequate medische hulp direct kan worden geboden. Dat lijkt mij een redelijke verwachting, net zoals het redelijk is geen stenen in de taart te hoeven verwachten.

Maar goed, dat over de mogelijkheid van analogie heb ik nog niet nagekeken in handboeken of jurisprudentie.
_________________
Nait soez'n, moar doun!

[bona fides]

Ik ben het ook niet zozeer oneens met de gedachte dat wat je mag verwachten een rol speelt, maar je zult het uiteindelijk toch naar een tekortkoming in de nakoming moeten praten. Je kunt niet volstaan met "dus non-conform".

Meer inhoudelijk:

[tikSimone]

De kwestie lijkt me onder goed hulpverlenerschap (7:453 BW) te vallen. Waarbij je dus wel even aan het toestemmingsvereiste van 7:450 zou moeten denken.
_________________
Nait soez'n, moar doun!

[annoniekje21]

het is inderdaad ook een vreemde situatie waarin er terug gegrepen wordt op externehulpverlening.
Als argument daar tegen is dat mensen in een verpleegtehuis niet meer daar wonen om beter te worden of levensverlengende proces worden gehandteerd, mensen wonen daar omdat het de laatste fase van hun leven is. Daarbij komt kijken dat het een enorme kostenpost is om alle verzorgende en verpleegkundige in huis een reanimatie curcus te laten doen die 2 keer per jaar gevolgd moet worden om hierin bekwaam te blijven.

Dat neemt niet weg dat voor die mensen die wel willen dat er gereanimeert wordt, moet hier wel uiterst zorgvuldig mee omgesprongen worden en de kwaliteit gewaarborgd worden.

maar het is wel zo dat en verpleegkundige die bij de bewoner uitkomt niet aansprakelijk gehouden kan worden...?
en mag het verpleegtehuis ervoor kiezen geen schriftelijk beleid te handhaven??