poes gedood

[theod]

[arizona]

Mijn mening is dat ik blij ben dat deze mevrouw hiervoor vervolgd wordt, maar daar zit je neem ik aan niet op te wachten.

Juridisch gezien lijkt me dat de verdediging geen makkelijke klus is.
De vraag is wat reëel is. Wil je proberen de strafbaarheid helemaal weg te pleiten?

De allereerste horde die m.i. genomen moet worden is waarom de vrouw de kat niet zelf naar de dierenarts heeft gebracht om het dier te laten inslapen of een dierenarts daarvoor naar haar huis heeft laten komen (dat laatste is bij veel dierenartsen goed mogelijk).

In principe kun je de term "wanhoopsdaad" proberen aan te grijpen en te proberen er psychische overmacht o.i.d. van te maken. En/of kunnen proberen om in elk geval te pleiten voor een zo laag mogelijke strafoplegging omdat mevrouw er de beste bedoelingen mee had.

[lawyer]

Hoe weet het OM dat dit heeft plaatsgevonden? Waren er getuigen? Of steunt het bewijs slechts op de eigen verklaring van de dader?

[tikSimone]

Dat vraag ik me ook af.

Maar mevrouw heeft wel een beetje een probleem met dit:

[cvb]

Ik lees in art 36.3:

Een ieder is verplicht hulpbehoevende dieren de nodige zorg te
verlenen.

dat is m.i. gebeurd; er staat m.i. niet, dat een ieder verplicht is ... in leven te houden

[tikSimone]

Zorg verlenen is zorgen dat het dier de nodige behandeling krijgt. Dat kan een levensbeëindigende (be)handeling inhouden, maar het is niet de bedoeling dat je dat zelf doet.

Zou je er anders tegenaan kijken als de casus een doodziek kind betrof?

O dear, nu moet ik weer aan die nare zaak met die baby denken....
_________________
Nait soez'n, moar doun!

[cvb]

[theod]

Even aanvullen wat de stand van zaken is.


Of er ooit een strafvervolging komt is moeilijk te bepalen.

Het blijkt dat de casu zich ruim vijf jaar geleden afspeelt en dus alle bewijzen en het corpus reeds verdwenen zijn.

Deze mevr. heeft haar verhaal gisteren uit wroeging openbaar gemaakt en vandaar uit is er gereageerd, er is aangifte gedaan.

Uit het verhaal van de vrouw kan ik op maken dat ze zo gehandelt heeft uit angst voor de afkeurende reactie van haar echtgenoot, persoonlijk is mijn mening dat in deze er ook tegen de man aangifte gedaan moet worden.

[bona fides]

[tikSimone]

[bona fides]

[bona fides]

Overigens lijkt me nog wel voor discussie vatbaar of de vrouw wel strafbaar heeft gehandeld. Uit Rb. Amsterdam 31 oktober 2007, LJN BB6851 lijkt te volgen dat art. 44 GWWD en het daarop gebaseerde "Besluit doden van dieren" niet van toepassing zijn:

[Didonus]

Misschien een hele korte en simpele redenering tussendoor;

Maar kan de vrouw zich niet beroepen op een rechtvaardigingsgrond; als Overmacht of Psychische overmacht? Het lijkt me duidelijk dat de vrouw hier niet de meest rationele keuze heeft gemaakt, en je kan beargumenteren dat de vrouw uit overmacht handelde, omdat zij het katje niet wilde laten leiden, noch haar man voor het hoofd stoten door de Kat naar de dierenarts te brengen, en dus in de overmacht van de situatie zelf het heft in handen heeft genomen.

Het is misschien niet een brilliante uitweg, maar neit geheel onredelijk.

[bona fides]

Dat lijkt me inderdaad het meest natuurlijke verweer (en was al door arizona genoemd ).
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet.

[theod]

Dat de man weet had van de ernst van de situatie en dat het dier ernstig leed mag blijken uit het volgende citaat van het persoon;

"Ik ben bij de dierenarts geweest en als het aan hem gelegen had was Poes gelijk naar de hemel gestuurd waar ik helemaal achter stond wat mijn man betrof
Maar omdat mijn man er op dat moment niet bij was en ik hem langer ken dan vandaag vroeg ik om uitstel.
Zodoende werd het een langlopende situatie waar ik hoop dat ik een goede beslissing heb genomen."

Gezien haar uitlatingen blijft artikel 37 naar mijn mening recht overeind staan daar de dierenarts destijds al had aanbevolen het dier te laten inslapen en heeft ze willens en wetens het dier de nodige verzorging onthouden.