penibele situatie omtrent zoontje (8mnd)

[chrisje6]

Situatie is als volgt:

Moeder woont met haar zoontje van 8 maanden bij haar ouders in. Ouders zien moeder als "veertien jaar ellende" en behandelen haar niet als volwaardig. Moeder heeft geen huissleutel, haar laptop is in beslag genomen en ze mag niet bellen met haar ex-vriend over omgang met hun zoontje. Alle mogelijke manieren om contact te onderhouden met haar ex-vriend (omwille van hun zoontje )worden geblokkeerd, omdat haar ouders last ervaren van het feit dat moeder soms nerveus wordt van contact met vader.

Moeder heeft borderline persoonlijkheidsstoornis. Heeft goed inzicht in haar eigen problematiek, weet hier ook goed op te ageren en zoontje ontwikkelt zich ontzettend goed. Zoontje schijnt geen last te hebben van het feit dat moeder BPS heeft.
Moeder volgt al bijna een jaar therapie, is zeer gemotiveerd en welwillend, heeft grip op zichzelf en is zich bewust van haar valkuilen. Moeder heeft zélf om video-interactie-begeleiding gevraagd om in de gaten te houden of het contact tussen haar en haar zoontje goed blijft verlopen.
Zoontje staat sinds 12 april onder toezicht van Bureau Jeugdzorg.
Gezinsvoogd komt op huisbezoek, vertelt 'out of the blue' dat zoontje - ondanks dat het allemaal goed met hem gaat- uit huis geplaatst zal worden. MUHP aangevraagd bij kinderrechter.
Verzoekschrift is inmiddels binnen, BJZ geeft als reden aan dat moeder overvol zit met eigen problemen, dat er spanningen zijn tussen haar en haar ouders en dat er spanningen zijn tussen haar en vader. Plaatsing binnen netwerkpleeggezin, de ouders van moeder. Ondanks dat het om een UHP gaat, verandert er dus feitelijk gezien niets aan de situatie.
VREEMD????
Moeder is ingestort na het nieuws over de UHP. voelt zich zeer kwetsbaar, heeft bij haar ouders aangegeven zichzelf op dit moment niet te vertrouwen en omdat moeder weet dat ze agressief kan worden bij drankgebruik heeft ze aan haar ouders gevraagd om de drank achter slot en grendel te doen tot er meer duidelijk is over de situatie. Ouders weigerden dit, waardoor moeder in een impuls toch aan de drank ging, en agressief werd. Moeder is middels wet BOPZ opgenomen in een psychiatrische instelling.

Sindsdien is moeder dakloos. Moeder mag niet meer bij haar ouders inwonen. Moeder kan aantonen dat ze er ontzettend hard voor gewerkt heeft om een veilige plek voor haar en haar zoontje te regelen. Moeder kan aantonen dat ze er hard voor gewerkt heeft om een omgangsregeling tussen zoontje en vader te bewerkstelligen. Moeder valt alleen de agressieve bui van afgelopen zaterdag te verwijten. Moeder heeft er alles aan gedaan om dit te voorkomen. Moeder wil graag met zoontje opgenomen worden.
Wat zal de KR doen? Zal hij zwaar tillen aan de agressieve uitspatting? Of zal hij de omstandigheden ook meenemen?

[chrisje6]

is het zo moeilijk????? Als ik Kinderrechter was geweest zou ik de GVI een flinke tik op de vingers geven, en moeder lekker met haar zoontje op laten nemen.

[LM]

Een heel verhaal, maar waarom is de situatie van het zoontje nu penibel? Ik begrijp dat de situatie van dochter penibel is, maar maak uit je verhaal niet op waarom opa en oma niet voor hun kleinzoon kunnen zorgen. Ik heb zelf nogal wat te doen gehad met pleegzorg en weet uit ervaring dat indien het maar enigszins kan een opname bij familie te verkiezen valt boven een extern pleeggezin.

[Jet]

Maar oma weert moeder blijkbaar van het kleinkind. Je kan je afvragen of dit voor de peuter een gewenste situatie is.

Ik persoonlijk denk van niet.

[chrisje6]

de situatie van zoontje is penibel omdat hij zonder zijn moeder zit op dit moment. Zijn moeder is compleet ingestort na het nieuws over de UHP. zijn vader wordt systematisch uit zijn leven geweerd door opa en oma. En dáár moet hij wonen?

[LM]

Soms is het beter een moeder te weren. Of dat hier ook het geval is kan ik uiteraard niet beoordelen, maar het is niet zo dat het per definitie niet in het belang is van een kind om zijn moeder niet te zien. Kennelijk is in dit geval geoordeeld dat een bezoekregeling voor de moeder even niet gewenst is.

Het leven van ouders kan dermate verstoord zijn dat eerst moeten afgerekend met eigen problemen alvorens de zorg voor hun kinderen weer ter hand kan worden genomen. Uit je verhaal haal ik wel een aantal indicaties dat moeder haar leven niet op de rit heeft.

Dat moeder is ingestort en / of dit heel erg vindt doet bij de beoordeling van een uithuisplaatsing in beginsel niet ter zake. Het belang van het kind staat centraal, in dat kader doet de kinderrechter ook zijn/haar uitspraak.