mag werkgever loon terugvorderen?

[martin71]

Hallo allemaal,

Mijn vrouw zit nu bijna 22 maanden in de ziektewet en heeft 3 maanden geleden een deskundigenoordeel bij het UWV aangevraagd. Het oordeel is dat zij niet voldoende meewerkt aan haar reintegratie. Daar is zij het niet mee eens, maar er valt niets meer tegen in te brengen omdat een deskundigenoordeel nu eenmaal bindend is. Overigens vind ik dat er wel een grove fout is gemaakt. De arts van het UWV zou informatie inwinnen bij haar psycholoog, maar heeft dit verzuimd omdat de psycholoog afwezig is ivm vakantie.

Haar werkgever wil nu haar loon terugvorderen over de afgelopen 3 maanden. Mijn vraag is of de werkgever dit zomaar mag doen.

Ik hoop dat iemand hier een antwoord op heeft. Alvast bedankt!

Martin

[Silverpacer]

Ik ga er even vanuit dat er verzuimd is door uw vrouw om mee te werken en/of inlichtingen te verstrekken.

Indien dit klopt, dan heeft de werkgever de bevoegdheid om de betaling van het loon op te schorten. Of de werkgever dan het gestorte loon van de afgelopen 3 maand mag terug vorderen daar doe ik geen uitspraak over. Hierbij kan wel van belang zijn als uw vrouw die 3 maanden heeft verzuimd. dan kan het zijn dat uw vrouw ten onrechte loon heeft ontvangen.

Verder kan het volgende artikel van belang zijn.

Art. 7:660a BW: Arbeidsovereenkomst, verplichting werknemer bij ziekte
De werknemer die in verband met ongeschiktheid ten gevolge van ziekte verhinderd is de bedongen arbeid te verrichten, is verplicht:
a. gevolg te geven aan door de werkgever of een door hem aangewezen deskundige gegeven redelijke voorschriften en mee te werken aan door de werkgever of een door hem aangewezen deskundige getroffen maatregelen als bedoeld in artikel 658a lid 2;
b. zijn medewerking te verlenen aan het opstellen, evalueren en bijstellen van een plan van aanpak als bedoeld in artikel 658a lid 3;
c. passende arbeid als bedoeld in artikel 658a lid 4 te verrichten waartoe de werkgever hem in de gelegenheid stelt.

Nogmaals ik doe geen uitspraak over of de werkgever in dit geval loon mag terug vorderen. Uw vrouw kan in gevolge van art. 6:7 Awb binnen zes weken bezwaar aantekenen tegen de beslissing van het UWV. U Kunt hier meer informatie vinden over bezwaar en beroep: http://www.uwv.nl/particulieren/contact/bezwaar_en_beroep/index.aspx
_________________
Aan dit bericht kunnen geen rechten worden ontleend.

[uwv_webcare]

Beste Martin71,

Ik wil graag een aanvulling geven op jouw verhaal en de reactie van Silverpace.

UWV heeft een deskundigenoordeel afgegeven waarin staat dat je vrouw niet voldoende meewerkt aan haar re-integratie.

Deze uitslag is een oordeel van UWV. Dit oordeel is niet bindend en geen formele beslissing.
Dit betekent dat je geen bezwaar maken tegen de uitslag van het deskundigenoordeel.

Actuele informatie over het deskundigenoordeel vind je op deze pagina: http://bit.ly/fYHX20

Ik kan je helaas geen antwoord geven of je werkgever het loon van je echtgenote mag terugvorderen.
Je kunt voor advies het beste contact opnemen met de vakbond, rechtsbijstandverzekering of het juridisch loket (0900-8020).

Sterkte met de moeilijke situatie toegewenst.

Met vriendelijke groet,

René
UWV Webcare Team
www.uwv.nl/webcare

[DENNIS79]

Loon terugvorderen is zeer waarschijnlijk niet geoorloofd!

Bij het niet voldoende meewerken aan de re-integratie kan de werkgever het loon wel in eerste instantie opschorten, en kan er dan achteraf worden vastgesteld dat het loon terecht niet uitbetaald is.

Andersom kan niet in de situatie dat uw vrouw wel ziek was, maar onvoldoende heeft meegewerkt. Artikel 7:629 lid 7 BW bepaalt namelijk dat een werkgever NIET achteraf het recht op loon kan ontzeggen.

De werkgever kan alleen terugvorderen, indien hij onverwijld heeft meegedeeld aan uw vrouw dat hij van mening was dat hij geen loon door hoefde te betalen. Hij moet dan expliciet hebben aangegeven dat hij het betaalde loon zou gaan terugvorderen. Dit had hij moeten doen vóórdat hij überhaupt een oordeel bij bedrijfsarts of UWV had aangevraagd.

Overigens klopt het verhaal van het UWV webcareteam ook. Het oordeel van het UWV is niet van doorslaggevend belang. Het kan enkel als bewijs dienen voor werknemer en werkgever. Het heeft echter niet te gelden als absolute waarheid, en indien u met extra argumenten komt die het oordeel van het UWV kunnen weerleggen, dan mag de werkgever daar niet de ogen voor sluiten.
_________________
"Nusquam est, qui ubique est"

[Silverpacer]

Laten we het eens bekijken vanuit een andere perspectieven.

Misschien als er een aanpassing op de werkplek wordt gedaan dat mevrouw dan wel haar werkzaamheden behoorlijk kan uitvoeren. Dit zal niet alleen goed voor de vrouw zijn, maar ook voor de werkgever.

Het is aan de werknemer om de werkgever duidelijk te maken dat een aanpassing nodig is. Het is aan de werkgever om te onderzoeken of de met een handicap of chronische ziekte samenhangende beperkingen, die in de weg staan aan de uitvoering van een functie, kunnen worden opgeheven door één of meer aanpassingen.

Als de werknemer om een dergelijke aanpassing vraagt, is de werkgever verplicht hier gehoor aan te geven. Het moet dan wel gaan om een geschikte en noodzakelijke aanpassing. Alleen als de aanpassing onevenredig belastend is, kan de werkgever deze aanpassing weigeren. Bijvoorbeeld als de kosten voor de werkgever te hoog zijn. Een aanpassing is geschikt als het: belemmeringen van de persoon met beperking kan wegnemen en de zelfstandigheid en volwaardige participatie van de persoon met beperking kan bevorderen.

Een aanpassing is noodzakelijk als het niet mogelijk is om met een andere voorziening te bereiken dat de persoon volwaardig aan het arbeidsproces kan deelnemen.

Juridische kader

In artikel 4, aanhef en onderdeel b, van de Wet gelijke behandeling op grond van handicap of chronische ziekte (WGBH/CZ), in samenhang met artikel 1 WGBH/CZ, is bepaald dat onderscheid op grond van handicap of chronische ziekte is verboden bij het aangaan en beëindigen van een arbeidsverhouding.

Ingevolge artikel 2 WGBH/CZ houdt het verbod van onderscheid mede in dat degene, tot wie dit verbod zich richt, gehouden is naar gelang de behoefte doeltreffende aanpassingen te verrichten, tenzij deze voor hem een onevenredige belasting vormen. Aanpassingen zijn doeltreffend als de persoon met een handicap of chronische ziekte daarmee wel in staat wordt gesteld de wezenlijke functietaken uit te oefenen.

De begrippen handicap en chronische ziekte zijn in de wet en de wetsgeschiedenis niet gedefinieerd. De regering heeft in de Memorie van Toelichting kenbaar gemaakt dat zij dat niet nodig en niet wenselijk achtte. Volgens de regering gaat het niet om nauw te omschrijven eigenschappen van een persoon, maar om situationeel bepaalde beperkingen. De begrippen handicap en chronische ziekte zijn volgens de regering in het algemeen spraakgebruik voldoende duidelijk. Handicaps en chronische ziekten kunnen fysiek, verstandelijk of psychisch van aard zijn. Een handicap is in beginsel onomkeerbaar. Een chronische ziekte is dat soms niet, maar zij is in ieder geval langdurig van aard (Kamerstukken II 2001/02, 28 169, nr. 3, p. 9 en p. 24).
_________________
Aan dit bericht kunnen geen rechten worden ontleend.

[martin71]

Ik wil u allen hartelijk bedanken voor uw uitgebreide reakties. Ik wil jullie niet vermoeien met een heel uitgebreid verhaal wat hier allemaal aan vooraf ging. Maar ik zie dankzij jullie commentaar nog wel een lichtpuntje en ik zal daarom contact opnemen met het juridisch loket.

Martin

[bona fides]

[MarijnP]

Ah, nog een gevalletje bron vergeten te vermelden, Silverpacer? Of verzin je nu wat anders?