kracht van gewijsde

[Alfred777]

Omdat het kwa aangedragen onderwerpen erg stil is, wil ik hierbij aan de geachte forumleden een reactie vragen over de volgende situatie.

Van een geschil in eerste aanleg is een bodemvonnis gewezen. Eisers waren partij A, B en C, gedaagde geef ik de letter D.

Partij A gaat in beroep en dat beroep richt zich uitsluitend tegen D
Partij B gaat ook in beroep en richt zich tegen A en D

Geïntimeerde D vraagt voeging van beide beroepen aan, hetgeen wordt toegestaan.

In het hoger beroep van partij A wordt arrest gewezen waarbij het vonnis van de rechtbank in volle omvang wordt bekrachtigd.

Het hoger beroep in de gevoegde zaak loopt nog.

In het gewezen arrest wordt expliciet een oordeel over de rechten van partij B gegeven die echter hierbij geen partij was.

In de nog lopende, gevoegde zaak beroept partij A zich op het gezag van gewijsde van het al gegeven arrest waarbij partij B zich beroept op het feit dat het gezag van gewijsde niet voor hem geldt.

A stelt zich op het standpunt dat vanwege het gevoegd zijn van de zaken dit verweer van B niet opgaat, temeer omdat zich dan de situatie kan voordoen dat een andere beoordeling van de rechten van B tot de situatie leid dat het (hetzelfde) Hof in de ene zaak oordeelt dat iets wit is en in de andere zaak zwart. Het eerst gegeven arrest is dus bepalend!

Vraag: heeft A gelijk?

[bona fides]

Er is blijkbaar verwezen en niet gevoegd.

Na verwijzing blijven de twee zaken twee zaken. Alleen door voeging ontstaat één zaak. In twee zaken kunnen tegenstrijdige feiten worden vastgesteld, bijvoorbeeld omdat in de ene zaak voor een bepaald feit wel bewijs is geleverd en in de andere zaak niet.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet.

[Alfred777]

Neen, er is echt gevoegd op grond van art 222 RV.

Voeging betekend niet dat zaken ineen smelten, maar wel door dezelfde rechters en zo mogelijk gelijk op worden behandeld, juist teneinde tegenstrijdige beoordelingen te voorkomen.

In dit geval heeft het Hof in een van de zaken eind arrest gewezen terwijl de gevoegde zaak, ten gevolge van de trage opstelling van B op dat moment nog in het stadium van vaststelling datum pleidooi verkeerde.

Hoewel ik van mening ben dat het Hof nooit een beoordeling uit het bodemvonnis had mogen bekrachtigen van stukken waaraan partij B rechtsgevolgen verbindt en waarover partij B in zijn hoger beroep gegriefd heeft , dan is toch de situatie ontstaan dat er een arrest ligt waarin die beoordeling expliciet wordt gegeven.

Het Hof kan nu volgens mij in het nog te wijzen arrest alleen maar de motivering van de beoordeling overnemen teneinde een consistente uitspraak te doen. Trouwens ze zouden zichzelf tegenspreken als dat anders zou zijn.

Het eerste arrest domineert dus het latere arrest van een gevoegde zaak.