hulpverlening aan minderjarige zonder toestemming ouders

[vraagteken77]

Hallo allemaal,

Als een maatschappelijke dienstverlener(maatschappelijk werk/school maatschappelijk werk) hulpverlening wil geven aan minderjarigen, is er dan een mogelijkheid om deze in sommige gevallen noodzakelijke hulp te verlenen zonder toestemming van de ouders?

Volgens mij is er voor medische hulpverlening wel wat geregeld, maar hoe zit het op dit gebied?

[sietske1980]

Hou oud is de minderjarige?

[vraagteken77]

14 jaar oud

[LM]

Buiten het verbieden van hun kind om naar de hulpverlener toe te gaan hebben ouders weinig mogelijkheden. Wellicht dat de hulpverlener o.g.v. eigen beroepsregels verplicht is ouders in te lichten en / of zijn er strikte voorwaarden waaronder hiervan mag worden afgezien. Als de hulpverlener een beroepsregel overtreedt is hij/zij daarvoor tuchtrechtelijk / disciplinair (intern, door eigen organisatie) aan te spreken is.

O.g.v. het burgerlijk recht kan de hulpverlener zich vermoedelijk niet beroepen op een verplichting jegens de minderjarige die hij/zij na moet komen. Er van uitgaande dat er concrete afspraken (overeenkomst) zijn gemaakt tussen de hulpverlener en de minderjarige over de te leveren hulp dan verricht de minderjarige een rechtshandeling. De bepalingen in titel 2 boek 3 BW (via de schakelbepaling 3:59) zijn in beginsel van toepassing. 3:32 regelt dat een rechtshandeling van een onbekwame vernietigbaar is. 1:234 regelt dat een minderjarige, behoudens toestemming ouders, onbekwaam is. Dit geldt niet als het een rechtshandeling betreft waarvan het in het maatschappelijk verkeer gebruikelijk is dat een minderjarige die verricht. Daarvan lijkt mij in dit geval geen sprake.

[sietske1980]

Nu het een minderjarige is die ouder is dan 12 jaar, denk ik aan de wet op de geneeskundige behandelovereenkomst.

Jongeren van 12 tot en met 15 jaar

•Bij een onderzoek of behandeling van jongeren van 12 tot en met 15 jaar geldt als hoofdregel dubbele toestemming, dat wil zeggen dat toestemming van de ouders/voogden én de jongere is vereist. Op deze hoofdregel bestaan twee uitzonderingen. In deze gevallen kan op verzoek van de jongere worden volstaan met diens toestemming.

•Eerste uitzondering: ernstig nadeel
De hulpverlener kan volstaan met toestemming van de jongere als het nalaten van de behandeling ernstig nadeel voor hem met zich mee zou brengen. Voorbeelden hiervan zijn de behandeling van een geslachtsziekte, het geven van een vaccinatie en het voorschrijven van de pil. De hulpverlener is in deze gevallen niet verplicht om de ouders/voogden in te lichten. Ook hoeft de hulpverlener aan hen geen toestemming te vragen.

•Tweede uitzondering: weloverwogen wens
De hulpverlener kan de jongere behandelen zonder toestemming van de ouders/voogden als dit de weloverwogen wens van de jongere is. De hulpverlener kan een eventuele weigering van de ouders/voogden in dat geval naast zich neerleggen. Voorbeelden zijn een abortus provocatus en - ook onder deze uitzondering - een vaccinatie. Bij deze uitzondering moet de hulpverlener in principe wel overleggen met de ouders/voogden.
Goed hulpverlenerschap kan echter met zich meebrengen dat de ouders/voogden niet worden geinformeerd. Als op deze grond de weigering van de ouders wordt gepasseerd, is het niet nodig een kinderbeschermingsmaatregel aan te vragen. Het kan nuttig zijn dat de jongere zelf schriftelijk verklaart dat en waarom hij, ondanks de weigering van zijn ouders/voogden, de behandeling toch wenst te ondergaan.

•Net als wilsbekwame kinderen tot 12 jaar worden wilsonbekwame jongeren van 12 tot en met 15 jaar vertegenwoordigd door hun ouders/voogden. Voor zover resterende wilsbekwaamheid dat toelaat, geeft de hulpverlener de informatie ook aan de jongere, afgestemd op zijn bevattingsvermogen.

[LM]

Is de WGBO hier wel van toepassing? Twee hobbels: de maatschappelijk werker moet "hulpverlener" zijn en de hulpverlening moet betrekking hebben op "geneeskunst" (7:446 BW).

Laten we aannemen dat de maatschappelijk werker kwalificeert als hulpverlener (dat is niet zonder meer het geval)

Het tweede lijkt mij lastiger. De WGBO is beperkt tot wat ik noem "harde" geneeskunst (arts, tandarts etc.) Ik heb begrepen dat dit zelfs een nog striktere definitie is dan de BIG registratie. [/i]