|
|
| Auteur |
Bericht |
eyvink
Leeftijd: 52
Geslacht: 
Sterrenbeeld: 
Berichten: 5
|
 Geplaatst: do 11 okt 2007 11:27 Onderwerp: email qouten? |
   |
|
| Mag je als je een email krijgt deze quoten voor een artikel op internet of in een krant? Of moet je daarvoor eerst toestemming vragen. |
|
|
|
|
 |
StevenK
Moderator
Leeftijd: 51
Geslacht: 
Sterrenbeeld: 
Studieomgeving (BA): OU
Studieomgeving (MA): OU
Berichten: 4108
|
| Geplaatst: do 11 okt 2007 11:37 Onderwerp: Re: email qouten? |
|
|
| eyvink schreef: | | Mag je als je een email krijgt deze quoten voor een artikel op internet of in een krant? Of moet je daarvoor eerst toestemming vragen. |
Dat ligt eraan in welke context je die email krijgt. Het briefgeheim is weliswaar niet direct van toepassing, maar wanneer je persoonlijke correspondentie publiceert, zal dit al snel worden gezien als een inbreuk op de persoonlijke levenssfeer. |
|
|
|
|
|
Arnoud Engelfriet
Leeftijd: 49
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Studieomgeving (BA): UvA
Studieomgeving (MA): UvA
Berichten: 1385
|
| Geplaatst: do 11 okt 2007 14:53 Onderwerp: |
|
|
En het auteursrecht. De brief is een ongepubliceerd werk, en je mag alleen citeren uit werken die rechtmatig openbaar gemaakt zijn.
Arnoud |
|
|
|
|
|
meloenbal
Leeftijd: 43
Geslacht:
Sterrenbeeld: 
Studieomgeving (BA): UvA
Berichten: 6
|
| Geplaatst: vr 14 mrt 2008 2:09 Onderwerp: Re: email qouten? |
|
|
| eyvink schreef: | | Mag je als je een email krijgt deze quoten voor een artikel op internet of in een krant? Of moet je daarvoor eerst toestemming vragen. |
Altijd toestemming vragen in dergelijke gevallen. Tevens zou je iets dergelijks in de footer van je mail kunnen plaatsen. Men heeft dan zelf de keuze welke informatie al dan wel of niet verzonden kan worden. |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22893
|
| Geplaatst: vr 14 mrt 2008 2:16 Onderwerp: |
|
|
Je mag m.i. gewoon citeren, tenzij je de e-mail onder een voorafgaande geheimhoudingsplicht hebt ontvangen, of het citaat een onrechtmatige inbreuk zou maken op de privacy van de verzender.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
Arnoud Engelfriet
Leeftijd: 49
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Studieomgeving (BA): UvA
Studieomgeving (MA): UvA
Berichten: 1385
|
| Geplaatst: vr 14 mrt 2008 9:47 Onderwerp: |
|
|
| bona fides schreef: | | Je mag m.i. gewoon citeren, tenzij je de e-mail onder een voorafgaande geheimhoudingsplicht hebt ontvangen, of het citaat een onrechtmatige inbreuk zou maken op de privacy van de verzender. |
Artikel 15a sub 1 Auteurswet eist dat "het werk waaruit geciteerd wordt rechtmatig openbaar gemaakt is". Een e-mail lijkt me in beginsel niet openbaar gemaakt.
Arnoud |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22893
|
| Geplaatst: vr 14 mrt 2008 11:00 Onderwerp: |
|
|
Daar hebben we het al eens eerder over gehad. Als ik een e-mail ontvang zonder geheimhoudingsplicht e.d. mag ik die niet aan anderen toesturen (dat is een kopie), maar wel (rechtmatig) door anderen laten lezen. Ik kan de e-mail dus toegankelijk maken voor het publiek. Na de e-mail vijf minuten toegankelijk te hebben gemaakt voor het publiek, is de e-mail rechtmatig openbaar gemaakt. Vervolgens kan ik eruit citeren.
Hierbij volg ik de logica uit de conclusie van Verkade bij Scientology-Spaink.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
Arnoud Engelfriet
Leeftijd: 49
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Studieomgeving (BA): UvA
Studieomgeving (MA): UvA
Berichten: 1385
|
| Geplaatst: vr 14 mrt 2008 11:32 Onderwerp: |
|
|
| bona fides schreef: | | Daar hebben we het al eens eerder over gehad. Als ik een e-mail ontvang zonder geheimhoudingsplicht e.d. mag ik die niet aan anderen toesturen (dat is een kopie), maar wel (rechtmatig) door anderen laten lezen. Ik kan de e-mail dus toegankelijk maken voor het publiek. Na de e-mail vijf minuten toegankelijk te hebben gemaakt voor het publiek, is de e-mail rechtmatig openbaar gemaakt. Vervolgens kan ik eruit citeren. |
Hoe kom je erbij dat je een e-mail aan anderen mag laten lezen?
Waarom zou een e-mail die je aan anderen leest, "toegankelijk zijn voor het publiek" in de zin van de auteurswet? Een openbaarmaking onder vrienden-, familie- of daarmee gelijk te stellen krijg is nog geen "toegankelijk voor het publiek".
Waarom zou deze openbaarmaking "rechtmatig" zijn? Gezien het privekarakter dat je mag aannemen bij e-mail zou ik juist geneigd zijn om publicatie van e-mail in beginsel als onrechtmatig aan te merken.
De Scientology-documenten waren bedoeld om aan een relatief groot publiek beschikbaar te stellen (mits men betaalt, pardon de geloofsbelijdenis aflegt). Dat lijkt me wezenlijk anders dan dat jij mijn e-mail op internet zet en er vervolgens een stukje uit citeert.
Bovendien speelde bij Scientology een zwaarwegend belang waardoor het auteursrecht opzij gezet moest worden.
Arnoud |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22893
|
| Geplaatst: vr 14 mrt 2008 12:19 Onderwerp: |
|
|
| Arnoud Engelfriet schreef: | | Hoe kom je erbij dat je een e-mail aan anderen mag laten lezen? |
Hoe kom je erbij dat ik een e-mail, ontvangen zonder geheimhoudingsplicht, niet aan anderen mag laten lezen? Als ik ongevraagd e-mail ontvang voel ik mij vrij om die aan een willekeurig persoon te tonen.
Ik open de e-mail, de e-mail verschijnt op mijn scherm. Dit heeft de verzender gewild. Er lijkt mij nu geen rechtsregel te bestaan die mij verbiedt een onbekend willlekeurig persoon mijn huis in te laten en de mail op mijn scherm te laten lezen. (Tenzij er een geheimhoudingsplicht is of het laten lezen een onrechtmatige inbreuk op de privacy van de verzender zou zijn, maar dat is niet zo heel snel het geval en is geen auteursrechtelijke kwestie.)
| Quote: | | Waarom zou een e-mail die je aan anderen leest, "toegankelijk zijn voor het publiek" in de zin van de auteurswet? |
Door bereid te zijn de e-mail aan anderen (op het scherm van mijn pc) te laten lezen, is de e-mail in theorie toegankelijk voor ieder willekeurig lid van het publiek.
| Quote: | | Waarom zou deze openbaarmaking "rechtmatig" zijn? Gezien het privekarakter dat je mag aannemen bij e-mail zou ik juist geneigd zijn om publicatie van e-mail in beginsel als onrechtmatig aan te merken. |
Ik publiceer de e-mail niet. Het verzenden naar mij plus mijn bereidheid om de mail door anderen te laten lezen (zonder daarbij een kopie te versturen) is de openbaarmaking.
| Quote: | | De Scientology-documenten waren bedoeld om aan een relatief groot publiek beschikbaar te stellen (mits men betaalt, pardon de geloofsbelijdenis aflegt). Dat lijkt me wezenlijk anders dan dat jij mijn e-mail op internet zet en er vervolgens een stukje uit citeert. |
Dan heb je de conclusie van de A-G niet gelezen. Die redeneert dat de theoretische toegankelijkheid van de documenten in de rechtbank in Texas (dacht ik) voldoende is om te spreken van een rechtmatige openbaarmaking.
Als ik mij niet vergis was het relatief grote publiek dat binnen Scientology toegang tot de documenten had volgens de A-G niet voldoende om te spreken van een rechtmatige openbaarmaking. Juist omdat binnen Scientology een geheimhoudingsplicht gold, zodat die relatief grote verspreiding een willekeurig lid van het publiek nog niet de theoretische rechtmatige mogelijkheid gaf om de documenten in te zien.
| Quote: | | Bovendien speelde bij Scientology een zwaarwegend belang waardoor het auteursrecht opzij gezet moest worden. |
Dat staat echt volledig los van het bovenstaande. In de redenering van de A-G viel het citeren, door het ter inzage liggen in de bibliotheek van de rechtbank in de VS (ook al stond vast dat de documenten feitelijk iedere dag door een Scientologylid naar huis waren genomen), binnen art. 15a Aw. Het zwaarwegende belang is daarbij irrelevant.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
Arnoud Engelfriet
Leeftijd: 49
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Studieomgeving (BA): UvA
Studieomgeving (MA): UvA
Berichten: 1385
|
| Geplaatst: vr 14 mrt 2008 12:51 Onderwerp: |
|
|
| bona fides schreef: | | Arnoud Engelfriet schreef: | | Hoe kom je erbij dat je een e-mail aan anderen mag laten lezen? |
Hoe kom je erbij dat ik een e-mail, ontvangen zonder geheimhoudingsplicht, niet aan anderen mag laten lezen? Als ik ongevraagd e-mail ontvang voel ik mij vrij om die aan een willekeurig persoon te tonen. |
E-mail is een vorm van elektronische post. Daar heb je als verzender een redelijke privacyverwachting bij. Als ik jou mondeling iets vertel, verwacht ik ook niet dat morgen in de krant te lezen. Hoe vrij jij je daarin ook zou voelen, dat is een schending van mijn privacyverwachting en daar heb jij rekening mee te houden.
| Quote: | | (Tenzij er een geheimhoudingsplicht is of het laten lezen een onrechtmatige inbreuk op de privacy van de verzender zou zijn, maar dat is niet zo heel snel het geval en is geen auteursrechtelijke kwestie.) |
E-mail is een een-op-een medium: ik stuur iets aan jou. Alleen al daaruit blijkt dat het in beginsel bedoeld is als communicatie tussen jou en mij en daarom is het redelijk dat de inhoud onder de privacy van de afzender valt. Natuurlijk hangt dat uiteindelijk van de inhoud af, maar de hoofdregel moet zijn dat e-mail privecorrespondentie is en niet openbaar.
Vergeet niet dat b.v. het Wetboek van Strafrecht medewerkers van bedrijven die telecommunicatiediensten leveren verbiedt om kennis te nemen van e-mails van of naar hun klanten (273d Sr). Als e-mail in beginsel openbaar zou zijn, was deze bepaling overbodig.
Zo ook artikel 18.13 van de Telecommunicatiewet dat het geheim zijn van met brief, telefoon en telegraaf vergelijkbare communicatietechnieken bepaalt.
| Quote: | | Door bereid te zijn de e-mail aan anderen (op het scherm van mijn pc) te laten lezen, is de e-mail in theorie toegankelijk voor ieder willekeurig lid van het publiek. |
Welnee. Jij bepaalt wie die e-mail mag lezen, en hebt daarbij rekening te houden met de privacyverwachting van de afzender.
Arnoud |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22893
|
| Geplaatst: vr 14 mrt 2008 15:13 Onderwerp: |
|
|
| Arnoud Engelfriet schreef: | | E-mail is een vorm van elektronische post. Daar heb je als verzender een redelijke privacyverwachting bij. Als ik jou mondeling iets vertel, verwacht ik ook niet dat morgen in de krant te lezen. Hoe vrij jij je daarin ook zou voelen, dat is een schending van mijn privacyverwachting en daar heb jij rekening mee te houden. |
Dat zijn dus de dingen die ik afdek met geheimhoudingsplicht en inbreuk op privacy. Auteursrechtelijk gezien mag ik een brief en elektronische post aan een ander tonen.
Als ik ongevraagd een brief ontvang kan er van een geheimhoudingsplicht in ieder geval geen sprake zijn. Als de brief voortkomt uit een briefwisseling kan er inderdaad sprake zijn van een (stilzwijgende) geheimhoudingsplicht. Als de brief allerlei privédetails bevat moet ik die om privacyredenen wellicht voor me houden (ook als ik niet om de brief heb gevraagd). Maar dat heb ik allemaal al afgedekt met geheimhoudingsplicht en privacy.
In die gevallen waarin je een brief niet door een ander mag laten lezen, zou je die ander ook niet in eigen woorden mogen vertellen wat in die brief staat. Dit toont nogmaals aan dat eventuele gronden waarom je in een specifiek geval de brief niet aan een ander mag laten zien, geen auteursrechtelijke gronden zijn. (Ja, ik weet dat in eigen woorden navertellen heel soms ook inbreuk maakt op het auteursrecht, maar dat doet hier verder niet aan af.)
| Quote: | | E-mail is een een-op-een medium: ik stuur iets aan jou. Alleen al daaruit blijkt dat het in beginsel bedoeld is als communicatie tussen jou en mij en daarom is het redelijk dat de inhoud onder de privacy van de afzender valt. |
Als je mij wilt verplichten iets geheim te houden, moet je dat eerst met mij overeenkomen voordat je me dat iets toestuurt. Nogmaals: uit een briefwisseling kan natuurlijk een geheimhoudingsplicht voortvloeien voor de volgende brief in de serie. In het algemeen is zo'n geheimhoudingsplicht er niet.
De andere grond die je noemt, privacy, speelt pas als de brief zodanige privédetails bevat dat het laten lezen door een ander een onrechtmatige inbreuk op de persoonlijke levenssfeer van de verzender zou betekenen. Waarbij in aanmerking mag worden genomen dat iemand die bijv. ongevraagd zijn privéleven over een ander uitstort, minder aanspraak maakt op bescherming van zijn privéleven.
Een verbod om de brief te laten lezen door een ander zal dus uit de hele context moeten voortvloeien. Uit het gegeven "A stuurt B een brief/mail" vloeit m.i. niet voort "B mag die brief/mail niet aan C tonen". Wel staat het auteursrecht er in beginsel aan in de weg dat B aan C een kopie van de brief stuurt.
| Quote: | | Vergeet niet dat b.v. het Wetboek van Strafrecht medewerkers van bedrijven die telecommunicatiediensten leveren verbiedt om kennis te nemen van e-mails van of naar hun klanten (273d Sr). Als e-mail in beginsel openbaar zou zijn, was deze bepaling overbodig. |
Het is de geadresseerde die mag beslissen om de brief openbaar te laten zijn. Buiten de wil van de geadresseerde mag een ander inderdaad die brief niet inzien.
Alleen de geadresseerde kan dus een beroep doen op zijn eigen bereidwilligheid om de brief bij hem thuis ter inzage te leggen. Alleen hij kan zich op art. 15a Aw 1912 beroepen.
| Quote: | | Quote: | | Door bereid te zijn de e-mail aan anderen (op het scherm van mijn pc) te laten lezen, is de e-mail in theorie toegankelijk voor ieder willekeurig lid van het publiek. |
Welnee. Jij bepaalt wie die e-mail mag lezen, en hebt daarbij rekening te houden met de privacyverwachting van de afzender. |
Het privacyargument heb ik al in mijn eerste bericht in deze draad afgedekt. Dat het de hoofdregel zou zijn vermag ik niet in te zien. Het privacyargument speelt pas een rol als de specifieke inhoud van de brief daartoe aanleiding geeft.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
Arnoud Engelfriet
Leeftijd: 49
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Studieomgeving (BA): UvA
Studieomgeving (MA): UvA
Berichten: 1385
|
| Geplaatst: vr 14 mrt 2008 15:54 Onderwerp: |
|
|
| bona fides schreef: | | Arnoud Engelfriet schreef: | | E-mail is een vorm van elektronische post. Daar heb je als verzender een redelijke privacyverwachting bij. Als ik jou mondeling iets vertel, verwacht ik ook niet dat morgen in de krant te lezen. Hoe vrij jij je daarin ook zou voelen, dat is een schending van mijn privacyverwachting en daar heb jij rekening mee te houden. |
Dat zijn dus de dingen die ik afdek met geheimhoudingsplicht en inbreuk op privacy. Auteursrechtelijk gezien mag ik een brief en elektronische post aan een ander tonen. |
Ok. Ik dacht dat jij een afwezigheid van inbreuk op privacy zag als een rechtsregel op grond waarvan je het werk openbaar mag maken. Dat ging mij te ver.
Dus even terug naar de auteursrechtelijke kant. Je mag slechts citeren als het werk rechtmatig openbaar gemaakt is. Artikel 15 sub 1 Aw. Waarbij "openbaar" dus het auteursrechtelijk begrip uit art. 1 jo. 12 Auteurswet (binnenkort zonder 1912) is.
Je zult dus moeten aantonen dat het werk rechtmatig openbaar gemaakt is. Wanneer de verzender een privacyverwachting had bij de e-mail, en jij publiceert de inhoud, dan schendt jij die privacy en is de openbaarmaking niet rechtmatig. Hetzelfde bij een schending van een contractuele geheimhoudingsovereenkomst. Dat is een openbaarmaking in de zin van artikel 12 maar die is niet rechtmatig.
Ik zou persoonlijk bij een e-mail sneller een redelijke privacyverwachting aannemen dan jij, maar dat is voor deze discussie irrelevant.
Wat nu als de verzender geen privacyverwachting had, en er ook geen geheimhoudingsverplichting te construeren is? Als ik je goed begrijp, lijk jij hier a contrario te zeggen dat elke openbaarmaking dan dus rechtmatig is. Je zegt immers
| Quote: | | Het is de geadresseerde die mag beslissen om de brief openbaar te laten zijn. |
Er is geen reden om de inhoud geheim te houden, dus mag ik deze op straat gooien. Mag ik het zo zeggen?
Dit is de crux van ons meningsverschil.
M.i. is het de afzender die beslist of zijn auteursrechtelijk beschermd werk openbaar gemaakt mag worden. Dat baseer ik op het morele recht droit de divulgation, het recht van eerste publicatie. Zolang de maker het niet wil, kan het werk niet rechtmatig geopenbaard worden.
Volgens mij komt dit omdat jij het 'gewone' begrip "openbaar maken" en het exclusieve recht tot openbaarmaking uit de auteurswet met elkaar samen laat vallen. Jij lijkt te zeggen: Er is geen rechtsregel tegen het onthullen van de inhoud van een brief, dus mag de ontvanger van die brief een openbaarmakingshandeling verrichten.
Dat lijkt mij te kort door de bocht. Het openbaar maken van het werk is immers een aan de maker voorbehouden handeling, zelfs wanneer het werk reeds eerder rechtmatig openbaar gemaakt is.
Arnoud |
|
|
|
|
|
Michaelm
Leeftijd: 53
Geslacht:
Sterrenbeeld: 
Berichten: 1661
|
| Geplaatst: vr 14 mrt 2008 16:11 Onderwerp: |
|
|
| Arnoud Engelfriet schreef: | | Als ik jou mondeling iets vertel, verwacht ik ook niet dat morgen in de krant te lezen. |
Als je me mondeling zou bedreigen zie ik geen reden dit geheim te moeten houden. Als ik email krijg met een dreigend karakter of tegen de wet, van een willekeurig persoon of van een werkgever, zie ik ook geen reden om dit geheim te moeten houden.
_________________
All errors are intentional but mistakes could have been made. |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22893
|
| Geplaatst: vr 14 mrt 2008 16:39 Onderwerp: |
|
|
| Arnoud Engelfriet schreef: | | Ok. Ik dacht dat jij een afwezigheid van inbreuk op privacy zag als een rechtsregel op grond waarvan je het werk openbaar mag maken. Dat ging mij te ver. |
Ongeveer, maar andersom: je mag doen wat je wilt, tenzij een rechtsregel zich daartegen verzet.
Het auteursrecht verzet zich tegen de publicatie van een brief zonder toestemming van de schrijver. Het auteursrecht verzet zich niet tegen (volgens de regels) citeren uit een brief die rechtmatig openbaar gemaakt is. Hier zijn wij het ongetwijfeld over eens.
| Quote: | | Je zult dus moeten aantonen dat het werk rechtmatig openbaar gemaakt is. Wanneer de verzender een privacyverwachting had bij de e-mail, en jij publiceert de inhoud, dan schendt jij die privacy en is de openbaarmaking niet rechtmatig. Hetzelfde bij een schending van een contractuele geheimhoudingsovereenkomst. |
Belangrijk: ik wil de inhoud helemaal niet publiceren. Daarvoor zou ik toestemming nodig hebben van de schrijver. Maar zie verder onder "de crux".
Een tweede punt is dat een enkele "(privacy)verwachting" van de verzender mijns inziens niet voldoende is. Iemand ongevraagd een brief sturen met "vertrouwelijk" bindt de ontvanger niet. Hier geldt dat je geen rechten kunt voorbehouden die je niet had. Maar zoals gezegd sluit ik niet uit dat de inhoud aanleiding kan geven tot een vertrouwelijkheidsplicht.
| Quote: | | Ik zou persoonlijk bij een e-mail sneller een redelijke privacyverwachting aannemen dan jij, maar dat is voor deze discussie irrelevant. |
Het is maar net aan wat voor soort mail je bij "e-mail" denkt. In ieder geval zijn we het denk ik wel eens dat er mails zonder vertrouwelijkheid en mails met vertrouwelijkheid zijn. In beide gevallen mag je niet zonder toestemming verveelvoudigen (aangenomen dat er tenminste wel voldoende inhoud is om auteursrecht te hebben; daar gaan we vanuit).
| Quote: | | Wat nu als de verzender geen privacyverwachting had, en er ook geen geheimhoudingsverplichting te construeren is? Als ik je goed begrijp, lijk jij hier a contrario te zeggen dat elke openbaarmaking dan dus rechtmatig is. |
Nee, er is nog steeds het auteursrecht dat zich daartegen verzet.
De crux:
| Quote: | Je zegt immers
| Quote: | | Het is de geadresseerde die mag beslissen om de brief openbaar te laten zijn. |
Er is geen reden om de inhoud geheim te houden, dus mag ik deze op straat gooien. Mag ik het zo zeggen? |
Ok, hier draait het om en het is subtiel  . De geadresseerde mag de brief niet openbaar maken door de ontvangen brief in de krant te plaatsen, op internet te zetten of voor het raam te plakken. De geadresseerde mag wel beslissen om bereid te zijn iedere geïnteresseerde die bij hem aan de deur komt de brief te laten lezen. Hierdoor krijgt ieder lid van het publiek theoretisch toegang tot de brief, waardoor de brief geldt als rechtmatig openbaar gemaakt. Maar die openbaarmaking is een samenspel van het verzenden van de brief door de schrijver (zonder vooraf geheimhouding overeen te komen) en de wil van de ontvanger.
Voor zover dit laten lezen door een willekeurig persoon van het publiek als nieuwe openbaarmaking zou zijn aan te merken (vraag ik mij af), doe ik een beroep op uitputting van het auteursrecht op mijn exemplaar van de brief.
Voor een in elektronische vorm opgeslagen brief is uitputting misschien minder duidelijk, maar volgens mij mag dat geen verschil maken. Dit lijkt mij ook uit art. 13a Aw te volgen.
| Quote: | | Zolang de maker het niet wil, kan het werk niet rechtmatig geopenbaard worden. |
Eens, en in mijn redenering stemt de maker toe door de brief zonder geheimhoudingsplicht te verzenden. Die verzending is de openbaarmaking (zodra de ontvanger dat "wil").
Ik zie twee argumenten waarmee mijn redenering kan worden aangevallen:
1. het is auteursrechtelijk niet toegestaan om een ontvangen brief aan een willekeurige geïnteresseerde te tonen, of
2. de "wil" van de ontvanger om een ieder die erom vraagt de brief te tonen is niet voldoende om de brief "rechtmatig openbaar gemaakt" te laten zijn.
Geen van beide argumenten gaan volgens mij op. Volgens mij is het toegestaan (1), en volgens mij geldt de brief dan als rechtmatig openbaar gemaakt (2). Voor (2) wijs ik op de conclusie van Verkade. Toegegeven, de HR is er nooit aan toegekomen om die conclusie te bevestigen.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
|
|
