dochter daagt vader voor rechtbank

[Jet]

Mijn man is voor mij twee keer eerder getrouwd geweest. Uit het eerste huwelijk is een dochter geboren die 5 mei a.s 20 jaar wordt.
Uit het tweede huwelijk zijn twee kinderen geboren. Een meisje van nu 12 en een jongen van nu 10.
Voor alle drie de kinderen wordt keurig, conform de rechtbank berekening alimentatie betaald. De alimentatie voor de jongste twee geschiedt uiteraard nog aan de moeder en de alimentatie voor de oudste gebeurd rechtstreeks aan de oudste.

Toen de oudste 1 jaar geworden was, zijn haar vader en moeder gescheiden en is de vader geheel op eigen initiatief een toekomst spaarplan begonnen. Deze zou na 16 jaar uitbetalen.
Hiervoor moest uiteraard een maandelijks bedrag voor ingelegd worden en dit bedrag is door de rechtbank destijds meegenomen in de berekening van haar alimentatie. De premie viel gewoon onder de maandelijkse vaste lasten post.

De verstandhouding tussen vader en dochter is haar hele leven lang al zeer fragiel. Vader hoeft maar iets te doen, zeggen of ondernemen wat de dochter niet aanstaat en ze ontploft gelijk. Gaat dreigen, komt niet meer twee wekelijks langs, beschuldigt haar vader op grove wijze van nalatigheid omdat zij niet gekend werd in zijn beslissingen omtrent zijn eigen privé leven.
Vader loopt haar hele leven al op eieren waarvan de schalen nog lang niet hard genoeg zijn.

Toen de oudste dochter de leeftijd van 16 jaar bereikt had, kwam er van moeders zijde een e-mail binnen met het verzoek de schoolrekeningen van dochterlief te betalen of anders het reeds uitgekeerde bedrag aan haar over te maken.
De verzekering keerde pas na 16 jaar uit, dus moeder was een jaar te vroeg.

Mijn man heeft zijn ex-vrouw meegedeeld dat niet zij over de besteding van dit geld gaat maar dat hij dat in eerste instantie nog altijd zelf bepaald, plus dat ze een jaar te vroeg was. Uiteraard werd dit niet gelijk geloofd, dus een kopie van de verzekering werd haar kant uit gemaild.

Ondertussen vond er een e-mail wisseling plaats tussen vader en dochter waar de honden geen brood van lusten.
Eerder had ze al aangegeven geen geld meer van haar vader aan te willen nemen dus stortte ze haar verjaardagsgeld terug, wilde ze haar maandelijkse zakgeld niet meer van hem ontvangen en stuurde ze haar simkaart ook naar haar vader want “omdat ik geen contact meer met je wil hebben hoef je ook mijn telefoon abonnement niet meer te betalen”
In één van haar e-mails geeft ze letterlijk aan haar biologische vader niet als haar vader te erkennen want hij liegt toch alleen maar en ondertussen steelt hij ook nog van zijn dochter...

Er verstrijkt een periode van stilte en dan plotseling is daar weer een e-mail van de dochter. Op eisende en bevelende toon wil ze dat haar vader het reeds uitgekeerde geld aan haar overmaakt, want haar rijlessen starten binnenkort. De dochter heeft de leeftijd van 18 jaar bereikt. Tevens benoemd de dochter haar vader bij zijn voornaam. Ze vindt het niet nodig hem aan te spreken met ‘pa’, ‘papa’ of iets in die strekking.

Mijn man deelt haar mee dat dit voor hem erg pijnlijk overkomt, dat hij wel de alimentatie op haar rekening zal storten, maar dat ze het geld van de reeds uitgekeerde verzekering niet krijgt. Ondanks dat dit geld altijd voor haar bestemd is en zal blijven, voelen wij ons niet geroepen om dit geld nu aan haar uit te betalen. Niet onder deze omstandigheden.

Er volgen nog wat e-mailtjes over en weer maar wij blijven bij ons standpunt. Als zij dat geld wil hebben, zal ze zich eerst voor een lange periode moeten bewijzen als dochter. Tot die tijd staat het geld netjes daar waar zij er niet bij kan. Gelijk dreigde ze met advocaten.

Een aantal weken geleden kwam er inderdaad een brief van haar advocate die op dezelfde neerbuigende, eisende manier het geld binnen 7 dagen opeiste.
Mijn man heeft deze advocate gemeld niet op deze manier toegesproken te willen worden en het geld zou niet betaald worden. Wel wilde hij met zijn dochter om tafel gaan met een mediator erbij.
Dit werd geweigerd. Dochter wilde wel praten maar dan met stiefvader als ruggensteun. De tegenvraag werd gesteld met welk doel de dochter dit gesprek dan aan wilde gaan, kregen wij als antwoord terug dat het doel duidelijk was. Dochter wilde dat vader mee zou gaan betalen aan de kosten die haar studie met zich mee brengt.
Blijkbaar had de advocate inmiddels de polis van de verzekering onder ogen gekregen, waarop duidelijk staat hoe de uitbetaling plaatsvindt:

1e begunstigde de verzekeringnemer (mijn man)
2e begunstigde de weduwe van de verzekeringnemer (ik dus)
3e begunstigde de verzekerde (dochter)
4e begunstigde de erfgenamen van de verzekeringnemer

Het lijkt erop dat dus geld gaan eisen om in haar studie te voorzien en dan hopen dat wij dan toch dat geld van die verzekering daar dan voor gaan storten.
Dochter woont nog bij haar moeder en stiefvader thuis en heeft een (weekend)baan. Daarbij ontvangt zij van ons iedere maand haar alimentatie. Geen dag te laat want automatische overschrijving. De zeldzame keren dat ze contact met haar biologische vader zoekt gaat het altijd om geld. Ik ben nu vier jaar bij haar vader, waarvan drie jaar getrouwd en ik heb haar nog nooit gezien of gesproken. Mijn man heeft haar voor het laatst vier jaar terug twee keer heel eventjes gezien en gesproken. Beide keren liep het op een teleurstelling uit en ik durf rustig te stellen dat mijn man hieronder lijdt.
Het geld van de verzekering is en blijft voor haar, maar onder deze omstandigheden wordt het pas aan haar uitgekeerd na onze dood. Als we het nu uitkeren, horen we ook nooit meer iets van haar.

Kan een rechtbank ons pressen deze verzekering aan haar uit te keren, ondanks dat de polis anders zegt? Hoe groot of hoe klein is onze kans, als we straks in de rechtbank staan?

Sorry voor de lange tekst, maar ik wil de situatie zo helder mogelijk schetsen.

[Roro25]

M.i. zal de rechter de verzekeringsnemer nooit kunnen dwingen om de uitkering aan de dochter te verplichten. Deze polis is gesloten door verzekeringsnemer (is de premiebetaler) en de eigenaar van het contract. De polis is alleen gesloten op het leven van de dochter (de verzekerde). Je man kan dus alsnog doen wat hij met de polis wil. Als hij bijvoorbeeld de uitkering wil gebruiken voor een vakantie dan kan je dochter daar geen rechten aan ontlenen.
Ogv de door jou verstrekte gegevens begrijp ik ook niet op welke grond de advocaat betaling vordert.

Het zou een ander verhaal zijn als de begunstiging als volgt geregeld zou zijn:

1e begunstigde de verzekerde (dochter)
2e begunstigde de verzekeringnemer (mijn man)
3e begunstigde de gehuwde/geregistreerde partner van de verzekeringnemer (ik dus)
4e begunstigde de erfgenamen van de verzekeringnemer

[Jet]

Detail:

Mijn man heeft altijd gezegd en geschreven (e-mail) dat het geld voor haar bedoeld is.
Waarschijnlijk gaat haar advocate er vanuit dat dit een mondelinge toezegging en dus een na te komen afspraak is.

Ze krijgt het geld uiteindelijk ook wel, maar vanwege haar wangedrag jegens haar biologische vader nu niet. Dit heeft ze zelf zo in de hand gewerkt en daar is ze door haar biologische vader ook op gewezen.

Inderdaad kan mijn man, de verzekeringnemer, met het geld doen wat hij wil. Hij mag er op elk gewenst tijdstip een andere bestemming aan geven. Zo staat dat ook op de polis. Bij deze is de bestemming dus tijdelijk gewijzigd.

Dank voor je respons.

[TP]

Die toezegging is toch niet aan een bepaald tijdstip gebonden dus niet opeisbaar. Advocaten en zeker sociaal-advocaten praten vaak naar de mond van de verzoeker. Na een stevige reactie hoor je ze vervolgens niet meer.

[Jet]

Wij hebben inmiddels contact gezocht met een advocaat middels onze verzekering en die zei dat ze deze zaak zeker wel wilde behandelen en dat het wat haar betreft een duidelijke zaak is.

We zullen alle bescheiden dus snel naar haar toekomen, opdat dit gedoe snel voorbij is want dit is niet goed voor mijn nachtrust.

Dank voor je antwoord.

[TP]

goed zo.

[cvb]

[TP]

Ik vind de reactie een beetje cynisch. Ik vind het goed dat Jet juridische bijstand heeft gezocht om tegengas te geven. In hoeverre dat positief afloopt zal moeten blijken. Jouw verwijzingen lijken me toch geheel andere situaties.

[Jet]

Even een update:

Nadat onze ingezonden stukken door een jurist van de rechtsbijstandverzekering doorgenomen waren, werden we alsnog afgewezen. Blijkbaar valt onze zaak toch niet onder de verzekering.

Mijn man heeft toen nog een laatste poging gedaan om de advocate van zijn dochter tot andere gedachte te brengen. Lange tijd hoorden we niets... tot vandaag.
Een gerechtsdeurwaarder kwam een dagvaarding brengen.

Samen hebben we besloten om de advocaat op te bellen die ons bij een eerdere rechtszaak ook bijgestaan heeft. Daar kunnen we morgenochtend gelijk terecht.
Ik heb alle papieren die hij eventueel nodig zou kunnen hebben (ook uit het verleden rond en na de scheiding van mijn man en zijn ex-vrouw) gekopieerd en op chronologische volgorde in een map gedaan.
Ook de mailwisselingen van de afgelopen 4 jaar over deze zaak tussen zijn ex, dochter en hemzelf netjes op chronologische volgorde in die map gedaan.
Je weet maar nooit waar het goed voor is.

Tijdens het telefoongesprek vroeg mijn man hoe sterk hij eigenlijk stond en toen zei de advocaat: Dat hangt ervan af wanneer die verzekering afgesloten is. Belangrijk is te weten of dit tijdens of na het huwelijk gebeurd is.
Tijdens het huwelijk zou de zaak bemoeilijken. Na het huwelijk zou het kat in het bakkie zijn voor ons.

Wij hebben dat gelijk nagekeken op de beschikking en daar staat dat de beschikking is ingediend op 29-07-1993.
Op 01-10-1993 is de beschikking ingeschreven bij de burgerlijke stand.

De verzekering is afgesloten op 09-08-1993.
Na de datum van de ingezonden beschikking maar voor de datum van de inschrijving van deze beschikking.

Tegelijk zie ik dat dit huwelijk slechts 3 jaar geduurd heeft maar dat er wel al 18 jaar gezeik is. Dit terzijde natuurlijk, want heeft niets met de zaak te maken.

[TP]

[Jet]

Dank je TP

De zaak zou over twee weken dienen, maar wij hebben uitstel aangevraagd bij de rechtbank. Wij zijn welliswaar goed voorbereid, maar onze advocaat moet natuurlijk ook een reële tijd gegund worden om deze zaak goed te kunnen onderzoeken.

Wordt vervolgd.

[Jet]

Uiteindelijk zijn we vandaag in persoon voor de rechter verschenen. Dat wil zeggen, mijn man en zijn dochter zaten uiteraard recht voor de rechter en ik als zijnde zijn echtgenote op de publieke bank.

Nadat de rechter het verhaal van dochters advocate aangehoord had en daarna het verhaal van mijn man, kwam de rechter tot de conclusie dat de advocate geheel voor niets de rechtszaak aangespannen had, daar er juridisch gezien helemaal geen grond voor een zaak was.

De advocate was niet alleen slecht voorbereid (het o.a aanvoeren van producties waar er helemaal geen producties zijn...!!). Daarbij kon ze mondeling aan de rechter niet duidelijk maken waarom het uitbetalen van het verzekeringsgeld voor de dochter zo van levensbelang was.

De rechter vond de hele zaak juridisch klip en klaar en bevestigde dat mijn man helemaal niet verplicht was om het bedrag à la minute aan dochter uit te keren alleen maar omdat dochter vond dat ze hier recht op had.

Tot zover dus de zaak gewonnen.

De rechter vond de zaak zo verdrietig, dat hij voorstelde om op de één of andere manier toch met elkaar tot een oplossing te komen. Al was het maar om op die manier weer tot elkaar te kunnen komen.

Na wat weerstand van dochters kant is er uiteindelijk vandaag nog een overeenkomst opgesteld door de griffier en ondertekend door beide partijen. Overeengekomen is, dat vader gedurende de tijd van de studie van dochter één keer per jaar op een vastgestelde datum een x bedrag overmaakt om zo in de bijdrage van haar studie te voorzien. Na vier jaar zal het aan ons uitgekeerde bedrag dan voldaan zijn.
Dochter verplicht zich met ondertekening van de overeenkomst tot het eens per kwartaal laten zien van studiecijfers en andere vorderingen aangaande de studie.

De rechter koos voor deze oplossing omdat dochter aangegeven had dat ze haar studie heeft moeten uitstellen omdat vader het geld niet op tijd aan haar had uitgekeerd, waardoor ze niet in staat was het studiegeld over te maken aan de studie-instantie.
Toen de rechter vroeg hoe ze de rest van haar studie dan wilde betalen, als ze het geld van haar vader in één keer besteed had viel het stil.

Het overmaken van studiegelden komt elk jaar weer terug en hij achtte het niet verstandig om in één keer een uitkering aan een studie te besteden en dan maar te zien hoe de andere jaren rond te breien.
Ook moest duidelijk worden dat moeder gewoon de kosten voor haar inwonende dochter moest betalen.
Gezien het feit dat vader een maandelijkse alimentatie aan dochter betaald die hoger ligt dan ooit door de rechter bepaald was, maakte dat de rechter vond dat mijn man aan zijn wettelijke verplichtingen voldeed.
De hogere alimentatie wordt ook nog eens elk jaar netjes geïndexeerd.

Tot zover de hele gang van zaken hierover. Mijn man is heel content met de uitspraak en het verdere verloop.

[TP]

Beste Jet, je kunt weer gerust slapen. Hopelijk kunnen die contacten met die dochter de basis vormen voor een meer normaal contact tussen vader en dochter. Ik wens jullie veel wijsheid en succes in dit traject.

[Jet]

Dank je TP.

Ik hoop dat in de toekomst het contact tussen vader en dochter beter zal worden. Ze zal wel moeten beseffen dat de energie die daarbij komt kijken niet van één kant dient te komen.

[TP]