de procesrechtelijke positie van minderjarigen bij scheiding

[Nicole]

Hey allemaal ik heb een vraagje met betrekking tot de volgende casus:

De ouders van Joost gaan scheiden. Hij is kort geleden twaalf jaar geworden. Zijn vader vraagt hem mee te gaan om bij diens advocaat een verklaring te tekenen dat hij graag bij zijn vader wil wonen en dat hij verder afziet van een gesprek bij de rechter. Joris vindt dat best. Een paar weken later beseft Joost dat hij toch liever bij zijn moeder en zusje wil wonen. Bovendien vraagt hij zich af hoe hij contact met zijn zusje kan onderhouden als zij niet bij dezelfde ouder gaan wonen.

Voor 1998 gaf de rechter in echtscheidingszaken waarin kinderen betrokken waren altijd een beslissing over het gezag. De rechter had dan tevens de plicht om krachtens artikel 809 Rv de minderjarige van twaalf jaar en ouder op te roepen om te worden gehoord. Sinds 1998 hoeft de rechter geen beslissing meer over het gezag te geven (tenzij daarom wordt gevraagd door een van de ouders) en behoeft Joost dan ook niet meer te worden opgeroepen.

Mijn vraag is dan ook de volgende: hoe kan Joost nu bij de rechter zijn verklaring wijzigen en zijn vraag betreffende het contact met zijn zusje stellen? Immers het uitgangspunt is dat de minderjarige in beginsel onbekwaam is om in rechte als eiser of gedaagde op te treden. Artikel 1:251 a BW lijkt mij geen uitkomst te bieden omdat het hier gaat om een verzoek van de minderjarige aan de rechter om een beslissing te geven over het gezag. En daarvan is in casu geen sprake. Ook artikel 1:250 BW lijkt mij niet van toepassing aangezien er niet echt sprake is van een belangenconflict tussen ouder(s) en minderjarige. Maar wie weet wat het wel moet zijn..........

Alvast bedankt...
groetjes Nicole