Misbruik van procesrecht?

[atomic]

Ogenschijnlijk voor een rechtmatig doel start mijn ex wederom een procedure met toevoeging tegen mij bij de rechtbank. (omgangsregeling zoontje 10 jaar).

Ik schrijf ogenschijnlijk, omdat deze procedure in mijn overtuiging uitsluitend tot doel heeft mij het leven moeilijk te maken en te beschadigen.

Zo kort mogelijk:
- in 1998 gescheiden, 3 kinderen( nu D18,D17,Z10 jaar;
- in 2004 heb ik ingegrepen via instanties toen situatie met kinderen escaleerde (zedelijk welzijn en internationale verhuizing). In KG zijn reispapieren van kinderen en ex in beheer gegeven van notaris en is omgangsregeling hersteld. Vervolgens is ex met kinderen door Nederland gaan vluchten. Oudste dochter is na huiselijk geweld (aangifte geseponeerd) en tussenkomst politie bij mij komen wonen. Over haar heb ik toen via de rechter ook alleengezag verkregen. Moeder wilde vervolgens haar oudste dochter niet meer zien ( haar "ex-dochter" zoals zij dit noemt). Mijn omgang met jongste dochter vond niet meer plaats, met zoontje verliep redelijk.
- In deze periode het ons met AMK, BJZ, mediation niet gelukt om tot oplossingen te komen. Door moeders heimelijke verhuizingen zijn er 3 BJZ betrokken geweest. Zoontje 4 keer van school gewisseld.
- Eind 2005 deed BJZ een spoedmelding bij de raad. Op advies van mijn advocaat heb ik zoontje na een omgangsweekend mede op grond van deze spoedmelding niet meer teruggebracht en een bodemprocedure aangespannen over wijziging woonplaats en gezag. In kortgeding werd ik in het ongelijk gesteld en moest mijn zoontje van de rechter terug naar een bedreigende situatie. De aangifte van onttrekking tegen mij is geseponeerd. De kinderen bij moeder, jongste dochter en zoontje, zijn vervolgens onder toezicht gesteld van BJZ. De aangespannen bodemprocedure heeft vervolgens toch geleid dat mijn zoontje paradoxaal werd toegewezen. Alleen gezag werd afgewezen en er werd geen omgangsregeling vastgesteld.
- 2006 Het appel van ex tegen deze uitspraak is afgewezen. In incidenteel appel is mij alleengezag toegewezen. Een lopend kortgeding over vervangende toestemming reispapieren (moeder weigerde toestemming) kon gelukkig ingetrokken worden, doordat de beschikking 4 weken eerder kwam dan verwacht.
- Ondanks dat er geen omgangsregeling voor moeder was bepaald heb ik ondanks alle spanningen dit wel dit wel toegestaan. In september 2007 heb ik de omgang bij moeder beperkt. Door de verhuizingen van moeder wonen we 200km uit elkaar. Het halverwege halen/brengen leidde er toe dat ik 8 keer meer dan 2 uur heb moeten wachten. In de zomervakantie werd zoontje een afgesproken weekend niet teruggebracht en stond ik voor niets te wachten (melding politie gedaan). Na de vakantie werd hij niet teruggebracht en kon ik zelf 400km gaan rijden om hem te halen.

Deze zaken hebben er toe geleid dat ik uitsluitend nog contact toe sta in principe elke zondagmiddag van 1 tot 5, zodat er geen bezoek bij moeder thuis kan plaatsvinden. Wel hierbij ook aangegeven als dit goed verloopt er op zich weer omgang bij moeder kan plaatsvinden. Moeder weigert echter nog op deze wijze contact met zoontje te hebben.
Daar de omgangsproblemen aan het gedrag van moeder te wijten waren en de gronden van OTS er niet meer waren, heeft BJZ( gezinsvoogd op 200km) de OTS van zoontje toch beëindigd.
Zoontje heeft dus nu sinds augustus 2007 nagenoeg geen contact gehad met zijn moeder.

De door moeder aangespannen rechtzaak lijkt in eerste instantie wel een valide doel te hebben. Immers ook de niet gezaghebbende ouder heeft recht op omgang en informatie. Ook vanuit het EVRK heeft een kind recht op omgang en is het mijn plicht om dit ook mogelijk te maken.

De vraag is echter of dit via de rechtbank dient te gebeuren, daar er gezien mijn opstelling genoeg mogelijkheden zouden kunnen zijn om dit buiten de rechtbank op te lossen. Het lijkt er mijn inziens volledig op dat mijn ex mij het werken onmogelijk wil maken en mij financieel weer wil raken. Na enorme kosten voor juridische bijstand de afgelopen jaren, zal deze procedure me ook wel weer ca. 3000 euro kosten. Zij eist nu dat ik moet brengen op vrijdagmiddag op tijden dat ze weet dat ik moet werken en gezien files het ondoenlijk is.

Niet relevant waarschijnlijk, maar toch wel belangrijk te vermelden dat ik alle kosten draag van de kinderen bij mij en alimentatie betaal voor jongste dochter. Mijn huidige fulltime baan (95% thuiswerken) is essentieel om mijn financiele lasten te kunnen blijven betalen en met de zorg voor 2 kinderen te kunnen combineren.

Contact met mijn jongste dochter is minimaal. Elkaar gezien met sinterklaas, oudjaar en een dagje pretpark in mei. Gezien haar leeftijd 17, laat ik het initiatief ook aan haar.

Ik vraag mij af waarom een advocaat deze weg volgt. De gedragsregels voor advocaten schrijven toch voor dat "in de minne schikken" altijd voorkeur geniet en dat men de wederpartij niet onnodig op kosten mag jagen. Ik en mijn advocaat hebben niets meer gehoord na het hoger beroep in de zomer 2007.

Ook vraag ik me af hoe het kan dat de raad voor de rechtsbijstand maar toevoegingen blijft verstrekken.

Heeft het zin de deken van de advocate van mijn ex te verzoeken in contact te treden met de advocate van mijn ex met als doel de procedure te staken en eerst trachten een minnelijke oplossing te vinden?
Bezwaar te maken tegen de toevoeging van ex bij rvr?

[bona fides]

[sietske1980]

Je kunt een kostenveroordeling vragen maar dat wordt bijna nooit gehonoreerd als het een procedure is tussen voormalige echtelieden. Je kunt altijd aangeven dat je bereid bent tot onderling overleg, maar of ze daar op ingaat is maar de vraag.

[atomic]

In oktober 2006 is de hoofdverblijfplaats van mijn zoontje gewijzigd door de rechter. Hierbij is geen omgangsregeling vastgesteld omdat het niet verzocht was.

In november 2006 heeft BJZ(OTS) mij een schriftelijke aanwijzing gegeven over de omgangsregeling (zonder enig overleg). De nu verzochte omgangsregeling is nagenoeg identiek aan de toen gegeven schriftelijke aanwijzing.

Tegen deze schriftelijke aanwijzing heb ik destijds bezwaar gemaakt bij de rechtbank en klachtbrieven naar de klachtencommissie BJZ. BJZ heeft de schriftelijke aanwijzing toen ingetrokken en een andere gezinsvoogd aangewezen.
Tegen dit besluit van intrekken had mijn ex bezwaar kunnen maken, maar heeft dit niet gedaan.

Zij is echter in appel gegaan tegen de wijziging hoofdverblijfplaats. BJZ heeft hierbij als belanghebbende gevraagd aan het gerechtshof een omgangsregeling vast te stellen. Het gerechtshof heeft de wijziging verblijfplaats bevestigd en mijn incidenteel appel alleen gezag toegewezen. Het verzoek BJZ afgewezen omdat het in eerste aanleg niet verzocht was.

De nieuwe gezinsvoogd (op 200km van mijn woonplaats) nam voor het eerst contact op na een half jaar met een brief dat ik een week later om 9.30 op maandagochtend bij hen op kantoor moest komen, anders zou er een nieuwe schriftelijke aanwijzing komen. Ik ben verzorgend ouder met een fulltime baan, het verzoek met dreigement was mijn inziens onredelijk om op maandagochtend 400km te moeten rijden terwijl mijn zoontje gewoon naar school moest en er toen nog nooit een gezinsvoogd mij bezocht had.

Gevolg nieuwe klachten van mij bij de klachtencommissie en een verzoekschrift van BJZ tot verlenging OTS met beweringen dat mijn zoontje ernstig bedreigd zou zijn in scholing, opvoeding en verzorging (notabene een week na de beschikking van alleengezag door gerechtshof).

BJZ is niet verschenen op de verlengingszitting. OTS werd voor een half jaar verlengd en voor overige aangehouden tot jan2008. De rechter is wel mijn zoontje van 9 jaar gaan horen.

De door mij vrijwillig opgestarte omgangsregeling (sinds nov 2006) is volledig geescaleerd. Zoontje werd vele malen meer dan 2 uur later halverwege teruggebracht, twee keer geheel niet teruggebracht, een weekend in de vakantie niet teruggebracht (onttrekking), gevolg escalaties op school etc. Zowel zijn leerkracht als de politie heeft mij geadviseerd niet vrijwillig meer omgang toe te staan. Gezien de wettelijke plicht tot omgang kon ik dit niet.

Ik heb toen de bezoeksregeling beperkt tot uitsluitend zondagmiddag bij mij in de buurt.
Wederom een nieuwe gezinsvoogd, heeft mij 3 keer bezocht en mij gesteund in mijn opstelling tot beperking van de bezoekregeling. Zijn moeder weigert nu sinds september 2007 haar zoon te zien en neemt ook geen contact op.

BJZ heeft besloten de OTS te beëindigen. Tegen dit besluit had mijn ex ook bezwaar kunnen maken.
Ook de rechter heeft per beschikking de OTS in de aangehouden zaak het verzoek verlenging OTS nog eens formeel afgewezen in januari 2008.
Ook hiertegen had mijn ex hoger beroep in kunnen stellen.

Mijn vraag hoe vaak kun je in weze over hetzelfde procederen? Het niet bezwaar aantekenen is toch berusting?

In principe weiger ik als verzorgend ouder te halen en te brengen. Mijn ex is verhuist en derhalve de veroorzaker van de afstand. Bovendien rij ik al heel veel voor omgangsregelingen met familie en ex-schoonfamilie ( ex heeft gebroken met haar familie). Ook draag ik alle kosten van de kinderen en betaal alimentatie.
Het is mijn inziens niet redelijk mij in tijd en geld verder te belasten.

Het moge duidelijk zijn dat alle escalaties niet in het belang is van de kinderen. Moeder wil wel haar zoontje zien, maar niet haar dochter die ook bij mij woont, wat het allemaal nog gecompliceerder maakt. (ze noemt haar haar "ex-dochter").

Zou de rechter mijn ex niet ontvankelijk kunnen verklaren in haar verzoek?

PS. Na een hoorzitting bij de onafhankelijke klachtencommissie BJZ zijn mijn klachten gegrond danwel gedeeltelijk gegrond verklaard.