aansprakelijkheid gemeente bij ongeluk door gladheid?

[bona fides]

Art. 6:174 BW is hier trouwens niet van toepassing, want ijzel of sneeuw is geen gebrek aan de weg. Veel maakt dit m.i. niet uit, want je mag aannemen dat gemeente en/of spoorwegbeheerder wisten dat het sneeuwde of had gesneeuwd.

Het zou mij verbazen als een rechter deze zaak niet op ongeveer dezelfde manier bekijkt als ik: eerst stel je vast dat dit soort dingen tot het normale maatschappelijke risico behoren. Vervolgens zoek je uit hoe dit tot uitdrukking komt in de motivering. Dan kom je uit op relativiteit en/of causaliteit. Dit soort schade voldoet kennelijk niet aan het relativiteitsvereiste, want anders kom je tot een resultaat dat het rechtsgevoel te zeer tart. En inderdaad, het is m.i. toch ook wel vrij duidelijk dat een eventueel geschonden (wat in casu al niet zeker is) verplichting om de overweg sneeuwvrij te houden ertoe strekt om schade door ongelukken te voorkomen. De beheerder van een spoorwegovergang die niet tijdig de overgang sneeuwvrij maakt handelt niet onrechtmatig jegens de reiziger die hierdoor vertraging oploopt, maar jegens personen die onderuit gaan en/of bij het oversteken vast komen te zitten. Net zoals de persoon die schuldig is aan een verkeersongeluk niet hoeft op te draaien voor de schade die een ander oploopt die in de door het ongeluk ontstane file terecht is gekomen.

Of vindt TS dat wie een verkeersongeluk veroorzaakt wel dient op te draaien voor de schade die de file aanricht? Dan heeft TS m.i. een verkeerde kijk op de wat tot de normale maatschappelijke risico's moet worden gerekend.

Je kunt het een cirkelredenering noemen, maar het is niet anders. Dit soort regels kun je niet interpreteren door alleen in de boeken te duiken.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet.

[mattjeu]

ik snap je redenering, maar er ligt ook een verschil tussen een ongeluk en nalatigheid.

hoe ver de rechter gaat in het toekennen van indirecte schade ligt niet direct vast in de wet. ( ik heb daar tenminst nog geen bewijs van gevonden)

daarom mijn vragen: jurispredentie.

"De beheerder van een spoorwegovergang die niet tijdig de overgang sneeuwvrij maakt handelt niet onrechtmatig jegens de reiziger die hierdoor vertraging oploopt, maar jegens personen die onderuit gaan en/of bij het oversteken vast komen te zitten."

Dit vind ik een onterechte redenatie; de beheerder heeft niet alleen verplichtingen naar de weggebruikers maar ook naar de reiziger. dat een vertraging niet zo snel tot schadevergoeding zal leiden voor reizigers als een ongeluk op de overweg voor de ongelukkigen is duidelijk maar er zijn grenzen. als er teveel vertraging is door nalatigheid is ook de treinreiziger gerechtigd op schadevergoeding. dit is al vastgelegd in de regeleing "geld terug bij vertraging" maar is nog erg summier.

verder: artikel 6:162 BW zal wel geldig zijn ipv 6:174

"Naar het oordeel van de rechtbank brengt een redelijke uitleg van artikel 6:174 lid 2 BW met zich mee dat op het overheidslichaam dat tot taak heeft ervoor te zorgen dat de weg in goede staat verkeert slechts de verplichting rust om tot schadevergoeding van geleden schade over te gaan, indien de schade is veroorzaakt door een gebrek aan de weg als zodanig. Voornoemde bepaling kan derhalve slechts toepassing vinden indien er sprake is van een gebrek aan het wegdek, -lichaam of de weguitrusting en niet – zoals thans het geval is – indien de gebrekkigheid bestaat in de aanwezigheid op het wegdek van bladeren. Nu gesteld noch gebleken is dat de weg zelf gebrekkig was, biedt artikel 6:174 BW geen grond voor aansprakelijkheid van de Gemeente Abcoude jegens [eiser].
4.4 De gladheid op de weg werd veroorzaakt door regen en gevallen bladeren. De volgende vraag is daarom of de Gemeente Abcoude als wegbeheerder voor de als gevolg van deze gladheid ontstane schade aansprakelijk is op grond van artikel 6:162 BW, omdat zij heeft nagelaten de weg te vegen. Indien dat zo is, heeft [eiser] een verhaalsrecht.
Op een gemeente rust – in haar taak als wegbeheerder – de plicht ervoor te zorgen dat de toestand van de weg de veiligheid van personen en zaken niet in gevaar brengt. Vanuit die plicht zal zij gladheid dienen te bestrijden."

[bona fides]

Mooi gevonden.