Zaaksbeschadiging (350 Sr)?

[sjoukje87]

Ik heb een vraag over een casus. Strafrecht is niet mijn sterkste punt dus ik hoop dat iemand me kan helpen.

Casus: een jongen probeert een grap met een vriend uit te halen door die zijn gloednieuwe auto te verfen in een andere kleur met afwasbare verf. Wanneer hij een gedeelte heeft gedaan, wil hij proberen of het daadwerkelijk eraf wil. Hij heeft echter niks voorhanden om het uit te vegen. In de struiken ziet hij een een oud doekje liggen en deze gebruikt hij vervolgens. Dit doekje laat, door het zand en aarde op de doekje, grote krassen op de auto achter. De jongen loopt vervolgens weg.

Heeft hij zich schuldig gemaakt aan zaaksbeschadiging ex 350 Sr?
Ik vind het vooral lastig omdat er in de delictsomschrijving 'opzet' staat. Mijn inziens heeft hij geen opzet gehad op het vernielen/beschadigen van de auto.

[hilde12]

Opzet op het beschadigen niet, maar kijk eens naar voorwaardelijk opzet.

[sjoukje87]

[bona fides]

En voorwaardelijk opzet is natuurlijk wél opzet.

Of hier sprake is van voorwaardelijk opzet betwijfel ik trouwens. De jongen moet natuurlijk wél de schade vergoeden, maar het lijkt me niet dat hij naar de gevangenis moet.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet.

[Thessa]

Ik zou deze situatie ook niet zo snel onder het strafrecht plaatsen. Het strafrecht is ten slotte bedoelt als uiterst redmiddel.

Denk meer aan onrechtmatige daad.

[sjoukje87]

[hilde12]

Als je een oud doekje van de aarde pakt en daarmee schoon gaat maken is de kans groot dat er krassen komen. Deze kans aanvaard je.

[Ronald78]

Hij heeft in ieder geval de aanmerkelijke kans aanvaard dat blijvende schade zou ontstaan. Hij wist immers niet of de verf inderdaad wel te verwijderen was, anders zou hij dat niet proberen. Het besmeuren met verf lijkt mij overigens gewoon vernieling, ook als de schade (al dan niet eenvoudig) te herstellen is.
_________________
Ik weet niet zoveel van rechten. Aan dit bericht kunnen geen rechten worden ontleend.

[sjoukje87]

[bona fides]

Ik weet dat er arresten van de HR zijn die redeneren dat als het naar algemene ervaringsregels bekend is dat een bepaalde handeling met een aanmerkelijke kans tot een bepaald gevolg leidt, er sprake is van voorwaardelijk opzet. Het probleem dat ik met die redenering heb is dat algemene ervaringsregels niets zeggen over de mate van bewustheid aanwezig bij de verdachte.

Aan de andere kant vereist voorwaardelijk opzet volgens mij niet bewustheid van de aanmerkelijkheid van de kans, maar slechts bewustzijn van de kans. De aanmerkelijkheid van die kans mag dus volgen uit algemene ervaringsregels. Als het inderdaad zo werkt, dan zou het dus voldoende zijn als bewezen kan worden dat de jongen zich daadwerkelijk bewust was van de kans dat het fout zou gaan en die kans ook heeft aanvaard (ongeacht zijn idee van de grootte van die kans). Blijft ingewikkeld, voorwaardelijk opzet...

[LM]

Of het gebruik van een oude doek volgens ervaringsregels leidt tot beschadiging van de auto lijkt mij geen uitgemaakte zaak. De persoon in kwestie was zich daar in ieder geval niet van bewust, anders zou hij het niet gedaan hebben. Ik meen dat de redenatie is dat elk redelijk denkend mens het risico had moeten zien en het desondanks aanvaard is.
Zijn intentie was volgens de casus gericht op het schoonmaken van de auto en niet op het verder beschadigen van de auto. Het risico werd kennelijk door hem niet onderkend en derhalve al helemaal niet willens en wetens aanvaard.

[sjoukje87]

Allemaal hartelijk dank voor jullie antwoorden. Ik krijg morgen de opdracht terug en ik ben erg benieuwd!

[sjoukje87]

Ik heb maandag mijn opdracht terug gekregen en ik had een plus! Misschien vinden jullie het nog leuk om het antwoord te lezen op deze casus:

Enige probleem is hier het bewijs van bestanddeel opzettelijk: heeft Nico opzettelijk de auto beschadigd? Heeft Nico tenminste bewust de aanmerkelijke kans aanvaard dat hij door het vegen met het doekje de auto zou beschadigen (1 pt)

Redenering via normaliteitssyllogisme is denkbaar:
1. Ieder normaal mens weet dat aan een oud doekje dat tussen de struiken heeft gelegen zand/aarde kan zitten en dat, als je daarmee over de motorkap veegt, een aanmerkelijke kans bestaat dat je die auto beschadigt.
2. Dat weet Nico, voor zover wij weten een normaal mens, dus ook (níet: had kunnen/moeten weten o.i.d.)
3. Heeft hij die kans ook aanvaard? Wetende dat de kans bestaat, is het wel heel erg eenvoudig om even te checken of het doekje vies is. Als je zelfs dat niet doet, dan aanvaard je de kans ook (vgl. drugsdelicten).
Aanvaarding via ‘uiterlijke verschijningsvorm’ (Slaan met Pistool) kan hier niet. Dit is geen gedraging die naar uiterlijke verschijningsvorm zozeer gericht is op beschadiging dat het niet anders kan dan dat de beschadiging heeft aanvaard.