Wederpartij liegt waardoor bewijsnood ontstaat

[ArieKanarie]

Indien een wederpartij liegt waardoor de persoon die de bewijslast op zich krijgt in bewijsnood is gekomen, waarop zou u dan uw vordering op baseren?

[marja.verstralen]

Dag,*
* Aan dit bericht kunt u geen rechten ontlenen.


Art. 150 Rv wie stelt moet bewijzen. Een leugen kan men ofwel niet bewijzen, of onderbouwen met valse bewijsstukken, denk ik, of ben ik nu naief?

Dus ofwel kan de tegenpartij zijn stelling niet bewijzen, ofwel op de één of andere manier moet aan te tonen zijn dat de stukken niet kloppen.
U weet ook dat de tegenpartij liegt, dat is vast niet uit de lucht gegrepen.

Met vriendelijke groet,

Marja

[ArieKanarie]

Hoi Marja,

Bij de comparitie heeft gedaagde op een vraag van de rechter aangegeven dat een rapport niet bestaat en dat hij dat rapport daarom ook niet kan overleggen. In alle gevoerde correspondentie heeft hij echter constant gewezen naar dat rapport, terwijl die dus niet bestaat. Dit is tevens vastgelegd in het tussenvonnis waarin de bewijslast, om voor mij onverklaarbare redenen, niet is omgekeerd maar op eiser is komen te liggen. Omdat eiser nu in bewijsnood is ben ik op zoek naar andere gronden om gedaagde aansprakelijk te stellen.

[marja.verstralen]

Dag,

De bewijslast is dan eigenlijk wel omgekeerd, want gedaagde heeft de gestelde feiten niet voldoende kunnen bewijzen, toch rust de bewijslast nu bij eiser. Dat klopt niet, voor omkering van die bewijslast moet toch een rechtsgrond aanwezig zijn?

[marja.verstralen]

oh, wacht even, ik begrijp het. Gedaagde wil niet meewerken aan het aanleveren van bewijs.

[ArieKanarie]

Hoi Marja,

Ik deed een beroep op de redelijkheid en billijkheid om de bewijslast ex art. 150 Rv om te keren. Dat werd helaas niet gehonoreerd.

edit: gedaagde kan niet meewerken aan het leveren van bewijs, omdat dat bewijs niet bestaat. Gedaagde heeft daaromtrent al die tijd tegenover eiser gelogen.

[marja.verstralen]

dat is een vervelende truc. Art. 21 Rv ziet alleen op de waarheid ter zitting.
Is dit niet in strijd met fundamentele beginselen van een goede procesorde. Partijen moeten er toch naar willen streven zoveel mogelijk de materiele waarheid geen geweld aan te doen. Dat is ook de strekking van art. 21 Rv.


Waar de vordering dan op gebaseerd moet worden, is afhankelijk van wat de vordering eerst was en wat er nog aan feiten bewezen kan worden. Misschien heeft u wat meer kans op een goed antwoord als u wat meer openheid over de zaak geeft. Is dat mogelijk?

[bona fides]

[ArieKanarie]

Misschien ben ik niet helemaal duidelijk geweest. Ik zal daarom in het kort de situatie schetsen. Eiser is consument en had schade. Om de oorzaak van die schade vast te stellen was het van belang, blijkt achteraf, om zo snel mogelijk onderzoek te verrichten. Dit heeft de verkoper gedaan en die heeft de claim afgewezen omdat uit onderzoek zou blijken dat er niets aan het product mankeerde. Daarbij baseerde de verkoper zijn oordeel op een rapport dat naar aanleiding van dat onderzoek zou zijn opgemaakt. Dit heeft hij in zijn correspondentie naar eiser ook steeds gedaan. Hierop heeft eiser zelf ook een onderzoek laten verrichten. Uit dit onderzoek blijkt dat de schade nu niet meer kan worden achterhaald.

Eiser wilde daarom inzage hebben in het rapport van gedaagde en wou een beroep doen op de exhibitieplicht. De rechter vroeg gedaagde dan ook tijdens de comparitie van partijen naar dat rapport. Hierop gaf eiser aan dat het rapport helemaal niet bestaat.

Omdat ik met die wetenschap mijn dagvaarding anders zou hebben ingericht wil ik nu een akte houdende wijziging van de gronden opmaken. Eiser kan nu moeilijk bewijzen wat de oorzaak van de schade is, dankzij de verkoper. Als eiser wist dat er geen rapport zou worden opgemaakt dan had hij zelf eerder onderzoek laten doen. Het liegen staat dus in causaal verband met het feit dat de herkomst van de schade niet meer kan worden achterhaald.

Ik zit nu zelf te denken aan misbruik van bevoegdheid, onrechtmatige daad en strijd met de redelijkheid en billijkheid. Vinden jullie dat goede gronden? Zijn er volgens jullie wellicht andere gronden waar ik een beroep op kan doen?

[bona fides]

[ArieKanarie]

Dus professionele verkopers mogen in het vervolg neponderzoeken inrichten en liegen tegen consumenten waardoor zij in bewijsnood raken? Dat druist eerlijk gezegd sterk tegen mijn rechtvaardigheidsgevoel in.

[BartL]

[ArieKanarie]

Bedankt voor de reactie BartL. Ik zal proberen om in de akte zoveel mogelijk te komen met feiten waardoor vast kan komen te staan dat eiser als ondeskundige consument door deze gedragingen van een professionele verkoper in bewijsnood is gekomen. Blijft de vraag overeind staan: waar moet ik de vordering op baseren?

[Regin]

Waar je je vordering ook op baseert, eiser moet het bestaan van de schade en het causale verband tussen de onrechtmatige daad en/of tekortkoming en de schade bewijzen. Jouw cliënt kan dit niet meer bewijzen. De reden dat cliënt geen eigen onderzoek heeft gedaan, is dat hij dacht dat de verkoper dat onderzoek al had verricht. Persoonlijk vind ik dat geen goede reden om geen eigen onderzoek te verrichten. De verkoper zal immers niet snel concluderen dat hij een fout heeft gemaakt.

Eventueel zou het gedrag van gedaagde in strijd kunnen zijn met de eisen van een goede procesorde. De meest voor de hand liggende sanctie is dan omkering van de bewijslast. De rechter heeft die sanctie niet toegepast. Het lijkt mij onwaarschijnlijk dat het gedrag van gedaagde wel voldoet aan de eisen van een goede procesorde, maar tegelijkertijd een onrechtmatige daad zou opleveren jegens jouw cliënt.

Heeft het gebrek zich binnen zes maanden na de aflevering geopenbaard? Dan kan je mogelijk gebruikmaken van het bewijsvermoeden van art. 7:18 lid 2 BW.

[marja.verstralen]

Het verhaal van BartL vind ik duidelijk.

Het gaat mijns inziens dan om een onrechtmatige daad (strijd met hetgeen in het maatschappelijk verkeer betaamt, de verkoper had zich, gelet op de kans op schade van dit gedrag moeten weerhouden). De schade is dan de verloren gegane kans om schade te kunnen bewijzen.


Marja