Vriendin verkracht, minderjarig (16 jaar)

[Rivah]

Mijn vriendin is verkracht door een bekende, ze is zestien jaar oud. Na herhaaldelijk nee te zeggen en de aanvaller weg te duwen bleef deze doorgaan met aan haar zitten, trok haar kleding uit en had tegen haar wil seks met haar, tot ze begon te gillen.

Vandaag zijn we aangifte gaan doen bij de politie, echter weigerde de politie er iets mee te doen omdat haar ouders absoluut niets mogen weten van dit incident. Dit is geen sprake van "het is ongemakkelijk" - het is geen optie, volstrekt en absoluut niet; Argumenten waarom het wel een optie zou moeten kunnen zijn ben ik niet op zoek naar, de hele situatie uitleggen zou lang duren.

Nu is mijn vraag, zijn er andere manieren om de politie tot onderzoek over te laten gaan? Misschien via een maatschappelijk werkster/jeugdzorg/iets? We zijn vrij wanhopig, de dader loopt vrij rond en heeft al eerder vergelijkbare dingen gedaan (zoals zijn ex stalken en mishandelen.)

Ik hoop een weg te vinden waarmee gerechtigheid kan worden bereikt. Hoogachtend, Rivah.

[sabri]

[StevenK]

Contact opnemen met de afdeling zeden. Die hebben rechercheurs die heel goed weten hoe ze met een zaak als deze om moeten gaan.

[Rivah]

De politie heeft de aangifte opgenomen bij een ander bureau, echter, nu zeggen ze dat ze verplicht de ouders moeten inschakelen..

[hilde12]

Ze is nou eenmaal minderjarig waardoor haar ouders op de hoogte gesteld moeten worden.

Nu weet ik niet of daar uitzonderingen op zijn igv evt eerwraak maar dat zouden jullie bij de politie kunnen vragen.

Alleen een " ik wil niet dat mijn ouders het weten" is niet genoeg.

[bona fides]

[hilde12]

Uit m'n hoofd denk ik dat dat volgt uit het bw.
Maar zeker weten doe ik dat niet.
(en goed zoeken op de iPad werkt niet zoals ik wil..)

Enne.. Bona, ja, dat bedoelde ik...

[Thessa]

Als de juiste procedure is gevolgd heeft je vriendin een informatief gesprek gehad met rechercheurs van de afdeling zeden. Daar heeft zij globaal haar verhaal kunnen vertellen en heeft zij informatie gekregen over hoe een procedure vanaf de aangifte er uitziet. Naar aanleiding van haar verhaal hebben de rechercheurs haar verteld wat ze wel en niet voor haar kunnen betekenen.
Aan het einde van dit gesprek hebben de rechercheurs je vriendin een bedenktijd gegeven om alle informatie rustig op haar in te laten werken en een beslissing te nemen of zij wel of geen aangifte wil doen. Tenzij ze haar verhaal niet heeft kunnen/willen vertellen of het verhaal geen strafbaar feit betrof. In dat geval zal verteld zijn dat aangifte doen weinig zin zal hebben.

De rechercheurs zijn inderdaad verplicht om een aangifte op te nemen wanneer jouw vriendin dit wil (ook wanneer zij niks in de zaak zien).

Minderjarigen kunnen zelf aangifte doen. De rechercheurs hebben geen verplichting om wettelijke vertegenwoordigers op de hoogte te brengen van een aangifte.
Wanneer een minderjarige wordt aangehouden hebben de rechercheurs/de politie deze verplichting wel.

Wel moet je vriendin stilstaan bij het feit dat wanneer er een zaak komt er veel mogelijkheden zijn waardoor haar ouders toch op de hoogte (kunnen) raken. Bijvoorbeeld als er in de omgeving getuigen worden gehoord, een buurtonderzoek wordt gedaan enz. enz.

Ook is het verstandig om bij een aangifte duidelijk aan te geven waarom zij niet wil dat haar ouders ervan op de hoogte worden gebracht. Zelfs al is dit maar een 'stomme' reden als: "ik schaam me ervoor".
Zedenzaken zijn zaken waarin meestal weinig bewijs is, het is meestal een een op een verhaal. Hierdoor gaan andere dingen snel meetellen. Daarom is het het beste voor haar wanneer zij alles vertelt en geheimzinnigheid voorkomt.

Je vriendin zou ook eens kunnen gaan praten met slachtofferhulp. Slachtofferhulp kan haar veel vertellen en bijstaan in het maken van haar keuze. Op hun website staat vast een telefoonnummer.

Sterkte