Voorbereidend onderzoek, 359a

[Titia]

Goedemiddag!

Ik had een vraag over artikel 359a Sv.
in augustus is er in twee arresten door de HR (LJN AU3426, LJN AX6277) verwezen naar het criterium "voorbereidend onderzoek van de tenlastegelegde zaak". Volgens mij geven de arresten alleen de beperkingen van een dergelijk criterium aan, en niet iets nieuws. Toch?

Zelf kon ik het me haast niet voorstellen dat een onrechtmatige aanhouding geen consequenties heeft, ook al is het in het kader van een andere zaak. Je kan immers niet zeggen dat de verdenking was ontstaan op dat moment zonder het vormverzuim.

Wat vinden jullie ervan?

Bij die andere zaak ging het om een vormverzuim in het buitenland in het kader van een ander onderzoek. Bij beide gevallen kon het bewijs gewoon gebruikt worden, en had het geen enkel gevolg.

Waar kan de verdachte dan heen om zijn nadeel gecompenseerd te krijgen? Vinden jullie de beperking "in het kader van deze zaak" wenselijk?

Ene kant snap ik de beperking wel, aangezien de rechter niet overal over kan oordelen, maar aan de andere kant: Wie ziet er dan nog toe op de vormverzuimen?

Ben benieuwd!

Groetjes

[bona fides]

Het eerste arrest lijkt me een voorbeeld van de schutznorm. De onrechtmatigheid schuilt in de schending van een norm die strekt tot de bescherming van belangen van een ander dan de verdachte.

Het tweede arrest vind ik wel wat vreemder. Ik vraag me wel een beetje af of er echt sprake is van een onrechtmatige aanhouding (verkeerde persoon stond gesignaleerd, maar die bij nader inzien verkeerde informatie lijkt me op het moment van aanhouding toch wel voldoende om die persoon mee te nemen...?). De HR doet hier echter niet moeilijk over en spreekt gewoon over de onrechtmatige aanhouding.

Ik kan me op zich vinden in de conclusie dat art 359a Sv niet van toepassing is, maar dit artikel lijkt me niet een uitputtende regeling te geven voor ieder denkbaar onrechtmatig verkregen bewijs.

Misschien had de advocaat niet alleen moeten klagen over art 359a Sv, maar meer in het algemeen over onrechtmatig verkregen bewijs? Wellicht een foutje bij de formulering van het cassatiemiddel, of misschien was de kans eigenlijk al verkeken door een onnauwkeurig beroep op art 359a Sv tijdens het hoger beroep?
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet.

[Tim]

Het eerste waar het mij aan deed denken was fruits of the poissenous tree. Maar dat was meer een gevoel, dan echt onderbouwd...

dacht dat je bij onrechtmatig verkregen bewijs in het algemeen ook bij 359a uitkwam? of zeg ik nu iets heel verkeerds bona fides?

Nadeel van een beroep doen op 359a Sv is dat je heel nauwkeurig moet zijn in je formulering en dat je als advocaat duidelijk aan moet geven dat je er een beroep op doet en wat je wenst te zien (in dit geval strafvermindering). Denk dat de raadsvrouwe voor bewijsuitsluiting ook weinig kans had, gezien het feit dat hij het zelf heeft gezegd dat er een pistool in zat. En volgens mij kan er niet echt gezegd worden dat er een ernstige schending is van een behoorlijke procesorde.

Hoezo vraag je je af of er sprake is van een onrechtmatige aanhouding? Achteraf gebleken is het toch onrechtmatig?

Wat mij verder opviel is dat er niets gezegd wordt over de toetsing bij de RC, terwijl de advocate dat wel heeft aangevoerd. Of stuit ik nu op iets heel onbenulligs en kleins?

grt

[bona fides]