Verzwijgen arbeidsongeschiktheid bij aangaan arb. ov.?

[R. Meiders]

Ik heb een vraag met betrekking tot verzwijgen van arbeidsongeschiktheid tegen de werkgever.
Een medewerker heeft een tijdelijk contract bij een werkgever. Vanwege een ´stoornis´ is hij wekelijks in behandeling zonder dat dit invloed heeft op de werkzaamheden of beschikbaarheid voor werk. De werkgever is hier van op de hoogte.
Binnenkort wordt het contract omgezet in een contract voor onbepaalde tijd.
De medewerker weet nu al dat hoogstwaarschijnlijk de behandeling uitgebreid zal worden waardoor hij 3 hele dagen per week in onder behandling zal zijn voor een periode van vier maanden. Hierdoor zal hij dus voor die periode 3 dagen per week arbeidsongeschikt zijn.

In de arbeidsovereenkomst die nu geldt en de arb.ov. die aangegaan zal gaan staat een gezondheidsverklaring opgenomen:

[StevenK]

Om te beginnen is er sprake van verzwijgen van iets, waarvan bekend is dat bij bekendheid daarmee dit van invloed kan zijn op het aangaan van de overeenkomst.

Daarmee creëer je een grond voor vernietiging op basis van bedrog (3:44) of dwaling (6:228), danwel ontbinding met schadevergoeding op basis van 6:74.

Dit betreft niet het al dan niet doen van mededelingen omtrent de ziekte, maar gaat de aan een arbeidsovereenkomst impliciete verbintenis tot het beschikbaar stellen van zijn tijd voor het verrichten van de bedongen arbeid aan: in casu weet de werknemer dat hij niet aan die impliciete verbinding zal kunnen voldoen.

[Eva]

Hij is dus wel ongeschikt voor de functie, of dit nou 3 dagen per week is of 5 dat maakt mijns inziens niets uit. Dit is absoluut ongeoorloofd als de werknemer dit verzwijgt. Dit kan zeker aanleiding zijn tot ontslag als dit later naar voren komt. En ik vind het moreel ook zeer verwerpelijk dat iemand dit van plan is.

[Nemine contradicente]

[tikSimone]

De medewerker kan er ook eerlijk over zijn. De argumenten die naar voren zijn gebracht zijn nl. m.i. zeer valide. mocht de werkgever twijfel hebben, dan zou een nieuw tijdelijk contract wellicht uitkomst bieden?

Moeilijke keuze, hoor .... Maarre: uiteindelijk duurt eerlijk toch vaak het langst, zeggen ze toch?
_________________
Nait soez'n, moar doun!

[StevenK]

[R. Meiders]

[StevenK]

[tikSimone]

Dat was mij al duidelijk, maar omdat jij het neutraal naar voren bracht reageer ik daar ook maar even neutraal op.

Je uiteindelijke keuze zal ook afhangen van de relatie die je met je leidinggevende hebt opgebouwd en je prestaties. Ik denk zelf echter altijd meer op de lange duur v.w.b. arbeidsrelaties. Wat is nou een paar maanden op een dienstverband van jaren ... ja toch? En werven en inwerken kost ook veel geld ..

Misschien kun je tot een compromis komen door wat vakantiedagen in te zetten?
_________________
Nait soez'n, moar doun!

[R.Meiders]

Excuses als ik ´doordram´ maar ik ben nu eenmaal op zoek naar de wetten die hier gelden en er komt een hoop ´logica´ en ´gevoel´ (en jawel zelfs morele standaarden) in de antwoorden naar voren.

[StevenK]

[R. Meiders]

StevenK: Duidelijk! Bedankt voor de antwoorden!

[Eva]

Ik vind het inderdaad moreel verwerpelijk als een werknemer een ziekte/behandeling die hij moet ondergaan verzwijgt terwijl hij dit zelf dus wel weet. Dat sommigen dat belachelijk vinden zegt misschien wat over hun instelling wat betreft de sociale vangnetten in NL, en die zijn er echt voldoende hoor en worden ook voldoende misbruikt!
Jij gebruikt later het voorbeeld van iemand die een week niet kan werken door een operatie maar ik vind dit heel iets anders dan 4 maanden lang 3 dagen, dus meer dan de helft van je werkweek, niet kunnen werken. Dat het erg is voor de werknemer dat ie zn baan kwijt raakt is misschien zo maar de werkgever hoeft toch niet overal voor op te draaien!! We zitten nu echt in zo'n tijdperk waarin alles maar op de werkgever wordt afgeschoven en die draagt tegenwoordig steeds meer en langer de kosten voor ziekte ( bv de verlenging van 1 jaar doorbetalen bij ziekte naar nu 2 jaar ). Je zou dan op zn minst van een goed werknemer mogen verwachten dat hij de boel niet zit op te lichten, want dat is het gewoon wat jij zegt. Hij heeft zeker de plicht dit te melden aan de werkgever en de wet is anders toch gewoon heel duidelijk in de artikelen dwaling en bedrog...?!
Zou de werknemer bv niet met zn baas kunnen overeenkomen dat hij in die periode 2 dagen werkt per week en dat de werkgever dus niet in die tijd voor de kosten opdraait?

[tikSimone]

Deze werkgever toont m.i. ook al erg zijn vertrouwen, want hij biedt een vast contract aan terwijl hij kan inschatten dat de behandeling nog doorloopt (met alle risico's van dien). Werkgever weet immers van de behandeling.
Mede daarom gingen mijn gedachten ook uit naar een oplossing waarmee beide partijen hun goede wil tonen. Het hoeft immers niet alleen maar van de kant van de werkgever te komen, al zou je misschien formeel kunnen stellen "ziek is ziek".

Lijkt me lastig als je als advocaat met dit soort vragen te maken krijgt. Welke keuzes maak je dan? Verwijs je door naar een ander?
_________________
Nait soez'n, moar doun!

[bona fides]

Om te beginnen vind ik het niet moreel verwerpelijk om een eventuele tijdelijke arbeidsongeschiktheid niet te vermelden bij een verlenging van een contract. Bij een vast contract zou zo'n tijdelijke arbeidsongeschiktheid geen enkele reden kunnen zijn om de werknemer te ontslaan.

Waarom krijgt iemand een tijdelijk contract? Wellicht om vast te stellen of de werknemer het werk wel aankan, goed functioneert, goed in de groep valt, en dergelijke. Een andere goede reden is als het niet zeker is dat er in de toekomst wel voldoende werk zal zijn. Als zo'n reden achter de tijdelijkheid zit en het in beginsel altijd al de intentie was om het contract te verlengen, vind ik het niet redelijk als de werkgever later de tijdelijkheid van het contract kan aangrijpen om een naderend nadeel voor hem af te wenden. In ieder geval niet in de zin dat hij de werknemer kan verplichten een nadelige gezondheidsverklaring af te leggen.

Verder lijkt het me dat het belang van de werknemer hier ook heel wat groter is dan het belang van de werkgever (afhankelijk van de grootte van het bedrijf natuurlijk). Ik ga er wel vanuit dat de vermoedelijke arbeidsongeschiktheid echt slechts tijdelijk zal zijn. Een paar maanden lang 3 dagen in de weken 'ziek' zijn vind ik anders dan totale ongeschiktheid voor de functie.

Ik vind de situatie anders als het contract juist tijdelijk was omdat de werkgever al twijfels had over de gezondheid van de werknemer op langere termijn.