Verschoningsrecht bij verkeersovertreding

[Gabberhead]

Ik heb een casus via een verkeersforum, waarbij ik enkele vragen heb opgeroepen voor mezelf.

Het gaat om een grove snelheidsovertreding (geflitst bij 230 km/u waar 120 toegestaan). De bestuurder van de auto was de broer van de kentekenhouder.
Kentekenhouder heeft de brief thuisgekregen waarin hem gevraagd wordt om aan te geven wie de bestuurder was ten tijde van de overtreding.

De bestuurder is terecht bang voor zijn rijbewijs, maar kentekenhouder wil dat zijn broer natuurlijk ook niet aandoen. Ze zoeken dus naar een juridisch verantwoorde (en legale!) methode om de boete te betalen zonder dat er sprake zal zijn van een ontzegging van de rijbevoegdheid of andere onplezante zaken.
(even buiten beschouwing gelaten of dit ethisch verantwoord is, ik ben geen partij in dezes. het gaat mij om de theorie hierachter)

Het idee is nu naar voren gekomen dat de kentekenhouder aangeeft dat hij niet de bestuurder was (hij heeft ook een alibi voor het tijdstip van de overtreding), maar dat hij zich beroept op het verschoningsrecht om zijn broer niet te noemen. (wat uiteraard de waarheid is)
De OvJ kan dan niet meer bewijzen wie de bestuurder was, dus zal deze onbekend blijven.
Volgens mij zal de rechter de boete dan opleggen aan kentekenhouder. Maar omdat dat de bestuurder niet is, kan hij geen rijbewijs innemen.

Klopt dit? Of vervalt dan de gehele straf, dus inclusief ontzegging van de rijbevoegdheid op de kentekenhouder?

[MarijnP]

Ik ben zelf ook een leek (net begonnen met mn studie) maar het lijkt me sterk dat de rechter uberhaupt een boete op kan leggen als niet bewezen is wie er op dat moment achter het stuur zat.

De kentekenhouder hoeft volgens mij ook op geen enkele manier mee te werken aan het onderzoek. Hij hoeft niet de naam van zijn broer op te geven.

Maar goed, nogmaals, ik ben ook een leek.

[JBA]

Inderdaad een interessante casus, artikel 5 WAHV gaat m.i. niet om omdat het hier niet om een gedraging maar om een overtreding gaat.

[D Error]

Erg interresant! Zal er even over nadenken.

Maar mijn gevoel gaat er naar uit dat de kentekenhouder inderdaad voor de volledige sanctie op gaat draaien. Er zal wel een uitspraak over zijn bij het hof van Leeuwarden of Hoge Raad. Zal ff zoeken.....

[Gabberhead]

Het is inderdaad een lastige.
Normaal gesproken als de bestuurder niet bekend wordt gemaakt, dan vervalt de boete automatisch op de kentekenhouder.
Maar in dit geval kan de kentekenhouder ondubbelzinnig bewijzen dat hij niet reed op het moment dat de overtreding gemaakt werd.

Alvast bedankt voor het meedenken allemaal

[Lucas]

Ik vind het ook een interessant geval.

Ik moet het ook nog eens nader bekijken, maar zo op het eerste gezicht vraag ik me af of de werking van het verschoningsrecht hier niet wordt overdreven.

Immers, om je doelmatig ex art. 217 Sv op het verschoningsrecht te kunnen beroepen, lijkt me wel vereist dat vaststaat dat de verdachte inderdaad bloedverwant / aanverwant is van de getuige.

Mocht dat nl. niet vaststaan, kan in feite -bij wijze van spreken- iedere kentekenhouder in zo'n situatie zeggen: "ik was het niet, ik weet wie het wel was maar ik beroep mij op mijn verschoningsrecht." En daarmee zou de vervolging dan maar eindigen of de veroordeling voorkomen worden?

Ik denk dat dit wat te simpel is; het verschoningsrecht is niet bedoeld om vervolging te frustreren, maar om te voorkomen dat precaire en te respecteren familierelaties beschadigd worden vanwege de verplichting om tegen elkaar belastend te getuigen.

Wat betreft de straf; de praktijk leert dat de rechters de weigerachtige getuige / kentekenhouder ("ik was het niet maar zeg ook niet wie het wel was") gewoon bestraffen, incl. het opleggen van OBM. Toch maakt het in deze zaak wel interessant om de oplegging van OBM aan te vechten, maar dan ligt het eraan of OBM gezien wordt als straf of als maatregel. En dan neig ik naar het eerste...

Oftewel: ik verwacht niet dat de rechter genegen is zich van het beschreven verweer iets aan te trekken. Maar het is mijns inziens wel het proberen waard...

[StevenK]

Allereerst: wanneer je aangeeft dat je zelf niet gereden hebt, maar je vanwege het verschoningsrecht niet zult zeggen wie er wel gereden heeft, vermoed ik dat, gezien de ernst van de overtreding, de politie wel een wat dieper gaand onderzoek in zal stellen.

Door je te beroepen op het verschoningsrecht beperk je namelijk de kring van verdachten.

Als ik de wet goed lees, kan alleen een overtreding op kenteken beboet worden; een misdrijf, en volgens mij valt 230 ipv. 120 onder 'misdrijf' kan niet op kenteken beboet worden.

Echter ben je op grond van art 165 WVW verplicht te zeggen wie de bestuurder is. Dus alleen zeggen 'ik was het niet, kijk maar, hier is een verklaring waar ik was' is niet voldoende, want dan voldoe je niet aan dat artikel. je zult een beroep moeten doen op je verschoningsrecht en de kans dat ze er dan achter komen wie wel de bestuurder was, is niet denkbeeldig.

[Ilja]

[bona fides]

[Ilja]

Denk alleen dat het alibi niet wordt geaccepteerd indien er geen andere verdachte aangewezen kan worden. Als eigenaar ben je verantwoordelijk voor je voertuig ongeacht of het een misdrijf of een overtreding betreft, als er een ander inrijdt moet je aangeven wie. Anders zou vervolging altijd onmogelijk zijn.
_________________
Als je denkt dat je alles hebt gehad, is het tijd om iets weg te geven.

Tip: www.omdatikhetzeg.blogspot.com
Niet van mij, wel erg leuk!

[bona fides]

Overschrijding van de maximumsnelheid lijkt, als ik de WVW erop nasla, onafhankelijk van de overschrijding slechts een overtreding te zijn. Dan geldt art 181 WVW en kan de eigenaar inderdaad voor de boete opdraaien.

Ik vraag me af of in zo'n geval het rijbewijs kan worden ingetrokken. Wanneer vaststaat dat de eigenaar niet de bestuurder was, lijkt me dat weinig zinvol. De wet lijkt het echter niet uit te sluiten (ik neem aan dat ontzegging van rijbevoegdheid valt onder het begrip "straffen" in art 181 WVW).

Bij een verkeersmisdrijf geldt art 165 WVW. De eigenaar is verplicht opgave te doen van de naam en adres van de bestuurder, tenzij hij deze gegevens niet heeft kunnen vaststellen en hem daar redelijkerwijs geen verwijt van kan worden gemaakt. Overtreding van art 165 WVW is slechts een overtreding (art 177 lid 1 sub a WVW). De eigenaar kan dus niet aansprakelijk gesteld worden voor het misdrijf zelf. Dat zou ook niet door de Straatburgse beugel kunnen.

Overtreding van art 165 WVW kan ingevolge art 179 WVW ook bestraft worden met ontzegging van de rijbevoegdheid van de eigenaar. Dat is een aanwijzing dat dit inderdaad ook mogelijk is bij een verkeersovertreding (zoals de snelheidsovertreding waar het hier om gaat) waarvoor vaststaat dat de eigenaar niet de bestuurder is.

Toch kun je je afvragen of zo'n ontzegging van de rijbevoegdheid van iemand die zijn broer niet wil aangeven wel helemaal in de haak is. En veroordeling via art 181 WVW betekent gezien de tekst van het artikel dat de eigenaar veroordeeld wordt voor iets dat hij niet gedaan heeft, dat wringt toch met Straatsburg wanneer het om een toch redelijk ingrijpende straf gaat als ontzegging van de rijbevoegdheid. Het EHRM zegt in Salabiaku/Frankrijk: