Content Syndication
|
|
|
|
|
|
  |
Pagina 2 van 2 |
Ga naar pagina Vorige 1, 2 |
|
|
| Auteur |
Bericht |
bona fides
Geslacht: 
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22911
|
 Geplaatst: vr 21 nov 2008 19:02 Onderwerp: |
   |
|
| cia76 schreef: | | In plaats van op basis van 8.73 had ik bijvoorbeeld kunnen schrijven op grond van het beginsel van de gelijkheid voor publieke lasten en dan klopt de stelling wel. |
Nee, want ten eerste had je het in die alinea over onrechtmatige besluiten, en tweede:
| bona fides schreef: | | Het ligt bij de huidige jurisprudentie van de Afdeling niet voor de hand dat schadevergoeding bij rechtmatige overheidsdaad via een onzuiver schadebesluit wordt gevorderd. |
| Quote: | | Voor het overige zijn we het kennelijk niet zo eens. Ik denk dat ik een aantal zaken inderdaad niet scherp genoeg formuleer, maar ook weer niet zo onscherp dat het falikant fout is, zoals jij doet vermoeden met kreten als Nee, Fout, Onjuist etc. |
Als je iets schrijft wat op zich een duidelijk betekenis heeft, en op basis van die betekenis niet klopt, dan is dat niet onscherp maar - zo je wilt - faliekant fout. Serieus, het is duidelijk je deze materie niet goed beheerst. Dat is verder geen schande, want besluitenaansprakelijkheid is buitengewoon complex (voor juridische begrippen).
| Quote: | | Dus een schadeverzoek conform 8.73 Awb doen tijdens de procedure van het schadeveroorzakende besluit mondt uit in een onzuiver oftewel onzelfstandig schadebesluit en na de procedure, met een onherroepelijk besluit als gevolg, kan voor een onrechtmatig genomen besluit een zuiver oftwel zelfstandig schadebesluit worden uitgelokt. |
Lees je bron nog eens goed. Een schadeverzoek op grond van art. 8:73 Awb wordt - correct - onderscheiden van een onzelfstandig schadebesluit. Dat is niet zo vreemd, want bij art. 8:73 Awb is het de bestuursrechter die los van het besluit een schadevergoeding toekent. Bij een schadebesluit is de schadevergoeding onderdeel van het besluit (en is het dus het bestuursorgaan dat in eerste instantie de vergoeding toekent).
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
 |
cia76
Leeftijd: 89
Geslacht:
Sterrenbeeld: 
Studieomgeving (BA): UvA
Studieomgeving (MA): UvA
Berichten: 1828
|
| Geplaatst: vr 21 nov 2008 21:10 Onderwerp: |
|
|
| bona fides schreef: | | cia76 schreef: | | In plaats van op basis van 8.73 had ik bijvoorbeeld kunnen schrijven op grond van het beginsel van de gelijkheid voor publieke lasten en dan klopt de stelling wel. |
Nee, want ten eerste had je het in die alinea over onrechtmatige besluiten, |
Nou moet het toch niet gekker worden | bona fides schreef: | | Oneens. Art. 8:73 Awb vindt geen toepassing bij rechtmatige besluiten. |
Ik had het dus wel degelijk over rechtmatige besluiten en niet over onrechtmatige besluiten in die alinea.
want | bona fides schreef: |
en tweede:
| bona fides schreef: | | Het ligt bij de huidige jurisprudentie van de Afdeling niet voor de hand dat schadevergoeding bij rechtmatige overheidsdaad via een onzuiver schadebesluit wordt gevorderd. |
|
Dit neemt niet weg dat het juridisch wel kan.
| Quote: |
Lees je bron nog eens goed. Een schadeverzoek op grond van art. 8:73 Awb wordt - correct - onderscheiden van een onzelfstandig schadebesluit. Dat is niet zo vreemd, want bij art. 8:73 Awb is het de bestuursrechter die los van het besluit een schadevergoeding toekent. Bij een schadebesluit is de schadevergoeding onderdeel van het besluit (en is het dus het bestuursorgaan dat in eerste instantie de vergoeding toekent). |
Ik zie inderdaad dat het daar wordt onderscheiden. Bij het nalezen in mijn boek zie ik nu in dat 8:73 de mogelijkheid biedt voor een accesoir verzoek om schadevergoeding bij de rechter. Het onderscheid zit hem er dan denk ik in dat bij de zuivere en onzuivere schadebesluiten dit verzoek al in een eerder stadium is gedaan, namelijk bij het bestuursorgaan. Ik ga je advies opvolgen en e.e.a. nog eens nalezen.
Edit: volgens de letter van de tekst van 8:73 gaat dit artikel over onzuivere schadebesluiten. In de jurisprudentie is aanvaard dat de procedure kan worden gesplitst en er een aparte schadestaatprocedure kan worden gevoerd zodat er sprake is van eerst de afhandeling van het schadeveroorzakend besluit en vervolgens een zuivere schade-afhandeling. |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22911
|
| Geplaatst: za 22 nov 2008 3:32 Onderwerp: |
|
|
| cia76 schreef: | | Ik had het dus wel degelijk over rechtmatige besluiten en niet over onrechtmatige besluiten in die alinea. |
Ah, inderdaad. Ik haalde twee alinea's uit dat bericht door elkaar.
| Quote: | | bona fides schreef: | | Het ligt bij de huidige jurisprudentie van de Afdeling niet voor de hand dat schadevergoeding bij rechtmatige overheidsdaad via een onzuiver schadebesluit wordt gevorderd. |
Dit neemt niet weg dat het juridisch wel kan. |
Dat denk ik niet. Als er een besluit is genomen dat op zichzelf rechtmatig is, maar wel reden kan zijn voor nadeelcompensatie op grond van het égalitébeginsel, dan ben ik er vrij zeker van dat je bij de bestuursrechter dat rechtmatige besluit niet vernietigd zult krijgen.
Ten tijde van de Paul Krugerbruguitspraken was dit anders. Toen vernietigde de Afdeling een besluit op de grond dat het zonder passende schadeloosstelling onrechtmatig was. Volgens de huidige jurisprudentie zou het besluit gewoon rechtmatig zijn, en dus niet vernietigd kunnen worden. Zie bijv. ABRvS 16 april 2003, LJN AF7355. De benadeelde moet een zelfstandig schadebesluit uitlokken.
Misschien nog illustratiever is ABRvS 23 november 2005, AB 2006, 310, m.nt. F.R. Vermeer, LJN AU6692:
| Afdeling schreef: | | Evenals de rechtbank is de Afdeling van oordeel dat dit standpunt van de burgemeester in rechte stand houdt. Het ligt op de weg van appellanten om aannemelijk te maken dat de door het handhavingsbesluit veroorzaakte schade op grond van bijzondere omstandigheden slechts dan niet onevenredig is ten opzichte van de met de beëindiging van de raamprostitutie te dienen doelen, indien de burgemeester bij dat besluit compensatie voor die schade zou hebben geboden. Daarin zijn zij niet geslaagd. (...) Derhalve mocht de burgemeester ermee volstaan hen bij gelegenheid van het handhavingsbesluit te wijzen op de mogelijkheid om te zijner tijd om een afzonderlijk schadebesluit te verzoeken. |
De burgemeester had een onzelfstandig schadebesluit moeten nemen als de schade onevenredig zou zijn geweest ten opzichte van de te dienen doelen. Dit is een toets aan art. 3:4 lid 2 Awb, niet aan het égalitébeginsel. Strijd met art. 3:4 lid 2 Awb levert een onrechtmatig besluit op. Voor het geval er strijd is met het égalitébeginsel, kan de benadeelde een zelfstandig schadebesluit uitlokken (laatste zin). Bij het égalitébeginsel gaat het niet om (on)evenredigheid met de te dienen doelen, maar om (on)evenredigheid tussen de benadeelde en andere burgers.
Wat volgens Schueler (Schadevergoeding en de Awb, p. 218) nog wel mogelijk is, is dat het bestuursorgaan zelf besluit om een onzuiver schadebesluit te nemen waarbij nadeelcompensatie (wegens een rechtmatig besluit) wordt toegekend. In dat geval kan tegen het besluit in beroep worden gekomen op de grond dat het bedrag aan nadeelcompensatie te laag is. Het bestuursorgaan is dus blijkbaar nog wel bevoegd, maar niet meer verplicht, om een onzuiver schadebesluit te nemen. Het zou interessant zijn om een (recente) uitspraak te vinden over een onzuiver/onzelfstandig schadebesluit m.b.t. een rechtmatig besluit.
In ABRvS 8 november 2006, AB 2007, 252, m.n.t B.P.M. van Ravels, JB 2007, 8, m.nt. R.J.N.S., LJN AZ1762 probeerde een burgemeester slim te zijn. Hij weigerde via een zuiver schadebesluit te beslissen op een verzoek om nadeelcompensatie, waarbij hij aanvoerde dat hij in het eigenlijke besluit al had besloten dat het bieden van nadeelcompensatie nodig was. Hij merkte dat besluit dus aan als een onzuiver schadebesluit (dat inmiddels formele rechtskracht had gekregen):
| Quote: | | Aldus behelst het besluit tot vergunningverlening ook een onzuiver schadebesluit. Het verzoek om een zuiver schadebesluit van 7 februari 2005 is derhalve terecht met toepassing van artikel 4:6, tweede lid, van de Awb afgewezen, aldus de burgemeester. |
In de ogen van de Afdeling had de burgemeester wél over (on)evenredigheid in de zin van art. 3:4 lid 2 Awb beslist (waartoe hij sowieso ook verplicht is), maar niet over (on)evenredigheid in de zin van het égalitébeginsel:
| Afdeling schreef: | | Noch uit de besluiten van 16 juli 2004 noch uit de daarbij behorende notitie blijkt dat de burgemeester heeft beoogd met de verlening van de exploitatievergunningen een beslissing te nemen omtrent toekenning van nadeelcompensatie aan verzoeker. Niet is gebleken dat de burgemeester daarbij heeft beoordeeld of verzoeker aanspraak heeft op nadeelcompensatie aan de hand van het algemeen rechtsbeginsel van de gelijkheid voor de openbare lasten (hierna: het égalité-beginsel). De vraag of sprake is van schade die buiten het normale maatschappelijke risico valt en die op een beperkte groep burgers of instellingen drukt, is onbeantwoord gebleven. Anders dan de burgemeester betoogt, betekent de omstandigheid dat er geen sprake is van onevenredige schade in de zin van artikel 3:4, tweede lid, van de Awb, in de zin dat de gestelde schade niet bij voorbaat in de weg staat aan het nemen van een rechtmatig besluit, niet dat er evenmin aanleiding is voor schadevergoeding op grond van het égalité-beginsel. Die laatste vraag vergt dus een andere beoordeling en is door de burgemeester niet beantwoord. |
Het lijkt erop dat als de burgemeester wél onmiskenbaar over het égalitébeginsel had beslist, hij een later verzoek om een zelfstandig schadebesluit kan afdoen met toepassing van art. 4:6 lid 2 Awb.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
cia76
Leeftijd: 89
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Studieomgeving (BA): UvA
Studieomgeving (MA): UvA
Berichten: 1828
|
| Geplaatst: za 22 nov 2008 8:13 Onderwerp: |
|
|
| bona fides schreef: |
Het lijkt erop dat als de burgemeester wél onmiskenbaar over het égalitébeginsel had beslist, hij een later verzoek om een zelfstandig schadebesluit kan afdoen met toepassing van art. 4:6 lid 2 Awb. |
Dan lijkt het er vervolgens ook op dat bestuursorganen met deze "truc" de rechtsbescherming voor burgers behoorlijk aan kunnen tasten. Ze hebben dan immers de besluitvorming goed in de gaten te houden en hebben maar 6 weken om te reageren. |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22911
|
| Geplaatst: za 22 nov 2008 18:13 Onderwerp: |
|
|
Precies. Het is trouwens wel interessant dat de burgemeester het verzoek om nadeelcompensatie had afgewezen op grond van art. 4:6 lid 2 Awb (herhaalde aanvraag) en niet door aan te voeren dat de formele rechtskracht van het eerdere besluit eventuele strijd met het égalitébeginsel zou dekken.
Dat laatste is namelijk de redenering van de HR in Pannenkoekhuis De Kabouter. De HR ziet de toets aan het égalitébeginsel als onderdeel van de toets aan art. 3:4 lid 2 Awb. Strijd met het égalitébeginsel impliceert strijd met art. 3:4 lid 2 Awb, dus een onrechtmatig besluit. Formele rechtskracht van het besluit impliceert dan dat er geen strijd is met het égalitébeginsel. Art. 4:6 lid 2 Awb heb je dan niet meer nodig.
Vergelijk de situatie met het geval waarin een burger tijdens de besluitprocedure om vergoeding vraagt wegens onrechtmatigheid van het besluit, en in het besluit dat verzoek wordt afgewezen of in het geheel wordt genegeerd. Als de burger niet in bezwaar en beroep gaat, maar later via een zelfstandig schadebesluit om schadevergoeding vraagt, loopt de burger niet tegen art. 4:6 Awb, maar tegen de formele rechtskracht van het eerdere besluit aan.
De benadering van de burgemeester is wat vriendelijker, omdat de burger wel succes kan hebben als hij nieuwe feiten en omstandigheden kan aandragen. Op zich lijkt het me ook niet onredelijk om samen met het eigenlijke besluit een expliciete beslissing te nemen op een expliciet verzoek om nadeelcompensatie, zolang het voor de burger maar duidelijk is. En de Afdeling gaat daar volgens mij ook in mee. Alleen vindt de Afdeling dat zo'n beslissing niet is genomen.
Een groot nadeel van de manier waarop de HR omgaat met het égalitébeginsel is m.i. dat je al op het moment dat het besluit wordt genomen moet vaststellen of een bepaalde groep van personen bijzonder zullen worden getroffen. Zo ja, dan wordt het beginsel geschonden en is het besluit onrechtmatig. Zo nee, dan wordt het beginsel niet geschonden en is (en blijft) het besluit rechtmatig. Vaak zal echter pas achteraf blijken of er zo'n groep van bijzonder getroffen personen is die schade lijdt die boven het normaal maatschappelijk risico uitstijgt. De benadering van de HR kan daar volgens mij niet mee overweg. Ook zonder formele rechtskracht (bijv. bij feitelijk handelen) is het trouwens merkwaardig om de grond voor schadevergoeding te zoeken in onrechtmatige daad. Een feitelijk overheidshandelen vandaag zou dan over een jaar onrechtmatig kunnen blijken omdat een bepaalde groep nadeel ondervindt die uiteindelijk boven het normaal maatschappelijk risico uit is gestegen. Daar zit iets geks in.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
|
|
| |
Pagina 2 van 2 |
Ga naar pagina Vorige 1, 2 |
|
U mag geen nieuwe onderwerpen plaatsen
U mag geen reacties plaatsen
U mag uw berichten niet bewerken
U mag uw berichten niet verwijderen
U mag niet stemmen in polls
|
|
|
|
