Verandering hoofdverblijf

Mara · Leeftijd: 52 Geslacht: Sterrenbeeld: Berichten: 59

Aller eerst wil ik even kwijt dat ik blij ben jullie weer gevonden te hebben. Ik ben dan wel een leek, maar nog steeds enorm geïnteresseerd in familierecht.

Ik zit met het volgende in m'n maag.....

8 jaar geleden is mijn man gescheiden van zijn toenmalige vrouw (zij heeft hem het huis uit gezet met alle narigheid vandien). Helaas is het een vechtsscheiding geweest en dan met name van haar kant. Zij dwarsboomt voortdurend de omgang van kind en vader. Ondanks dat de rechters mijn man veel gelijk hebben gegeven vonden zij contact via een omgangshuis noodzakelijk en is hij daar destijds mee akkoord gegaan. Doordat de begeleiding aldaar hem het sterke gevoel gaven op hand van moeder te zijn (vader is slecht voor het kind) en hij kind ziender ogen achteruit zag gaan, heeft hij de handdoek in de ring gegooid en tegen de rechter gezegt dat dit niet meer in het belang van het kind was. Er is toen als volgt door de rechter gesproken:
De toepassing van eerdergenoemde wetsartikelen (artikel 1:253a; lid 4 van voornoemd artikel wordt artikel 1:377a, derde lid, van overeenkomstige toepassing verklaard) houdt –kort weg- in dat de rechter in het belang van de kinderen een beslissing kan nemen, die inhoudt, dat er geen omgang met de kinderen is toegestaan. Uit recente jurisprudentie van de Hoge Raad, waarin ouders gezamenlijk het gezag uitoefenen, kan worden opgemaakt dat het niet noodzakelijk is om in de beschikking overwegingen of beslissingen met betrekking tot de tijdsduur van zo een ontzegging op te nemen. Elke ontzegging, dan wel afwijzing, van een verzoek als de onderhavige is tijdelijk van aard, in die zin dat een ouder zich in geval van wijziging van omstandigheden en in ieder geval na verloop van een jaar opnieuw tot de rechter kan wenden teneinde een omgangsregeling te doen vaststellen.

De beslissing:
Bepaalt dat er thans geen verdeling van de zorg- en opvoedingstaken ten aanzien van de minderjarigen, in casu omgang, tussen de vader en de minderjarigen, zal zijn.

Ter verduidelijking het gaat nu om 1 kind. Er zijn nog 2 erkende stiefkinderen, maar die hebben de leeftijd dat ze zelf kunnen beslissen en hebben zich tegen hun stiefvader gekeert.
Vader had middels zijn advocaat laten weten dat mocht het kind op een later moment aangeven dat het omgang met de vader wil, dat hij er voor open staat en er in onderling overleg een regeling getroffen kan worden.

Dit is dus ook exact wat er vorig jaar gebeurt is. Een jaar na de uitspraak heeft het kind zelf weer contact gezocht. Dit is een heel jaar goed gegaan al was het hier en daar moeilijk omdat moeder er totaal niet achter stond en staat (maar neemt zelf geen enkele moeite om hier iets aan te doen behalve dan haar negativiteit tegen kind te spuien).
10 maanden na het eerste contact belt moeder met vader om hem te vragen of hij daar heen kan komen omdat het kind aangegeven heeft bij moeder dat het bij vader wil wonen. Het eind van het gesprek is dat beide partijen akkoord gaan met de verandering en dat vader naar huis gaat om alvast het één en ander officieel te regelen en kind de laatste 2 dagen voor de vakantie nog naar school te laten gaan. ’s Ochtends blijkt het kind zomaar ineens van gedachten verandert en wordt vader voor van alles en nog wat uitgemaakt. Er gaat een maand zonder contact voorbij en dan zoekt kind weer contact, want zo geeft het te kennen, het kan niet zonder vader. Langzaam aan groeit de band tussen vader en kind en verblijft het kind ook steeds regelmatiger bij vader.
Zomervakantie breekt aan en na het zoveelste diepgaande gesprek gooit kind alles eruit wat het dwarszit en geeft het wederom aan bij vader te willen wonen. Om dat er geen contact met moeder is schakelt vader zijn advocaat in, mede omdat hij een totale verandering heeft ervaren bij het kind vanaf het moment dat deze de beslissing had genomen om bij vader te willen wonen. Zelfs buitenstaanders spreken lof over de omwenteling van het kind.

Moeder en stiefkinderen zijn inmiddels drukdoende bezig met geestelijke mishandeling van dit kind (kind voelt zich een kutkind, waardeloos, een mislukking, etc.) en vader weet niet wat hij moet doen.
Bijzonder Curator is inmiddels aangevraagt voor het kind. Welke wegen kunnen nog meer bewandelt worden?

Vader heeft nooit eerder weer een stap naar de rechtbank gezet omdat hij bang was het kind weer bij zich weg te jagen gezien het feit dat moeder keer op keer alles dwarsboomt en hij er zeker van wilde zijn dat het kind de omgang zelf wilde. De gang naar de rechtbank is dit keer gemaakt omdat vader zich ernstige zorgen over de thuissituatie van het kind maakt.

Sorry als dit een beetje rommelig overkomt...
_________________
When life gives you lemons, turn them into lemonade