Tewerkstelling en loonbetaling vorderen

[Alziend Oog]

Beste forumleden, graag hoor ik uwer visie op de volgende situatie:

Onlangs heb ik te horen gekregen dat de onderneming waar ik reeds 3,5 jaar, naast mijn studie, werkzaam ben in een dermate slechte financiële toestand verkeerd dat het personeelsbestand zal worden verkleind en ook ik door deze ontwikkeling zal worden getroffen. Voor enkele werknemers is een ontslagaanvraag ingediend bij het UWV, maar voor mij acht de werkgever dit niet noodzakelijk.

Ik heb een arbeidsovereenkomst van onbepaalde tijd met onbepaalde arbeidsomvang en werk ieder weekend gemiddeld 10 uren. Mede door de onbepaalde arbeidsomvang is de werkgever van mening dat er sprake is van een oproepcontract. Werkgever geeft dan ook aan dat mijn arbeidsovereenkomst niet wordt beëindigd, maar dat ik simpelweg niet meer zal worden opgeroepen.

Met dit laatste ben ik het echter niet eens. Mijns inziens is er namelijk nooit sprake geweest van een oproepcontract. Een dergelijke oproepcontract ziet immers op het incidenteel tewerkstellen van arbeidskrachten bij onvoorziene omstandigheden, terwijl ik gewoon standaard op ruim van te voren ingeroosterde uren werk. Het werkrooster wordt ruim een maand van te voren gepubliceerd en van mij wordt verwacht ook voor deze publicatie vrije dagen en dergelijke aan te geven. Van "oproepen" is dus niet bepaald sprake.

Indien de werkgever besluit mij niet meer op te roepen, of dus eigenlijk niet meer in te roosteren, wil ik het hier niet bij laten zitten. Mijns inziens kan ik tewerkstelling en loonbetaling vorderen indien de werkgever daadwerkelijk besluit mij niet langer in te roosteren, waarbij de arbeidsomvang zal moeten worden vastgesteld aan de hand van art. 7:610b BW. Indien de werkgever dan toch mijn arbeidsovereenkomst wilt beëindigen, zal dit wel door ontbinding of opzegging moeten plaatsvinden.

Heb ik het bij het rechte eind en zo ja, op welk moment moet deze vordering worden ingesteld? Nu het bekend is geworden dat ik niet langer wordt ingeroosterd of zodra het nieuwe rooster is gepubliceerd en ik daar uiteraard niet op sta?
_________________
Iuvat inconcessa voluptas

[Regin]

Volgens mij heb je gelijk. Het niet meer oproepen staat gelijk aan een onregelmatige opzegging. Ik zou zo snel mogelijk een aangetekende brief aan je werkgever sturen dat je bereid bent om te blijven werken. Omdat je werkgever in moeilijkheden verkeert is het misschien verstandig om in overleg met hem te treden: bij een eventueel faillissement kan je naar je geld fluiten.

[marja.verstralen]

Ja, alleen het niet te werk stellen is niet gelijk te stellen aan onregelmatige opzegging. Het niet meer te werk stellen is een omstandigheid die in de risicosfeer van de werkgever valt, zodat u op grond van art. 7:628 BW recht hebt op loondoorbetaling (met eventueel verhogingen van art. 7:625 BW en 6:119/120 BW). U moet dan inderdaad uw werkgever een aangetekende brief sturen waarin u zich bereid verklaart de overeengekomen arbeid te verrichten. Op grond van het rechtsvermoeden van art. 7:610b BW wordt de overeengekomen arbeidsduur bepaald.

[marja.verstralen]

Toevoeging: daarnaast kunt u inderdaad feitelijke tewerkstelling vorderen op grond van art. 7:611 BW (goed werkgeverschap).

[Regin]

[marja.verstralen]

Ik vind het een vreemde uitspraak. De rechtsgevolgen van niet oproepen zijn heel anders dan van opzegging. Bij niet oproepen blijft de arbeidsovereenkomst voortduren, zodat de werknemer op grond van het rechtsvermoeden van art. 7:610b BW en art. 7:628 BW aanspraak maakt op loondoorbetaling, indien hij bereid is de bedongen arbeid te verrichten.
Bij opzegging is de arbeidsovereenkomst nietig en heeft de werknemer enkel recht op schadevergoeding (art. 7:677 lid 2 BW). Wel kan hij herstel van de arbeidsovereenkomst vorderen, art. 7:682 BW.
Volgens mij klopt de uitspraak niet.

[bona fides]

Het is een kwestie van interpretatie. De kantonrechter legde de brief van de werkgever aan de hand van art. 3:33 en 3:35 BW uit als een opzegging.

Een iets anders geformuleerde brief onder iets andere omstandigheden (en met een iets andere rechter) zou wellicht slechts worden uitgelegd als een feitelijke mededeling dat de werknemer niet meer zal worden opgeroepen (in plaats van als een eenzijdige opzegging).

In het geval van TS zou ik zeggen dat er geen sprake is van een opzegging. De werkgever bedoelt het niet als een opzegging en TS begrijpt het ook zo. Je kunt m.i. niet opzeggen terwijl je in goed begrijpelijk Nederlands zegt dat je niet opzegt. (Maar ik sluit niet uit dat de Nijmeegse kantonrechter er ook hier een opzegging in zal willen lezen.)
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet.

[Regin]

[bona fides]