Schuldbewijs?

[Silvie]

Bij verdeling van een erfenis, kwam een geldleningsovereenkomst aan het licht, waaruit bleek dat A een schuld had bij de overledene. De erfgenamen "erven" deze schuld, zodat A nu geld schuldig is aan de erfgenamen.
Echter beweert A dat de overledene ook nog een schuld had bij hem. Hier is geen geldleningsovereenkomst van opgesteld, A heeft alleen een bankafschrift als bewijs.
Volgens de notaris is dit bankafschrift voldoende bewijs van een schuld, en zou nu dit bedrag verrekend moeten worden met het bedrag waar de erfgenamen aanspraak op kunnen maken. Ik heb hier echter mijn twijfels over, vandaar deze vraag:
Is een bankafschrift ook daadwerkelijk rechtsgeldig bewijs van een schuld?

[StevenK]

Wat staat er op dat afschrift?

[Silvie]

Even een verdere situatie toelichting:

De overledene is 8 jaar geleden gescheiden. Ze had toen al een nieuwe partner, en moest haar ex-man uitkopen uit hun woning. Dit kostte 45.000 euro. Hiervoor zou haar nieuwe partner (A) haar (naar zijn eigen zeggen) 34.000 euro geleend hebben.

Op het bankafschrift staat dan ook dat dit bedrag is overgemaakt van de rekening van A naar de girorekening van de ex-man van de overledene.

[StevenK]

[Silvie]

[Michèle]

Maar je maakt niet zomaar 34000 E over naar iemand. (Is mij nog nooit overkomen althans )
Zeker i.v.m. de context, namelijk het uitkopen bij scheiding, heeft hij met het bankafschrift wel een punt.
Weten jullie hiervan, is enkel een bewijskwestie of komt deze claim helemaal uit de lucht vallen?
_________________
www.breiwinkeltje.nl

[Silvie]

We weten dat er destijds geld betaald moesten worden aan de ex-man van de overledene, wij weten ook dat A daarvoor toen geld voor heeft geleend, maar er is ons altijd verteld dat de overledene, toen zij 2 jaar later het huis verkocht om samen met A een nieuw huis te bouwen (waar zij toen geld voor heeft geleend aan A, wat dus wel vastgelegd is in een geldleningsovereenkomst) de 34.000 euro heeft terugbetaald. Punt is nu dus dat A zegt van niet en als bewijs daarvan dit bankafschrift aanvoert. Wij kunnen alleen niet nagaan of dit geld inderdaad is terugbetaald, omdat de rekeningen van destijds niet meer bestaan en A weigert de afschriften ter inzage te geven.

[Michèle]

Hmm dat is tricky. Een bankafschrift met de lening er op zegt natuurlijk niets over het feit of er op een later tijdstip wel of niet is terugbetaald. Dat A weigert inzage te geven in de relevante bankafschriften maakt hem er niet geloofwaardiger op.
Bewijstechnisch zit het dus als ik goed begrijp zo: jullie (erfgenamen) stellen een bedrag van hem tegoed te hebben. Hij stelt dat te kunnen verrekenen met een andere lening. Deze stellingen kunnen bewezen worden. Jullie stellen dat die lening reeds is afgelost en dat hij dus het volledige bedrag moet betalen. Dit laatste kunnen jullie alleen niet bewijzen omdat de wederpartij 'op de papieren zit'. En daar loopt het spaak voor jullie, want je moet je stellingen met bewijs onderbouwen.
Heb je al contact opgenomen met de bank van destijds? Het is nl. mogelijk om, tegen vergoeding, oude rekeningafschriften op te vragen. Of dit ook bij inmiddels opgeheven rekeningen kan weet ik echter niet.

In geval van rechtzaak kan A volgens mij wel gedwongen worden inzage te geven, en anders kan de rechter de conclusie trekken 'die hij geraden acht'. Maar dat laat ik graag aan anderen over om te bevestigen of te betwisten

Edit: staat er in die geldleningsovereenkomst van de overledene aan A niets over het eerdere bedrag van €34000? Dat zou ik toch raar vinden.
_________________
www.breiwinkeltje.nl

[Silvie]

[bona fides]

Het lijkt mij ook dat de rechter in deze situatie A zou verplichten om inzage te geven.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet.

[Freak]

[bona fides]

[Silvie]

De afschriften van de overledene, tsja, dat is ook alweer zo´n maf verhaal. A claimt namelijk dat hij alles wat de overledene nog had liggen aan afschriften aan de erfgenamen heeft meegegeven. Hij heeft ons inderdaad afschriften meegegeven, punt is dat de erfgenamen niet meer hebben dan de afschriften vanaf 06-2007 tot 01-2008.
De overledene bewaarde overigens altijd alles, dus ik heb er moeite mee om te geloven dat zij echt haar vorige afschriften zou hebben weggegooid, maar voorlopig schieten we er dus niets mee op.

En even voor de duidelijkheid: in de geldleningsovereenkomst, daterende uit 2006, waaruit blijkt dat A schuld heeft bij de overledene, staat niets over een schuld voor de overledene bij A. Er staat hierin wel, dat A het geld wat hij leende van de overledene gebruikt heeft voor de bouw van zijn woning.

De (veronderstelde) lening van de overledene bij A, dateert uit 2004 (dus 2 jaar eerder). Hierbij is géén geldleningsovereenkomst opgesteld. Het enige bewijs dat A aanvoerd voor deze lening is dus een bankafschrift. Hierbij staat, behalve de boekingsdatum en het rekeningnummer waar het bedrag naar is overgemaakt geen enkele omschrijving van waar het geld voor bestemd zou zijn.

[bona fides]

[Silvie]

We weten dat A destijds de 34.000 heeft betaald. Volgens één van de erfgenamen was dit echter een gift en is het onredelijk om daar nu, na overlijden van de "krijger" een lening van te maken. Onder andere vanuit dat oogpunt komt de twijfel over een bankafschrift als bewijs voor een lening. De overledene heeft het daarnaast altijd doen voorkomen alsof dat geld terugbetaald was na de verkoop van haar toenmalige woning, maar het kan ook zijn dat zij gedacht heeft dat het geld ook niet terugbetaald hoefde te worden. De vraag is dan ook mede of je op basis van een bankafschrift mag zeggen dat iemand je geld schuldig was. (Het moge duidelijk zijn dat de relatie tussen A en de erfgenamen niet helemaal koek en ei is, en iedereen wil er zo voordelig mogelijk uitkomen.)
Wat daarnaast ook redelijk dwars zit, is dat A toen hij geld leende van de overledene in 2006, persé een geldleningsovereenkomst wilde laten opstellen, terwijl de overledene dit niet nodig achtte. Waarom wel zoiets willen als je geld leent van iemand, maar niet als je het uitleent?

We hebben inmiddels contact gehad met de bank, deze ging na welke rekeningen er destijds liepen op naam van de overledene, dus waarschijnlijk komen de afschriften spoedig.
De belastingdienst is inderdaad een goede tip, eventueel ook daar nog maar eens navraag doen.