|
|
| Auteur |
Bericht |
Foobar
Leeftijd: 54
Geslacht: 
Sterrenbeeld: 
Berichten: 1
|
 Geplaatst: ma 21 jan 2008 18:28 Onderwerp: Preventief fouilleren, loopje met de wet? |
   |
|
Hoi,
Ik had een vraag mbt preventief fouilleren en het recht op eerbiediging van de persoonlijke levenssfeer zoals o.a. in onze grondwet, artikel 8 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM)en artikel 17 van het Internationaal Verdrag inzake Burgerrechten en Politieke rechten (BUPO)
Volgens artikel 151b van de Gemeentewet mag de gemeente zogenaamde veiligheidsrisicogebieden aanwijzen waar vervolgens preventief gefouilleerd mag worden. Als je naar de memorie van toelichting kijkt voor deze wet dan zie je dat daar o.a. het volgende staat:
| Quote: |
Op grond van artikel 8 EVRM is geen inmenging van enig openbaar gezag in het privé?leven toegestaan, dan voor zover bij de wet is voorzien en in een democratische samenleving noodzakelijk is in het belang van onder andere, de openbare veiligheid of het voorkomen van wanordelijkheden en strafbare feiten en de bescherming van de gezondheid. De voorgestelde bevoegdheid dient verschillende van de in artikel 8 EVRM genoemde belangen, met name het belang van de openbare veiligheid, het voorkomen van wanordelijkheden en strafbare feiten en de bescherming van de gezondheid. Bij de beantwoording van de vraag of een bepaalde beperking noodzakelijk is in een democratische samenleving, geniet de nationale wetgever een ruime beoordelingsvrijheid ("margin of appreciation"). Deze beoordelingsvrijheid is echter niet onbeperkt. Zo dient volgens jurisprudentie van het Europese Hof voor de rechten van de Mens (EHRM) met betrekking tot dit vereiste sprake te zijn van een dringende maatschappelijke behoefte ("pressing social need"), dient de beperking proportioneel te zijn in relatie tot het beoogde legitieme doel ("proportionate to the legitimate aim pursued") en dienen de redenen die voor de beperking worden gegeven, relevant en voldoende te zijn ("relevant en sufficient"). Het wetsvoorstel is tegen het licht van deze jurisprudentie gehouden. In dit verband is van belang dat de noodzaak voor dit wetsvoorstel is aangetoond door de feiten zoals die uit de in paragraaf 2 aangehaalde rapporten blijken. Tevens tonen de commentaren van de verschillende instanties aan dat bij de verantwoordelijke autoriteiten een brede behoefte aan deze regeling bestaat. Ten slotte zij voor wat betreft de proportionaliteit opgemerkt dat nadrukkelijk in de regeling een beperking in tijd en plaats is opgenomen.
|
Met name die laatste zin is interessant, ze stellen dat het proportioneel is omdat er een beperking in tijd en plaats is opgenomen. Die plaats is in Amsterdam praktisch het hele centrum en de tijd betreft een periode van een jaar (waarna die weer met een jaar verlengd wordt)
Voor zover ik begrepen heb schrijft de burgemeester van Amsterdam een verzoek om bepaalde gebieden te laten bestempelen tot 'veiligheidsrisicogebied' dat de officier van justitie moet goedkeuren. Daarna mag er preventief gefouilleerd worden.
Het hof in Amsterdam heeft in een eerder vonnis reeds aangegeven dat de gemeente en ovj het veel te ruim nemen met de wet. Daarna zijn ze daar vrolijk mee verder gegaan.
Mijn vraag is: wat moet ik doen om er voor te zorgen dat preventief fouilleren niet meer ingezet mag worden voor dit soort absurd lange periodes en grote gebieden waardoor het feitelijk altijd en overal mag in het centrum van Amsterdam? Ik wil het dus structureel aanpakken zodat de gemeente niet na te horen krijgen dat het niet mag alsnog vrolijk door gaat.
Links:
Memorie van toelichting: http://www.zakboekenpolitie.com/actualiteiten/wapengeweld/actua_wapengeweld_mvt.htm
Eerder vonnis rechtbank Amsterdam:
http://www.rechtspraak.nl/ Zaaknummer: 23.645.05
[/quote] |
|
|
|
|
 |
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22893
|
| Geplaatst: ma 21 jan 2008 19:28 Onderwerp: |
|
|
De uitspraak van het Hof Amsterdam geeft ook een goed overzicht van de relevante regelgeving.
Het lijkt mij dat je bezwaar kunt aantekenen tegen de aanwijzing van een veiligheidsrisicogebied door de burgemeester overeenkomstig art. 151b lid 1 Gemeentewet. Dan moet je wel als belanghebbende bij die aanwijzing kunnen worden aangemerkt en daarvoor moet je kunnen aantonen dat de aanwijzing je in een eigen, persoonlijk, objectief, rechtstreeks en actueel belang raakt. Het "persoonlijk" belang lijkt mij het voornaamste obstakel. Als je in het beoogde veiligheidsrisicogebied woont, zit je goed. Als je daar werkt misschien ook. Als je kunt aantonen dat je er regelmatig komt, misschien ook. Hoe groter de groep die hetzelfde kan zeggen, hoe minder waarschijnlijk de rechter het een "persoonlijk" belang zal achten. Waar de grens precies ligt durf ik niet te zeggen. Eventueel kun je met een schriftelijke machtiging ook namens een bewoner procederen.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
Marco Knol
Leeftijd: 54
Geslacht:
Sterrenbeeld: 
Studieomgeving (BA): UU
Berichten: 598
|
| Geplaatst: di 22 jan 2008 2:46 Onderwerp: |
|
|
Gezien de uitspraak van het Hof lijkt het me dat je zou kunnen verzoeken toepassing te geven aan lid 6 van artikel 151b Gemeentewet. Ofwel, dat men de gebiedsaanwijzing intrekt. Doet men dat niet dan stap je naar de (bestuurs)rechter en daar zou denk ik ook best een dwangsom aan verbonden kunnen worden.
_________________
Gelijk hebben is niet hetzelfde als bewijs hebben. |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22893
|
| Geplaatst: zo 27 jan 2008 22:53 Onderwerp: |
|
|
Goede opmerking van Marco. In mijn reactie vergat ik te vermelden dat het maken van bezwaar tegen de aanwijzing slechts mogelijk is binnen de bezwaartermijn van 6 weken. Daarvoor zou je dus moeten wachten tot de eerstvolgende aanwijzing. Niet onoverkomelijk, maar lid 6 geeft de mogelijkheid om direct om intrekking te vragen.
Interessant overigens dat de strafrechter zich niets lijkt aan te trekken van de formele rechtskracht van het aanwijzingsbesluit. Ik weet eerlijk gezegd niet of dat gebruikelijk is. Op zich had de strafrechter het besluit ook via art. 8 EVRM buiten toepassing kunnen laten, maar als ik het goed lees baseert hij zijn vaststelling dat het besluit rechtskracht ontbeert op de onjuiste toepassing van art. 151b Gemeentewet.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
|
|
