Onverschuldigde betaling

yogi

Case: er is sprake van een koopovereenkomst tussen b2c waarin staat opgenomen dat consument uiterlijk bij levering de gehele koopsom dient te betalen alvorens het bedrijf het goed aan consument levert. De leverweek is opgenomen in de koopovereenkomst tussen partijen en later wordt ook de dag en tijdstip iom consument vastgesteld bij schrijven.

Vervolgens betaalt de consument de gehele koopsom reeds enkele weken voor deze overeengekomen leverdatum (op eigen initiatief). Dan enkele dagen later wil consument ineens (om wat voor reden dan ook- bijv. omdat hij in scheiding ligt en dat geld eigenlijk wel kan gebruiken) een gedeelte van de betaling teruggestort krijgen. De vraag rijst of het bedrijf nu verplicht is gehoor te geven aan dit verzoek om gedeeltelijke (max de helft) terugstorting?

1-- De betaling door consument is onverschuldigd gedaan. Is artikel 6:39 BW hier van toepassing als we er vanuit gaan dat in bovengenoemde situatie sprake is van een obligatoire rechtshandeling waarin een opschortende tijdsbepaling is?

- Een opschortende tijdsbepaling = De verbintenis met tijdsbepaling houdt in dat de prestatie pas is verplicht na verstrijken van de tijd, daarvoor is de vordering niet opeisbaar, maar de schuldenaar is wel gerechtigd de vordering na te komen, tenzij anders werd overeengekomen. De opschortende werking daarbij: de verbintenis dient, geheel of gedeeltelijk, uitgevoerd te worden na een zekere tijd of gebeurtenis (in betreffende leverweek).

- Volgens 6:39 BW lid 2 geldt betaling vóór de vervaldag (in dit geval voor leveringsdatum) NIET als onverschuldigd.

Dit zou betekenen dat consument hetgeen vóór het verschijnen van de termijn heeft betaald niet kan terugvorderen (met een actie uit onverschuldigde betaling).

Volgt iemand deze beredenering of zit ik er volledig naast en is er juist geen sprake van een opschortende tijdsbepaling? Daarbij blijft de vraag spelen of moet worden meegenomen dat consument maar max 50% zou hoeven aan te betalen conform de wet?