Ontslagen als vrijwilliger: wat is mijn rechtspositie?

[Klaas1952]

Omdat ik al een poos werkloos ben, heb ik mij aangemeld bij een vrijwilligersorganisatie in Den Haag. Dit in de hoop dat ik meer sociale contacten krijg plus door mijn inzet meer kans krijg op uiteindelijk betaald werk.

Betreffende organisatie zoekt honderden vrijwilligers voor het Taalmaatjesproject. Hierbij worden de inburgeraars gecoacht/geholpen bij het inburgeren door vrijwilligers. Dit is een groot project in Nederland, waarbij elk 'koppel' € 750 oplevert voor de instantie.

Op de koppelingsavond werd ik gekoppeld aan twee Turkse heren. Aansluitend was er een gezamenlijke maaltijd om het einde van de ramadan te vieren: de iftar. Het was rumoerig en we konden elkaar nog niet goed verstaan. De ene heer wilde uitsluitend samen met de andere man gecoacht worden. De andere heer zou daarna enkele weken met vakantie gaan naar Turkije. Daarna bleek hij de afspraken vergeten te zijn.
Kortom: pas na enkele weken kwam er telefonisch contact, maar nog geen ontmoeting.

De projectleidster heeft mij nu ontslagen, omdat zij vindt dat ik niet goed functioneer.
Ik denk daar heel anders over.

Er is geen schriftelijk contract. Er is wel wat email. Het ontslag was mondeling.

Wat is nu mijn rechtspositie als vrijwilliger? Kan men maar lukraak met mij sollen?

[Klaas1952]

Ik ben wat tot rust gekomen, en ik denk nu het volgende.
De instantie bemiddelt bij het tot stand komen van koppels.
Een koppel bestaat uit een (taal)coach en een coachee/inburgeraar.
Voor elk ontstane koppel verkrijgt men een standaardbedrag aan gemeentelijke subsidie.

Het tot stand komen vindt plaats op een bijeenkomst. En aldaar is er sprake van wilsovereenstemming tussen coach en coachee.
Op een later tijdstip kan het gebeuren, dat een van de twee partijen van verder contact afziet. De bemiddelende instantie is dus in feite een derde partij.
De bemiddelende instantie kan daarom de bestaande wilsovereenstemming tussen coach en coachee niet teniet doen.

Gevolg daarvan is, dat de bemiddelende instantie gewoon verder moet gaan met het aanbieden van de ondersteuning zoals die bij het project hoort. Anders gezegd: de instantie is niet gerechtigd, de coach te weigeren bij een relevante voorlichtingsbijeenkomst.

Het weigeren, in combinatie met het opstrijken van de subsidie, is naar mijn idee een onrechtmatige daad.

Hoe klinkt mijn gedachtegang? Zit er een fout in??

[Zure]

Zover ik uit je bericht kan opmaken kan je niet ontslagen worden want je hebt in de eerste plaats geen arbeidscontract. Dus ja ze kunnen zo met je sollen.

Lees dit er maar even over. http://www.arbeidsrechter.nl/h/h112.htm

Voor je 2e bericht zit er een denkfout. Jij hebt het over de derde als bemiddelende instantie en jezelf als coach. Het lijkt mij dat jij en de derde hetzelfde zijn. Jij doet werkte immers voor de vrijwilligersorganisatie. Dus het lijkt mij dat ze jou gewoon kunnen weigeren.

[Klaas1952]

Ok, 'ontslagen' is hier niet de juridische term. "Ik mag gewoon niet meer meedoen met het project".
Maar de feitelijkheid is anders. De coachee wil zich gewoon door mij laten coachen. En het is in zijn belang, dat zijn coach (ik dus) voldoende is bijgepraat. Dat is de taak van de projectleider.

Er is geen arbeidsovereenkomst, en ook geen contract.
Er is alleen sprake van bemiddeling en van opleiding.

Ik kan je dus niet volgen in je redenering dat ik met de bemiddelende instantie één zou zijn.
Dat zou wel gelden bij een dienstverband, dan valt het werk van de werknemer onder de verantwoordelijkheid van de werkgever.

In mijn geval ben ik van mening, dat de bemiddelende instantie niet bevoegd is de wilsovereenstemming teniet te doen.
Dit argument kan ik aanvullen: de looptijd van de coaching wordt bepaald door het tijdstip van het behalen van het inburgeringsexamen. Na het behalen daarvan stopt het coachen. (Maar vaak blijkt het contact verder te gaan. Het heet dan vriendschap. )

Dus de instantie zoekt coaches/vrijwillers, bemiddelt in het tot stand komen van koppels en geeft opleiding aan de vrijwilligers. Het eindpunt is het inburgeringsexamen.
Ik vermoed dat de instantie ook toezicht houdt of behoort te houden, maar daarover heb ik geen informatie gevonden. Het enige is het 'piepsysteem': een inburgeraar kan klagen over zijn taalcoach en om een ander vragen. Dat is hier niet gebeurd.

Ik kan het niet anders zien dan een onrechtmatige inmenging in andermans zaken, plus het onrechtmatig nalaten van met de gemeente afgesproken verplichtingen.

[WimWest]

Het feit blijft dat de organisatie geen overeenkomst heeft met de vrijwilliger en dus elk contact kan verbreken. Pure willekeur.
Dat u het niet eens bent met de wijze waarop de organisatie werkt is een hele andere zaak. U kunt natuurlijk gaan reclamerenn bij de gemeente dat deze organisatie haar werk niet goed doet. Zal u niet veel helpen.

Of u kunt zelf een dergelijke organisatie opzetten, mag allemaal in NL.

[Klaas1952]

Ok, WimWest, ik kan je volgen dat er sprake is van pure willekeur tussen de organisatie en mij.

Of de gemeente daar blij mee is, valt sterk te betwijfelen. Immers de gemeente verstrekt subsidie, en wil daarom een verantwoording zien.
Als nu blijkt, dat ik als vrijwilliger word wel opgevoerd, maar de bijbehorende ondersteuning niet wordt geleverd, dan is er sprake van wanprestatie.
Ok, in die wanprestatie ben ik geen partij, maar wel belanghebbende.

Ik geef nog wat informatie. Uit verschillende bronnen heb ik klachten gehoord over betreffende medewerkster/projectleider.
Als ik de klachten beoordeel naar geldende maatstaven, kom ik tot de conclusie dat de medewerkster haar functie niet aankan.
Verdere info: het opleidingsinstituut had al enig wantrouwen, en dat wist ik al. Men heeft mijn inburgeraar gebeld met de vraag of hij met mij door wil gaan. En dat is zo. Dus ik blijf gewoon vrijwilliger!

Even voor de duidelijkheid: hieruit blijkt maar weer dat de projectleidster in de fout zit.

Nu de projectleidster haar functie niet aankan, komt zij uiteraard in de verleiding haar wanpresteren te verhullen. In casu stuurt zij mij weg, zonder opgaaf van feitelijke redenen.
Deze gebeurtenis is natuurlijk niet specifiek voor mij, maar wel voor haar wijze van haar functie uitoefenen.
Anders gezegd: zij zal dit altijd doen, zeker als zij daar juridisch toe gerechtigd is. Haar wanpresteren wordt juridisch gedekt.

Ik zou als gemeente daar niet blij mee zijn.
De gemeente kan het contract met de instantie aanscherpen, zodat dit soort wantoestanden minder kans krijgen.
Daar ga ik mij nu op richten. Naast het fijne contact met mijn inburgeraar dus.

[WimWest]

Succes, alhoewel het meer lijkt op revanche.

[Klaas1952]