Onterecht geld ontvangen; actie?

[Lucas]

Stel, je krijgt van je uitkeringverstrekker € 5000 te veel uitgekeerd. Je hebt dus geen recht op dat geld, dat weet je en je zult je ook nooit op het tegendeel beroepen (verjaringsperikelen even daargelaten).

Wat is er op tegen om dit geld op je spaarrekening te "parkeren" en in de tussentijd er de rente van te plukken, tot het moment dat de uitkeringverstrekker achter de fout komt en het geld terugeist? Bestaat bv. de kans dat de uitkeringverstrekker ook de wettelijke rente vergoed kan zien over de tussentijd? Hoe ver moet je juridisch gaan als "begunstigde" in een geval als dit? (los van het morele aspect)

[cia76]

De 5000 is onverschuldigd betaald en de getrokken rente is een ongerechtvaardigde verrijking. Als het het geld bewust van je betaalrekening naar je spaarrekening sluist, terwijl je weet dat dit geld niet aan jou toebehoort, denk ik dat het nog strafbaar is ook. Ik weet niet of er forfaitaire bedragen bestaan om het rentegenot terug te vorderen maar ik denk inderdaad dat dit gewoon de wettelijke rente is.

[tikSimone]

Dat kost je dus uiteindelijk geld
_________________
Nait soez'n, moar doun!

[bona fides]

Van verduistering of een ander strafbaar feit lijkt me geen sprake, zolang je het geld maar onmiddellijk kunt terugbetalen zodra om terugbetaling wordt gevraagd.

Is de onverschuldigde betaling te kwader trouw aangenomen, dan is de ontvanger direct wettelijke rente verschuldigd (art. 6:205 jo. 6:119 BW). Ik weet eerlijk gezegd niet of de persoon die ziet dat er op zijn bankrekening ten onrechte een bedrag is gestort, dat bedrag te kwader trouw "heeft aangenomen" als hij het niet direct terugstort. Verder is het mij niet duidelijk of zo'n verplichting tot betaling van wettelijke rente (bij ontvangst te kwader trouw en/of na een vordering tot terugbetaling) ook bestaat bij een publiekrechtelijke onverschuldigde betaling.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet.

[cia76]

[tikSimone]

Dan noem jij het doorzetten naar een spaarrekening het wederrechtelijk toeëigenen? En dat is dan niet het geval als je het op de gewone rekening laat staan? Beide zijn echter niet toegankelijk voor de derde die heeft gestort. En de mogelijkheid blijft toch dat de derde storneert? (wat dan tot een heftig tekort op de lopende rekening leidt, maar dat terzijde).
_________________
Nait soez'n, moar doun!

[WimWest]

[bona fides]

Storneren kan alleen met onterecht geïncasseerde automatische incasso's, en dus niet bij een overboeking naar een verkeerde rekening.

Voor verduistering is opzet op wederrechtelijk toeëigenen vereist. Dat opzet ontbreekt hier. Uit het overboeken van het geld van een betaalrekening naar een spaarrekening is dergelijk opzet m.i. ook niet af te leiden. Sluis je het weg naar een Zwitserse bankrekening, dan zou dat anders kunnen zijn. Maar ook dan zie ik eigenlijk geen opzet, zolang het geld op de eerste vordering maar wordt teruggestort.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet.

[cia76]

[cia76]

[bona fides]

[klokluider]

Nu de steller het morele aspect even buiten beschouwing heeft gelaten is er niets mis mee om het geld te parkeren totdat de gerechtigde hier om verzoekt.

Ik meen mij nog te herinneren dat indien een publiekrechtelijk orgaan geld ten onrechte overmaakt dat je in dat geval juist moet wachten totdat zij zich melden en je verzoeken dit weer terug te betalen. Dit was gebaseerd op wat slechte ervaringen en missende bedragen waardoor de burger die reeds had terugbetaald ineens nogmaals moest betalen.

[Lucas]

Ok, dat laatste klinkt natuurlijk interessant. Punt is dat men denkt bij het betreffende bestuursorgaan dat men dit geld moet uitkeren, terwijl dit in werkelijkheid niet het geval is. Het geld terugstorten levert zo lang zij de situatie niet wijzigen waarschijnlijk alleen op dat het geld weer wordt overgemaakt.

[bona fides]

De vraag is ook of er een (foutief) besluit aan die € 5000 ten grondslag ligt. Bijvoorbeeld een besluit waarbij de uitkering te hoog is vastgesteld. Als er zo'n besluit is, dan is het bedrag niet eens onverschuldigd betaald, maar kan de uitkeringsinstantie dat foutieve besluit waarschijnlijk wel vervangen door een correct besluit. Zodra dat is gebeurd, is het bedrag wel onverschuldigd betaald.

Hoe het bestuursorgaan het onverschuldigd betaalde terug moet vorderen hangt denk ik in de eerste plaats af van de wettelijke regeling in het kader waarvan de betaling is gedaan. Als die regeling iets bepaalt, dan geldt dat. Bepaalt die regeling niets relevants, dan kan het bestuursorgaan een besluit tot terugvordering nemen op grond van ABRvS 21 oktober 1996, AB 1996, 496. Als ik mij niet vergis kan het bestuursorgaan langs die weg echter geen wettelijke rente vorderen. Of het bestuursorgaan daarnaast gebruik kan maken van de civielrechtelijke rechtsgang durf ik niet te zeggen.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet.

[Alfatrion]

Van het wederrechtelijk rente toeëigenen kan m.i. geen spraken zijn zonder het wederrechtelijk toeëigenen van de hoofdsom.
_________________
Een appel per dag houdt de dokters weg, vooral als je goed mikt. - Winston Churchill