Oneens met vernietiging

[svdongen]

Beste allen,

Stel dat er sprake is van een meerzijdige rechthandeling: het sluiten van een overeenkomst, tussen A en B.
Persoon A was ten tijde van het sluiten, en is nog steeds minderjarig, en had maar toestemming voor een deel van de overeenkomst van zijn ouders om deze te sluiten. Voor een stuk van de overeenkomst blijkt achteraf dat persoon A geen toestemming had.
Persoon A was echter niet bewust van dit deel en denkt dat er sprake is van dwaling omdat er verschillende interpretaties mogelijk maken waarbij Persoon A niet op de interpratie van B was gekomen en Persoon B hem op diens interpretatie had moeten wijzen.
Persoon A stuurt, met toestemming van ouders, een brief naar B waarin hij de overeenkomst vernietigt.

Mijn vraag aan jullie:
1) Is het terecht om de overeenkomst geheel te vernietigen of mag alleen maar een deel worden vernietigd?
2) Wat moet persoon B doen als hij het niet eens is met de vernietiging?

[marja.verstralen]

Bij een verschil in interpretatie is sprake van oneigenlijke dwaling. Dit wordt opgelost via de weg van art. 3:33 BW en art. 6:217 BW. Als de koper de overeenkomst heeft mogen opvatten zoals hij hem heeft opgevat, is er geen sprake van wilsovereenstemming en is er geen overeenkomst tot stand gekomen. Zie het arrest HR Bunde/Erkens.

Pas als vast is komen te staan, dat de interpretatie van de verkoper de enige juiste is, is een overeenkomst tot stand gekomen en komt de koper toe aan een beroep op dwaling.

Het gedeelte van de overeenkomst dat de koper niet met toestemming van zijn ouders heeft gesloten, is geldig maar vernietigbaar, art. 3:32 lid 2 BW. Dit gedeelte kan ook vernietigd worden op grond van dwaling. Hij kan dus de gehele overeenkomst vernietigen op grond van dwaling.

[KathyKat]

Mijn vraag aan jullie:
1) Is het terecht om de overeenkomst geheel te vernietigen of mag alleen maar een deel worden vernietigd?
2) Wat moet persoon B doen als hij het niet eens is met de vernietiging?


Ten eerste voor het deel dat A geen toestemming had van zijn ouders kan dat deel van de overeenkomst worden vernietigd door de ouders op grond van artikel 3:32BW.

Een overeenkomst komt tot stand door aanbod en aanvaarding daarvan. (artt 3:217 jo 3:33 BW)
Wanneer er een discrepantie tussen wil en verklaring is moet er worden gekeken of tussen A en B interdaad een overeenkomst tot stand is gekomen en zo ja wat er precies mee wordt bedoeld indien er verschillende interpretaties zijn. (Bunde/Erckens & Haviltex arresten)

Bij dwaling is er sprake van een wilsgebrek, dat is wanneer de wil en verklaring van A overeenstemmen, maar de wil is op onzuivere wijze gevormd. Er is dus GEEN discrepantie tussen wil en verklaring.
vb. Je denkt een schilderij van Picasso te kopen, maar achteraf blijkt dat het nep is.

Hierboven is gezegd dat er al een overeenkomst is gesloten tussen A en B en dat A op onjuiste voorstelling van zaken de overeenkomst heeft gesloten. Er is naar mijn mening dan sprake van dwaling. A ging eerst akkoord met B, totdat A achteraf achter is gekomen hetgeen B bedoelde iets anders was.
Als aan alle vereisten van dwaling wordt voldaan (6:228) en dus A kan bewijzen dat er sprake van Dwaling is, kan de hele overeenkomst worden vernietigd.
Dus zowel het deel met toestemming van de ouders als het deel zonder toestemming van de ouders.

Als B het niet eens is met de vernietiging moet hij met tegenbewijzen komen dat er geen sprake is van dwaling. (Waarschijnlijk een zaak voor de rechter)

[svdongen]

[KathyKat]

[DENNIS79]

Volgens mij wordt er hier langs de verkeerde weg naar een oplossing gezocht.

Volgens mij is het antwoord te vinden in artikel 1:234 BW.

1. Is de minderjarige voor deze overeenkomst wel als handelingsonbekwame aan te merken ogv 1:234 BW? Of is het bijvoorbeeld een overeenkomst die minderjarigen gewoon zijn aan te gaan.
2. Is de minderjarige handelingsonbekwaam, dan dient er toestemming te zijn van de wettelijke vertegenwoordiger. Deze toestemming bepaalt welke overeenkomst er tot stand kan komen, en alle andere niet.
3. Is de toestemming verleent voor een andere overeenkomst, dan is de rechtshandeling vernietigbaar. Dat betekent dat er aan partiële nietigheid niet toegekomen wordt, daar dat slaat op de situatie dat er grond is om slechts een deel van een rechtshandeling te vernietigen (dan wel nietig is).
_________________
"Nusquam est, qui ubique est"

[KathyKat]

[KathyKat]

[svdongen]

En misschien nietigheid zoals in Bunde/Erckens. Is het echter noodzakelijk, volgens die criteria, dat er een expert of deskundige mening is ingeroepen?

[KathyKat]

[bona fides]

Het is maar zeer de vraag of TS daadwerkelijk "voor een deel" van de overeenkomst toestemming heeft gekregen. Een overeenkomst is meestal één geheel en niet een verzameling losse overeenkomsten die onafhankelijk van elkaar kunnen worden gesloten. Als er geen volledige toestemming was voor het sluiten van de overeenkomst, dan was er waarschijnlijk in het geheel geen toestemming voor het verrichten van die rechtshandeling.

Zoals DENNIS79 opmerkt is toestemming van de wettelijke vertegenwoordiger niet nodig als het gaat om een voor iemand van de leeftijd van de minderjarige gebruikelijke overeenkomst. Zonder te weten om wat voor overeenkomst het gaat, kunnen wij dat uiteraard niet beoordelen.

[svdongen]

Bedankt voor de reacties tot nu toe

Zou iemand misschien willen toelichten wat precies het verschil tussen dwaling en oneigenlijke dwaling is? Dit is mij niet helemaal duidelijk als ik ze naast elkaar leg, maar vast zie ik iets over het hoofd...

[bona fides]

[DENNIS79]

[KathyKat]

Bedankt voor jullie reactie Bona Fides en DENNIS79.