Basa
Leeftijd: 38
Geslacht: 
Sterrenbeeld: 
Studieomgeving (BA): UvT
Studieomgeving (MA): UvT
Berichten: 256
|
 Geplaatst: ma 30 nov 2009 13:49 Onderwerp: Oegandese regering wil doodstraf voor homo's |
   |
|
Homoseksualiteit, een nog niet volledig maar wel grotendeels gerespecteerde seksuelegeaardheid in onze westerse beschaving. Toch worden homoseksuele over de hele wereld nog steeds in een aantal landen vervolgd. In die landen heeft homoseksualiteit dezelfde aversie als in Nederland pedoseksualiteit dat heeft. In landen waar de Sharia geldt worden nog regelmatig homoseksuele tot de doodstraf veroordeeld, nu wordt dat dus ook mogelijk in Oeganda. Indien je een recidivist bent in het plegen van homoseksuele handelingen dan bestaat er de kans dat je de doodstraf krijgt. Toen ik dit las dacht ik meteen terug aan de tijd dat ik nog rechtsfilosofie kreeg aan het eerste jaar van de RU. In een stuk van Edith Brugmans uit de reader ‘Inleiding rechtsfilosofie’ stond op pag. 17 het volgende: | Quote: | | ‘Dit kritiekpunt luidt dat de mensenrechten een typisch product zijn van de westerse cultuur en niet aansluit bij niet-westerse samenlevingen. Bijvoorbeeld, in 1981 bekritiseren vertegenwoordigers van Afrikaanse landen de mensenrechten als ‘te modern westers’. Zij bedoelen dat de mensenrechten getuigen van een individualistische en rationalistische mentaliteit die niet die van Afrikanen is. Voor Afrika zijn de waarden van de gemeenschap, traditie en de verbeelding minstens zo belangrijk als de waarden van het individu, de toekomst en de ratio. Deze verschillen tussen de westerse en de Afrikaanse via op de mensenrechten komen goed tot uitdrukking in de preambule van de African Charter on Human and Peoples’ rights (banjul charter), aangenomen door de Organisatie voor Afrikaanse Eenheid op 27 juni 1981. In deze preambule wordt gesteld dat ‘vrijheid gelijkheid, rechtvaardigheid en waardigheid essentiële doelen zijn van de Afrikaanse volkeren’, en wordt uitdrukkelijk aandacht gevraagd voor de kracht van de historische traditie en de waarden van de Afrikaanse beschaving. Ruim een decennium later, in 1993, wordt dit kritiekpunt toegespitst door Samuel Huntington, als hij zegt dat de mensenrechten eerder functioneren als splijtzwam tussen verschillende beschavingen dan als een bindmiddel. Want, zo legt huntington uit, de mensenrechten worden door sommigen helemaal niet gezien als rechtvaardigheidsideaal van en voor allen, maar als machtsideologie van het westen. Het westen zou onder het mom van de verdediging van de mensenrechten, met economische, juridische, politieke en zelfs militaire middelen strijden voor wereldwijde alleenheerschappij. Aldus Edith Brugmans. |
En soms proberen we de mensenrechten helemaal niet op te dwingen maar zien we het schenden van de mensenrechten in sommige samenlevingen als zijnde traditie en inherent aan hun cultuur. Zoals we ook de gewoonte van Papoea-stammen in Nieuw-Guinea respecteren dat een jongeling die vraagt naar de hand van een meisje zijn a.s. schoonvader het recht en de plicht geeft met hem gedurende tijd anaal te verkeren, zodat de oudere man zijn kracht over draagt aan de jongere, wat in onze westerse maatschappij aangeduid zou worden als zowel pedoseksualteit als homoseksualiteit. Dienen wij ook te respecteren dat homoseksualiteit niet past in bepaalde minder vrije samenlevingen die de traditionele familiewaarden ernstig bedreigd achten door homoseksualiteit.
Naar aanleiding van bovenstaande stel ik de volgende vragen:
1. Moeten we de interne soevereiniteit van Oeganda respecteren?
2. Moeten we deze wet als onderdeel van de cultuur in Oeganda rekenen en rechtvaardigt deze cultuur een dergelijke wet?
3. Moeten we onze mensenrechten Oeganda opleggen en indien nodig naar middelen grijpen om onze mensenrechten af te dwingen?
4. Moeten we ons überhaupt bezighouden met het schenden van mensenrechten door niet westerse landen? En zo ja, waar ligt de grens dan?
5. Weet iemand nog een leuke pollvraag over dit onderwerp? |
|
