Content Syndication
|
|
|
|
|
|
  |
Pagina 1 van 1 |
|
|
|
| Auteur |
Bericht |
RPRN
Leeftijd: 37
Geslacht: 
Sterrenbeeld: 
Studieomgeving (BA): EUR
Studieomgeving (MA): EUR
Berichten: 99
|
 Geplaatst: di 02 dec 2008 21:13 Onderwerp: Noodweer tegen noodweerexces |
   |
|
Ik zit met de volgende juridische gedachte:
A wordt aangevallen door B (krijgt bijvoorbeeld een serie stoten) en verdedigt zich tegen deze wederrechtelijke aanranding disproportioneel door een hevige gemoedstoestand door deze aanranding veroorzaakt.
B weert zich op zijn beurt weer af door een flinke klap.
Komt B, voor wat betreft zijn laatste klap nu een beroep op noodweer toe, wanneer A zich beroept op noodweerexces?
In mijn ogen is dit inderdaad het geval, aangezien de noodweerexces de gedraging van A excuseert, doch niet rechtvaardigt, zodat zijn gedraging derhalve wel wederrechtelijk blijft, en B zich dus vervolgens weer tegen deze wederrechtelijke aanranding mag verdedigen door de flinke klap.
Hoe denken jullie hierover? |
|
|
|
|
 |
GJudge
Leeftijd: 37
Geslacht:
Sterrenbeeld: 
Studieomgeving (BA): RUN
Berichten: 173
|
| Geplaatst: wo 03 dec 2008 0:35 Onderwerp: |
|
|
Het noodweerexces is een algemene, geschreven schulduitsluitingsgrond. Deze ontnemen de verwijtbaarheid aan de gedraging.
In casu was er dus sprake van een situatie waarin noodweer is toegestaan, anders kom je niet aan een gerechtvaardigd beroep op noodweerexces voor A. A heeft dus in juridische zin geen 'schuld', dat als element (en eventueel bestanddeel) voor elk strafbaar feit noodzakelijk is. De wederrechtelijkheid blijft overeind, noodweerexces is geen rechtvaardigingsgrond.
Voor een gerechtvaardigd beroep op noodweer door B is vereist:
1. Een aanranding: in casu wordt B's lijf aangevallen.
2. Deze aanranding dient wederrechtelijk te zijn; zoals uit bovenstaande blijkt wordt slechts de schuld weggenomen, niet de wederrechtelijkheid.
3. Ogenblikkelijk gevaar: neem ik hier aan.
Op basis hiervan kom je tot de conclusie dat er een gerechtvaardigd beroep op noodweer door B tav de laatste klap mogelijk is. Er is echter meer:
4. Culpa in causa: dit staat slechts in de weg aan een gerechtvaardigd beroep op noodweer(exces) als dit alles overheerst. (Zie o.a. het arrest 'Rondslaan met koevoet, NJ 2006, 343). In casu acht ik dit doorslaggevend. B viel immers als eerste aan en even aangenomen dat A B niet wilde aanvallen, overheerst zijn 'first strike' het gehele incident. Als dit het feitencomplex zou zijn, dan loopt zijn beroep op noodweer tav de laatste klap hierop stuk.
5. Verdedigingswil (onttrekken aan de situatie; hiervan lijkt geen sprake).
6. Garantenstellung (laat ik even buiten beschouwing, is ook niks over gegeven).
Kortom: als A B absoluut niet wilde slaan oid, dan overheerst B's eerste reeks klappen het gehele incident en gaat B's beroep op noodweer tav de laatste klap niet op. Indien ze bijvoorbeeld al liepen te ruziën en B uiteindelijk als eerste sloeg (niet overheersend dus voor het incident) dan zou het wel kunnen slagen. Maar goed, dat ligt aan de precieze feiten.
_________________
Justice is in the eye of the beholder. |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22911
|
| Geplaatst: wo 03 dec 2008 1:26 Onderwerp: Re: Noodweer tegen noodweerexces |
|
|
| RPRN schreef: | | In mijn ogen is dit inderdaad het geval, aangezien de noodweerexces de gedraging van A excuseert, doch niet rechtvaardigt, zodat zijn gedraging derhalve wel wederrechtelijk blijft, en B zich dus vervolgens weer tegen deze wederrechtelijke aanranding mag verdedigen door de flinke klap. |
Logisch klopt je redenering wel, maar uit De Hullu begrijp ik dat culpa in causa aan een succesvol beroep op noodweer in de weg kan staan. Voorbeeld:
| HR 24 oktober 1989, NJ 1990, 353, m.nt. 'tH schreef: | 5.2. Het hof heeft dienaangaande overwogen en beslist: "O., dat het beroep op noodweer/noodweerexces wordt verworpen, daar verdachte zelf de confrontatie met het slachtoffer heeft gezocht door, na een eerdere ruzie, nadat hij naar huis was gegaan om een mes te halen en zich te verkleden in makkelijk zittende kleding, terug te keren op een zeer laat nachtelijk uur naar het cafe waar de ruzie was geweest en vervolgens, gelopen zijnde langs het huis van zijn ex-tegenstander, daarheen terug te keren nadat hij was nageroepen, wetende dat de ex-tegenstanders in de meerderheid waren.''
5.3. In 's hofs feitelijke en niet onbegrijpelijke oordeel dat de verdachte onder de door het hof vastgestelde omstandigheden zelf de confrontatie met het slachtoffer heeft gezocht ligt besloten dat het hof niet aannemelijk dacht dat de verdachte heeft gehandeld tot noodzakelijke verdediging tegen een ogenblikkelijke aanranding, of als gevolg van een hevige gemoedsbeweging, door een zodanige aanranding veroorzaakt. Uitgaande van dat oordeel heeft het hof het beroep op noodweer resp. noodweerexces terecht verworpen. |
Hier was geen sprake van noodweer in reactie op noodweerexces, maar bij noodweer in reactie op noodweerexces is het natuurlijk nog veel duidelijker dat er sprake is van culpa in causa. Dus uit dit arrest volgt a fortiori dat een beroep op noodweer in reactie op noodweerexces in ieder geval kán worden afgewezen wegens culpa in causa.
Interessant is dat in hoger beroep jouw argument was aangevoerd:
| raadsman schreef: | | Overigens merk ik in dit verband op dat er dan ook geen uitspraken zijn, waarin een beroep op noodweer afgewezen is op grond van culpa in causa. Tevens moge ik uw hof attenderen op de omstandigheid dat noodweer tegen noodweerexces toelaatbaar wordt geacht, vgl. Hazewinkel-Suringa, bewerkt door Remmelink, a.w., p. 257, terwijl bij noodweer tegen noodweerexces altijd sprake is van culpa in causa. |
edit: ik zie nu dat GJudge al op culpa in causa is ingegaan (en met een veel recenter arrest).
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
|
|
| |
Pagina 1 van 1 |
|
|
U mag geen nieuwe onderwerpen plaatsen
U mag geen reacties plaatsen
U mag uw berichten niet bewerken
U mag uw berichten niet verwijderen
U mag niet stemmen in polls
|
|
|
|
