|
|
| Auteur |
Bericht |
san68
Leeftijd: 57
Geslacht: 
Sterrenbeeld: 
Berichten: 8
|
 Geplaatst: wo 05 okt 2005 20:42 Onderwerp: Mondelinge afspraken met CWI rechtsgeldig? |
   |
|
Hallo ,
Ik heb een vraag betreffende dit. Ik ben een alleenstaande moeder en ik heb een vriend in het noorden van het land wonen. Nu is het volgende aan de hand. Ik heb bijstand en daar leef ik van. Mijn vriend komt 3 dagen naar mij toe. Hij slaapt 2 dagen hier. Na deze periode gaat hij weer naar huis. Momenteel staat het huis van mijn vriend te koop en we willen gaan samenwonen. We hebben dus in de volksmond een LAT relatie.
Ongeveer een maand of 2 geleden hebben wij een afspraak gemaakt met het CWI. We hebben ter kennis gegeven dat wij willen gaan samen wonen als het huis verkocht is. Dat was allemaal prima in orde, zo lang we maar aan onze afspraken zouden houden zou er niets aan de hand zijn. De afspraken zijn deze: mijn vriend mag 2 dagen hier slapen en 3 dagen aanwezig zijn. Zijn hobbyspullen mogen opgeslagen worden. Ik mag hem niet onderhouden en hij mij niet.
Nu is het volgende gebeurt: een week of drie geleden hebben wij bezoek gehad van het CWI. Ze hadden een tip gekregen van een anoniem iemand. Mijn vriend zou te veel bij mij zijn wat zeker niet waar is. Er waren een heleboel meldingen die echt niet klopte. Maar wat ons zo verwonderde dat de afspraken niet op papier stonden. Ik heb in 2 maanden tijd 2 nieuwe tussen personen gehad. Echter zijn de afspraken niet op papier gezet door het CWI. Tijdens het gesprek thuis hebben wij weer nieuwe afspraken gemaakt. We zouden het zwart op wit krijgen, echter het papier kwam binnen maar de afspraak over 3 dagen stond er niet op. Ik heb een mail gestuurd om te vragen of er iets mis is gegaan. 3 dagen niets gehoord en vanmiddag een telefoontje dat ze niet akkoord gaan.
Nu is mijn vraag, zijn deze mondelinge afspraken rechtsgeldig?
Kan ik er iets tegen in brengen? Voel mij zo machteloos tegen dit orgaan.
Ik hoop dat er iemand is die mij kan helpen met deze vraag.
Groetjes ,
San |
|
|
|
|
 |
Eva
Leeftijd: 43
Geslacht:
Sterrenbeeld: 
Studieomgeving (BA): UvA
Berichten: 1289
|
| Geplaatst: wo 05 okt 2005 23:02 Onderwerp: |
|
|
| In principe zijn mondelinge afspraken gewoon rechtsgeldig. Het probleem is alleen dat je waarschijnlijk moeilijk kunt aantonen dat ze gemaakt zijn. Daarom moet je ook meteen vragen om een schriftelijke bevestiging van dit soort afspraken. Als ze die niet geven en er later op terug komen wordt het een vrij lastig verhaal..... |
|
|
|
|
|
abraxes
Leeftijd: 45
Geslacht: 
Sterrenbeeld: 
Studieomgeving (BA): OU
Berichten: 1624
|
| Geplaatst: do 06 okt 2005 19:25 Onderwerp: |
|
|
Aansluitende op de probleemstelling bied ik u deze algemene informatie en vervolgens ga ik meer specifiek op de vraagstelling in.
| Quote: | Een belangrijk uitgangspunt van de WWB is dat bijstand in gezinssituaties wordt verstrekt als gezinsbijstand. In artikel 18 WWB is vastgesteld dat aan personen die een gezin of een gezamenlijke huishouding vormen bijstand en de daaraan verbonden verplichtingen worden afgestemd op de omstandigheden, mogelijkheden en middelen van het gezin. In het derde artikel wordt bepaald, dat in een gezinssituatie de bijstand aan de echtgenoten gezamenlijk toekomt tenzij een van hen geen recht op bijstand heeft (bijvoorbeeld omdat een van beiden studeert). Het gevolg van het uitgangspunt dat bijstand als gezinsbijstand moet worden verstrekt is dat er altijd eerst vastgesteld moet worden of de aanvrager tot een gezin behoord. Is dat het geval, dan bestaat er geen individueel recht op bijstand, maar wordt bij het vaststellen van het recht op bijstand rekening gehouden met het inkomen en vermogen van alle individuele gezinsleden. Dit wordt de gezamenlijke middelentoetsing genoemd.
In artikel 3.1 onder a van de WWB wordt beschreven wat onder een gehuwde wordt verstaan. Tot de gehuwden, zo stelt artikel 3 worden niet alleen personen gerekend die civielrechtelijk gehuwd of geregistreerd zijn, maar ook personen die een gezamenlijke huishouding vormen.
In artikel 3.3 wordt het begrip gezamenlijke huishouding ingevuld. Er zijn twee criteria bepalend:
twee personen hebben hun hoofdverblijf in dezelfde woning;
deze personen geven blijk voor elkaar te zorgen door het leveren van een bijdrage in de kosten van de huishouding, dan wel anderszins.
Voor het vaststellen of twee personen hun hoofdverblijf in dezelfde woning hebben is niet de formele staat, maar de feitelijke situatie doorslaggevend. Het feit dat iemand een woning heeft op een ander adres en daar ook is ingeschreven in de Burgerlijke Stand (formele situatie) hoeft nog niet te betekenen dat deze persoon ook daadwerkelijk zijn hoofdverblijf in deze woning heeft. De registratie bij de gemeente en het aanhouden van een afzonderlijke woning sluit de mogelijkheid van een hoofdverblijf in een andere woning samen met een ander namelijk niet uit (feitelijke situatie).
Indien echter uitsluitend in de weekeinden wordt samengewoond kan er geen sprake zijn van het houden van een hoofdverblijf in dezelfde woning. Bij LAT-relaties wordt aangenomen dat ieder van de partners het hoofdverblijf houdt in de eigen woning.
Indien personen op een adres zijn ingeschreven hoeft dat niet te betekenen dat deze personen ook daadwerkelijk het hoofdverblijf in dezelfde woning hebben. Het kan zo zijn dat op een adres verschillende zelfstandige woningen zijn ondergebracht. Van een zelfstandige woning is sprake als de woning beschikt over een eigen toegang. Dit houdt in dat de woning bereikbaar is zonder gebruik te maken van de vertrekken of gangen van een ander en er geen wezenlijke woonfuncties zoals woon- en slaapruimten, was- en kookgelegenheid en toilet met een ander worden gedeeld.
Ofschoon de feitelijke situatie doorslaggevend is, vormt de gemeentelijke basisadministratie (GBA) het uitgangspunt bij het onderzoek. Als gevolg hiervan wordt aangenomen dat twee personen het hoofdverblijf in dezelfde woning hebben, indien zij volgens het GBA op hetzelfde adres zijn ingeschreven. Het is echter mogelijk dat de gegevens van het GBA niet (langer) correct zijn. (Deze situatie kan zich voordoen indien de vorige bewoner zich bijvoorbeeld niet heeft laten uitschrijven.)
Het "blijk geven zorg te dragen voor elkaar" wordt in de jurisprudentie onder mee afgeleid uit de mate van financiële verstrengeling.
Voorbeelden van financiële verstrengeling zijn onder andere:
• het gezamenlijk doen van huishoudelijke uitgaven;
• gehele of gedeeltelijke inkomensoverdracht (hij geeft haar maandelijks een deel van zijn inkomen);
• inbreng van duurzame gebruiksgoederen in het huishouden (hij koopt voor haar een koelkast, tv en andere duurzame artikelen);
• de aanwezigheid van een gezamenlijke bank- of girorekening;
• gezamenlijke verzekeringen;
• een levensverzekering, met de ander als begunstigde etc.
Andere dan financiële factoren kunnen eveneens bepalend zijn voor de vaststelling van een gezamenlijke huishouding. Voorbeelden zijn:
• het verrichten van huishoudelijk werk voor de ander;
• het verzorgen van de kinderen van de een, door de ander;
• gezamenlijk gebruik van een auto;
• het gezamenlijk opknappen van de woning
• gezamenlijk op vakantie gaan etc. etc.
Het anderszins in elkaars verzorging voorzien is een essentieel onderdeel van de partnerdefinitie. Als een van de partners geen inkomen heeft, blijkt de gezamenlijke huishouding meestal niet uit een financiële verstrengeling, maar uit het feit dat een van de partners de zorg voor het huishouden en de kinderen op zich neemt. Dit wordt in artikel 3.3. WWB aangeduid met "anderszins in elkaars verzorging voorzien".
Bron: http://www.vragenforumbijstand.nl |
san68 schreef:
| Quote: | | Ongeveer een maand of 2 geleden hebben wij een afspraak gemaakt met het CWI. We hebben ter kennis gegeven dat wij willen gaan samen wonen als het huis verkocht is. Dat was allemaal prima in orde, zo lang we maar aan onze afspraken zouden houden zou er niets aan de hand zijn. De afspraken zijn deze: mijn vriend mag 2 dagen hier slapen en 3 dagen aanwezig zijn. Zijn hobbyspullen mogen opgeslagen worden. Ik mag hem niet onderhouden en hij mij niet. Nu is het volgende gebeurt: een week of drie geleden hebben wij bezoek gehad van het CWI. Ze hadden een tip gekregen van een anoniem iemand. Mijn vriend zou te veel bij mij zijn wat zeker niet waar is. Er waren een heleboel meldingen die echt niet klopte. Maar wat ons zo verwonderde dat de afspraken niet op papier stonden. Ik heb in 2 maanden tijd 2 nieuwe tussen personen gehad. Echter zijn de afspraken niet op papier gezet door het CWI. Tijdens het gesprek thuis hebben wij weer nieuwe afspraken gemaakt. We zouden het zwart op wit krijgen, echter het papier kwam binnen maar de afspraak over 3 dagen stond er niet op. Ik heb een mail gestuurd om te vragen of er iets mis is gegaan. 3 dagen niets gehoord en vanmiddag een telefoontje dat ze niet akkoord gaan. Nu is mijn vraag, zijn deze mondelinge afspraken rechtsgeldig? Kan ik er iets tegen in brengen? Voel mij zo machteloos tegen dit orgaan |
Mijn verwachting is dat de gemeente zelf belast is met een deel (waaronder mede de bevoegdheden welke voortvloeien uit dit vraagstuk) van de uitvoering van de WWB (voorheen ABW: bijstand), tenzij het hier om een aanvraag gaat. Ik vraag me dan ook af of deze afspraak nu met het CWI of met de gemeente is gemaakt. Is hiervan sprake (gemeente) dan bent u vervolgens wanneer het gaat om controle afhankelijk van functionarissen van de gemeente / dan wel sociaal rechercheurs. Wel kan het zo zijn dat het CWI (maar ook de gemeente) een richtlijn heeft gegeven tav wanneer er wel of niet sprake is van een gezamenlijke huishouding. Deze richtlijn of, zo men wil afspraak, wijkt niet af van het wettelijk kader: aan een ieder komt zulk een recht toe. In zoverre is schriftelijke vastlegging overbodig. Zolang u zich aan de afspraken (lees de wet) houdt is er niets aan de hand. Echter het een en ander is moeilijk bepaalbaar. Zoals in het inleidend algemeen deel is omschreven zijn een aantal factoren bepalend voor het wel of niet sprake zijn van gezamenlijk huishouding. Dit is – zeker in dit soort gevallen – moeilijk waarneembaar en juist daarom controleert men. Deze controle gaat overigens niet in tegen de gemaakte afspraken, anders zou het zijn wanneer ze concluderen dat er sprake is van een gezamenlijke huishouding terwijl u het wettelijk kader (de afspraak) in acht neemt. Daartegen zou u bezwaar kunnen maken. Overigens is het zo dat een mondelinge toezegging geen besluit is en derhalve kan men daartegen in principe geen bezwaar maken. Het gegeven dat ze de afspraak niet willen vastleggen brengt geen wijziging tav de rechtmatigheid inzake de afspraak / wettelijk kader. Misschien zou u in een verkapte vorm wel bezwaar kunnen maken dmv de situatie die rechtsgevolgen met zich mee brengt schriftelijk vast te leggen en in te dienen als zijnde een aanvraag / verzoekschrift met in achtneming van alle voorschriften die de wet hieraan stelt (wat overigens nadere aandacht verdient). Daarop zou moeten volgen een besluit en zo kunt u vervolgens komen (indien u zich daartoe genoodzaakt voelt) tot het maken van bezwaar. Echter mijn verwachting is dat de situatie weinig voordelen op zal leveren. Stel dat er al gehoor wordt gegeven, dan is dit niet meer dan een bevestiging van een rechtmatige situatie (zoals men die al had) en bovendien betreft het een momentopname. Men kan (lees functionarissen in het kader van controle van de WWB) ten alle tijden onderzoek verrichten of deze situatie nog van toepassing is of niet. Ook zou het zo kunnen zijn dat men uiteindelijk uit komt bij het toekenningsbesluit van de uitkering welke in dit geval gunstig is en zodoende niet bezwaarlijk. Nogmaals attendeer ik u erop dat indien wordt besloten tot wijziging van de uitkering ivm een eventuele gezamenlijke huishouding, u er verstandig aan doet bezwaar te maken, tenminste als het besluit niet strookt met de realiteit. Verder zou u uw hart kunnen luchten door een klacht in te dienen.
| Quote: | Klagen
Waarover kun je klagen?
Je kunt een klacht indienen als je niet tevreden bent over de manier waarop de sociale dienst zich in een bepaalde zaak tegenover jou gedraagt of als de dienst nalatig is. Een paar voorbeelden:
• je vindt dat een medewerker je niet correct behandelt (bijvoorbeeld taalgebruik, onbeleefd gedrag, intimidatie).
• je hebt een klacht over procedures of over de organisatie zelf (bijvoorbeeld bereikbaarheid, wachttijden, oproepen, onduidelijke brieven).
• je vindt dat een medewerker informatie vraagt die niets met het krijgen of behouden van de uitkering te maken heeft.
• je krijgt geen antwoord op een brief.
• je krijgt geen of onjuiste informatie.
• er is je een toezegging gedaan, die niet wordt nagekomen.
NB: Soms kun je in plaats van een klacht een bezwaarschrift indienen Bijvoorbeeld over het afwijzen van een aanvraag, het toekennen van een te lage uitkering, het beëindigen van een uitkering of het terugvorderen van een uitkering door middel van verrekening met de lopende uitkering. Als je een besluit van de sociale dienst ontvangt, waartegen je een bezwaarschrift in kunt dienen, staat dat onderaan dat besluit vermeld. Let je wel op de termijn die voor het indienen van een bezwaarschrift geldt.
Hoe kunt je een klacht indienen?
Je kunt een klacht mondeling of schriftelijk indienen. Een mondelinge klacht kan door de medewerkers van de sociale dienst op schrift worden gesteld. Een schriftelijke klacht kunt je indienen door een klachtenformulier in te vullen of een brief te schrijven en op te sturen naar de betreffende sociale dienst of aan Burgemeester en Wethouders in jouw woonplaats. Je kunt ook een ander vragen de klacht voor je in te dienen. Advocaten en Sociaal Raadslieden kunnen je altijd vertegenwoordigen. Als je wilt dat een buurman, familielid of vriend je klacht indient, moet je die persoon daarvoor schriftelijk toestemming geven en machtigen. Dat je je kunt laten vertegenwoordigen betekent overigens niet dat de sociale dienst dan ook de eventuele kosten daarvoor vergoedt. Ook niet als je klacht gegrond blijkt te zijn.
Wat gebeurt er met je klacht?
Zodra je klacht bij de sociale dienst ontvangen is, wordt deze geregistreerd en krijg je een ontvangstbevestiging. Je klacht wordt vaak behandeld door het sociale dienst kantoor of de afdeling, waarop de klacht betrekking heeft. Ook zijn er gemeenten die klachten door een speciale afdeling of persoon laten afhandelen. Veelal wordt de klacht niet behandeld door degene over wie je klaagt (maar dat is niet altijd en in alle gevallen zo). In de ontvangstbevestiging die je hoort te ontvangen staat meestal bij wie je kunt informeren hoe het met de afhandeling van je klacht staat. Veelal staat bovendien in die brief hoeveel tijd men maximaal denkt nodig te hebben om de klacht af te handelen. Je krijgt dan veelal binnen de afgesproken tijd antwoord. Duurt de behandeling van de klacht langer dan voorzien, dan hoor je bericht te krijgen over de reden van vertraging. Je kunt, als je dat wilt en dat in de klachtbrief aangegeven hebt, de klacht mondeling toelichten. Dit hoort dan te gebeuren voordat je antwoord krijgt op de klacht.
Bron: http://www.vragenforumbijstand.nl |
Als u meer informatie wilt over het maken van bezwaar of andere zaken omtrent de WWB dan kunt u wellicht – naast ons forum – eens een kijkje nemen bij de website waarvan het adres als bronvermelding onder citaten in deze tekst is geplaatst. Succes! |
|
|
|
|
|
san68
Leeftijd: 57
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Berichten: 8
|
| Geplaatst: do 06 okt 2005 20:24 Onderwerp: Eve een korte reactie... |
|
|
Hallo,
Wat ben ik blij met deze informatie. Het stukje van het bezwaarschrift zal ik zeker gebruiken als het fout gaat lopen. Het hele verhaal komt nu boven als ik het stukje van jou even door lees. Tijdens het gesprek zijn er dingen gezegt die gewoon niet klopte, mijn vriend heeft daar op gereageerd en kreeg niet duidelijk een goed antwoord van de inspecteur. Er zijn dingen beloofd tijdens het gesprek. Mijn vriend mag 3 dagen hier zijn, heeft nog nadrukkelijk gevraagt of ze er mee konden leven en kreeg te horen dat dit een goede afspraak is. Bedankt even voor deze informatie. Ik hou mij natuurlijk aanbevolen als er meer informatie is over dit onderwerp.
Groetjes en bedankt San |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22912
|
| Geplaatst: do 06 okt 2005 20:25 Onderwerp: |
|
|
| Eva schreef: | | In principe zijn mondelinge afspraken gewoon rechtsgeldig. Het probleem is alleen dat je waarschijnlijk moeilijk kunt aantonen dat ze gemaakt zijn. Daarom moet je ook meteen vragen om een schriftelijke bevestiging van dit soort afspraken. Als ze die niet geven en er later op terug komen wordt het een vrij lastig verhaal..... |
Maar als het CWI zelf geen aantekeningen van het gesprek heeft gemaakt, dan valt hen toch wel wat te verwijten. Het lijkt me ook dat de CWI-medewerker waarmee gesproken is te achterhalen moet zijn. Als het duidelijk is dat de situatie gemeld is, dan ligt het toch voor de hand dat het CWI er kennelijk mee akkoord is gegaan? Anders waren er toch wel eerder maatregelen genomen, en had er toch zeker iets in het dossier moeten staan!
Verder staan ze met anonieme meldingen m.i. niet erg sterk. Zeker als je ook nog kunt aantonen dat een deel daarvan onjuist is.
Het gevoel van machteloosheid is onnodig. Voorlopig zijn er volop mogelijkheden om je recht te halen. |
|
|
|
|
|
san68
Leeftijd: 57
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Berichten: 8
|
| Geplaatst: do 06 okt 2005 20:39 Onderwerp: Antwoord... |
|
|
Hallo,
De naam weten wij nog al te goed van de medewerker.
En de afspraken die gemaakt zijn weten wij ook nog heel goed.
De anonieme tipgever is bij ons wel bekend maar je moet het kunnen bewijzen. Je komt er niet verder mee zonder bewijzen. Nu hebben wij een afspraak gemaakt de laatste keer. Ik moet een lijst bij gaan houden wanneer mijn vriend er is. De dagen en de tijden, ik probeer overal aan mee te werken. Onze vrijheid wordt aan banden gelegd! Kan dat? En mag dat? Dit heb ik in mijn 37 jaar nog nooit mee gemaakt en ik zal je zeggen dat ik er verdrietig van word.
Wat het hele probleem is dat je weinig verstand heb van rechtzaken. Wat kan nu wel en wat kan nu niet. Daarom ben ik o zo blij dat ik deze site gevonden heb. Mensen die het gewoon goed menen en je op weg willen helpen in de wereld van het rechtsysteem. Kijk, ik ben normaal niet zo'n klager en een negatief kijken. Maar als je dit mee maakt dan komt er een gevoel van machteloosheid over je heen. Ik weet wel één ding dat ik sterker word na het lezen van jullie reacties
Bedankt
San |
|
|
|
|
|
Eva
Leeftijd: 43
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Studieomgeving (BA): UvA
Berichten: 1289
|
| Geplaatst: vr 07 okt 2005 16:46 Onderwerp: |
|
|
bona fides schreef:
| Quote: | Maar als het CWI zelf geen aantekeningen van het gesprek heeft gemaakt, dan valt hen toch wel wat te verwijten. Het lijkt me ook dat de CWI-medewerker waarmee gesproken is te achterhalen moet zijn. Als het duidelijk is dat de situatie gemeld is, dan ligt het toch voor de hand dat het CWI er kennelijk mee akkoord is gegaan? Anders waren er toch wel eerder maatregelen genomen, en had er toch zeker iets in het dossier moeten staan!
|
Tuurlijk kan je dit betogen. Alleen waar ik puur naar kijk is het praktische deel. Hoe ga jij bewijzen dat het CWI iets te verwijten valt, namelijk dat ze geen aantekeningen gemaakt heeft. En dat ze dus wel mondelinge afspraken hierover hebben gemaakt samen met de betrokkene.
Je kan altijd proberen die medewerker te achterhalen maar het kan zo zijn dat die medewerker er later over gesproken heeft met bijv. zijn superieuren en dat die hebben gezegd nee dit doen we niet. En dat die medewerker vervolgens dus gewoon doodleuk volhoudt dat die afspraken nooit gemaakt zijn. Ik weet het niet hoor, ik ben hier totaal aan het gissen. Maar als er zoiets is gebeurd dan moet jij maar gaan aantonen dat die afspraken wel gemaakt zijn en dat is heel erg moeilijk. |
|
|
|
|
|
abraxes
Leeftijd: 45
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Studieomgeving (BA): OU
Berichten: 1624
|
| Geplaatst: vr 07 okt 2005 21:10 Onderwerp: |
|
|
| Het toekennen van de uitkering als zodanig impliceert dat men akkoord is gegaan met hetgeen belanghebbende omtrent haar persoonlijke omstandigheden voor de toekenning van de uitkering heeft opgegeven bij het CWI of, indien er geen sprake is van een aanvraag maar van contact met de gemeente waarbij ter sprake is gekomen of de aan verandering onderhevig zijnde persoonlijke omstandigheden van belanghebbende aanleiding kunnen veroorzaken tot wijziging van het eerder genomen besluit, is er wederom impliciet overeenstemming bereikt ten aanzien van de rechtens niet incorrecte toestand van deze persoonlijk omstandigheden in verhouding tot het kader welke het besluit als zodanig tot uitdrukking brengt. Het een en ander gaf immers geen aanleiding tot wijziging van eerder genomen besluit. Het besluit is in dit geval gunstig en zodoende (voor belanghebbende) niet bezwaarlijk. De voorwaarden blijven gelijk, schijnbaar zijn er twijfels omtrent de naleving van deze voorwaarden. Controle doet geen afbreuk aan de gemaakte afspraak. Anders zou het zijn wanneer er wordt vastgesteld dat er sprake is van een gezamenlijke huishouding terwijl de rechten en plichten aangaande het oorspronkelijke besluit in acht worden genomen. |
|
|
|
|
|
Marinus Hoorntje
Berichten: 24
|
| Geplaatst: za 08 okt 2005 10:06 Onderwerp: |
|
|
Beste San,
Of de mondelinge afspraak rechtsgeldig is of niet, doet er helemaal niet toe. Je hebt ooit met de gemeente (al dan niet via het CWI) de afspraak gemaakt dat je relevante wijzigingen in jouw persoonlijke omstandigheden op een van te voren vastgestelde manier tijdig doorgeeft. Vroeger ging dat m.b.v. het maandelijkse inlichtingenformulier. Hoe dan ook moeten wijzigingen, of deze nu consequenties hebben voor de uitkering of niet, schriftelijk en op initiatief van de uitkeringsgerechtigde tijdig worden aangeleverd.
Uit je bericht maak ik op dat je rechten wilt ontlenen aan vermeend gemaakte mondelinge uitspraken van een medewerker van het CWI. Los van het feit dat mondelinge toezeggingen van niet beslissingsbevoegde CWI-medewerkers geen rechtskracht hebben, kan zo’n toezegging natuurlijk nooit leiden tot het achteraf verlenen van toestemming in strijd met de vastgestelde regels. Bevestig gewoon per aangetekende brief hoe het volgens jou is gelopen. Mocht er op enig moment een, in jouw ogen, onterecht besluit door de gemeente worden genomen, meld je dan gewoon weer.
Groeten,
Marinus |
|
|
|
|
|
Eva
Leeftijd: 43
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Studieomgeving (BA): UvA
Berichten: 1289
|
| Geplaatst: za 08 okt 2005 19:10 Onderwerp: |
|
|
Marinus Hoorntje schreef:
| Quote: | | Los van het feit dat mondelinge toezeggingen van niet beslissingsbevoegde CWI-medewerkers geen rechtskracht hebben, |
Dit hoeft helemaal niet zo te zijn. Er bestaat een kans op toerekenbare schijn van bevoegdheid..... |
|
|
|
|
|
Daniel
Leeftijd: 42
Geslacht:
Sterrenbeeld: 
Studieomgeving (BA): EUR
Berichten: 9
|
| Geplaatst: zo 09 okt 2005 11:18 Onderwerp: |
|
|
Ik heb de tekst hierboven niet volledig doorgespit, maar in het begin stuitte ik al op het punt dat er voorbij wordt gegaan aan de schriftelijke eis die in het besluit-begrip hoort...
een toezegging is namelijk niets formeels...
Uiteindelijk gaat het over een besluit dat genomen is (annex mededeling) door een bestuursorgaan... En dat dient schriftelijk te gebeuren! Zoniet, dan is er geen besluit genomen!
_________________
Is er veel plezier na je studie te beleven, studeer dan snel... zo niet, probeer er nu evenredig veel uit te halen uit studie als uit het leven. |
|
|
|
|
|
Marinus Hoorntje
Berichten: 24
|
| Geplaatst: zo 09 okt 2005 14:14 Onderwerp: |
|
|
| Eva schreef: | Marinus Hoorntje schreef:
| Quote: | | Los van het feit dat mondelinge toezeggingen van niet beslissingsbevoegde CWI-medewerkers geen rechtskracht hebben, |
Dit hoeft helemaal niet zo te zijn. Er bestaat een kans op toerekenbare schijn van bevoegdheid..... |
Je hebt groot gelijk. In casu is die kans evenwel nihil, omdat, tegen de voorschriften in, de mogelijk relevante wijziging in haar situatie niet door betrokkene op papier is aangeleverd en de beweerdelijke toezegging niet schriftelijk is gedaan en bovendien door het CWI wordt tegengesproken. Daarbij hebben sociale diensten en CWI's zó vaak met dit bijltje gehakt dat dit scenario al helemaal is dicht getimmerd. Mijns inziens is voorshands slechts relevant de vraag of, in het onverhoopte geval waarin een boete wordt overwogen, de vermeende toezegging ertoe kan leiden dat de verwijtbaarheid aan de gedraging is komen te vervallen en er daarom geen boete zal worden opgelegd. Daarvoor is het nu nog te vroeg. In deze is het wel zaak dat betrokkene bij haar contactpersoon geen enkel misverstand laat bestaan over haar goede trouw. |
|
|
|
|
|
Eva
Leeftijd: 43
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Studieomgeving (BA): UvA
Berichten: 1289
|
| Geplaatst: zo 09 okt 2005 15:08 Onderwerp: |
|
|
@Daniel: Of het een besluit is of niet is alleen van belang als je je wilt beroepen op de mogelijkheden van bezwaar enzo die in die afdeling van de Awb geregeld zijn.
Dat doet verder helemaal niets af aan het feit dat een mondelinge toezegging wel gewoon rechtsgeldig is en wel gewoon bindend is. Jij kijkt puur naar het bestuursrecht maar dat hoeft natuurlijk helemaal niet. |
|
|
|
|
|
Marinus Hoorntje
Berichten: 24
|
| Geplaatst: zo 09 okt 2005 16:27 Onderwerp: |
|
|
| Eva schreef: | @Daniel: Of het een besluit is of niet is alleen van belang als je je wilt beroepen op de mogelijkheden van bezwaar enzo die in die afdeling van de Awb geregeld zijn.
Dat doet verder helemaal niets af aan het feit dat een mondelinge toezegging wel gewoon rechtsgeldig is en wel gewoon bindend is. Jij kijkt puur naar het bestuursrecht maar dat hoeft natuurlijk helemaal niet. |
Wat voor recht, bezijden het bestuursrecht, zou hier van toepassing moeten zijn? Het is werkelijk heel eenvoudig. Zolang betrokkene geen nieuw besluit m.b.t. 1) herziening/terugvordering, 2) boete en/of 3) vaststelling nieuw recht op uitkering ontvangt, is er helemaal niets aan de hand en doet de beweerdelijke toezegging er dus ook niet toe. Het vervelende is dat het best nog heel lang kan duren voordat zo'n besluit eraan komt. Betrokkene zegt dat er mensen van het CWI zijn langs geweest. Even later heeft zij het over een 'inspecteur'. Waarschijnlijk is de sociale recherche langs geweest (inspecteurs zijn mij binnen deze context onbekend), n.a.v. de tips. Afhankelijk van de bevindingen en de conclusies van die sociale recherche wordt door B&W al dan niet een besluit in voornoemde zin bekend gemaakt. Hiertegen kan bezwaar worden gemaakt en daarna eventueel beroep worden ingesteld. Betrokkene zou dan wederom kunnen betogen dat door het CWI een toezegging is gedaan. Zoals gezegd zal dat niet leiden tot het niet toepassen van het relevante recht. In die zin zijn toezeggingen nooit bindend (vergelijk het met een verdachte die zegt dat hij van de politie toestemming heeft gekregen om iemand te bestelen). Het is ondenkbaar dat een rechter een beweerdelijke mondelinge toezegging van een bijstandsconsulent, die door het CWI wordt weersproken, 'bindend' verklaard, zodanig dat dit tot gevolg heeft dat, bij gebleken gezamenlijke huishouding, betrokkene gevrijwaard blijft van een herziening/terugvordering. Een mondelinge toezegging mag onder bepaalde omstandigheden dan wel bindend zijn, maar dan moet er wel wat 'te (ver)binden' zijn. En behalve m.b.t. de boete zie ik die binding niet. En dan nog, de hele zaak heeft zich kennelijk binnen een relatief kort tijdsbestek afgespeeld. Dit betekent dat áls er al wordt herzien/teruggevorderd en/of een boete wordt opgelegd, de bedragen nooit hoog kunnen zijn (boete is een percentage van het benadelingsbedrag). Hopelijk stelt dit betrokkene meer gerust dan al onze (min of meer) technische praat. |
|
|
|
|
|
Eva
Leeftijd: 43
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Studieomgeving (BA): UvA
Berichten: 1289
|
| Geplaatst: zo 09 okt 2005 20:40 Onderwerp: |
|
|
Marinus Hoorntje schreef:
| Quote: | | Wat voor recht, bezijden het bestuursrecht, zou hier van toepassing moeten zijn? |
Wat dacht je van het contractenrecht. Dat kan je op deze casus ook gewoon toepassen aangezien er een overeenkomst is gesloten, tenminste dat maak ik op uit het verhaal van san68. Of de medewerker van het CWI bevoegd was deze ovk aan te gaan dat kan ik niet zeggen. Maar dan heb je altijd nog de toerekenbare schijn van bevoegdheid. |
|
|
|
|
|
|
|
