|
Auteur |
Bericht |
killuminati
Leeftijd: 37 Geslacht:  Sterrenbeeld:  Studieomgeving (BA): UvA
Berichten: 2
|
Geplaatst: wo 21 mrt 2012 18:20 Onderwerp: Materieel: de grens tussen (dis)proportionaliteit |
|
|
Beste allen,
Momenteel houdt ik me bezig met een juridische kwestie, waarbij het van belang is of deze zal stranden op noodweer of noodweerexces.
Daarbij is het de vraag: is de geboden en noodzakelijke verdediging proportioneel of disproportioneel?
In deze kwestie ging het om een onmiddelijke en wederrechtelijke aanranding van een man, gericht op de eerbaarheid van een vrouw. De man greep meerdere malen naar het lichaam van de vrouw (geen slaande bewegingen, slechts knijpen in de billen en betasten). De vrouw raakte in een hevige gemoedsbeweging (paniek) en sloeg met de vuist in het gezicht van de man en rende weg. De man deed aangifte voor mishandeling (art. 300 Sr).
Dus: was de verdediging van de vrouw proportioneel of niet?
Naar mijn inziens staan de middelen niet in verhouding (betasten van het lichaam en slaan in het gezicht). Dit leidt in mijn ogen dus tot noodweerexces, wegens een disproportionele verdediging.
Alhoewel een beroep op noodweer en noodweerexces tot eenzelfde uitspraak zal leiden (OVAR), vraag ik me af: waar ligt de grens tussen de proportionaliteit van een geboden/noodzakelijke verdediging? Kan iemand mij hier een duidelijk antwoord op geven of eventueel aanvullen met jurisprudentie/literatuur?
Bij voorbaat dank. |
|
|
|
 |
bona fides
Geslacht: 
Studieomgeving (BA): UL Studieomgeving (MA): UL Berichten: 22911
|
Geplaatst: wo 21 mrt 2012 21:19 Onderwerp: Re: Materieel: de grens tussen (dis)proportionaliteit |
|
|
killuminati schreef: | Alhoewel een beroep op noodweer en noodweerexces tot eenzelfde uitspraak zal leiden (OVAR), vraag ik me af: waar ligt de grens tussen de proportionaliteit van een geboden/noodzakelijke verdediging? Kan iemand mij hier een duidelijk antwoord op geven of eventueel aanvullen met jurisprudentie/literatuur? |
Daar bestaat in het algemeen geen duidelijker antwoord op dan "geboden en noodzakelijk". Of binnen die grens is gebleven hangt geheel af van de feiten en zal van geval tot geval beoordeeld moeten worden. (Er zullen vaak meerdere antwoorden mogelijk zijn die allemaal, mits begrijpelijk gemotiveerd, "juist" zijn.)
Ik weet nog zonet niet of de vuistslag van je voorbeeld wel disproportioneel is. Een knietje had ook gekund. _________________ Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
 |
killuminati
Leeftijd: 37 Geslacht:  Sterrenbeeld:  Studieomgeving (BA): UvA
Berichten: 2
|
Geplaatst: wo 21 mrt 2012 23:00 Onderwerp: |
|
|
Een knietje had inderdaad voldoende kunnen zijn voor het noodzakelijke. Dan was de verdediging wellicht proportioneel geweest. Als dat het geval zou zijn, kun je eraan toevoegen: een vuistslag is dan vrijwel altijd disproportioneel in geval van een lichamelijke betasting (billen knijpen, lichaam aanraken). Dit kan echter nooit juist zijn.
De vrouw werd in haar achterwerk geknepen en zei dat hij op moest houden, waarop de man nogmaals aan haar lichaam zit. De vrouw geeft een vuistslag in het gezicht en rent weg. De situatie speelt zich af op een afgelegen plek achter CS Amsterdam. |
|
|
|
 |
Guthman
Leeftijd: 33 Geslacht:  Sterrenbeeld:  Studieomgeving (BA): HvA
Berichten: 436
|
Geplaatst: do 22 mrt 2012 0:04 Onderwerp: |
|
|
Bij dit soort zaken is het niet mogelijk om hapklare voorwaarden te beschrijven om erachter te komen of e.e.a. proportioneel of disproportioneel is.
Je zult echt in de literatuur moeten duiken om een "gevoel" te krijgen om enigszins te voorspellen hoe een rechter zal oordelen bij bepaalde omstandigheden.
Het hangt altijd erg af van de concrete omstandigheden van het geval. De pleitvaardigheden van de advocaat kunnen ook nog een rol spelen (hoe "sappig" het verhaal gemaakt kan worden). |
|
|
|
 |
bona fides
Geslacht: 
Studieomgeving (BA): UL Studieomgeving (MA): UL Berichten: 22911
|
Geplaatst: do 22 mrt 2012 0:11 Onderwerp: |
|
|
killuminati schreef: | Een knietje had inderdaad voldoende kunnen zijn voor het noodzakelijke. Dan was de verdediging wellicht proportioneel geweest. Als dat het geval zou zijn, kun je eraan toevoegen: een vuistslag is dan vrijwel altijd disproportioneel in geval van een lichamelijke betasting (billen knijpen, lichaam aanraken). Dit kan echter nooit juist zijn. |
Een knietje lijkt me niet bepaald lichter.
Maar als ik je goed begrijp redeneer je: als er één lichtere mogelijkheid is dan de gebruikte, dan is de gebruikte mogelijkheid disproportioneel. Maar dat is veel te formalistisch. Een rechter kijkt hier gewoon met gezond verstand naar om een oordeel te vormen en gaat dan pas aan de slag met juridische termen als subsidiariteit en proportionaliteit om zo zijn oordeel van een motivering te voorzien. Het is geen sommetje dat hij uit gaat werken zonder tevoren al te weten waar hij uit gaat komen. (Natuurlijk is het wel denkbaar dat je bij de uitwerking van een motivering erachter komt dat je oorspronkelijke opvatting niet is vol te houden.)
Quote: | De vrouw werd in haar achterwerk geknepen en zei dat hij op moest houden, waarop de man nogmaals aan haar lichaam zit. De vrouw geeft een vuistslag in het gezicht en rent weg. |
Ze heeft gewoon groot gelijk! Die handen aan haar lichaam leveren geen lichamelijk letsel op, maar vormen wel een grove aantasting van haar persoon waar ze zich mag tegen verweren met een vuistslag in het gezicht of een knietje waar het pijn doet.
Kijk, als hij eenmaal op de grond ligt en ze gaat door met schoppen, dan wordt het anders. Dan komen we op het terrein van wel/geen noodweerexces. Hetzelfde wanneer ze met een mes gaat prikken of wanneer ze toevallig wereldkampioen kickboksen is en zich ervan bewust moet zijn dat ze met één vuistslag iemand een paar weken het ziekenhuis in zal slaan. Maar een gemiddelde vrouw die wordt betast mag gewoon een klap uitdelen zonder zich in te houden. Ernstige toevallige gevolgen van zo'n klap doen er vervolgens niet toe, ze mocht immers slaan. (Dit is misschien de juridische slag die je kan helpen: het gaat om de subsidiariteit van het middel, niet van de gevolgen.) _________________ Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
 |
|