Laster en/of smaad?

[ernstvandamme]

Geachte lezer,

Graag wil ik u een volgende 'theoretische' casus voorleggen voor uw advies beoordeling en wederzijdse kruisbestuiving.

De casus is als volgt:

Enige tijd geleden heeft een landelijk bekend staand politicus zich over mensen die een noodzakelijk beroep moeten doen op een uitkering, uitgelaten als 'uitkeringstrekkers!' Deze uitspraak deed deze politicus in een door een publieke omroep uitgezonden praatprogramma.

Uw client is een uitkeringsgrechtigde, sterker nog, een grote groep uitkeringsgerechtigden die zich als groep bij u heeft aangemeld. Daarmee geven zij aan dat zij grote moeite hebben met deze 'verketterende' bejegening van groepen in onze samenleving door met name politici en overheidsdienaren. Zij verzoeken u namens hen een aanklacht in te dienen ten persoon van de politicus in kwestie, op basis van smaad en laster, publiek excuus en aanpassing van bejegeningsregels ten aanzien van uitkeringsgerechtigden.

Omgevingsfactoren: regelmatig verschijnen berichten in de reguliere media over de vermeende positie van mensen met een uitkering in onze samenleving. "Uitkeringsgerechtigden moeten bollen plukken" "ze gaan niet goed gekleed naar sollicitatiegesprekken" "Ze werken niet mee naar het zoeken van een baan" en recentelijk kan de uitkering drie maanden lang worden stopgezet door een subjectieve opinie van een willekeurige ambtenaar. In deze gevoelsmatige en praktische mangel zitten uw clienten. Zij eisen hun recht op om zich als mens en groep gelijkwaardig te laten behandelen.

Kunnen we hier mogelijk samen aangeven of wij in deze case een beroep gaan doen op smaad? Laster? Een of meer van beide? Of zijn er nog andere wegen die naar "Rome' leiden?

Ik volg de discussie hier graag verder met veel genoegen.

Ernst van Damme