Klinefelters in de WSNP

j.deetman

Ik weet van een oud Kantonrechter dat er in Frankrijk een regeling bestaat dat Klinefelters* niet berecht kunnen worden of aansprakelijk gesteld kunnen worden.
In hoeverre kan ik dit aanvoeren als bewijslast in een Rechtzaak in Nederland?

Naar aanleiding van een lopende zaak, waarbij een Klinefelter in de WSNP zit, echter door zijn verkeerde handelswijze aangemerkt als zijnde: "Niet voldoen aan de informatieverplichting naar de Bewindvoerder".
Hierdoor heeft de Bewindvoerder een verzoek tot tussentijdse beëindiging van een schuldsanering gedaan. Deze zaak is nu reeds in cassatie, maar er wordt niet of nauwelijks naar de geestesgesteldheid van de schuldenaar gekeken. Ondanks goede onderbouwingen door een Psychiater.
In het beroep neemt het Amsterdams Gerechtshof te snel de mening van de Bewindvoerder over.

Wat zijn nog de mogelijkheden als men ook in de cassatie ongelijk krijgt?

Als er al een beëindigings verzoek loopt kan er dan ook een zaak aangespannen worden tegen de Bewindvoerder als blijkt dat deze niet voldoende informatie verschaft heeft aan schuldenaar?

In hoeverre is de Rechtbank in gebreke gebleven als deze niet reageerd op schriftelijke vragen van de schuldenaar? Bv na een hoorzitting of n. a. v. de handelswijze van de Bewindvoerder.

In hoeverre kan men een Bewindvoerder van mijneed betichten als deze tijdens hoorzittingen en/of rechtzittingen de feiten verdraaid, cruciale informatie of bewijslast achtergehoudt of deze te laat aan de Schuldenaar aanlevert?

*Klinefelters zijn mannen met een teveel aan vrouwelijk hormoon in het geslachtschromosoom. De gevolgen zijn dan dat de patient gestoord is in zijn DENKEN & HANDELEN.
Het nadeel voor de patient is dat dit niet direct aan hem te zien is. Vaak beschikt hij over een normale (soms overmatig) intelligentie, echter hij beschikt niet over voldoende wilskracht, daadkracht, volhardingsvermogen en het stellen van de juiste prioriteiten en doet daardoor verkeerde keuzes.
Tevens heeft de patient constante Burnout verschijnselen en heeft niet genoeg energie om zijn plichten te vervolmaken. De patient heeft constant externe sturing nodig. Echter hij zal dit zelf niet herkennen en als zodanig: niet naar hulp vragen.