Is energie ook een 'zaak'?

[Tilda]

In 2004 ben ik ongevraagd klant geworden van Durion (nu Oxxio). Mijn eigen leverancier bracht mij hiervan op de hoogte en ik heb Oxxio een aantal malen gebeld en hen expliciet verboden mij energie te leveren. Ik was van mening dat zij, als zij er bij bleven dat ik gezegd zou hebben klant te willen worden, zij mij volgens de wettelijke verplichting een contract moesten opsturen zodat ik binnen de wettelijke termijn van een week kon opzeggen. Ze gaven aan 'hier niet aan te kunnen beginnen'.

Dus heb ik een brief geschreven waarin ik hen nogmaals expliciet heb verboden mij elektra te leveren omdat ik bij mijn eigen energieleverancier wilde blijven. Ze hebben mijn wensen volledig genegeerd en toch overgeschakeld. Ik heb meteen weer een aangetekende brief verstuurd waarin ik aankondig dat ik alle geleverde energie als een geschenk zal beschouwen. Later sloten zij mij ook voor gas aan. Weer een brief gestuurd waarin ik datzelfde aangeef: verbod om mij gas te leveren, zo ja beschouw ik als geschenk.

Uiteindelijk gaf Oxxio telefonisch aan dat ik 'per ongeluk' zou zijn overgeschakeld en zij zouden mij weer terugzetten naar mijn eigen leverancier. Dit heeft anderhalf jaar geduurd maar uiteindelijk was ik er eind 2005 van af. Omdat zij de eindafrekening niet wilden opstellen voor de werkelijke standen maar ruim 1000 kWh en 250 m3 hoger heb ik dus een flink deel dubbel moeten betalen. Maar dat kwam allemaal goed, dat kreeg ik allemaal terug. Ik zou binnen de wettelijk gestelde termijn van 2 maanden de eindafrekening ontvangen.

Je raadt het al, weer 20 telefoontjes en 4 aangetekende brieven verder: het heeft 3 jaar op zich laten wachten. Nu gaan ze weer andere standen gebruiken zodat ik nu zelfs nog meer bij moet betalen. En nu heb ik er echt schoon genoeg van en maak ik er werk van. Al die frustratie, irritatie, machteloosheid en slapeloze nachten. De maat is nu echt vol en ik pik het niet meer.

Vanmiddag telefonisch contact opgenomen met de Geschillencommissie Energie en Water. Zij adviseren mij om een klacht in te dienen om dat dit helaas maar al te vaak voorkomt. Ook was deze medewerker van mening dat ik, aangezien ik meteen aan het begin had aangegeven de geleverde energie als 'geschenk' te beschouwen, misschien zelf het totaalbedrag terug kon vorderen. Hij wist echter niet hoe dit wettelijk is geregeld. Ook werd mij geadviseerd alle onkosten, inclusief de besteedde tijd aan de hele toestand terug te vorderen.

Ik moet nu de zaak samenvatten en een soort eis opstellen om an de geschillencommissie voor te leggen.

Nu zullen velen artikel 7:7 BW kennen maar hier wordt gesproken over 'een zaak welke is toegezonden'. Bedoeld de wetgever hiermee uitsluitend een zaak (dus een tastbaar iets) welk 'per post' zou zijn toegezonden? De energie is mij wel toegezonden maar d.m.v. kabels en buizen onder de grond, en niet via de post.
Ook heeft men mij, middels incassobureaus en dreiging tot afsluiting, willen bewegen om met de koop akkoord te gaan. Omdat ik een eenmansbedrijf aan huis heb zou afsluiten van energie het einde van mijn bedrijf hebben betekend. Ik had dus geen keus maar heb wel enkele malen aangegeven dat ik t.z.t. alles terug zou vorderen.

Nu is het dus zover en ik weet niet zo goed hoe ik dit moet aanpakken. Heb ik iets aan artikel 7:7 of moet ik ergens anders zoeken.

Alvast dank voor jullie reacties. Groet, Tilda

[Alfatrion]

Dat lijkt mij wel. In het tandartsarrest is door de HR in 1921 bepaald dat wanneer iets het karakter draagt van overdraagbaarheid, reproduceerbaarheid en beschikbaarheid het te kwalaficeren is als een 'goed' in verband met een strafrechtelijke zaak. De begrippen goed en zaak zijn op enig moment in het BW met elkaar verwisseld.
_________________
Een appel per dag houdt de dokters weg, vooral als je goed mikt. - Winston Churchill

[JorisF]

Lijkt mij ook. En met een beetje reflexwerking zou je ook art 6:187 er bij kunnen vermelden, waarin electriciteit expliciet is vermeld als zijnde een product en een roerende zaak.

[Arnoud Engelfriet]

Misschien ben ik te simpel hoor, maar als ik het zo lees dan heb jij helemaal geen overeenkomst. Dan valt er ook niets te vorderen, laat staan via een incasso op te eisen. Dat staat verder los van of energie een zaak is. Zij kunnen niet bewijzen dat jij getekend hebt voor energie van Oxxio, dus kunnen ze er ook geen betaling voor vragen.

Heb je al een rechtsbijstandsverzekering of advocaat geraadpleegd hierover?

Arnoud
_________________
ICT-jurist, blogger en octrooigemachtigde ~ Partner bij ICTRecht.nl ~ Beheerder www.iusmentis.com

[bona fides]

Volgens mij is hier al een oude draad over. Als ik me niet vergis van dezelfde vragensteller. Daar is al zeer uitgebreid ingegaan op de vraag wie wat hoe.

edit: ik vergis me, die oude draad ging over water. Maar het gaat over overname van contracten, dus dezelfde principes zouden wel eens van toepassing kunnen zijn.

Je oude leverancier laat Oxxio het geld innen, dat mag. De voorwaarden van je oude contract blijven gelden, dus je hoeft niet meer te betalen dan je aan je oude leverancier zou hebben betaald.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet.

[BoeZ]

of elektriciteit een zaak is is al heel lang een discussie. Elektriciteit is niet beheersbaar in de zin dat je het bijvoorbeeld kan opslaan dus van oudsher wordt elektriciteit niet als een zaak gezien. Wel wordt elektriciteit in sommige regelingen gelijkgesteld aan een zaak.. Zoals bijvoorbeeld in artikel 7:5 BW (consumentenkoop) en 6:187 BW. Gelijkstelling betekent nog niet automatisch dat elektriciteit ook een zaak is.

Durion heeft van DTe (thans energiekamer) een boete gekregen voor het onrechtmatige wervingsproces. Durion heeft destijds veel mensen zonder toestemming geswitcht. Het lijkt mij -zoals boven ook al is gesteld- dat er geen contract is dat Oxxio kan overleggen. Met de onrechtmatige handeling in het achterhoofd lijkt het mij dat Oxxio coulant met dit geval zal moeten omgaan. Voor een gang naar de geschillencommissie moet eerst een klacht ingediend zijn bij Oxxio. Kom je er met Oxxio niet uit dat zal binnen (meen ik) 2 maanden een geschil moeten worden aangemeld bij de geschillencommissie. Tevens zou ik parallel aan dit proces een klacht indienen bij Consuwijzer of Energiekamer.

Binnen energieland zijn er wel afspraken gemaakt over onterechte leverancierswitches. Het probleem is wel al behoorlijk lang geleden ontstaan maar je zou je wellicht nog kunnen beroepen op een onterechte switch. De "foute" leverancier moet dan zorgen dat je weer naar de oude leverancier wordt geswitcht als ware je nooit geswitcht. Dit zou dan ook betekenen dat je wordt afgerekend op de tarieven van je oude leverancier.

Meer hierover: http://www.edsn.nl/docs/Issue/issue_hd205b_herstelprocessen_onterechte_leveranciersswitc%E2%80%A6.pdf

[Freak]

Maar waarom niet alle geleverde energie in die periode beschouwen als geschenk? Of is er een reden waarom dat niet van toepassing is?

[BoeZ]

ondanks dat er niet om de switch gevraagd is is de energie wel degelijk verbruikt en wat verbruikt is moet betaald worden. Tevens is het nooit de bedoeling geweest van Durion om de energie te schenken dus kan het niet als kado gezien worden om iemand te bewegen tot een koop.

Het zou hier voor de hand liggen als Oxxio de onterechte switch ongedaan maakt en de afnemer naar de oude leverancier terugswitcht waarbij energie in rekening wordt gebracht in overeenstemming met de tarieven van de oude leverancier. Uiteraard zou het Oxxio sieren om wat extra's te doen.

Maar gezien de historie van Durion neem ik aan dat de Geschillencommissie wel raad weet met dit probleem.

[ergo sum]

[bona fides]

De vraag gaat eigenlijk over de toepasselijkheid van art. 7:7 BW op de levering van elektriciteit door een andere leverancier dan waarmee een contract is gesloten. Art. 7:7 BW lijkt me daarop beslist niet van toepassing.

Om het uit de sfeer van "is elektriciteit een zaak/goed" te halen, ook als het ging om de levering van leidingwater of aardgas zou art. 7:7 BW niet van toepassing zijn. Aangenomen dat je "toezenden" zo ruim mag opvatten dat levering van elektriciteit/water/gas eronder valt, zou het aan de ontvanger zijn toe te rekenen dat de lichtknop/waterkraan/gaskraan is aan- of opengezet (lid 1), en zou het gaan om een door de gebruiker "bestelde" zaak (lid 2).

Art. 7:7 BW is er om te voorkomen dat je ongevraagd een zaak die je niet wilt krijgt aangesmeerd. Maar elektriciteit/water/gas wordt de gebruiker bij een ongevraagde leverancierwissel niet aangesmeerd.

Vergelijk het met een krantenabonnement. Als uitgeverij A de krant aan uitgeverij B verkoopt, geeft art. 7:7 BW je ook niet het recht om voortaan je abonnement niet meer te betalen.


Voor het geval het argument nu gaat zijn: de leverancierwissel wordt me aangesmeerd, die wissel lijkt me inderdaad niet goed te praten. Maar het contract is in ieder geval geen "zaak" die wordt "toegezonden". Het lijkt me meer een kwestie van uitpluizen wat er verbintenisrechtelijk precies is gebeurd. Maar praktisch gesproken zul je m.i. uiteindelijk gewoon moeten betalen voor wat je hebt verbruikt.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet.

[Tilda]

[arizona]

[Arnoud Engelfriet]

Trouwens, in 7:5 BW definieert men 'consumentenkoop' als "de koop met betrekking tot een roerende zaak, elektriciteit daaronder begrepen". Zou je alleen al niet daarom artikel 7:7 mede moeten uitleggen als betrekking hebbend op levering van electriciteit? De strekking van 7:5 is immers dat men in die titel van het BW onder 'zaak' ook 'electriciteit' moet lezen.

Arnoud
_________________
ICT-jurist, blogger en octrooigemachtigde ~ Partner bij ICTRecht.nl ~ Beheerder www.iusmentis.com

[bona fides]

Wat mij betreft is art. 7:7 BW van toepassing in de zin dat "zaak" ook elektriciteit omvat, maar mijn punt was dat toepassing van art. 7:7 BW juist op de andere voorwaarden van het artikel afstuit.

Hoe verklaar je dat Tilda geen elektriciteit heeft "besteld" als ze wel haar computer aanzet? Een parallel met art. 7:7 BW zie ik niet.

Tilda zegt dat ze niet meer geleverd wilde krijgen, maar tegelijk schrijft ze dat ze niet afgesloten wilde worden. Ze wilde blijkbaar elektriciteit van Essent (of zo) en niet van Oxxio. Maar elektriciteit, of die groen, grijs, van Oxxio of van Essent is, is gewoon elektriciteit.

Vergelijking met de krant: als je een abonnement hebt op de Volkskrant en je krijgt plotseling de Telegraaf, dan kan dat m.i. wel onder art. 7:7 BW vallen. Krijg je de Volkskrant, maar van een andere uitgeverij, dan zul je gewoon moeten blijven betalen.

[Tilda]

Ik kan een heel eind mee gaan met je redenatie bona fides en je vergelijking met de krant is in principe zo vreemd nog niet. Maar dat houdt wel in dat er dus een hele vreemde situatie zou ontstaan. Namelijk dat je zomaar lid van een club kunt worden gemaakt zonder dat je dat wilt, dezelfde krant maar onder andere leveringsvoorwaarden en met een ander prijskaartje en je kunt nu pas na 5 jaar opzeggen.
De krantenjongen beland bijv. onder vreemde omstandigheden in het ziekenhuis en de de hells angels komen jouw de krant iedere ochtend om 5 uur persoonlijk thuis bezorgen. Voor een kleine vergoeding natuurlijk en ze willen natuurlijk per dag contant betaald worden. Geen probleem begrijp ik?

Stel de Volkskrant wordt overgenomen door een nieuwe organisatie (met terroristische banden, of clusterbommen, kinderarbeid, slavenhandel, verzin zelf iets waar je nooit mee in verband zou willen worden gebracht). De levering blijft echter gewoon in handen van je huidige leverancier. Jij zegt je lidmaatschap uit principe op. Maar hier wordt niet op gereageerd en je moet noodgedwongen je abonnement nog 18 maanden betalen. De prijs is ook verhoogt. Als ik het goed begrijp zou je hiermee geen problemen hebben omdat het uitgangsprincipe: nl. het "leveren van de krant", onverminderd doorgaat? Ondanks al je telefoontjes, aangetekende brieven waarin je je abonnement opzegt blijf jij braaf betalen? En als je dat niet doet komt de Volkrant met het argument dat je, omdat je bij de bezorging in je brievenbus de krant nooit op straat teruggeduwd hebt, je daarmee akkoord ging met de levering? Ook al is de volkskrant van mening dat, aangezien de levering nog steeds door dezelfde krantenjongen wordt uitgevoerd en de krant nog steeds dezelfde krant met dezelfde naam is, er niets is gewijzigd. Door de krant op je mat te laten vallen heb je de situatie dus geaccepteerd en het feit dat jij de krant niet wilde doet dus niet meer ter zake?
Ze kunnen dan ook beargumenteren dat je dan een andere krant had moeten nemen: ook eentje met plaatjes en lettertjes en dat er daarom geen enkele reden was tot opzegging.

Ik ben niet benadeeld? Weet je hoeveel irritatie, frustratie, ja zelf slapeloze nachten mij dit heeft bezorgd? Het schrijven van een tiental brieven, een veertigtal telefoontjes, drie vrije middagen aan besteed, zonder dat er ook maar een enkele reactie kwam. En zo'n stel arrogante kwallen die denken boven de wet te staan gewoon je bankrekening laten plunderen? En dat mag dus ongestraft, iemand anders zodanig op kosten jagen en het bloed onder de nagels vandaan halen? Dat we in zo’n bananenrepubliek leven waar je gedwongen word lid te worden van zo’n criminele club en je kunt er niet van afkomen? Ik vind het ronduit schandelijk.
Maar goed, dat is geen juridische taal meer. Ik hoop in ieder geval dat het duidelijk is dat ik me over deze kwestie heel erg druk heb gemaakt.

Even voor de goede orde: toen Oxxio mij liet weten dat ze mij, ondanks mijn nadrukkelijke en herhaaldelijke verbod, toch gas gingen leveren (ze hadden toen al aangegeven dat de switch 'per ongeluk' was he) heb ik 2 dagen voor de ingangsdatum de gaskraan (hoofdkraan, dus vóór de meter) dichtgedraaid. Die is gedurende de hele periode dicht gebleven en op exact dezelfde stand blijven staan.
’s Avonds sliep ik op een ander adres dus ik was alleen thuis om mijn werk te doen. In de winter van 2004/2005 (gelukkig mild) moest ik overdag soms met een extra trui en jas aan zitten maar dat had ik er graag voor over. Pas toen het contract beëindigd is en ik weer door Essent kreeg geleverd heb ik het gas ook weer aangezet. Gas is mij door Durion/Oxxio nooit geleverd maar ze maken wel een schatting van 250 M3 en deze moest ik onder dwang van afsluiting (ook van elektra) dus wel betalen. Dit heb ik hen vooraf ook gemeld, dat de gaskraan dicht stond, op welke stand, en dat ik geen gas af zou nemen. Ook hierop is nooit gereageerd.

Elektriciteit kon ik echter niks aan doen, dat moest ik gebruiken: er is ongevraagd een stroom door mijn leidingen gestuurd. Ik had die stroom wel willen hebben, die had ik nodig, maar niet van Oxxio.

Een van de leukste opmerkingen van de medewerker van de Geschillencommissie: “Mijnheer, ik merk aan uw zorgvuldige woordkeuze dat u zich over deze kwestie heel erg opwindt. Dat is niet nodig hoor, laat u maar lekker gaan.” Dat vond ik erg grappig, dat die man dat ook aanvoelde. Er werd me ook aanbevolen in mijn eis zeker niet bescheiden te zijn met het opvoeren van alle gemaakte kosten, het opnemen van een aantal vrije middagen kan ik gewoon declareren. En natuurlijk alle portokosten. Het hele telefoongesprek met de geschillencommissie gaf ook wel duidelijk aan hoe de commissie tegen de praktijken van Oxxio aankijkt.

Groet, Tilda