Inbraak?? of retentierecht??

[Carlakriek]

Hallo,

Kunnen jullie ons adviseren?
Korte vraag (denk ik): wij hebben met ons bedrijf een huurschuld,
daar zijn we netjes mee in onderhandeling om dit op te lossen.
Het bedrijf is inmiddels gestopt en we zijn nu alle financiën aan het afhandelen.
Zo ook de belasting.
Alles gaat redelijk netjes omdat de communicatielijnen open staan.
De Belasting is nou eenmaal de Belasting (wil niet wachten)en heeft beslag willen leggen op de inboedel van onze zaak. (ook daar hebben we geen problemen mee omdat we weten dat dat wel weer goed komt)
Dit heeft de verhuurder voorkomen door zelf diversen spullen in 'retentie' te nemen.
(Heb via internet gezocht wat het inhield maar kan niet veel vinden voor ons)
Wij hebben verleden week een aangetekende brief ontvangen van onze verhuurder, dat zij dit hebben gedaan om 'hun' spullen veilig te stellen.
'Hun' spullen bestaan niet want alles wat er in dat pand aanwezig is, is onze eigendom!
En kunnen we ook bewijzen.
Nu willen we aangifte doen bij politie want de verhuurder heeft zich toegang verschaft in ons pand zonder overleg en heeft onze eigendommen meegenomen.

mijn vragen:

1-) Kunnen zij dat zomaar doen???? Kunnen zij zomaar het retentierecht laten gelden?? ondanks dat de communicatie nog steed 'normaal' gaande is????? en de spullen in ONS huurpand staan?????

2-) Mogen zij zichzelf zomaar toegang verschaffen in ons pand?????
Wij hebben een huurcontract tot 2011......

Ik hoop op advies en/of tips want we willen niet dat dit een 'vervelende' zaak gaat worden want we willen het netjes afhandelen allemaal want niemand heeft er iets aan als het verkeerd gaat.

[elmajimbe]

Het 'retentie-recht' waarop uw verhuurder zich beroept, kan hij volgens mij, alleen uitoefenen op uw goederen die hij onder zich houdt (die hij, zeg maar, al 'in bezit heeft'). De goederen waarop dat retentie-recht wordt uitgeoefend moet dan ook nog eens in verband staan met de vordering die hij op u heeft.
Zoals u de zaak voorlegt lijkt het dat de verhuurder eigenrichting toepast door conservatoir beslag op uw goederen te leggen. Hij heeft daarvoor een rechterlijke beschikking nodig, die alleen door een gerechtsdeurwaarder ten uitvoer gelegd mag worden.
_________________
Mensen zijn graag geboeid, maar niet graag gebonden. (Alexander Pola)

[tikSimone]

[Carlakriek]

Bedankt voor jullie reacties MAAR inmiddels zijn we bij de politie geweest voor aangifte.
Wat denken jullie???
Politie kan hier niks mee doen!?
Zoals als zij zeggen: het is een grijs gebied......(???)
Zij adviseerde om een advokaat in handen te nemen en zo onze eigen spullen terug te halen.
Pfffffffff en dat gaat ons natuurlijk weer veel geld kosten!?

Tja wat we hier nou me aanmoeten??
Zelfs de politie kan (of wil) hier niks mee doen...?!
Zo werk je toch 'eigen rechters' in de hand??

Snap echt niks van ons rechtsysteem hoor.......

[tikSimone]

Heb je al een gesprek met de verhuurder gehad hierover?
_________________
Nait soez'n, moar doun!

[WimWest]

Het is niet aan de politie om te bepalen of hier sprake is van een juiste aangifte. Zij hebben de formele plicht de aangifte op te nemen,hetgeen blijkt uit onderstaand schrijven van de Ombudsman:

1. Opnemen aangifte

1.1 Artikel 161 van het Wetboek van Strafvordering (Sv) geeft ieder die kennis draagt van een strafbaar feit de bevoegdheid daarvan aangifte te doen. Die bevoegdheid houdt een dienovereenkomstige aanspraak in, namelijk dat de aangifte wordt opgenomen. Zo bevat artikel 163 Sv de verplichting voor opsporingsambtenaren om een aangifte van een strafbaar feit op te nemen.
Deze plicht tot het opnemen van de aangifte staat los van de vraag of aan die aangifte verder vervolg zal worden gegeven. Wanneer bij de politie aangifte wordt gedaan mag van haar worden verwacht dat zij deze aangifte opneemt op het moment dat deze wordt gedaan. Voorzover de feitelijke mogelijkheid daartoe op dat moment, objectief bezien, ontbreekt, dient degene die aangifte wenst te doen daartoe zo spoedig mogelijk alsnog de gelegenheid te krijgen.


1.2 Twijfel bij de betrokken politieambtenaar over de vraag of al dan niet sprake is van een strafbaar feit mag er niet aan in de weg staan dat hij gevolg geeft aan zijn wettelijke plicht tot het opnemen van een aangifte. In het geval van dergelijke twijfel dient hij het over te laten aan de officier van justitie om ter zake een standpunt te bepalen en dat kenbaar te maken aan de persoon die aangifte deed. Voor betrokkene staat dan, in het geval van een besluit tot niet vervolging, de mogelijkheid open van beklag bij het gerechtshof, ingevolge artikel 12 Sv.

1.3 Een uitzondering op het voorgaande kan alleen worden aangenomen in het geval dat al op voorhand, zonder enig verder onderzoek, en zonder de minste twijfel, kan worden vastgesteld dat de gedraging of gebeurtenis die ter kennis van de politie wordt gebracht niet is te kwalificeren als een strafbaar feit. Wanneer de politie die opvatting heeft, behoort zij in beginsel de ruimte te hebben om daarvan blijk te geven. Te allen tijde moet zij echter voorkomen dat in zo'n geval haar opvatting de inzet wordt van een discussie met de persoon die aangifte wenst te doen. Dat is ook in het belang van de geloofwaardigheid van de politie.

Als er vervolgens geen strafvervolging volgt door de OvJ dan geldt:

2. Artikel 12, eerste lid, van het Wetboek van Strafvordering:

"Wordt een strafbaar feit niet vervolgd of de vervolging niet voortgezet, dan kan de rechtstreeks belanghebbende daarover schriftelijk beklag doen bij het gerechtshof, binnen het rechtsgebied waarvan de beslissing tot niet vervolging of niet verdere vervolging is genomen.