Help: juridische gronden bezwaar nieuwe werklocatie

[Simon800]

Beste mensen,

Ik heb in verband met een reorganisatie een nieuwe werklocatie toegewezen gekregen. De reistijd bedraagt 1,28 minuten. De organisatie waar ik voor werk heeft een reis tijd van anderhalf uur als maximum gesteld. In de praktijk komt het zelden voor dat ik ook daadwerkelijk 1.28 minuten bezig ben, omdat aansluitingen niet altijd zo op elkaar afgestemd zijn. Dit betekent dat ik in de praktijk langer bezig ben dan anderhalf uur. Mijn werkgever houdt 9292ov aan als leidraad. Overigens krijg ik geen extra reisvergoeding, omdat er een maximum hiervoor is gesteld. Ik moet zelf meer geld bijdragen. Daarnaast is de huur van de werklocatie opgezegd en is het onbekend waar zij zich gaan vestigen en op welke termijn dit zal gebeuren. De kans bestaat dat de nieuwe werklocatie nog verder weg is.

Ik ga op korte termijn bezwaar aantekenen en krijg de gelegenheid om mijn bezwaar mondeling toe te lichten. Voor mijn bezwaar ben ik op zoek naar juridische gronden en hoop dat jullie mij kunnen helpen en mij een aantal juridische gronden kunnen voorleggen?!

Groet, Simon

[pukje]

Hier staat o.a. http://www.intermediair.nl/carriere/salaris/arbeidsvoorwaarden/vergoeding-reiskosten-bij-verhuizing-werkgever


Als de werkgever het bedrijf verhuist waardoor de reistijd van de werknemer toeneemt dan is het redelijk dat er nadere afspraken worden gemaakt over de toename van de reistijd. De werkgever en werknemer kunnen dan overeenkomen dat een deel van de reistijd wordt aangemerkt als werktijd en dat de werkgever de reiskosten van de werknemer vergoedt. Deze vergoeding zal meestal gelijk zijn aan wat de werkgever belastingvrij mag vergoeden aan de werknemer.
Komt de werkgever de werknemer in het geheel niet tegemoet dan loopt hij het risico dat hij niet handelt als een goed werkgever. Dit blijkt uit een uitspraak van het Gerechtshof Arnhem d.d. 22 januari 2013. Het ging in deze zaak om een werkneemster die in een procedure een vergoeding van haar reiskosten vorderde van haar werkgever, een groothandel in kopieermachines gevestigd in Deventer. De werkneemster ontvangt een reiskostenvergoeding die gemaximeerd is tot 30 km enkele reis. Als de werkgever de standplaats van de werkneemster wijzigt en de werkneemster moet eerst in Heereveen werken en dan in Almere vraagt zij betaling van een reiskostenvergoeding van € 0,19 per kilometer. De werkgever weigert dit te betalen en verwijst naar een bepaling in de arbeidsovereenkomst. Volgens deze bepaling wordt van de werknemer verlangd dat zijn standplaats kan wijzigen 'binnen een redelijke woon-werkafstand'.

De kantonrechter vindt dat de werkneemster recht heeft op deze reiskostenvergoeding en wijst de vordering van de werkneemster toe. De werkgever gaat in hoger beroep. Het Gerechtshof oordeelt dat de werkgever weliswaar contractueel een wijziging van de standplaats heeft vastgelegd maar dit betekent nog niet dat hij dan aan zijn verplichtingen als goed werkgever heeft voldaan. Vaststaat dat de werkneemster aangewezen was op het gebruik van een auto en dat de enkele reisafstand 86,2 km bedroeg. Nu de standplaatswijziging niet bij voorbaat tijdelijk was, bracht dit voor de werkneemster mee dat zij 112,4 km diende te rijden waarvoor zij geen vergoeding ontving.

Gelet op de benzineprijzen en de omvang van het salaris van de werkneemster gaat het dan om extra kosten van betekenis. Van een goed werkgever mag dan verwacht worden dat hij de nadelige gevolgen voor de werkneemster in ieder geval gedurende enige tijd te compenseert. Dit geldt temeer nu er op dit traject regelmatig files voorkomen waardoor ook de reistijd flink kan toenemen, terwijl die extra reistijd niet wordt gecompenseerd. Het Gerechtshof verklaard het beroep ongegrond.

[Simon800]

Dank voor de uitgebreide info mbt reiskosten. Ik zal dit stuk overnemen.

Iemand nog aanvullingen, tips, artikelen, links of iets dergelijks?
Alvast bedankt iedereen!